Porównanie Orient AA02008D vs Casio MQ-24-7B

- Kwarcowy. Mechanizm oparty na elektronicznym oscylatorze kwarcowym. Taki oscylator wytwarza ściśle określoną liczbę impulsów na sekundę i na podstawie tych danych zegarek odlicza czas. W potocznym języku tylko zegarki z wskazówkami nazywane są „kwarcowymi”, ale ta sama zasada obowiązuje w modelach „elektronicznych” (z wyświetlaczem cyfrowym). W każdym razie główną zaletą mechanizmów kwarcowych jest duża dokładność - nawet w niedrogich modelach wynosi około ± 15 s/mies, a w najbardziej zaawansowanych może sięgać ± 0,3 s/mies. A takie zegarki kosztują wielokrotnie taniej niż mechaniczne. Główną wadą urządzeń kwarcowych jest konieczność zasilania; i chociaż miniaturowa bateria zwykle wystarcza na kilka miesięcy, nadal wymaga okresowej wymiany. Ten szczegół jest częściowo kompensowany przez zastosowanie baterii słonecznych i systemu automatycznego naciągu (patrz „Źródło zasilania”).

- Mechaniczny. Tradycyjny typ mechanizmu zegarowego, w którym źródłem chodu jest ściśnięta sprężyna. Jedną z zalet takich zegarków nad zegarkami kwarcowymi jest to, że nie potrzebują baterii - wystarczy regularnie nakręcać sprężynę, co można łatwo wprowadzić w nawyk; a w przypadku automatycznego naciągu (patrz odpowiedni punkt) sprawa jest jeszcze bardziej uproszczona. „Mechanika” jest zauważalnie droższa od „kwarcu”, choć może to być zaleta podkreślająca poziom zegarka i status jego właściciela. Ale jednoznaczną wadą tej...opcji jest stosunkowo niska dokładność: jeśli w zegarkach kwarcowych błąd mierzy się w sekundach na miesiąc, to w zegarkach mechanicznych jest to już w sekundach dziennie. Warto więc zwrócić uwagę na tę opcję albo dla pryncypialnych koneserów klasyki, albo dla tych, dla których ze względu na charakter swojej działalności ważne jest posiadanie zegarka niezależnego od baterii (podróżników, żeglarzy, wojskowych itp.).

Urządzenie stosowane głównie w zegarkach mechanicznych i zapewniające ciągły naciąg zegarka w wyniku ruchu ręki noszącego. Najczęściej jest wykonywane w postaci dość masywnej płyty w kształcie sektora, która jest zamocowana wąskim końcem na osi pośrodku mechanizmu. Kiedy ręka i przymocowany do niej zegarek wibrują - np. podczas chodzenia - płyta obraca się, zapewniając naciąg sprężyny.

Jedna z zalet zegarków z automatycznym naciągiem jest oczywista: nie trzeba ich nakręcać tak często, jak klasyczne zegarki mechaniczne, a przy ciągłym noszeniu mogą w ogóle obejść się bez ręcznego naciągu. Chód takich zegarków jest bardziej równomierny, ponieważ sprężyna jest stale w stanie prawie ściśniętym - ma to pozytywny wpływ na dokładność. Również automatyczne nakręcanie w zegarkach mechanicznych przydaje się w modelach wodoodpornych, w których koronka jest mocowana na gwincie poza godzinami pracy, uszczelniając kopertę - ponieważ gwint nie musi być często używany, zużywa się mniej, co pozytywnie wpływa na niezawodność. Z drugiej strony samonakręcająca się płyta zwiększa tak wagę i grubość koperty, jak i koszt zegarka. Ponadto wykorzystanie tej funkcji w miniaturowych modelach kobiecych wiąże się z szeregiem trudności, a jeśli osoba nosząca prowadzi siedzący tryb życia (na przykład ze względu na podeszły wiek), wszystkie zalety automatycznego naciągu tracą na znaczeniu.

Zwróćmy uwagę, że istnieją ró...wnież zegarki kwarcowe z automatycznym naciągiem - są to modele z technologią Kinetic. Aby uzyskać więcej informacji na ich temat, zobacz „Źródło chodu”.

Liczba kamieni zapewniona w konstrukcji zegarka.

Parametr ten dotyczy modeli ze wskazówkami i odpowiadającymi im ruchomymi częściami w „wypełnieniu” (koła, koła zębate itp.). Kamienie w tym przypadku są w rzeczywistości szczególnym typem łożysk używanych do utrzymywania obracających się części. „Kamienie” są wykonane z syntetycznych minerałów (na przykład sztucznych szafirów). Zapewniają nieco mniejsze tarcie niż tradycyjne łożyska metalowe, a co najważniejsze są bardziej niezawodne i mniej podatne na zużycie, co w konsekwencji wpływa na trwałość całego mechanizmu. Należy jednak zauważyć, że te zalety dotyczą głównie zegarków mechanicznych (patrz „Typ mechanizmu”), modele kwarcowe w tym sensie nie są tak wymagające dla łożysk.

Uważa się, że im więcej kamieni, tym lepiej, ale tutaj warto wziąć pod uwagę funkcjonalność urządzenia. Tak więc w przypadku zegarka z centralną wskazówką sekundową za wystarczające uważa się 16 kamieni, z boczną - 17, ale z dodatkowymi funkcjami (kalendarz, dni tygodnia itp.) liczba ta może odpowiednio wzrosnąć. Ponadto obecność 40 lub więcej kamieni jest często nie tyle rzeczywistą koniecznością, co chwytem reklamowym.

Kaliber można opisać jako typ mechanizmu używanego w zegarku. Zaprojektowanie unikalnego mechanizmu dla każdego modelu zegarka jest drogie i niepraktyczne, dlatego większość producentów często stosuje ten sam mechanizm w różnych modelach zegarków, czasem znacznie różniących się designem. Określenie „kaliber” wiąże się z faktem, że początkowo typ mechanizmu oznaczano liczbą (w liniach calowych) odpowiadającą jego największemu rozmiarowi; jednak obecnie powszechnie używane są unikalne nazwy lub oznaczenia alfanumeryczne, niezwiązane bezpośrednio z rozmiarami.

Znając nazwę kalibru, na którym zbudowany jest interesujący Cię zegarek, możesz, jeśli chcesz, znaleźć bardziej szczegółowe informacje o mechanizmie i określić, w jaki sposób jego cechy spełniają Twoje wymagania.

O dokładności chodu zwykle decyduje największy błąd - odchylenie od czasu odniesienia, które może wystąpić w ciągu miesiąca przy ciągłym działaniu zegarka w trybie normalnym. W związku z tym im niższa liczba w danym punkcie, tym dokładniejszy zegarek. Ponadto dokładność chodu jest rodzajem wskaźnika stanu: jeśli błąd zaczął przekraczać wartości podane w specyfikacji, może to wskazywać na nieprawidłowe działanie mechanizmu.

Jeśli wskaźniki dokładności są takie same zarówno dla wyprzedzenia, jak i opóźnienia, w specyfikacji wskazywana jest jedna liczba - na przykład 30 s/mies (tj. +/- 30 s/mies); jednak wiele mechanizmów ma różne odchylenia, na przykład -15/+25 s/mies. Zwracamy również uwagę, że parametr ten dotyczy wyłącznie zegarków kwarcowych (patrz „Typ mechanizmu”): w modelach mechanicznych dokładność chodu jest zauważalnie niższa, mierzona w sekundach nie w miesiąc, ale w dzień.

Źródła chodu zegarka kwarcowego (patrz „Typ mechanizmu”) - najprościej mówiąc, rodzaj stosowanego w nim źródła energii.

- Akumulator. Miniaturowa akumulator, zwykle w postaci charakterystycznej „tabletki”; używana wyłącznie w zegarkach kwarcowych (patrz „Typ mechanizmu”). Główną wadą tej opcji jest konieczność wymiany po wyczerpaniu ładunku; jednocześnie prawie wszystkie wymienne elementy o miniaturowych standardowych rozmiarach stosowane w zegarkach na rękę produkowane są wyłącznie w formacie akumulatora jednorazowych, bez możliwości doładowania. Z drugiej strony, zapewniają one długi okres eksploatacji, są niedrogie i sprzedawane prawie powszechnie.

- Bateria słoneczna. System zasilania składający się z ogniwa fotowoltaicznego i wbudowanego akumulatora. Ogniwo fotowoltaiczne wytwarza energię elektryczną pod wpływem jasnego światła, a akumulator magazynuje tę energię i zasila mechanizm zegarka. Wygoda takich modeli polega na tym, że przy regularnym słonecznym (lub przynajmniej jasnym sztucznym) świetle właściciel nie musi martwić się o rezerwę energii. Z drugiej strony, ogniwo fotowoltaiczne znacząco wpływa na cenę, a przy stałym przebywaniu w zamkniętych pomieszczeniach lub noszeniu ubrań z rękawami zakrywającymi zegarek staje się prawie bezużyteczne. Dlatego ta opcja nie jest szeroko rozpowszechniona, ale przyda się przede wszystkim tym, którzy regularnie i długo przebywają na zewnątr...z i/lub w jasnym świetle dziennym.

- Mechanizm kinetyczny („kinetic”). Rodzaj automatycznego naciągu (patrz wyżej) stosowany w zegarkach kwarcowych. Technologia ta została pierwotnie opracowana przez firmę Seiko pod nazwą „Kinetic”, ale obecnie można ją spotkać również u innych producentów. W każdym razie takie układy działają podobnie do mechanicznego automatycznego naciągu - zamieniając energię z ruchu ręki użytkownika na energię niezbędną do działania mechanizmu. Jednak w tym przypadku taki mechanizm nie uruchamia sprężyny, ale obraca miniaturowy generator, który generuje energię elektryczną. Powstały ładunek kumuluje się w specjalnym kondensatorze i zużywa na działanie mechanizmu kwarcowego. Modele z takimi mechanizmami pozycjonowane są jako „zegarki kwarcowe, w których nie trzeba wymieniać akumulatora” i generalnie tak jest. Jednocześnie charakteryzują się takimi samymi ograniczeniami, jak w przypadku konwencjonalnych urządzeń z automatycznym naciągiem - w szczególności przy siedzącym trybie życia technologia ta jest praktycznie bezużyteczna. A takie zegarki są dość drogie.

Rodzaj oznaczeń używanego na głównej tarczy zegarka. Parametr ten dotyczy modeli z wskazówkami (patrz „Typ tarczy”), przy czym rodzaj oznaczeń wskazany jest tylko na podziałce głównej - dodatkowe oznaczenia na ramce nie są brane pod uwagę (chociaż oznaczenia na dodatkowej tarczy czasu światowego mogą być uwzględnione).

Parametr ten nie wpływa na funkcjonalność zegarka, a wybór zależy wyłącznie od preferencji właściciela. Główne rodzaje oznaczeń występujące we współczesnych zegarkach to cyfry arabskie i rzymskie (które mogą uzupełniać się podziałkami), połączenie tych liczb, a także same najprostsze podziałki. Oto główne cechy tych opcji i ich kombinacje:

- Arabskie. Tarcze, które mają oznaczenia tylko w postaci cyfr arabskich - czyli standardowe współczesne cyfry „1”, „2” itd. Tak więc mogą być oznaczane zarówno wszystkie działy tarczy, jak i tylko niektóre z nich (np. 3, 6 , 9 i 12). Jednak w każdym razie na takim zegarku nie ma innych rodzajów oznaczeń.

- Rzymskie. Tarcze, które mają oznaczenia tylko w postaci cyfr rzymskich - kombinacje symboli I, V, X. Takie oznaczenia nadają zegarkowi specyficznego stylu, jednak mogą wymagać przyzwyczajenia - i dlatego są mniej powszechne niż cyfry arabskie. W tym przypadku mówimy o tarczach, które nie mają innych oznaczeń, z wyjątkiem cyfr tego typu.

- Podział...ki. Minimalistyczny design, w którym podziały na tarczy zaznaczone są jedynie oznaczeniem, bez podpisu. Najczęściej znaczniki nakłada się na wszystkie dwanaście godzin; możliwe są wyjątki od tej reguły, ale w naszych czasach są one rzadkie. Warto zaznaczyć, że taki design można spotkać zarówno w klasycznych zegarkach o minimalnej funkcjonalności, jak i w zaawansowanych modelach o rozbudowanych możliwościach: w pierwszym przypadku podziałki nadają produktowi schludny wygląd, w drugim pozwalają zaoszczędzić miejsce na tarczy na dodatkowe skale i oznaczenia. Teoretycznie takie znaczniki nie są tak wygodne, jak oznaczenia numerowane; jednak prawie wszystkie tarcze analogowe we współczesnych zegarkach na rękę używają 12-godzinnej skali ze standardową pozycją znaczników, więc przy minimalnym przyzwyczajeniu można całkowicie obejść się bez liczb - pozycja znacznika na skali zawiera już wystarczającą ilość informacji.

- Arabskie + rzymskie. Tarcze, które jednocześnie łączą oba rodzaje cyfr opisanych powyżej (czasami - także ze znacznikami; w tym przypadku obecność znaczników nie jest określona). Najpopularniejszym typem zegarków z tą funkcją są modele z funkcją czasu światowego (patrz „Funkcje i możliwości”), w których jedna tarcza jest oznaczona cyframi arabskimi, a druga - rzymskimi. Istnieje również kombinacja tych symboli w tej samej skali - na przykład, gdy godzina 3 i 9 są oznaczone zwykłymi cyframi, a 6 i 12 - rzymskimi. Jednak ani jedna, ani druga opcja nie otrzymały specjalnego rozpowszechnienia.

- Podziałki + arabskie. Tarcze, na których niektóre oznaczenia są naniesione cyframi arabskimi, niektóre podziałkami (dla obu, patrz wyżej). W takim przypadku stosunek tych i innych może być różny: na przykład w niektórych modelach jest tylko jedna cyfra (zwykle „12”); w innych cyframi oznaczono pozycje kluczowe „3”, „6”, „9” i „12”; w trzecich część tarczy zajmuje wyświetlacz, przy którym cyfry po prostu się nie mieszczą i trzeba sobie poradzić z podziałkami itp.

- Podziałki + rzymskie. Tarcze, na których część oznaczeń została oznaczona znacznikami, część - cyframi rzymskimi. Ta metoda oznaczenia jest ogólnie podobna do opcji „podziałki + arabskie” opisanej powyżej (i może również zapewniać różne opcje projektowania).

Kolor tła tarczy zegarka. Wskazywany dla modeli z tarczami ze wskazówkami lub kombinowanymi (patrz „Typ tarczy”); w modelach czysto elektronicznych z reguły stosuje się szare podłoże (w przypadku konwencjonalnych wyświetlaczy LCD) lub ciemną podstawę (w przypadku wyświetlaczy LED).

Największą popularnością we współczesnych zegarkach cieszą się tarcze w kolorze czarnym, białym, srebrnym i niebieskim. Jednak oprócz tego w sprzedaży można znaleźć inne odcienie - w szczególności beżowy, żółty, zielony, złocisty, brązowy, czerwony, pomarańczowy, różowy, szary i fioletowy. Szczególnym przypadkiem są zegarki ze szkłem kameleon (patrz poniżej).

Niektóre modele są dostępne w kilku opcjach kolorystycznych, w takich przypadkach opcje te są oddzielone przecinkami - na przykład „biały, czerwony, srebrny”. Jeśli tarcza jest pomalowana jednocześnie na 2 lub 3 kolory, są one wskazywane jako kombinacja - na przykład „biały z czerwonym” lub „biały z żółtym i czerwonym”. A modele wielokolorowe obejmują mod...ele, w których na tarczy zastosowano więcej niż 3 kolory.

Sposób na podświetlenie tarczy zegarka.

- Powłoka luminescencyjna. Opcja stosowana w tarczach analogowych: wskazówki, a czasem i skala pokryte są „fosforową” powłoką, która świeci w ciemności. Ta metoda oświetlenia jest niedroga i może być stosowana nawet w modelach niedrogich; ponadto nie wymaga baterii i nadaje się nawet do zegarków mechanicznych. Z drugiej strony, powłoka często nie jest tak skuteczna, jak byśmy chcieli. Faktem jest, że aby działała musi być „ładowana” ze słońca lub innego jasnego źródła światła, a to „ładowanie” wystarcza średnio na 5 - 6 godzin, a już w pierwszych kilku godzinach jasność podświetlenia wyraźnie spada.

- Elektroniczne. Podświetlenie oparte na diodach LED lub innych miniaturowych źródłach światła. Z reguły nie działa stale, ale włącza się i wyłącza poprzez nacisnięcie specjalnego przycisku; wyjątkiem są tarcze LED (patrz „Typ tarczy”). Główną zaletą podświetlenia elektronicznego jest skuteczność: na pewno wystarczy do obejrzenia obrazu na tarczy. Ponadto takie systemy nie są uzależnione od oświetlenia zewnętrznego, w odróżnieniu od opisanych powyżej powłok luminescencyjnych. Z drugiej strony podświetlenie wymaga do działania baterii; dlatego ten rodzaj podświetlenia występuje wyłącznie w zegarkach kwarcowych (patrz „Typ mechanizmu”).

- Powłoka luminescencyjna/podświetlenie elektroniczne. Systemy łączące oba rodzaje podświetlenia opisane powy...żej. Ta opcja występuje głównie w modelach z kombinowanymi tarczami: na wskazówki nakładana jest świecąca powłoka, a elektroniczne podświetlenie jest przeznaczone głównie do wyświetlaczy i dodatkowych skali (a także jako opcja zapasowa dla wskazówek). Kombinowane podświetlenie jest bardzo wygodne, jednak takie zegarki kosztują nieco drożej.

- Podświetlenie trytowe. Opcja podświetlenia występująca w tarczach klasy premium. Za podświetlenie w takich modelach odpowiadają miniaturowe kolby wypełnione trytem, radioaktywnym rodzajem wodoru; od wewnątrz powierzchnia takich kolb jest pokryta luminoforem, który jarzy się pod wpływem promieniowania trytu. Osobno zauważamy, że promieniowanie to nie stanowi zagrożenia dla ludzi: nie wychodzi poza kolby, a nawet wewnątrz jego intensywność jest wyjątkowo niska. Podświetlenie trytowe jest drogie, ale jest niezwykle wygodne z praktycznego punktu widzenia: „latarki” działają stale, bez baterii i niezależnie od oświetlenia zewnętrznego, i świecą zauważalnie jaśniej niż konwencjonalna powłoka luminescencyjna. Co prawda z powodu rozpadu trytu stopniowo tracą jasność, ale dzieje się to bardzo powoli: potrzeba 12 lat, aby zmniejszyć się o połowę, a co najmniej 20 lat, aby podświetlenie stało się bezużyteczne.