Porównanie Einhell TC-SY 400 P vs Intertool DT-5060

Pobór mocy podczas pracy z elektronarzędziem (patrz „Typ”).

Większość nowoczesnych pistoletów natryskowych, nawet produktywnych, ma dość niską moc: na przykład modele o mocy powyżej 1 kW są niezwykle rzadkie, a w większości przypadków pobór mocy nie przekracza 500 W. Więc przy podłączaniu takiego sprzętu do gniazdek zwykle nie ma problemów; tylko pojedyncze jednostki o wysokiej wydajności, wymagające 3,5 kW lub więcej, muszą być podłączone zgodnie ze specjalnymi zasadami (bezpośrednio do rozdzielnicy). W innych przypadkach dane o zużyciu energii najczęściej nie są potrzebne w normalnym użytkowaniu i mogą być wymagane tylko do określonych zadań - na przykład do obliczenia obciążenia autonomicznego generatora.

Nominalne ciśnienie powietrza w pistolecie.

Ogólne znaczenie tego parametru zależy od rodzaju instrumentu (patrz wyżej). Na przykład w modelach pneumatycznych dane dotyczące ciśnienia nominalnego są wymagane do podłączenia do zewnętrznej sprężarki. Jest to ciśnienie, które ta sprężarka powinna wytworzyć na wlocie do opryskiwacza; zbyt niskie wartości doprowadzą do spadku wydajności, zbyt wysokie są obarczone awariami, a nawet wypadkami z obrażeniami innych.

Z kolei w przypadku modeli elektrycznych ciśnienie nominalne to ciśnienie powietrza wytwarzane przez własną sprężarkę urządzenia; kompletny opryskiwacz został pierwotnie zaprojektowany dla tego samego ciśnienia. Tak więc w tym przypadku parametr ten ma raczej charakter odniesienia niż praktycznego znaczenia; może być przydatny tylko do podłączenia wymiennych dysz do sprężarki (lub odwrotnie, w przypadku użycia istniejącej dyszy natryskowej ze sprężarką innej firmy).

Konkretne wartości ciśnienia są określane przede wszystkim przez system natryskowy (patrz poniżej). Różnorodność jest tu dość duża: najskromniejsze jednostki wytwarzają nie więcej niż 2 bary, dość popularne są sprężarki na 2-5 barów, modele na 5-10 barów są stosunkowo rzadkie, a w niektórych rozwiązaniach o dużej mocy ciśnienie 100 bar lub więcej jest pod warunkiem.

Nominalne zużycie powietrza podczas normalnej pracy pistoletu natryskowego.

Parametr ten ma kluczowe znaczenie dla narzędzia pneumatycznego (patrz „Typ”): sprężarka, do której jest podłączony taki rozpylacz, musi zapewniać odpowiednią prędkość przepływu powietrza, w przeciwnym razie normalna praca nie będzie możliwa. Z kolei w modelach elektrycznych wskaźnik ten jest raczej punktem odniesienia - kompletny kompresor z definicji odpowiada charakterystyce opryskiwacza, a na natężenie przepływu warto zwracać uwagę tylko wtedy, gdy dysza robocza elektrycznego pistoletu natryskowego jest planowany do użycia ze sprężarką „nie natywną”.

Zużycie farby lub innego materiału (np. zaprawy tynkarskiej) podczas normalnej pracy pistoletu natryskowego.

Im wyższe zużycie, tym więcej materiału może nanieść narzędzie w jednostce czasu, tym lepiej nadaje się do obróbki dużych powierzchni i nakładania grubych powłok. Z drugiej strony nie wszystkie rodzaje prac wymagają wysokiej wydajności, a czasami relatywnie niskie zużycie jest optymalne. Szczegółowe zalecenia w tej sprawie dla różnych sytuacji można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Maksymalna lepkość farby lub innego materiału roboczego, przy której pistolet natryskowy może normalnie pracować. Określone w jednostkach DIN; pewna liczba DIN to w tym przypadku liczba sekund, w których standardowa objętość farby (zwykle 100 ml) wyleje się z lejka o ściśle określonej średnicy otworu wlewowego (zwykle około 4 mm). Taki lejek (wiskozymetr) może być dostarczony z pistoletem natryskowym, ale w razie potrzeby można go dokupić osobno.

Zatem im więcej DIN, tym bardziej lepka jest kompozycja. A im większa liczba wskazana w charakterystyce pistoletu natryskowego, tym szersze jego możliwości, tym gęstsze płyny można do niego wlewać bez obawy o blokady i awarie. Jednocześnie należy pamiętać, że w praktyce często nie trzeba pracować z gęstymi cieczami - wręcz przeciwnie, nadmierna lepkość pogarsza jakość powłoki, prowadzi do powstawania smug i wydłuża czas schnięcia. Np. większość emalii i farb olejnych stosuje się przy lepkości ok. 20 DIN, farby lateksowe - do 45 DIN itd. Ogólne zalecenia w tym zakresie można znaleźć w dedykowanych źródłach, a konkretne - na opakowaniu konkretnego marka farby lub inny skład.

Średnica dyszy na wylocie pistoletu natryskowego.

To z tej dyszy wydobywa się farba lub inny materiał roboczy. A wydajność i wielkość plamki na wyjściu zależą od średnicy. W związku z tym większe dysze lepiej nadają się do dużych powierzchni, podczas gdy mniejsze zapewniają większą precyzję i dokładność. W związku z tym parametr ten jest bezpośrednio związany z typem urządzenia (patrz wyżej). Dostępne są również pistolety natryskowe z wymienną dyszą, gdy w zestawie znajduje się więcej niż jedna dysza, co rozszerza możliwości użytkowania urządzenia.

Rodzaj systemu natryskowego zastosowanego w urządzeniu. Różne systemy natryskowe różnią się formatem pracy, a co za tym idzie indywidualnymi praktycznymi niuansami użytkowania:

- HP (wysokie ciśnienie) / CONV (konwencjonalne). Jeden z najbardziej znanych i popularnych systemów natryskowych. Ciśnienie powietrza na wlocie i wylocie takich pistoletów natryskowych jest w przybliżeniu takie samo. Zaletami systemów HP są prostota konstrukcji, szerokie pokrycie, duża szybkość aplikacji farby oraz stosunkowo niskie zużycie powietrza. Jednocześnie procent transferu farby takimi opryskiwaczami jest bardzo niski – ponad połowa nałożonego materiału, dzięki dużej prędkości, odbija się od powierzchni i osadza na otaczających przedmiotach. Inną wadą jest to, że strumień z nebulizatora HP intensywnie wychwytuje drobny pył i inne „lotne zanieczyszczenia”; z tego powodu często wymagane jest dodatkowe szlifowanie i polerowanie malowanej powierzchni.

- RP (zredukowane ciśnienie). Modyfikacja dysz konwencjonalnych (HP), charakteryzujących się nieco niższym ciśnieniem wylotowym. Zaowocowało to nieznaczną poprawą szybkości transferu i zmniejszeniem poziomu ściółki, przy jednoczesnym zachowaniu zalet dobrej wydajności, jednorodności i niskiego zużycia powietrza. Niemniej jednak pod względem tych wskaźników takie urządzenia są nadal gorsze od modeli o niskim ciśnieniu.

- HVLP (wysoka objętość, niskie ciśnienie).... System natryskowy o niskim ciśnieniu wylotowym (ok. 0,7 bar) i dużej ilości powietrza. Jedną z kluczowych zalet takich urządzeń jest wysoki współczynnik przenoszenia atramentu – nie mniej niż 65%. Ponadto niska prędkość podawania farby zmniejsza poziom zanieczyszczeń: jest stosunkowo niewiele wirów, które „ciągną” zanieczyszczenia. Główną wadą systemów HVLP jest duże zużycie powietrza, nie każda sprężarka poradzi sobie z takim natryskiem. Ponadto wymagają dodatkowych filtrów chroniących przed przedostawaniem się oleju i wilgoci do powietrza przy dużych obciążeniach sprężarki; a z takim urządzeniem można pracować tylko z niewielkiej odległości (zwykle do 15 cm), a aby uniknąć kropli, wymagana jest pewna umiejętność.

- HVLP-II (Nowe Wysokie Objętościowe Niskie Ciśnienie). HVLP drugiej generacji (patrz odpowiedni punkt), który ma szereg ulepszeń w stosunku do oryginału, ale generalnie taki sam.

- LVLP (Low Volume Low Pressure) / Trans-Tech. Systemy natryskowe zaprojektowane jako ulepszenie HVLP. Przy tych samych zaletach (wysoki współczynnik transferu, minimalna ilość odpadów), zużywają znacznie mniej powietrza i mają łagodniejsze wymagania dla sprężarek i węży. Ponadto systemy LVLP są mniej wrażliwe na spadki ciśnienia, a skuteczny zasięg zraszania w nich sięga 25 - 30 cm Spośród zauważalnych wad tej opcji możemy jedynie wspomnieć o dość wysokim koszcie.

- HVMP (wysoka objętość średniego ciśnienia). Systemy natryskowe o wysokim przepływie powietrza i średnim ciśnieniu wylotowym. W porównaniu do HVLP, ze względu na wyższe ciśnienie, dają nieco niższą wydajność przenoszenia atramentu, ale większą jednorodność i zasięg.

- LVMP (niskie ciśnienie średnie). Systemy natryskowe o niskim przepływie powietrza i średnim ciśnieniu; rodzaj modyfikacji LVLP z wyższym ciśnieniem. Dzięki temu koszt jest nieco obniżony, wzrasta wydajność, jednolitość aplikacji i szerokość wychwytywania; jednak zużycie farby jest wyższe, a wykończona powierzchnia jest bardziej szorstka niż w przypadku oryginalnego LVLP.

- HTE (wysoka wydajność transferu). Oznaczenie to stosuje się w systemach natryskowych, dla których producenci deklarują wysoką szybkość transferu. Pod względem cech są najczęściej zbliżone do LVLP (patrz odpowiedni punkt) – w szczególności mają dość duży zasięg skuteczny. Jednak konkretne cechy w każdym przypadku należy wyjaśnić osobno.

- EA (doskonała atomizacja). Główną cechą takich systemów, zgodnie z nazwą, jest bardzo wysoki stopień rozpylenia materiału. Pozostałe charakterystyki wydajności w takich systemach mogą się różnić; punkty te należy wyjaśnić osobno.

- HEA (High Efficiency Airless). Markowa technologia natrysku bezpowietrznego (patrz Spray) stosowana w sprzęcie marki Wagner. Jak twierdzą twórcy, ogranicza straty farby o ponad 50% w porównaniu z bardziej tradycyjnymi systemami, a także zapewnia bardziej równomierne rozłożenie materiału. Nadaje się do powłok na bazie wody i oleju.

- MP (średnie ciśnienie). Opcja przejściowa między powyższymi HP i RP: zapewnia nieco niższe ciśnienie robocze w porównaniu do HP, ale nie tak niskie jak w RP. Z wielu powodów nie otrzymał dystrybucji.

- HD (o dużej wytrzymałości). Oznaczenie marketingowe stosowane w pojedynczych dyszach - zazwyczaj o wysokiej wydajności, w zastosowaniach o dużej objętości. Konkretne cechy takich systemów należy wyjaśnić osobno.

Całkowita pojemność zbiornika na farbę dostarczanego z pistoletem natryskowym. Duży zbiornik z jednej strony pozwala „naładować” sporą ilość materiału i pracować przez długi czas. Z drugiej strony zwiększa rozmiar i wagę urządzenia; a duża ilość farby również będzie odpowiednio ważyć (chociaż w przypadku modeli z oddzielną lokalizacją zbiornika - patrz wyżej - nie jest to krytyczne). Dlatego im cieńsza i delikatniejsza praca, do której przeznaczony jest pistolet, tym z reguły mniejsza jest pojemność zbiornika: na przykład w aerografach (patrz „Widok”) rzadko przekracza 50 ml, a w modele gipsowe z kolei można mierzyć litry.

Materiał, z którego wykonany jest kompletny zbiornik pistoletu natryskowego.

- Plastikowy. Tworzywo sztuczne charakteryzuje się połączeniem niskiego kosztu z lekkością i niezawodnością. Jest nieco gorszy od wytrzymałości metalu, ale w przypadku zbiorników do pistoletów natryskowych nie jest to krytyczne; ponadto plastikowy zbiornik może być przezroczysty, co ułatwia śledzenie poziomu atramentu. Dzięki temu tworzywo sztuczne znajduje się w urządzeniach wszystkich typów i kategorii cenowych. Jego wady obejmują wrażliwość na niektóre rodzaje rozpuszczalników; istnieją jednak trwałe rodzaje plastiku, które są praktycznie pozbawione tej cechy.

- Metal. Główną zaletą zbiorników metalowych jest ich wysoka wytrzymałość i niezawodność. Z drugiej strony są zauważalnie droższe i cięższe od plastikowych, a ponadto nie są przezroczyste (w najlepszym razie można zapewnić wbudowany wskaźnik w postaci okienka). Z tego powodu metal jest mniej powszechny.

- Szkło. Szklane zbiorniki są przezroczyste i pozwalają w łatwy sposób kontrolować ilość pozostałej farby. Ponadto materiał ten jest chemicznie obojętny i kompatybilny z prawie każdym medium roboczym. Jednak szkło ma poważną wadę - kruchość, przez co nie jest zbytnio rozprowadzane i występuje tylko w niektórych modelach aerografów (patrz "Widok").