Porównanie Minelab X-Terra 505 vs Garrett THD

Ogólny typ urządzenia. Od tego zależy bezpośrednio przeznaczenie i cechy funkcjonowania.

- Wykrywacz metali. Ta kategoria obejmuje wykrywacze metali o tradycyjnej konstrukcji - urządzenia przeznaczone do wyszukiwania metalowych przedmiotów w ziemi lub pod wodą (patrz „Przeznaczenie”) na dużych obszarach. Takie urządzenia w większości przypadków mają charakterystyczną konstrukcję - z długim prętem, na jednym końcu którego znajduje się rączka, na drugim - kołowrotek. Dokładność wykrywaczy metali w większości przypadków jest raczej niska - około 20 - 30 cm, ułatwiają one stosunkowo łatwe odnalezienie poszukiwanych obiektów na dużym obszarze, jednak aby określić dokładną lokalizację, najprawdopodobniej będziesz musiał wykopać uziemić ręcznie lub użyć pinpointera (patrz poniżej).

- Pinpointer. Ta nazwa jest stosowana do precyzyjnych wykrywaczy metali, które wyglądają jak charakterystyczne „różdżki” lub „ostrza”. Pozwalają zlokalizować metalowy przedmiot z dokładnością do 1 - 2 cm; ale zasięg i zasięg pinpointera są bardzo małe. Istnieją dwa główne typy takich urządzeń. Pierwszy z nich to naziemne / podwodne pinpointery (patrz „Przeznaczenie”). Przeznaczone są do stosowania w połączeniu z klasycznymi wykrywaczami metali (patrz wyżej): najpierw za pomocą wykrywacza metalu określa się przybliżoną lokalizację przeszukiwanego obiektu, a następnie używa się pinpointera w celu dokładniejszego wyszukiwania. Jednocześnie wiele pinpointe...rów tego typu może być nawet użytych jako improwizowane sondy do przebijania gruntu. Drugi typ to modele inspekcyjne; więcej szczegółów patrz „Przeznaczenie”.

- Ziemia. Wykrywacze metali przeznaczone do wyszukiwania metalowych przedmiotów zakopanych w ziemi - od monet i innych historycznych artefaktów po rurociągi i skrytki. Mogą mieć różne cechy i zakres - od najprostszych modeli, nadających się tylko do zbierania złomu, po potężne profesjonalne urządzenia zdolne do wyszukiwania nawet na głębokości kilku metrów. Cewka może być chroniona przed wilgocią (patrz poniżej), ale uziemione wykrywacze metali nie są zaprojektowane do całkowitego zanurzenia w wodzie.

- Pod wodą. Wykrywacze metali, przeznaczone, jak sama nazwa wskazuje, do wyszukiwania obiektów pod wodą – przede wszystkim na dnie zbiorników wodnych. Ich główne cechy to optymalizacja dla środowiska: szczelna, wodoszczelna obudowa (w większości przypadków z możliwością całkowitego zanurzenia pod wodą na głębokość kilku metrów), możliwość pracy z mokrymi, zasolonymi glebami, a także rozkład masy zaprojektowany z myślą o łatwości użytkowania pod wodą. Ponadto modele te są zwykle wyposażone w wodoodporne słuchawki. Należy pamiętać, że zakup takiego urządzenia do użytku naziemnego nie jest uzasadniony: trzymanie podwodnego wykrywacza metali w powietrzu nie jest tak wygodne, jak zwykłego naziemnego, a kosztowna wodoodporność obudowy traci na znaczeniu.

- Inspektor. Urządzenia przeznaczone do przeprowadzania kontroli i poszukiwania metalowych przedmiotów na ciele...człowieka pod ubraniem. Wykorzystywane są przez organy ścigania, służby bezpieczeństwa lotnisk, dworców kolejowych, struktury bezpieczeństwa itp. Zauważ, że w tym przypadku nie mówimy o stacjonarnych „oprawkach”, a jedynie o ręcznych detektorach. Prawie wszystkie z nich należą do pinpointerów (patrz „Typ”) i mają raczej niewielkie rozmiary. Dzięki temu urządzenie może służyć jako urządzenie przenośne do ekspresowych przeglądów, stale noszone wraz z innym sprzętem. Jednak taki detektor może się przydać na stacjonarnym punkcie kontrolnym, oprócz kadru – pomaga dokładnie określić, gdzie na ciele znajduje się obiekt, który „zakłócił” kadr.

Metoda wykorzystywana przez wykrywacz metali do wyszukiwania obiektów. Opisuje zarówno ogólny schemat sygnału, jak i sposób jego przetwarzania.

- VLF. Skrót oznaczający bardzo niską częstotliwość. Jak sama nazwa wskazuje, tego typu wykrywacze metali działają przy stosunkowo niskich częstotliwościach elektromagnetycznych (poniżej 20 kHz). Wykorzystują one działanie nadajnik-odbiornik: jedno uzwojenie nadaje sygnał wyszukiwania, drugie go odbiera. Uzwojenia nadawcze i odbiorcze znajdują się w tej samej płaszczyźnie, w układzie koncentrycznym lub DD (patrz „Typ cewki”). Technologia ta umożliwia tworzenie stosunkowo niedrogich instrumentów o dobrym balansie gruntu, minimalnej czułości na fałszywe alarmy i wysokim stopniu dokładności wykrywania metali. Wśród mankamentów warto zwrócić uwagę na dość wysoki koszt produkcji (cewki wymagają precyzyjnego strojenia), a także stosunkowo małą głębokość roboczą takich wykrywaczy metali.

- VFLEX. Odmiana technologii VLF firmy Minelab opisana powyżej. Kluczowe zasady działania w takich wykrywaczach metali są takie same, jednak jednostka sterująca w nich odbiera sygnał nie analogowy, ale cyfrowy. Wpływa to pozytywnie na jakość jego obróbki, ale znacząco podnosi cenę samych urządzeń.

- RF. Zasada ta przewiduje wykorzystanie wysokich częstotliwości i obecność dwóch cewek - odbiornika i nadajnika - oddzielonych pewną...odległością (zwykle kilkadziesiąt centymetrów) i umieszczonych prostopadle do siebie. Taki schemat zapewnia większą głębokość wykrywania, ale nie pozwala na wyszukiwanie małych obiektów i określanie rodzaju metalu. Dlatego jest stosowany głównie w „głębokich” wykrywaczach metalu.

- LICZBA PI. Skrót od indukcji impulsów. Takie urządzenia zapewniają jedną cewkę „mono” (patrz „Typ cewki”), która pełni rolę zarówno odbiornika, jak i nadajnika. Cewka emituje sygnały w osobnych impulsach, a w przerwach między nimi pracuje jako odbiornik, „nasłuchując” sygnału odpowiedzi z masy. Taki schemat pozwala na skuteczne wyszukiwanie obiektów nawet w środowisku niesprzyjającym impulsom elektromagnetycznym - w szczególności w glebach silnie zmineralizowanych oraz w słonej wodzie. To ostatnie sprawia, że instrumenty PI są niezwykle przydatne w archeologii morskiej - zarówno pod wodą, jak i na mokrych, słonych, piaszczystych plażach. Z drugiej strony w takich modelach nie jest dostępna dyskryminacja jakościowa.

- LUB. Metoda oparta na tzw. załamanie rezonansu. Cewka w takich wykrywaczach metali jest częścią obwodu oscylacyjnego, do którego z generatora dostarczany jest sygnał o częstotliwości zbliżonej do częstotliwości rezonansowej obwodu. Kiedy metalowy przedmiot uderza w pole wytworzone przez cewkę, zmienia się charakterystyka jego indukcyjności i odpowiednio częstotliwość rezonansowa całego obwodu. Na podstawie zmiany charakterystyki rezonansu jednostka sterująca określa nie tylko obecność metalowych przedmiotów, ale także, do pewnego stopnia, ich skład. Urządzenia operacyjne są proste w konstrukcji i niedrogie, ponieważ nie wymagają precyzyjnych ustawień; jednocześnie głębokość wykrywania i niezawodność działania w nich jest niska, a zmineralizowana lub mokra gleba dodatkowo pogarsza charakterystykę działania. Dlatego ta metoda nie stała się powszechna, jest stosowana głównie w urządzeniach klasy podstawowej.

- ZVT. Markowa technologia Minelab przeznaczona przede wszystkim do wyszukiwania skarbów i samorodków złota. Skrót oznacza „Zero Voltage Transmission”, zasada działania jest opisana jako „tworzenie ultrastałych pól magnetycznych o dużej mocy o przeciwnej polaryzacji”. Dzięki temu, według producenta, znacznie zwiększa się skuteczność i głębokość wykrywania złota, a także poprawia się odporność na zakłócenia i możliwa jest praca nawet na glebach o bardzo wysokim poziomie mineralizacji. Wykrywacze metali ZVT są jednak dość drogie, a opis takich urządzeń zwykle nie mówi o możliwości pracy z metalami innymi niż złoto.

Konstrukcja cewki (cewek) wykrywacza metali.

- Koncentryczny. Nazwa tego typu wynika z faktu, że taka cewka zawiera dwa oddzielne uzwojenia - odbiorcze i nadawcze - z których jedno znajduje się wewnątrz drugiego. Jest stosowany w wykrywaczach metali wykorzystujących zasady VLF i VLFEX (patrz wyżej). Pole z cewki koncentrycznej ma niewielką szerokość, co prowadziło zarówno do jego zalet, jak i wad: z jednej strony dzięki temu możliwe jest określenie lokalizacji pojedynczego znaleziska z dużą dokładnością, z drugiej strony trzeba poświęcić dużo czasu i wysiłku na dokładne zbadanie rozległych terytoriów. Wadę tę można częściowo skompensować eliptycznym kształtem (patrz poniżej). Należy również zauważyć, że modele koncentryczne są dość wrażliwe na gleby zmineralizowane.

- Mononukleoza. Najprostszy typ cewek z tylko jednym uzwojeniem. Ta opcja jest używana w urządzeniach PI, OR i RF, a w tym drugim przypadku należy zainstalować dwie cewki mono. Główne zalety i wady tego typu są podobne do opisanych powyżej koncentrycznych.

- DD. Znany również jako Double-D. Cewki takie mają parę uzwojeń w kształcie litery D, skręconych w różnych kierunkach i sciągniętych z powrotem tak, że tworzą koło lub elipsę. Pod względem zastosowania DD są podobne do opisanych powyżej koncentrycznych cewek, ale różnią się kształtem generowanego pola: jest to wąska płaszczyzna skierowana wzdłuż linii styku uzwojeń.... Pozwala to na pokrycie w jednym przejściu dość szerokiego pasa, a także zmniejsza wrażliwość na zakłócenia od gleb zmineralizowanych. Wśród wad, w porównaniu z koncentrycznymi, warto zwrócić uwagę na wysoki koszt i niższą dokładność w lokalizacji poszczególnych znalezisk (może to jednak zrekompensować umiejętnościami i doświadczeniem operatora).

- Super-D. Cewki o specyficznej konstrukcji, składające się z trzech uzwojeń - centralnego pełniącego rolę nadajnika i dwóch zewnętrznych, pracujących na odbiór. Zostały opracowane specjalnie dla wykrywaczy metali ZVT (patrz „Zasada działania”), biorąc pod uwagę specyfikę ich pracy.

Kształt cewki (ramki) wykrywacza metali.

- Okrągły. Tradycyjna forma stosowana w prawie wszystkich typach naziemnych i podwodnych wykrywaczy metali (patrz „Typ”); jedynymi wyjątkami są modele działające zgodnie z metodą RF (patrz „Jak to działa”). W przypadku korzystania z cewek koncentrycznych (patrz „Typ cewki”) opcja ta umożliwia utworzenie pola w kształcie stożka, co jest wygodne do dokładnego lokalizowania znaleziska, jednak zmniejsza zakryty obszar i utrudnia wyszukiwanie na dużym obszarze ; modele z cewkami DD nie mają tej wady.

- Eliptyczny. Kształt w postaci podłużnie wydłużonej elipsy umożliwia nieco „rozciągnięcie” pola wytworzonego przez wykrywacz metalu na długość. Dotyczy to zwłaszcza cewek koncentrycznych - jednak takie rozszerzenie nieco zmniejsza dokładność pozycjonowania poszczególnych znalezisk. Jednak w przypadku cewek DD, gdzie dokładność jest z definicji niska, wybór między kształtem okrągłym a eliptycznym często nie jest fundamentalny.

- Prostokątny. Specyficzny kształt stosowany w przyrządach RF lub PI. Ze względów technicznych uważany jest za optymalny dla takich urządzeń, ale praktycznie nie występuje w innych typach wykrywaczy metali.

- Motyl. Inna opcja stosowana w cewkach DD wraz z elipsą (patrz wyżej). W rzeczywistości składa się z dwóch eliptycznych uzwojeń, częściowo wyró...wnanych i przypominających kształtem skrzydła motyla - stąd nazwa. Ta opcja jest typowa głównie dla dużych cewek DD, przy dużej szerokości jest uważana za bardziej optymalną niż elipsa.

Charakterystyka zainstalowanej cewki określa częstotliwość pracy wykrywacza metalu. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję „Częstotliwość wykrywania”.

Rozmiar standardowej cewki (ramki) wykrywacza metali. Teoretycznie im jest większy, tym głębiej urządzenie jest w stanie „widzieć” i im więcej miejsca przechwytuje w jednym przejściu, jednak tym gorzej nadaje się do wyszukiwania małych obiektów i tym mniejsza dokładność z jaką je lokalizuje. Jednocześnie cechy te zależą od tak wielu innych czynników, że w praktyce sam rozmiar cewki ma na nie bardzo niewielki wpływ.

Zwróć uwagę, że dla cewek eliptycznych (ram) można określić tylko jeden rozmiar - długość.

Ilość cewek dostarczanych w dostawie wykrywacza metalu.

Promienniki-cewki są stosowane w wykrywaczach metali ze wszystkimi zasadami działania (patrz wyżej), z wyjątkiem RF (ramki są dla nich bardziej uzasadnione). Należy również zauważyć, że w przeciwieństwie do ramek, takie emitery są instalowane tylko po jednym na raz, a nawet sparowany emiter DD (patrz Typ cewki) jest uważany za jedną cewkę. Jeśli więc w zestawie jest kilka cewek, oznacza to, że są one zamienne. Taka konfiguracja jest wygodna, ponieważ pozwala wybrać działający załącznik w zależności od specyfiki sytuacji. Na przykład do wstępnego wyszukiwania można użyć dużej cewki o niskiej dokładności i szerokim zasięgu; a po znalezieniu czegoś interesującego możesz umieścić załącznik „snajperski” i określić dokładną lokalizację znaleziska. Jednak cechy takiej konfiguracji mogą być inne, wymienne cewki mogą specjalizować się w metalach, rodzajach gruntu itp. i nie zaszkodzi osobno wyjaśnić ich cechy przed zakupem.

Należy również pamiętać, że niektóre modele mogą w ogóle nie być wyposażone w cewki. Z jednej strony oznacza to dodatkowe kłopoty z doborem i zakupem tych części, z drugiej zaś pozwala na samodzielne dobranie ich według własnych wymagań, bez polegania na decyzjach producenta. Ta opcja jest przydatna dla zaawansowanych poszukiwaczy skarbów.

Liczba poszczególnych częstotliwości roboczych, na których może pracować wykrywacz metali. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat samych częstotliwości, zobacz Wskaźnik wykrywalności poniżej; tutaj zwracamy uwagę, że im więcej opcji ( 3 częstotliwości i więcej) jest przewidzianych w konstrukcji, im szersze możliwości wykrywacza metalu, tym łatwiej jest dostosować go do specyfiki poszukiwanych obiektów i otoczenia. Jednak większość modeli ma jedną częstotliwość.