Rodzaj matrycy
Technologia, dzięki której wykonana jest matryca, to światłoczuły element aparatu.
-
CMOS. Znany również jako CMOS; oba te wpisy są skrótami tego samego terminu, tylko w różnych językach (angielski i rosyjski). Nie wchodząc w szczegóły należy powiedzieć, że matryce CMOS wyróżnia niski koszt, kompaktowość, dobra szybkość przetwarzania obrazu oraz niski pobór mocy, jednak ze względu na cechy konstrukcyjne są podatne na pojawianie się szumów na obrazie, i dlatego są nieco gorsze od CCD pod względem jakości obrazu.
-
CCD. Matryce CCD (CCD) są nieco bardziej skomplikowane i droższe niż CMOS, ale zapewniają lepszą jakość obrazu, m.in. w warunkach słabego oświetlenia - w szczególności ze względu na niski poziom hałasu. Wynika to zarówno z niskiego poziomu nagrzewania się podczas pracy, jak i równomiernej światłoczułości każdego piksela (podczas gdy w CMOS może trochę "chodzić").
-
HCCD. Odmiana opisanej powyżej technologii CCD z poprawioną czułością i jeszcze lepszą jakością „obrazu” przy słabym oświetleniu.
Rozmiar matrycy
Fizyczny rozmiar elementu światłoczułego aparatu. Zwykle jest mierzony po przekątnej i jest podawany w calach, a dokładniej ułamkach cala. Im większy czujnik, tym większy rozmiar każdego pojedynczego punktu (piksela), tym więcej światła pada na każdy piksel i tym łatwiej jest zapewnić wysoką jakość obrazu przy minimalnym szumie (zwłaszcza jeśli chodzi o fotografowanie o zmierzchu) . Trzeba jednak pamiętać, że tylko macierze tego samego typu i rozdzielczości mogą być porównywane pod względem wielkości. A duży sensor nie zawsze jest gwarancją jakości – wiele zależy od pozostałego „napełnienia” aparatu, jakości jego montażu i innych czynników. Jednak duża matryca zwykle wskazuje na aparat wysokiej klasy.
Rozdzielczość wideo
Rozdzielczość kadru rejestrowanego przez kamerę w trybie wideo w pikselach - innymi słowy wielkość obrazu w pikselach w poziomie (pierwsza cyfra) i w pionie (druga cyfra). Należy tutaj pamiętać, że w przypadku kamer cofania zapis w pikselach opisuje jedynie kadr na samej matrycy kamery; aby opisać "obraz" docierający do podłączonego ekranu, użyj oznaczenia w liniach telewizyjnych (TVL). Wynika to z faktu, że sygnał wideo jest przesyłany w formacie analogowym; aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję „Rozdzielczość wideo” poniżej. Tutaj zauważamy, że przy tej samej rozdzielczości TVL i tych samych kątach widzenia kamera o wyższej rozdzielczości pikseli zapewni wyraźniejszy, bardziej szczegółowy obraz. Ale
kamery cofania HD i jeszcze więcej jednostek
Full HD.Rozdzielczość wideo (TVL)
Chociaż w nowoczesnej elektronice przeważają standardy cyfrowe, samochodowe kamery cofania nadal wykorzystują format transmisji sygnału analogowego. Wynika to z wymagań dotyczących kompatybilności: taki film pozwala na użycie dość prostych ekranów. I choć jego jakość jest gorsza od cyfrowej, to w zupełności wystarcza do większości zadań stojących przed tą klasą elektroniki samochodowej.
Analogowy sygnał wideo jest wymiarowany w punktach poziomo i pionowo. Ale ponieważ liczba punktów pionowych ma ściśle określoną liczbę 625 (w systemie kolorów PAL i NTSC), rozdzielczość jest zwykle oznaczana tylko liczbą punktów poziomych (linie telewizyjne).
W praktyce parametr ten opisuje jakość obrazu, który jest wyświetlany bezpośrednio na ekranie podłączonym do kamery. Istnieją modele o wartości
480,
500,
520,
540,
560 TVL, a nawet z
wyższą rozdzielczością w TVL. Jest to ważne w przypadku modeli z szerokimi kątami widzenia (patrz poniżej). Z drugiej strony, aby wykorzystać wszystkie możliwości aparatu z dużą liczbą linii telewizyjnych, potrzebny jest ekran, który odpowiada tym możliwościom; Więcej informacji na temat zgodności ekranu można znaleźć w wyspecjalizowanych źródłach.
Kąt widzenia kamery
Kąt widzenia charakteryzuje, jak szeroki obszar przestrzeni jest uchwycony przez obiektyw kamery:
im są większe, im szersze pole widzenia, tym więcej miejsca pojawia się w kadrze. W większości nowoczesnych modeli waha się od 120° do 170°; pozwala to na dobrą widoczność prawie całej tylnej półkuli. Istnieje 180 ° i więcej kamer; przydadzą się, jeśli ważny jest dla Ciebie widok nie tylko z tyłu, ale także z boków. Należy jednak pamiętać, że niektórzy producenci wskazują kąt w poziomie, a inni po przekątnej.
Jednocześnie nie zawsze ma sens pogoń za szerokimi narożnikami. Należy pamiętać, że im większy kąt widzenia – im bardziej odległy, zmniejszony obraz, tym większe zniekształcenia pojawiają się na jego krawędziach. Ponadto szerokie kąty widzenia wymagają wysokiej rozdzielczości, co ma odpowiedni wpływ na cenę aparatu; jeśli rozdzielczość jest niska, obraz może wyglądać na rozmazany i małe szczegóły zostaną na nim utracone.
Stosunek sygnału do szumu
Parametr ten opisuje całkowitą ilość szumu w sygnale wideo wychodzącym z kamery. Im wyższy stosunek sygnału do szumu (czyli stosunek poziomu sygnału użytecznego do poziomu zakłóceń zewnętrznych), tym wyższa jakość obrazu, tym mniej w nim zniekształceń. Za minimalny poziom dla nowoczesnych kamer uważa się poziom 40 dB - dzięki niemu obraz jest odtwarzany z niewielkimi zakłóceniami, które nie wpływają znacząco na jego percepcję. A w najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może osiągnąć 48 - 50 dB - taki obraz dla ludzkiego oka jest prawie nie do odróżnienia od ideału.
Oczywiście w praktyce jakość obrazu zależy również od możliwości ekranu, na którym jest wyświetlany, jednak nawet najlepszy ekran nie uratuje „zaszumionego” aparatu.