Porównanie Lansky LKCLX vs Lansky LKC03

Głównym materiałem roboczym ostrzałki jest materiał tworzący powierzchnię ścierną, która zapewnia obróbkę.

- Diament (pylenie diamentowe). Diament jest najtwardszą z powszechnie znanych substancji, dlatego jego kluczowymi cechami są trwałość i wysoka intensywność ostrzenia. Jednocześnie taki materiał ścierny nie jest tani, a obróbka jest bardziej szorstka niż w przypadku wielu innych materiałów. Jednak powierzchnie diamentowe stosuje się głównie do obróbki zgrubnej i półwykańczającej, gdzie ta ostatnia nie jest wadą.

- Ceramika. Materiały ceramiczne, najczęściej na bazie korundu – tlenku glinu. Ten materiał jest bardziej miękki niż diament, ale nadal ma bardzo wysoką twardość (9 w skali Mohsa, powyżej tylko 10 dla tego samego diamentu). Wydajność ścierniw ceramicznych jest nieco niższa niż ścierniw diamentowych, jednak zapewniają one czystszą obróbkę i mogą być stosowane na wszystkich etapach pracy - od zgrubnego ostrzenia po docieranie - i są znacznie tańsze.

- Kamień naturalny. Kamień naturalny był używany do ostrzenia ostrzy od czasów prehistorycznych, ale nie stracił na aktualności do dnia dzisiejszego. Najpopularniejszymi odmianami tego materiału są „Arkansas” i japoński kamień wodny (oba nazwane od miejsca ich pochodzenia). Jednocześnie „Arkansas” to niezwykle drobnoziarnisty i bardzo czysty w składzie kwarc, a japoński kamień to krze...m ze względu na glinę. Wszystkie takie materiały są używane tylko w ostrzarkach typu „kamiennego” (patrz wyżej). Generalnie są w stanie zapewnić dość wysoką jakość ostrzenia, jednak kamień naturalny jest dość „kapryśny” – w szczególności skład nawet bardzo wysokiej jakości pręta może być nierówny, co może wpłynąć na jakość ostrzenia. Kamienie japońskie są również bardzo wymagające zarówno pod względem samego zabiegu, jak i dodatkowej konserwacji. Jednak ostrzałki z kamienia naturalnego mają swoich fanów; wielu używa takich produktów nie tylko ze względu na ich walory praktyczne, ale także jako hołd dla tradycji czy element pewnej „kultury nożowej”.

- Kamień syntetyczny. Różnorodne sztuczne ścierniwa i w pewnym stopniu imitują właściwości kamienia naturalnego. Skład i właściwości takich materiałów mogą być bardzo różne; z reguły ich jakość jest bezpośrednio związana z kategorią cenową temperówki. Tak czy inaczej, kamienie syntetyczne (zwłaszcza te wysokiej jakości) często przewyższają naturalne odpowiedniki pod względem praktycznych właściwości, a jednocześnie są znacznie tańsze. Jest to jeden z najpopularniejszych materiałów ściernych stosowanych w ostrzarkach o różnym poziomie i przeznaczeniu. Należy pamiętać, że w niektórych przypadkach ceramika (patrz wyżej) jest również określana przez producentów jako kamienie syntetyczne; w takich modelach materiał ścierny jest wskazany dokładnie zgodnie z oficjalnymi danymi producenta.

- Stal nierdzewna. Stal, nawet ze specjalnymi dodatkami zwiększającymi twardość, jest dość miękkim materiałem i ma bardzo niskie właściwości ścierne. Dlatego zwykle używa się go do noży do obciągania, a większość modeli tego materiału należy do musatów (patrz „Typ”) lub do ostrzałek do rąk, które działają na tej samej zasadzie (te ostatnie to w rzeczywistości dwa musaty przymocowane pod kątem do siebie) .

Istnieje wiele modeli, które łączą w konstrukcji różne rodzaje materiałów ściernych - na przykład diament do obróbki zgrubnej i ceramikę do dokładnego szlifowania i docierania. Zauważ, że jeśli lista tych materiałów zawiera kamień (na przykład „diament i kamień”), mówimy wyłącznie o kamieniu syntetycznym, ponieważ naturalny z wielu powodów nie łączy się z innymi materiałami.

Najmniejszy rozmiar ziarna przewidziany w konstrukcji ostrzałki lub wśród kompletnych wymiennych osełek. W tym miejscu podana jest również standardowa wielkość ziarna dla modeli z tylko jednym rodzajem powierzchni ściernej.

Jednostką uniwersalną dla wielkości ziarna jest GRIT. W uproszczeniu wielkość ziarna GRIT można opisać jako najmniejszą liczbę otworów na cal kwadratowy sita, przy której pojedyncze ziarna ścierne nie mogą już przesypywać się przez sito. W związku z tym im wyższa liczba GRIT, tym drobniejsze ziarno i mniejsza ziarnistość.

Czystość i intensywność ostrzenia bezpośrednio zależy od tego wskaźnika. Im drobniejsze ziarno, tym drobniejsza obróbka i niższa wydajność ścierniwa i odwrotnie - gruboziarniste powierzchnie dobrze nadają się do wstępnego ostrzenia, obróbki zgrubnej i/lub usuwania dużej ilości materiału.

Oto przybliżona tabela zaleceń dotyczących optymalnego ziarna GRIT dla różnych zastosowań:

80 - 600 - Obróbka zgrubna (np. korekta grubości lub geometrii krawędzi tnącej lub całego ostrza).
600 - 3000 - prace przygotowawcze (usunięcie śladów obróbki zgrubnej), wstępne ostrzenie.
3000 - 6000 - półwykańczające i precyzyjne ostrzenie.
Ponad 6000 - wykańczanie, polerowanie, prostowanie krawędzi skrawających.

Należy pamiętać, że cechy obróbki zależą również od materiału ścierniwa (patrz wyżej). Na przykład powierzchnie ceramiczne o tej samej wielkośc...i ziarna pracują delikatniej i wolniej niż diamentowe. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnej wielkości ziarna i specyfiki różnych materiałów można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Największy rozmiar ziarna powierzchni ściernej przewidziany w konstrukcji ostrzałki (lub wśród wymiennych osełek dostarczanych w standardzie).

Całkowitą wartość ziarna patrz „Min. ziarnistość ”jest wyższa. Parametr ten jest wskazany tylko wtedy, gdy ostrzarka ma kilka powierzchni ściernych o różnych rozmiarach ziarna. Im większa różnica między minimalnym i maksymalnym rozmiarem ziarna, tym bardziej wszechstronny jest ten model, z reguły więcej wariantów w zakresie intensywności przetwarzania. Z drugiej strony, szeroka gama powierzchni ściernych ma odpowiedni wpływ na koszty.