Porównanie Hikvision DS-KIS202 vs Tantos LILU

Główne komponenty i liczba ich egzemplarzy dostarczanych jako wyposażenie standardowe.

— Domofon. W tym punkcie określono opcje dostawy z kilkoma jednostkami wewnętrznymi, które można podłączyć do jednego panelu wywoławczego. Taki sprzęt przyda się bardzo, jeśli zajdzie potrzeba nawiązania połączenia dla kilku abonentów lub zainstalowania domofonów wewnętrznych do obsługi jednego abonenta, ale w kilku punktach (na przykład w celu zorganizowania domofonu lub rozmieszczenia sprzętu w dużym domu).

— Z panelem wywoławczym. Obecność panelu wywoławczego zawartego bezpośrednio w pakiecie domofonowym. Taka możliwość dostawy sprzętu eliminuje konieczność osobnego zakupu panelu wywoławczego – standardowe urządzenie wywołujące najczęściej optymalnie pasuje do danego modelu domofonu, natomiast mogą pojawić się trudności z doborem panelu innej firmy.

— Liczba abonentów. W tym kontekście sugeruje się możliwość wywołania kilku abonentów z całego panelu wywołującego i wskazany jest ich konkretny numer.

Całkowita liczba portów do przewodowego połączenia różnych urządzeń przewidzianych w domofonie; w rzeczywistości - maksymalna liczba urządzeń przewodowych, które można jednocześnie podłączyć do domofonu.

Należy pamiętać, że liczba ta może być mniejsza niż łączna liczba obsługiwanych urządzeń. Dotyczy to zwłaszcza modeli z możliwością korzystania z dodatkowych monitorów (patrz „Monitory wtykowe”): takie urządzenia są często łączone szeregowo, „łańcuchowe” i zajmują tylko 1 port. Na przykład domofon dla 2 paneli zewnętrznych i 3 monitorów może mieć tylko 3 złącza - jedno dla paneli zewnętrznych i jedno dla monitorów. Należy również pamiętać, że w tych obliczeniach uwzględniany jest również port LAN w bramofonach IP (patrz „Typ urządzenia”).

Liczba dodatkowych monitorów, które można jednocześnie podłączyć do domofonu.

Funkcja ta dotyczy tylko modeli z obsługą wideo - właściwie wideodomofonów i bramofonów IP (patrz "Typ urządzenia"). W takich modelach sam domofon nazywa się monitorem - jednostką wewnętrzną z ekranem. Ten punkt wskazuje, ile dodatkowych jednostek wewnętrznych można podłączyć do tego modelu. Konieczność takiego połączenia pojawia się w przypadkach, gdy dostęp do systemu bezpieczeństwa musi być zapewniony z kilku punktów jednocześnie - na przykład w prywatnym domu na kilku piętrach, gdzie niewygodne byłoby bieganie z piętra na piętro do domofonu. W takim przypadku odpowiednie są domofony z wyjściem na 3 monitory, 4 monitory lub więcej.

Należy pamiętać, że format wspólnej pracy wielu monitorów może być różny, więcej szczegółów w rozdziale „Typ połączenia”.

- moduł Wi-Fi. Moduł komunikacji bezprzewodowej Wi-Fi znajduje się tylko w domofonach IP(patrz „Typ urządzenia”). Dzięki tej funkcji urządzenie łączy się bezprzewodowo z siecią - jest znacznie wygodniejsze niż ciągnięcie za kabel, a jakość połączenia jest zwykle nie do odróżnienia od przewodowego. Inną opcją korzystania z Wi-Fi jest bezpośrednie połączenie ze smartfonem lub tabletem i użycie takiego gadżetu jak pilot z zewnętrznym ekranem; jednak taka możliwość jest dostarczana stosunkowo rzadko.

- protokół SIP. Obsługa protokołu SIP przez interkom umożliwia przekazywanie sygnału z panelu zewnętrznego przez sieć telefoniczną do urządzenia mobilnego, stacjonarnej mini-centrali lub komputera z odpowiednim oprogramowaniem. Taka funkcja może być przydatna na przykład w biurze, w którym jest wielu gości i za każdym razem podchodzenie do domofonu w celu odebrania połączenia jest niewygodne. Dodatkowe funkcje SIP w różnych modelach mogą się znacznie różnić, należy je wyjaśnić osobno.

- Obsługa DVR. Możliwość obsługi domofonu w trybie nagrywania wideo z paneli zewnętrznych lub z oddzielnych kamer monitorujących. W większości tych modeli nagrywanie nie odbywa się w sposób ciągły, ale tylko po naciśnięciu przycisku wywołania lub innym zdarzeniu - na przykład wyzwalany jest czujnik ruchu (patrz poniżej). Wideo jest najczęściej za...pisywane na karcie pamięci (patrz „Czytnik kart” poniżej). W każdym razie funkcja ta pozwala dowiedzieć się, kto zadzwonił do domofonu „poza czasem”, może się też przydać w innych sytuacjach - aż do przywrócenia obrazu sytuacji awaryjnej, uchwyconej w polu widzenia kamery.

- Komunikacja wewnętrzna (domofon). Domofon w tym przypadku oznacza możliwość „dzwonienia” w ramach systemu, z jednego domofonu do drugiego, z wykorzystaniem komunikacji wideo. Ta możliwość jest przewidziana wyłącznie w wideodomofonach i domofonach IP (patrz „Typ urządzenia”); może być przydatny na przykład do komunikacji między funkcjonariuszami ochrony znajdującymi się przy różnych wejściach.

- Domofon. Ta sama funkcja jak powyżej dla interkomu, z wyjątkiem tego, że komunikacja odbywa się tylko za pomocą głosu, bez wideo. Dzięki temu nawet stosunkowo proste domofony audio można wyposażyć w domofony (patrz „Typ urządzenia”). Funkcję tę można jednak zapewnić także w bardziej zaawansowanych wersjach, w tym jako alternatywa dla domofonu - w przypadku, gdy komunikacja wideo nie jest potrzebna.

- Głośnik. Funkcja głośnomówiąca podobna do tej używanej w telefonach. W tym trybie do rozmowy służy głośnik i czuły mikrofon, który znajduje się w obudowie domofonu i umożliwia wygodną komunikację w pewnej odległości od urządzenia (do metra, a nawet więcej). Funkcja ta jest szczególnie ważna w modelach ze słuchawką (patrz „Wykonanie”) - umożliwia rozmowę bez trzymania słuchawki. Ale urządzenia bez lampy z definicji działają w trybie głośnomówiącym.

- Wiadomość głosowa. Analogicznie do funkcji automatycznej sekretarki w telefonach, gdy abonent może zostawić wiadomość, jeśli właściciel domofonu nie odpowiada na wezwanie. Funkcję można zaimplementować na różne sposoby, ale w każdym przypadku jest ona podobna do podobnej z typowym wyrażeniem: „Zostaw wiadomość po sygnale ...”.

- Obraz w obrazie. Możliwość wyświetlenia drugiego obrazu na ekranie domofonu, oprócz obrazu głównego. Dzięki temu możesz np. Sprawdzić sytuację w polu widzenia kamery monitorującej, nie przerywając komunikacji z gościem na głównym panelu wideo. Dodatkowy obraz jest mały i zwykle wyświetlany w jednym z rogów ekranu.

- Czujnik ruchu. Funkcja umożliwiająca domofonowi wykrywanie i reagowanie na ruch w polu widzenia podłączonych kamer. Specyficzny sposób takiej reakcji w różnych modelach może być różny: włączenie nagrywania, wysłanie powiadomienia do wskazanego przez użytkownika urządzenia, sygnalizacja wyjścia alarmowego itp .; szczegóły te należy wyjaśnić osobno. W każdym razie detekcja ruchu zmniejsza prawdopodobieństwo przeoczenia istotnych zdarzeń w polu widzenia kamer.

- Wbudowana pamięć. Wbudowana pamięć znajduje się w wideodomofonach i domofonach IP (patrz „Typ urządzenia”) i jest zwykle przeznaczona do przechowywania danych z kamer monitorujących. Jednocześnie objętość takiej pamięci jest zwykle niewielka i zwykle jest używana tylko do zdjęć (na przykład w celu utrwalenia twarzy gości); nagranie wideo, jeśli jest przewidziane, odbywa się na karcie pamięci (patrz poniżej). W każdym razie osobne wyjaśnienie funkcji pamięci wbudowanej nie zaszkodzi.

- Czytnik kart. Urządzenie do pracy z wymiennymi kartami pamięci. Podobnie jak pamięć wbudowana (patrz wyżej), takie nośniki służą do rejestrowania danych z paneli wideo i kamer; Jednocześnie w przypadku domofonów z czytnikami kart prawie obowiązkowe jest posiadanie rejestratora (patrz wyżej), a to wideo jest zapisywane na karcie pamięci. Jest to bardziej uzasadnione niż używanie do tego celu wbudowanej pamięci: nośniki wymienne są tańsze w przeliczeniu na megabajt objętości i lepiej nadają się do dużych plików, tych samych nagrań wideo. Dodatkowo zauważamy, że kartę można wyjąć i włożyć do innego urządzenia - np. W celu skopiowania materiału filmowego na komputer lub obejrzenia go na smartfonie. Karta może być dostarczona w zestawie, ale częściej trzeba ją dokupić osobno; w takim przypadku warto wyjaśnić rodzaj i format nośników obsługiwanych przez czytnik kart.

- Ramka na zdjęcia. Możliwość obsługi domofonu w trybie cyfrowej ramki na zdjęcia - gdy na ekranie (najczęściej w trybie pokazu slajdów) wyświetlane są zdjęcia zapisane w pamięci urządzenia (lub zapisane na karcie pamięci). Obowiązkową cechą modeli z tą funkcją jest dość duży kolorowy ekran - normalnie będą na nim widoczne tylko zdjęcia; same domofony są zwykle modelami wideo lub IP. Głównym celem trybu ramki na zdjęcia jest estetyka: pokazując piękne zdjęcia, domofon pełni rolę dodatkowego wystroju pomieszczenia.

Wielkość własnego wyświetlacza domofonu po przekątnej.

We współczesnych domofonach pojawiają się wyświetlacze od 2” do 10” – mniejsze ekrany są niefunkcjonalne, większe są niepotrzebnie kłopotliwe i drogie. Jednocześnie możesz normalnie oglądać obraz na prawie każdym wyświetlaczu z tego zakresu - jeśli pochylisz się wystarczająco blisko niego.

Biorąc to wszystko pod uwagę, warto poszukać specjalnie dużego ekranu (10"), jeśli chcesz go normalnie widzieć z dużej odległości (metr lub więcej) lub jeśli nie chcesz ponownie męczyć oczu , zaglądając w mały obrazek .środek to wyświetlacz 7".

Rozdzielczość wyświetlacza zamontowanego w domofonie.

Przy niezmienionych pozostałych parametrach wyższa rozdzielczość zapewnia gładszy i bardziej szczegółowy obraz, ale ma to wpływ na koszt ekranu. Ponadto wszystkie zalety wysokiej rozdzielczości zostaną utracone, jeśli używany aparat jej nie obsługuje. Generalnie parametr ten ma charakter drugorzędny: jest on wybierany przez producenta na podstawie przekątnej ekranu i ogólnej funkcjonalności urządzenia, a w przypadku wielu ekranów w ogóle nie jest wskazany – uważa się (i całkiem słusznie), że rozdzielczość w każdym razie wystarczające do zamierzonego zastosowania. Nie ma zatem sensu gonić za ekranem Full HD, wystarczy wyświetlacz HD, a nawet SD.

Obecność przycisków dotykowych w konstrukcji domofonu.

W przeciwieństwie do mechanicznych, takie przyciski nie muszą być wciskane - są wyzwalane nie przez naciśnięcie, ale przez dotknięcie, co jest nieco wygodniejsze. Jednak główną zaletą paneli dotykowych jest schludny wygląd i odporność na zabrudzenia. Takie panele wyglądają nowocześnie i technologicznie, nie posiadają wystających przycisków utrudniających czyszczenie oraz szczelin między przyciskami a samym panelem, w których może gromadzić się brud, są jednak nieco droższe i trudniejsze w wykonaniu niż przyciski te; jest to niewidoczne dla przeciętnego użytkownika, ale jest to wada dla producentów. Dlatego czujniki, ze wszystkimi swoimi zaletami, nie zastąpiły tradycyjnych przycisków.

Ilość energii pobieranej przez domofon w trybie czuwania. W tym trybie urządzenie jest pod napięciem i jest gotowe do odebrania połączenia; żadna funkcja nie jest używana, a sama gotowość nie wymaga dużej ilości energii. Dlatego wartość tego parametru z reguły jest raczej niska i warto na to zwrócić uwagę, chyba że zasadniczo dążysz do maksymalnej wydajności zainstalowanego sprzętu.

Pobór mocy domofonu w trybie pracy. Zazwyczaj ten punkt wskazuje wartość dla sytuacji, gdy funkcje urządzenia są w pełni wykorzystywane - w szczególności, gdy wyświetlacz jest włączony i zestaw głośnomówiący (jeśli jest, patrz wyżej). Należy pamiętać, że pobór mocy w trybie pracy rzadko przekracza 20 W, więc w większości przypadków jest to bardziej punkt odniesienia niż parametr praktycznie istotny.