Porównanie Fighter FC-15 vs Prime-X MCM-03

Technologia, dzięki której wykonana jest matryca, to światłoczuły element aparatu.

- CMOS. Znany również jako CMOS; oba te wpisy są skrótami tego samego terminu, tylko w różnych językach (angielski i rosyjski). Nie wchodząc w szczegóły należy powiedzieć, że matryce CMOS wyróżnia niski koszt, kompaktowość, dobra szybkość przetwarzania obrazu oraz niski pobór mocy, jednak ze względu na cechy konstrukcyjne są podatne na pojawianie się szumów na obrazie, i dlatego są nieco gorsze od CCD pod względem jakości obrazu.

- CCD. Matryce CCD (CCD) są nieco bardziej skomplikowane i droższe niż CMOS, ale zapewniają lepszą jakość obrazu, m.in. w warunkach słabego oświetlenia - w szczególności ze względu na niski poziom hałasu. Wynika to zarówno z niskiego poziomu nagrzewania się podczas pracy, jak i równomiernej światłoczułości każdego piksela (podczas gdy w CMOS może trochę "chodzić").

- HCCD. Odmiana opisanej powyżej technologii CCD z poprawioną czułością i jeszcze lepszą jakością „obrazu” przy słabym oświetleniu.

Rozdzielczość kadru rejestrowanego przez kamerę w trybie wideo w pikselach - innymi słowy wielkość obrazu w pikselach w poziomie (pierwsza cyfra) i w pionie (druga cyfra). Należy tutaj pamiętać, że w przypadku kamer cofania zapis w pikselach opisuje jedynie kadr na samej matrycy kamery; aby opisać "obraz" docierający do podłączonego ekranu, użyj oznaczenia w liniach telewizyjnych (TVL). Wynika to z faktu, że sygnał wideo jest przesyłany w formacie analogowym; aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję „Rozdzielczość wideo” poniżej. Tutaj zauważamy, że przy tej samej rozdzielczości TVL i tych samych kątach widzenia kamera o wyższej rozdzielczości pikseli zapewni wyraźniejszy, bardziej szczegółowy obraz. Ale kamery cofania HD i jeszcze więcej jednostek Full HD.

Chociaż w nowoczesnej elektronice przeważają standardy cyfrowe, samochodowe kamery cofania nadal wykorzystują format transmisji sygnału analogowego. Wynika to z wymagań dotyczących kompatybilności: taki film pozwala na użycie dość prostych ekranów. I choć jego jakość jest gorsza od cyfrowej, to w zupełności wystarcza do większości zadań stojących przed tą klasą elektroniki samochodowej.

Analogowy sygnał wideo jest wymiarowany w punktach poziomo i pionowo. Ale ponieważ liczba punktów pionowych ma ściśle określoną liczbę 625 (w systemie kolorów PAL i NTSC), rozdzielczość jest zwykle oznaczana tylko liczbą punktów poziomych (linie telewizyjne).

W praktyce parametr ten opisuje jakość obrazu, który jest wyświetlany bezpośrednio na ekranie podłączonym do kamery. Istnieją modele o wartości 480, 500, 520, 540, 560 TVL, a nawet z wyższą rozdzielczością w TVL. Jest to ważne w przypadku modeli z szerokimi kątami widzenia (patrz poniżej). Z drugiej strony, aby wykorzystać wszystkie możliwości aparatu z dużą liczbą linii telewizyjnych, potrzebny jest ekran, który odpowiada tym możliwościom; Więcej informacji na temat zgodności ekranu można znaleźć w wyspecjalizowanych źródłach.

System kolorów odnosi się do formatu przesyłania informacji o kolorze w analogowym sygnale wideo. We współczesnych kamerach cofania najczęściej stosowany jest europejski system PAL lub amerykański system NTSC. Nie ma sensu ich szczegółowo opisywać - wystarczy powiedzieć, że do normalnej pracy kamery potrzebny jest radio samochodowe (lub inne urządzenie z ekranem, na którym wyświetlany jest obraz) obsługujący ten sam system kolorów. Jednak niezgodność w tym parametrze nie jest fatalna - przy takim połączeniu obraz zmieni się tylko z kolorowego na czarno-biały (w skrajnych przypadkach jego ogólna jakość nieco się pogorszy).

Parametr ten opisuje całkowitą ilość szumu w sygnale wideo wychodzącym z kamery. Im wyższy stosunek sygnału do szumu (czyli stosunek poziomu sygnału użytecznego do poziomu zakłóceń zewnętrznych), tym wyższa jakość obrazu, tym mniej w nim zniekształceń. Za minimalny poziom dla nowoczesnych kamer uważa się poziom 40 dB - dzięki niemu obraz jest odtwarzany z niewielkimi zakłóceniami, które nie wpływają znacząco na jego percepcję. A w najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może osiągnąć 48 - 50 dB - taki obraz dla ludzkiego oka jest prawie nie do odróżnienia od ideału.

Oczywiście w praktyce jakość obrazu zależy również od możliwości ekranu, na którym jest wyświetlany, jednak nawet najlepszy ekran nie uratuje „zaszumionego” aparatu.

Najniższy poziom światła otoczenia, przy którym kamera jest w stanie zapewnić normalny obraz bez dodatkowego oświetlenia. We współczesnych modelach wskaźnik ten waha się średnio od 0,01 luksa (czysta noc z ćwiartką księżyca) do 3 luksów (głęboki zmierzch).

Im niższe minimalne oświetlenie, tym lepiej urządzenie radzi sobie przy słabym oświetleniu. Należy jednak pamiętać, że w zdecydowanej większości przypadków kamery samochodowe po zmroku są używane razem z oświetleniem samochodowym: przód (patrz „Typ widoku”) – ze światłami głównymi, tył – ze światłami cofania. Dlatego parametr ten jest raczej ogólnym odniesieniem, a nawet informacją reklamową, niż naprawdę istotną cechą.

- Automatyczna ekspozycja. Obecność w kamerze funkcji automatycznej regulacji parametrów fotografowania do stopnia oświetlenia sceny zawartej w kadrze. Ekspozycja w klasycznym sensie odnosi się do ilości światła odbieranego przez światłoczuły element aparatu; można go zmienić, otwierając i zamykając przysłonę obiektywu, a także dostosowując czas otwarcia migawki dla każdej klatki. Jeśli zakres tych regulacji jest niewystarczający, urządzenia cyfrowe mogą również wykorzystać zmianę czułości matrycy. W każdym razie niedoświetlony obraz będzie wyglądał na zbyt ciemny, a prześwietlony na zbyt jasny; oba są mało przydatne do oglądania. Jednak proces ręcznej regulacji wszystkich parametrów jest dość kłopotliwym zajęciem i wyraźnie nieodpowiednim podczas jazdy samochodem, zwłaszcza że podświetlenie obrazu w polu widzenia obiektywu może zmienić się w ciągu kilku sekund. Dlatego większość nowoczesnych aparatów ma funkcję automatycznej ekspozycji. Dzięki niej samo urządzenie ustawia parametry na optymalnym poziomie i zmienia je wraz ze zmianą oświetlenia. Zauważ, że ta automatyzacja nie jest idealna, ale w zdecydowanej większości przypadków wystarcza do normalnej widoczności na ekranie.

- Automatyczna korekcja balansu bieli. Aparat posiada funkcję automatycznej korekcji balansu bieli. Wbrew nazwie balans ten dotyczy nie tylko koloru białego, ale ogólnej gamy barw obrazu pochodzącego z aparatu. Nie wchodząc w...szczegóły, jego znaczenie można opisać w następujący sposób: dla każdego rodzaju oświetlenia (światło słoneczne, pochmurny dzień, świetlówki w garażu, lampy uliczne itp.) wymagane są własne parametry balansu bieli, w przeciwnym razie kolory w obraz będzie wyglądał nienaturalnie - za ciepło lub za zimno. Dzięki automatycznej korekcji użytkownik nie musi ręcznie dostosowywać balansu bieli – urządzenie automatycznie wykrywa rodzaj oświetlenia i dokonuje rekonfiguracji. Jednocześnie, biorąc pod uwagę specyfikę przeznaczenia kamer cofania i przednich, funkcja ta jest przyjemniejszym dodatkiem niż praktycznie znaczącym momentem – w końcu to nie kolory widocznych obiektów decydują o manewrowaniu, ale ich lokalizacja w przestrzeni.

- Znaki parkingowe. Kamera może wyświetlać na podłączonym ekranie znaczniki parkowania - specjalną skalę, która w specjalny sposób nałożona jest na widzialny obraz. Taka skala pełni rolę dalmierza: odległość do widocznego na ekranie obiektu można oszacować na podstawie punktu, w pobliżu którego się znajduje, co znacznie ułatwia manewrowanie w ciasnych warunkach. Ponadto w niektórych modelach pomaga również oszacować wymiary widocznych otworów na szerokość. Co prawda dla odpowiedniego wyświetlania znaków parkingowych kamera musi być zainstalowana dość dokładnie - na optymalnej wysokości od ziemi i pod pewnym kątem do poziomu; w standardowych modelach (patrz „Rodzaj instalacji”) zwykle nie pojawiają się trudności, ale uniwersalne mogą wymagać pomysłowości i żmudnej pracy. Należy również pamiętać, że nawet przy idealnej instalacji dokładność znaków parkingowych będzie daleka od absolutnej. Mogą być jednak bardzo przydatnym dodatkiem do „czystego” obrazu z aparatu.

- Wodoodporność. Obecność w konstrukcji kamery przed wnikaniem wilgoci. Funkcja ta jest prawie obowiązkowa w przypadku modeli przeznaczonych do montażu na zewnątrz, ponieważ nieuchronnie będą narażone na deszcz, śnieg, zachlapanie spod kół itp.

- Pilot. Obecność pilota dołączonego do aparatu. W przeciwieństwie do konwencjonalnych urządzeń domowych, piloty przewodowe są najczęściej używane w elektronice samochodowej; kamery cofania nie są wyjątkiem. Wynika to z faktu, że przewód w samochodzie jest często nie tylko tańszy, ale i wygodniejszy niż czujnik podczerwieni czy kanał radiowy. Zwróć też uwagę, że funkcja ta jest zwykle spotykana w modelach klasy premium, które mają dodatkowe funkcje - na przykład przełączanie kąta widzenia.