Porównanie Fighter FM-45 vs Prime-X MCM-15

Modele samochodów, dla których dana kamera jest standardem.

Kamery cofania mogą być tworzone zarówno w postaci urządzeń uniwersalnych, jak i dla konkretnych marek samochodów. Kluczową zaletą drugiego wariantu jest łatwość montażu: kamera jest obliczona do konkretnego miejsca (np. uchwyty bagażnika, lampka oświetlenia tablicy rejestracyjnej itp. – patrz „Typ montażu”) i nie wymaga żadnych specjalnych umiejętności montażowych. A podłączenie „oka” i wyświetlacza do sieci pokładowej również z reguły nie stanowi problemu. Jednocześnie takie urządzenia są zwykle produkowane pod jeden model samochodu, w najlepszym wypadku - pod 3-4 podobnych modeli; montaż na samochodzie "nierodzimym" jest często nawet trudniejszy niż montaż kamery uniwersalnej. Warto też zauważyć, że asortyment standardowych kamer do każdego konkretnego samochodu jest dość niewielki – zdecydowanie mniejszy niż w przypadku modeli uniwersalnych. Dlatego istnieje duże prawdopodobieństwo, że wygodna w montażu kamera tego typu nie będzie odpowiednia pod względem któregoś z parametrów (np. rozdzielczości).

Obecnie na rynku dostępne są kamery cofania do takich marek samochodów jak: Audi, BMW, Chevrolet, Chrysler, Citroen, Dodge, Fiat, Ford..., Honda, Hyundai, Jeep, KIA, Land Rover, Lexus, Mazda, Mercedes-Benz, Mitsubishi, Nissan, Opel, Peugeot, Porsche, Renault, Seat, Skoda, Subaru, Suzuki, SsangYong, Toyota, Volkswagen, Volvo.

Standardowy sposób i miejsce montażu przewidziane w konstrukcji kamery.

- Faktura. Ten sposób montażu można umownie nazwać „zewnętrznym” – kamera stoi na statywie przykręconym do określonej powierzchni, a korpus jest całkowicie na zewnątrz. Ta opcja jest ogólnie określana jako uniwersalna i może być używana niezależnie od marki samochodu, chociaż istnieją standardowe kamery (patrz niżej) z taką instalacją.

- Wpuszczany. Kamery zainstalowane w specjalnie dla nich stworzonych gniazdach. Zwykle mają okrągły kształt, a do montażu wystarczy wywiercić w karoserii otwór o odpowiedniej średnicy. Są również ogólnie wszechstronne.

- Śruba. Kamery przeznaczone do montażu na śruby (stąd nazwa). Są dość proste i wygodne w montażu - wystarczy zrobić otwór na śrubę w obudowie, a wymagana średnica otworu okazuje się zauważalnie mniejsza niż w modelach wpuszczanych. Najczęściej są uniwersalne.

- Ramka tablicy rejestracyjnej. Ramki do tablic rejestracyjnych z wbudowanymi kamerami cofania. Są wygodne, ponieważ nie wymagają specjalnych prac instalacyjnych - konstrukcję po prostu umieszcza się zamiast standardowej ramy, na tych samych mocowaniach. Jednocześnie należy pamiętać, że ramki z numerami mogą mieć inny format, a zatem rozmiar i konfigurację mocowań; ten punkt należy wyjaśnić przed zakupem.

- W plafonie ta...blicy rejestracyjnej. Kamery zamontowane w oświetleniu tablicy rejestracyjnej. Często mają w konstrukcji nie tylko kamerę, ale także lampę do oświetlania pomieszczeń. Lampy tablicy rejestracyjnej w różnych samochodach mają inną konstrukcję, odpowiednio modele tego typu są wykonane w większości standardowo (patrz poniżej).

- W klamce bagażnika. Modele reprezentujące uchwyt bagażnika z zainstalowaną w nim kamerą i zamontowaną zamiast kompletnego uchwytu. Są wykonywane tylko regularnie (patrz poniżej).

- W godło. Modele tego typu mogą przedstawiać zarówno oddzielne kamery, do zabudowy w „tablicę znamionową”, jak i emblematy, uzupełnione kamerami i zamontowane zamiast fabrycznego logo. Z definicji są one tylko regularne (patrz poniżej).

- Do osłony chłodnicy. W przeważającej większości samochodów silnik i odpowiednio chłodnica znajdują się z przodu; w związku z tym opcja ta jest typowa dla kamer patrzących w przód (patrz „Typ widoku”). Większość z tych modeli jest standardowa (patrz poniżej).

- W świetle hamowania. Optyka wykonana jest w formie światła hamowania. Z reguły takie kamery są produkowane pod konkretną markę i model samochodu. Samo urządzenie jest instalowane w miejscu jednego ze standardowych świateł hamowania (prawego, lewego lub środkowego). Jednocześnie podczas montażu nie trzeba przebijać elementów nadwozia ani wyłączać oświetlenia tablicy rejestracyjnej. Kamera w obudowie światła hamowania nie narusza integralności surowego designu, zwięźle wtapiając się w obraz zewnętrzny.

Technologia, dzięki której wykonana jest matryca, to światłoczuły element aparatu.

- CMOS. Znany również jako CMOS; oba te wpisy są skrótami tego samego terminu, tylko w różnych językach (angielski i rosyjski). Nie wchodząc w szczegóły należy powiedzieć, że matryce CMOS wyróżnia niski koszt, kompaktowość, dobra szybkość przetwarzania obrazu oraz niski pobór mocy, jednak ze względu na cechy konstrukcyjne są podatne na pojawianie się szumów na obrazie, i dlatego są nieco gorsze od CCD pod względem jakości obrazu.

- CCD. Matryce CCD (CCD) są nieco bardziej skomplikowane i droższe niż CMOS, ale zapewniają lepszą jakość obrazu, m.in. w warunkach słabego oświetlenia - w szczególności ze względu na niski poziom hałasu. Wynika to zarówno z niskiego poziomu nagrzewania się podczas pracy, jak i równomiernej światłoczułości każdego piksela (podczas gdy w CMOS może trochę "chodzić").

- HCCD. Odmiana opisanej powyżej technologii CCD z poprawioną czułością i jeszcze lepszą jakością „obrazu” przy słabym oświetleniu.

Rozdzielczość kadru rejestrowanego przez kamerę w trybie wideo w pikselach - innymi słowy wielkość obrazu w pikselach w poziomie (pierwsza cyfra) i w pionie (druga cyfra). Należy tutaj pamiętać, że w przypadku kamer cofania zapis w pikselach opisuje jedynie kadr na samej matrycy kamery; aby opisać "obraz" docierający do podłączonego ekranu, użyj oznaczenia w liniach telewizyjnych (TVL). Wynika to z faktu, że sygnał wideo jest przesyłany w formacie analogowym; aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję „Rozdzielczość wideo” poniżej. Tutaj zauważamy, że przy tej samej rozdzielczości TVL i tych samych kątach widzenia kamera o wyższej rozdzielczości pikseli zapewni wyraźniejszy, bardziej szczegółowy obraz. Ale kamery cofania HD i jeszcze więcej jednostek Full HD.

Chociaż w nowoczesnej elektronice przeważają standardy cyfrowe, samochodowe kamery cofania nadal wykorzystują format transmisji sygnału analogowego. Wynika to z wymagań dotyczących kompatybilności: taki film pozwala na użycie dość prostych ekranów. I choć jego jakość jest gorsza od cyfrowej, to w zupełności wystarcza do większości zadań stojących przed tą klasą elektroniki samochodowej.

Analogowy sygnał wideo jest wymiarowany w punktach poziomo i pionowo. Ale ponieważ liczba punktów pionowych ma ściśle określoną liczbę 625 (w systemie kolorów PAL i NTSC), rozdzielczość jest zwykle oznaczana tylko liczbą punktów poziomych (linie telewizyjne).

W praktyce parametr ten opisuje jakość obrazu, który jest wyświetlany bezpośrednio na ekranie podłączonym do kamery. Istnieją modele o wartości 480, 500, 520, 540, 560 TVL, a nawet z wyższą rozdzielczością w TVL. Jest to ważne w przypadku modeli z szerokimi kątami widzenia (patrz poniżej). Z drugiej strony, aby wykorzystać wszystkie możliwości aparatu z dużą liczbą linii telewizyjnych, potrzebny jest ekran, który odpowiada tym możliwościom; Więcej informacji na temat zgodności ekranu można znaleźć w wyspecjalizowanych źródłach.

System kolorów odnosi się do formatu przesyłania informacji o kolorze w analogowym sygnale wideo. We współczesnych kamerach cofania najczęściej stosowany jest europejski system PAL lub amerykański system NTSC. Nie ma sensu ich szczegółowo opisywać - wystarczy powiedzieć, że do normalnej pracy kamery potrzebny jest radio samochodowe (lub inne urządzenie z ekranem, na którym wyświetlany jest obraz) obsługujący ten sam system kolorów. Jednak niezgodność w tym parametrze nie jest fatalna - przy takim połączeniu obraz zmieni się tylko z kolorowego na czarno-biały (w skrajnych przypadkach jego ogólna jakość nieco się pogorszy).

Parametr ten opisuje całkowitą ilość szumu w sygnale wideo wychodzącym z kamery. Im wyższy stosunek sygnału do szumu (czyli stosunek poziomu sygnału użytecznego do poziomu zakłóceń zewnętrznych), tym wyższa jakość obrazu, tym mniej w nim zniekształceń. Za minimalny poziom dla nowoczesnych kamer uważa się poziom 40 dB - dzięki niemu obraz jest odtwarzany z niewielkimi zakłóceniami, które nie wpływają znacząco na jego percepcję. A w najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może osiągnąć 48 - 50 dB - taki obraz dla ludzkiego oka jest prawie nie do odróżnienia od ideału.

Oczywiście w praktyce jakość obrazu zależy również od możliwości ekranu, na którym jest wyświetlany, jednak nawet najlepszy ekran nie uratuje „zaszumionego” aparatu.

Format wyświetlania obrazu na podłączonym ekranie. Dla każdego rodzaju recenzji (patrz powyżej) najlepsza opcja jest osobna.

- Bezpośredni. Tradycyjny sposób wyświetlania obrazu: użytkownik widzi na ekranie to, co „widzi” obiektyw kamery przed sobą, przy tym samym ułożeniu szczegółów sytuacji. Mówiąc najprościej, jeśli obiekt znajduje się na lewo od środka pola widzenia kamery, będzie również widoczny po lewej stronie ekranu. W ten sposób działają wszystkie kamery z widokiem z przodu.

- Lustro. W tym trybie na ekranie wyświetlany jest obraz „odbicie lustrzane” w poziomie – z grubsza rzecz biorąc taki, w którym „lewo” i „prawo” są odwrócone: obiekt na lewo od obiektywu kamery będzie widoczny po prawej stronie ekranu, i wzajemnie. Wszystkie kamery cofania działają w podobny sposób. Wynika to z faktu, że w zwykłym lusterku wstecznym kierowca widzi dokładnie obraz odwrócony w poziomie; dlatego, aby boki obrazu na ekranie odpowiadały zwykłemu widokowi w lustrze, obraz pochodzący z kamery musi być „lustrzany”.

- Bezpośrednie / lustrzane. Kamery zdolne do pracy w dowolnym z powyższych trybów obrazu. Z reguły są to modele uniwersalne (patrz „Montaż”), formalnie związane w naszym katalogu z widokiem z tyłu (patrz wyżej), ale dopuszczające również widok z przodu.

- Automatyczna ekspozycja. Obecność w kamerze funkcji automatycznej regulacji parametrów fotografowania do stopnia oświetlenia sceny zawartej w kadrze. Ekspozycja w klasycznym sensie odnosi się do ilości światła odbieranego przez światłoczuły element aparatu; można go zmienić, otwierając i zamykając przysłonę obiektywu, a także dostosowując czas otwarcia migawki dla każdej klatki. Jeśli zakres tych regulacji jest niewystarczający, urządzenia cyfrowe mogą również wykorzystać zmianę czułości matrycy. W każdym razie niedoświetlony obraz będzie wyglądał na zbyt ciemny, a prześwietlony na zbyt jasny; oba są mało przydatne do oglądania. Jednak proces ręcznej regulacji wszystkich parametrów jest dość kłopotliwym zajęciem i wyraźnie nieodpowiednim podczas jazdy samochodem, zwłaszcza że podświetlenie obrazu w polu widzenia obiektywu może zmienić się w ciągu kilku sekund. Dlatego większość nowoczesnych aparatów ma funkcję automatycznej ekspozycji. Dzięki niej samo urządzenie ustawia parametry na optymalnym poziomie i zmienia je wraz ze zmianą oświetlenia. Zauważ, że ta automatyzacja nie jest idealna, ale w zdecydowanej większości przypadków wystarcza do normalnej widoczności na ekranie.

- Automatyczna korekcja balansu bieli. Aparat posiada funkcję automatycznej korekcji balansu bieli. Wbrew nazwie balans ten dotyczy nie tylko koloru białego, ale ogólnej gamy barw obrazu pochodzącego z aparatu. Nie wchodząc w...szczegóły, jego znaczenie można opisać w następujący sposób: dla każdego rodzaju oświetlenia (światło słoneczne, pochmurny dzień, świetlówki w garażu, lampy uliczne itp.) wymagane są własne parametry balansu bieli, w przeciwnym razie kolory w obraz będzie wyglądał nienaturalnie - za ciepło lub za zimno. Dzięki automatycznej korekcji użytkownik nie musi ręcznie dostosowywać balansu bieli – urządzenie automatycznie wykrywa rodzaj oświetlenia i dokonuje rekonfiguracji. Jednocześnie, biorąc pod uwagę specyfikę przeznaczenia kamer cofania i przednich, funkcja ta jest przyjemniejszym dodatkiem niż praktycznie znaczącym momentem – w końcu to nie kolory widocznych obiektów decydują o manewrowaniu, ale ich lokalizacja w przestrzeni.

- Znaki parkingowe. Kamera może wyświetlać na podłączonym ekranie znaczniki parkowania - specjalną skalę, która w specjalny sposób nałożona jest na widzialny obraz. Taka skala pełni rolę dalmierza: odległość do widocznego na ekranie obiektu można oszacować na podstawie punktu, w pobliżu którego się znajduje, co znacznie ułatwia manewrowanie w ciasnych warunkach. Ponadto w niektórych modelach pomaga również oszacować wymiary widocznych otworów na szerokość. Co prawda dla odpowiedniego wyświetlania znaków parkingowych kamera musi być zainstalowana dość dokładnie - na optymalnej wysokości od ziemi i pod pewnym kątem do poziomu; w standardowych modelach (patrz „Rodzaj instalacji”) zwykle nie pojawiają się trudności, ale uniwersalne mogą wymagać pomysłowości i żmudnej pracy. Należy również pamiętać, że nawet przy idealnej instalacji dokładność znaków parkingowych będzie daleka od absolutnej. Mogą być jednak bardzo przydatnym dodatkiem do „czystego” obrazu z aparatu.

- Wodoodporność. Obecność w konstrukcji kamery przed wnikaniem wilgoci. Funkcja ta jest prawie obowiązkowa w przypadku modeli przeznaczonych do montażu na zewnątrz, ponieważ nieuchronnie będą narażone na deszcz, śnieg, zachlapanie spod kół itp.

- Pilot. Obecność pilota dołączonego do aparatu. W przeciwieństwie do konwencjonalnych urządzeń domowych, piloty przewodowe są najczęściej używane w elektronice samochodowej; kamery cofania nie są wyjątkiem. Wynika to z faktu, że przewód w samochodzie jest często nie tylko tańszy, ale i wygodniejszy niż czujnik podczerwieni czy kanał radiowy. Zwróć też uwagę, że funkcja ta jest zwykle spotykana w modelach klasy premium, które mają dodatkowe funkcje - na przykład przełączanie kąta widzenia.