Porównanie Krauff 29-44-272 vs Krauff 29-44-139

- Chochla. Specyficzny rodzaj łyżki szefa kuchni: ma okrągły kubek, zwykle prostopadły lub prawie prostopadły do rączki. Chochla służy głównie do nalewania zup, kompotów, różnych napojów z rondla lub innego dużego pojemnika na porcje potraw (talerze, filiżanki itp.). Możliwe są również inne zastosowania - w szczególności wygodnie jest mieszać takie same zupy z takim urządzeniem.

- Łyżka szefa kuchni. Urządzenie, które na zewnątrz przypomina łyżkę stołową powiększoną około półtora raza. Jest dość wszechstronny, służy w szczególności do miksowania i układania sałatek i dań głównych na talerzach, do wprowadzania przypraw, do pobierania próbek itp.

- Widelec do mięsa. Widelec do przenoszenia dużych kawałków mięsa - na przykład do wyjmowania ich z wywaru, obracania na patelni lub sprawdzania, czy są upieczone. Ma dość długą długość i zwykle ma tylko dwa zęby.

- Skimmer. Urządzenie przeznaczone głównie do usuwania piany podczas gotowania zup, kompotów i innych podobnych potraw, gotowania ziemniaków itp. Wygląda jak duża łyżka z okrągłą łyżeczką, w której wykonane są małe dziurki lub szczeliny, lub miarka w postaci sitka z cienkiego metalowego drutu. Oprócz usuwania piany skimmerów można również użyć do ekstrakcji stałych produktów z cieczy - np. Przy takim urządzeniu wygodnie jest wyjąć z wody gotowe pielmieni.

- ...href="/list/640/pr-29118/">ramię. Klasyczna szpatułka kuchenna - urządzenie w postaci płaskiego ostrza na rękojeści. Jednym z najpopularniejszych sposobów wykorzystania takiego narzędzia jest obracanie potraw podczas smażenia: łopatki są wygodne do przygotowania kotletów, steków, naleśników itp. Możliwe są jednak inne zastosowania, na przykład mieszanie sałatek. Osobno zauważamy, że w tym przypadku mówimy o ostrzach z solidnymi ostrzami; modele z gniazdami są umieszczane w osobnej kategorii, szczegóły poniżej.

- Łopatka z otworami. Odmiana opisanej powyżej łopatki kuchennej z otworami w części roboczej. Dzięki tym otworom nadmiar płynu, takiego jak masło czy sos, nie zatrzymuje się na łopatce.

- Łyżka z otworami. Rodzaj łyżki szefa kuchni (patrz wyżej), która, jak sama nazwa wskazuje, ma otwory w łyżce. Takie urządzenia są bardzo wygodne do ekstrakcji pojedynczych kawałków żywności z płynu - bulionu, sosu, marynaty itp .: stałe kawałki pozostają w łyżce, a płyn przepływa przez otwory.

- Łyżka do spaghetti. Specjalna łyżka do układania spaghetti i innych podobnych makaronów. Jest zbliżony rozmiarem do opisanej powyżej łyżki szefa kuchni, ale wyraźnie różni się konstrukcją: kubek ma otwory pośrodku i charakterystyczne zaokrąglone ząbki wzdłuż krawędzi. Dzięki takiej konstrukcji spaghetti nie wypada z kubka, a nadmiar płynu przepływa przez otwory.

- Łyżka do sosu. Łyżka do dodawania różnych sosów i dressingów do potraw. Posiada długą rączkę oraz kubek o specyficznym kształcie - z wylewką z boku. Ten ustnik umożliwia dokładne dozowanie zawartości.

- Maszyna do ziemniaków. Narzędzie do robienia tłuczonych ziemniaków, zwłaszcza ziemniaków. Potocznie nazywany także „crush”. Jest to okrągła, owalna lub prostokątna płytka ze specjalnymi wycięciami, mocowana prostopadle do rączki. Takie rozmieszczenie pozwala na wygodne wykorzystanie popychacza jako swoistej prasy ręcznej, a dzięki szczelinom płyta zapewnia większy docisk, łatwiej jest wcisnąć w produkt i efektywniej go zgniatać.

- Szczypce. Szczypce kuchenne przypominają dwie łyżki lub szpatułki szefa kuchni, połączone końcami uchwytów. Dzięki takiemu rozwiązaniu możesz wygodnie zabrać poszczególne kawałki naczynia. Należy pamiętać, że zestawy do gotowania mogą zawierać szczypce o różnych specjalizacjach: szczypce do serwowania (z charakterystyczną kręconą częścią roboczą), do mięsa (z częścią roboczą w postaci pary płaskich łopatek), do sałatek (z głębokimi miseczkami), do makaronu (z charakterystycznymi płatkami) itd. Tak więc rodzaj kleszczy nie zaszkodzi określić osobno.

- Trzepaczka. Narzędzie do ubijania zawartości o mniej lub bardziej płynnej konsystencji - ciasto do naleśników, półfabrykatów omletów itp. Posiada stosunkowo krótką rękojeść i część roboczą w postaci swego rodzaju „ramki” wykonanej z drutu metalowego lub polimerowego.

- Pędzel. Konstrukcja szczotki kuchennej jest podobna do zwykłego pędzla malarskiego - z tym wyjątkiem, że włosie z reguły nie jest wykonane z włókien naturalnych, ale z syntetycznego polimeru, najczęściej z silikonu spożywczego. Takie narzędzie jest przeznaczone do smarowania różnych produktów olejem, sosem, glazurą itp .: za pomocą pędzla wygodnie jest nanieść taką „dodatkową powłokę” cienką warstwą.

Materiał, z którego wykonane są uchwyty urządzeń wchodzących w skład zestawu.

- Metal. Klamki wykonane w całości z metalu - najczęściej ze stali nierdzewnej - bez wkładek (klamki z wkładkami są w osobnej kategorii, patrz niżej). Główne zalety metalu to wysoka wytrzymałość i niezawodność, taki uchwyt nie jest łatwy do złamania, nawet jeśli konkretnie wyznaczysz sobie taki cel. Ogólnie rzecz biorąc, metalowe uchwyty są nieco gorsze pod względem wygody niż plastikowe i drewniane - w szczególności mają tendencję do ślizgania się w dłoniach; jednak w praktyce wszystko zależy od osobistych preferencji - niektórzy wręcz przeciwnie, bardziej wolą metal. Z jednoznacznych wad tej opcji można zauważyć dość wysoką przewodność cieplną - przy długim kontakcie narzędzia z gorącymi naczyniami lub ich zawartością (na przykład, jeśli zapomnisz kadzi w rondlu lub łopatce na patelni ), uchwyt może się bardzo nagrzać. W praktyce jednak takie sytuacje nie zdarzają się zbyt często.

- Stal z wkładką. Uchwyty stalowe z dodatkowymi wkładkami lub nakładkami z tworzywa sztucznego, gumy, silikonu, drewna lub innego materiału. Charakterystyka stali, patrz „Metal” powyżej; a wkładki mają na celu kompensację w takim czy innym stopniu wad całkowicie metalowych uchwytów. Przede wszystkim ta konstrukcja zapewnia bezpieczne trzymanie w dłoniach i minimalizuje prawdopodobieństwo poślizgnięcia się. Ponadto większość materiałów użytych na wkładki ma niską przewodność cieplną, co pozwala bez...piecznie podnieść nawet bardzo gorące urządzenie. Jednak z wielu powodów okazało się, że większość zestawów używających takich długopisów składa się z narzędzi, które nie są przeznaczone do pracy z gorącymi produktami - korkociągami, dziadkami do orzechów, obieraczkami do warzyw itp.

- Drewno. Dość wygodny materiał na uchwyty: drewno ma estetyczny wygląd, jest przyjemne w dotyku, mocno trzyma się w dłoni i słabo przewodzi ciepło, dzięki czemu takie uchwyty prawie się nie nagrzewają nawet przy dłuższym kontakcie urządzenia z gorącym naczyniem. Co prawda drewniana powierzchnia jest podatna na gromadzenie się brudu, dlatego po każdym użyciu taki uchwyt należy dokładnie umyć. Kolejną wadą jest prawdopodobieństwo pękania na mokro i późniejszego wysychania, jednak dotyczy to głównie starych uchwytów, które służyły od kilku lat. Pamiętaj, że drzewo musi być chronione przed otwartym ogniem: może się zwęglić, a nawet zapalić.

- Plastikowy. Niedrogi i jednocześnie bardzo praktyczny materiał. Tworzywo sztuczne jest lekki, może być wykonany w dowolnym kolorze, dla łatwego trzymania, jego powierzchnia może mieć wycięcie zapobiegające wyślizgiwaniu się, a ze względu na niską przewodność cieplną ryzyko poparzenia na takim uchwycie jest minimalne, nawet jeśli urządzenie ma długotrwały kontakt z gorącymi potrawami lub naczyniami. Ponadto, w przeciwieństwie do drewna, tworzywo sztuczne nie wchłania wilgoci i brudu oraz jest łatwe w utrzymaniu czystości. Pod względem siły może być nieco gorszy od tego samego drzewa, ale ten punkt z reguły nie jest krytyczny w praktyce. Wady tego materiału obejmują wrażliwość na silne ciepło: nawet z gorącej patelni tworzywo sztuczne może się stopić. Ponadto niektórzy uważają ten materiał za „tani” i nie prestiżowy, ale ten punkt jest w dużej mierze subiektywny, a wśród odmian tworzyw sztucznych istnieją dość zaawansowane odmiany o wysokiej wytrzymałości.