Porównanie CTV DP4101AHD vs Slinex SL-10IP

Główne komponenty i liczba ich egzemplarzy dostarczanych jako wyposażenie standardowe.

— Domofon. W tym punkcie określono opcje dostawy z kilkoma jednostkami wewnętrznymi, które można podłączyć do jednego panelu wywoławczego. Taki sprzęt przyda się bardzo, jeśli zajdzie potrzeba nawiązania połączenia dla kilku abonentów lub zainstalowania domofonów wewnętrznych do obsługi jednego abonenta, ale w kilku punktach (na przykład w celu zorganizowania domofonu lub rozmieszczenia sprzętu w dużym domu).

— Z panelem wywoławczym. Obecność panelu wywoławczego zawartego bezpośrednio w pakiecie domofonowym. Taka możliwość dostawy sprzętu eliminuje konieczność osobnego zakupu panelu wywoławczego – standardowe urządzenie wywołujące najczęściej optymalnie pasuje do danego modelu domofonu, natomiast mogą pojawić się trudności z doborem panelu innej firmy.

— Liczba abonentów. W tym kontekście sugeruje się możliwość wywołania kilku abonentów z całego panelu wywołującego i wskazany jest ich konkretny numer.

Standardowa metoda instalacji zapewniona w domofonie. Parametr ten dotyczy modeli, które nie są przenośne (patrz „Wykonywanie”), opcje mogą być następujące.

- na zawiasach. Montaż poprzez zawieszenie na gwoździach, haczykach lub innych podobnych mocowaniach. Ta metoda jest najprostsza, poza tym w razie potrzeby domofon można przenieść w inne miejsce bez większych trudności; i nie ma oczywistych wad instalacji na zawiasach. Dlatego właśnie z tej opcji korzysta większość stacjonarnych (nieprzenośnych) domofonów.

- Wbudowany. Instalacja, w której korpus urządzenia jest schowany we wnęce ściany, a na zewnątrz znajduje się jedynie panel sterowania. Ten ostatni jest niemal zlicowany z powierzchnią ściany, dzięki czemu domofon zajmuje minimum miejsca, a ponadto prezentuje się stylowo i schludnie. Dodatkowo takiego urządzenia nie da się zrzucić na podłogę nieostrożnym ruchem, natomiast modele montowane mają taką możliwość. Z drugiej strony montaż do zabudowy domofonów jest znacznie trudniejszy ze względu na konieczność przygotowania niszy, a te zalety nie są tak często kluczowe. Z tego powodu ta opcja jest rzadkością, głównie w modelach klasy premium przeznaczonych do bogatych wnętrz.

Całkowita liczba portów do przewodowego połączenia różnych urządzeń przewidzianych w domofonie; w rzeczywistości - maksymalna liczba urządzeń przewodowych, które można jednocześnie podłączyć do domofonu.

Należy pamiętać, że liczba ta może być mniejsza niż łączna liczba obsługiwanych urządzeń. Dotyczy to zwłaszcza modeli z możliwością korzystania z dodatkowych monitorów (patrz „Monitory wtykowe”): takie urządzenia są często łączone szeregowo, „łańcuchowe” i zajmują tylko 1 port. Na przykład domofon dla 2 paneli zewnętrznych i 3 monitorów może mieć tylko 3 złącza - jedno dla paneli zewnętrznych i jedno dla monitorów. Należy również pamiętać, że w tych obliczeniach uwzględniany jest również port LAN w bramofonach IP (patrz „Typ urządzenia”).

Liczba dodatkowych monitorów, które można jednocześnie podłączyć do domofonu.

Funkcja ta dotyczy tylko modeli z obsługą wideo - właściwie wideodomofonów i bramofonów IP (patrz "Typ urządzenia"). W takich modelach sam domofon nazywa się monitorem - jednostką wewnętrzną z ekranem. Ten punkt wskazuje, ile dodatkowych jednostek wewnętrznych można podłączyć do tego modelu. Konieczność takiego połączenia pojawia się w przypadkach, gdy dostęp do systemu bezpieczeństwa musi być zapewniony z kilku punktów jednocześnie - na przykład w prywatnym domu na kilku piętrach, gdzie niewygodne byłoby bieganie z piętra na piętro do domofonu. W takim przypadku odpowiednie są domofony z wyjściem na 3 monitory, 4 monitory lub więcej.

Należy pamiętać, że format wspólnej pracy wielu monitorów może być różny, więcej szczegółów w rozdziale „Typ połączenia”.

Rodzaj wyświetlacza zainstalowanego w domofonie.

- kolorowe. Wyświetlacze kolorowe są nieco droższe niż wyświetlacze monochromatyczne, ale obecnie różnica ta jest bardzo niewielka (zwłaszcza na tle ceny domofonu w ogóle). A obraz na takich ekranach jest jak najbardziej niezawodny i przyjemny dla oka. Dlatego ta konkretna opcja jest używana w większości domofonów z ekranami.

- Monochromatyczny. Czarno-białe ekrany zdolne do odtwarzania tylko odcieni szarości. Są tańsze od kolorowych, jednak obraz na takim ekranie nie jest tak wysokiej jakości - a różnica w cenie nie zawsze uzasadnia różnicę w jakości. W rezultacie takie ekrany są używane znacznie rzadziej.

Istnieją również modele, które w ogóle nie są wyposażone w wyświetlacze - są to przede wszystkim domofony audio (patrz „Typ urządzenia”), a także niektóre domofony IP, które nie obsługują wideo i są konfigurowane z komputera przez sieć .

Wielkość własnego wyświetlacza domofonu po przekątnej.

We współczesnych domofonach pojawiają się wyświetlacze od 2” do 10” – mniejsze ekrany są niefunkcjonalne, większe są niepotrzebnie kłopotliwe i drogie. Jednocześnie możesz normalnie oglądać obraz na prawie każdym wyświetlaczu z tego zakresu - jeśli pochylisz się wystarczająco blisko niego.

Biorąc to wszystko pod uwagę, warto poszukać specjalnie dużego ekranu (10"), jeśli chcesz go normalnie widzieć z dużej odległości (metr lub więcej) lub jeśli nie chcesz ponownie męczyć oczu , zaglądając w mały obrazek .środek to wyświetlacz 7".

Urządzenie do pracy z wymiennymi kartami pamięci. Podobnie jak pamięć wbudowana (patrz wyżej), takie nośniki służą do rejestrowania danych z paneli wideo i kamer; jednocześnie w przypadku domofonów z czytnikami kart prawie obowiązkowe jest posiadanie rejestratora (patrz wyżej), a to wideo jest zapisywane na karcie pamięci. Jest to bardziej uzasadnione niż używanie do tego celu wbudowanej pamięci: nośniki wymienne są tańsze w przeliczeniu na megabajt objętości i lepiej nadają się do dużych plików, tych samych nagrań wideo. Dodatkowo zauważamy, że kartę można wyjąć i włożyć do innego urządzenia - np. W celu skopiowania materiału filmowego na komputer lub obejrzenia go na smartfonie. Karta może być dostarczona w zestawie, ale częściej trzeba ją dokupić osobno; w takim przypadku warto wyjaśnić rodzaj i format nośników obsługiwanych przez czytnik kart.

Ilość energii pobieranej przez domofon w trybie czuwania. W tym trybie urządzenie jest pod napięciem i jest gotowe do odebrania połączenia; żadna funkcja nie jest używana, a sama gotowość nie wymaga dużej ilości energii. Dlatego wartość tego parametru z reguły jest raczej niska i warto na to zwrócić uwagę, chyba że zasadniczo dążysz do maksymalnej wydajności zainstalowanego sprzętu.

Pobór mocy domofonu w trybie pracy. Zazwyczaj ten punkt wskazuje wartość dla sytuacji, gdy funkcje urządzenia są w pełni wykorzystywane - w szczególności, gdy wyświetlacz jest włączony i zestaw głośnomówiący (jeśli jest, patrz wyżej). Należy pamiętać, że pobór mocy w trybie pracy rzadko przekracza 20 W, więc w większości przypadków jest to bardziej punkt odniesienia niż parametr praktycznie istotny.