Porównanie Astra HD vs EMOS BEN 9016

Rodzaje nadawania, dla których przeznaczona jest antena. Różne rodzaje nadawania różnią się używanymi częstotliwościami i charakterystyką sygnału, co wymaga odpowiednich funkcji w antenach.

- Telewizja analogowa. Klasyczna transmisja telewizyjna na antenie w formacie analogowym. Ze względu na niską jakość sygnału i skłonność do zakłóceń, dziś jest uważany za całkowicie przestarzały, występuje głównie w tych regionach, w których nadawanie cyfrowe DVB-T / T2 nie zostało jeszcze wdrożone (patrz poniżej). Jednak wymagania antenowe dla nadawania analogowego nie różnią się od wymagań dla „cyfrowych”; dlatego prawie wszystkie nowoczesne modele, nawet te pierwotnie stworzone dla DVB-T/T2, działają bez problemów z sygnałem analogowym.

- DVB-T/T2. Nadawanie naziemnej telewizji cyfrowej, zastępując opisaną powyżej analogową. Główne zalety „cyfrowego” to możliwość pracy z formatami HD, a także fakt, że jakość nie zależy od poziomu sygnału: albo widz otrzymuje pełnoprawny obraz i dźwięk, albo znikają całkowicie (z krytycznym spadkiem poziomu sygnału). Z technicznego punktu widzenia DVB-T i DVB-T2 to różne standardy, które nie są ze sobą kompatybilne; mają jednak takie same wymagania dotyczące anteny, więc w tym przypadku oba rodzaje nadawania można rozpatrywać łącznie.

- radio FM. Zasięg (a dokładniej standardowy) FM jest bardzo popularny wśród muzycznych sta...cji radiowych ze względu na wysoką jakość nadawanego dźwięku, m.in. możliwość pracy ze stereo. Nadawanie FM odbywa się w zakresie 87,5 - 108 MHz, który nie jest wykorzystywany w nadawaniach telewizyjnych; dlatego dla urządzeń z tunerami FM (a telewizory mogą być również wyposażone w takie odbiorniki) należy dobrać anteny, w których jednoznacznie zadeklarowana jest kompatybilność z tym zakresem.

Standardowy sposób montażu anteny.

- ul. Modele zewnętrzne. Ta instalacja nie nakłada specjalnych ograniczeń na wielkość i konstrukcję, co pozwala nam skupić się na właściwościach technicznych. Dzięki temu modele zewnętrzne są generalnie bardziej zaawansowane niż modele wewnętrzne, a odpowiednio zainstalowana antena zewnętrzna pozwala uzyskać niezawodny odbiór nawet w miejscach o dość słabym sygnale. Kolejną różnicą w stosunku do pomieszczeń wewnętrznych jest lepsza ochrona przed kurzem, wilgocią i innymi niekorzystnymi czynnikami. Większość anten zewnętrznych ma mocowania do trwałego montażu na powierzchni poziomej lub pionowej (takiej jak dach lub ściana).

- Pokój. Anteny wewnętrzne. Z reguły mają stosunkowo kompaktowe wymiary, dość elegancki wygląd w porównaniu do ulicznych odpowiedników i są prostsze w montażu - wystarczy zainstalować urządzenie na dowolnej odpowiedniej powierzchni. Jednocześnie charakterystyka takich modeli jest znacznie skromniejsza, nadają się tylko do miejsc o wysokim poziomie sygnału telewizyjnego (na przykład wyższe piętra z niską zabudową i niewielką odległością od wzmacniacza). I nawet w takich przypadkach, aby uzyskać niezawodny odbiór, może trwać długie i kłopotliwe poszukiwanie optymalnej lokalizacji anteny.

Stopień wzmocnienia odbieranego sygnału zapewnianego przez antenę. Im wyższa wartość, tym pewniej antena będzie pracować w warunkach słabego odbioru, tym niższy poziom sygnału, przy którym będzie nieskuteczna. Jednocześnie należy pamiętać, że wysoki zysk nie jest gwarancją wysokiej jakości. Po pierwsze, pozbawieni skrupułów producenci i sprzedawcy mogą podawać w specyfikacji liczby, które nie odpowiadają rzeczywistym wskaźnikom. Po drugie, antena wzmacnia nie tylko sygnał użyteczny, lecz także różne zakłócenia, a w niektórych przypadkach preferowany jest tylko niski zysk (np. w warunkach gęstej zabudowy, gdy sygnał dociera do anteny z różnych kierunków i z różnymi opóźnieniami). I po trzecie, wydajność powyżej 40 dB można osiągnąć tylko przy użyciu wzmacniaczy (patrz niżej) – a wzmacniacze również są źródłem szumów, które w niektórych sytuacjach mogą być całkiem zauważalne.

Częstotliwości z zakresu UHF („pasmo decymetrowe”), dla których zaprojektowana jest antena. Zwyczajowo odnosi się do częstotliwości UHF od 300 MHz do 3 GHz, jednak częstotliwości powyżej 900 MHz praktycznie nie są wykorzystywane w nadawania telewizji naziemnej, dlatego anteny telewizyjne obejmują tylko dolną część UHF. Należy również zauważyć, że niektórzy producenci wskazują wspólny zakres dla swoich modeli, nie dzieląc go na VHF (patrz wyżej) i UHF; w takich przypadkach zakres ten jest również wskazany w niniejszym punkcie.

Sprzedawcy anten zazwyczaj decydują się sprzedawać modele, które są kompatybilne z lokalnymi częstotliwościami. Dlatego ogólnie zakres częstotliwości jest dość specyficznym parametrem, którego zwykły użytkownik bardzo rzadko potrzebuje - z wyjątkiem zakupu anteny w innym kraju.

Możliwość zmiany kąta nachylenia anteny względem stojaka lub uchwytu (odpowiednio dla wnętrz i na zewnątrz, patrz "Typ montażu"). Funkcja ta może znacznie ułatwić wybór optymalnej pozycji, zwłaszcza jeśli antena ma wąską kierunkowość lub jest używana w środowiskach miejskich z dużą ilością odbitych sygnałów.