Porównanie Sturm GS8216BM vs SADKO SPR-20H

Nominalna pojemność zbiornika opryskiwacza. Z reguły w tym przypadku wskazana jest objętość robocza, a nie pełna pojemność („pod wtyczką”).

Im bardziej pojemny opryskiwacz, tym więcej pracy można nim wykonać bez ponownego napełniania. Z drugiej strony duża objętość odpowiednio wpływa na cenę, wymiary, a co najważniejsze na wagę urządzenia (i nie tylko w stanie napełnionym, ale także w stanie „suchym”). Dlatego nawet przy dużych nakładach pracy czasami bardziej racjonalne jest użycie stosunkowo niewielkiej jednostki, kilkukrotne jej uzupełnianie.

Szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnej objętości zbiornika w konkretnej sytuacji można znaleźć w dedykowanych źródłach. Pod względem konkretnych wartości najmniejsze opryskiwacze ręczne (patrz wyżej) mają pojemność poniżej 2 litrów. Zbiorniki na 2,1 - 5 litrów można znaleźć zarówno w urządzeniach ręcznych, jak i w modelach pomp i baterii (patrz "Typ") z uchwytem na ramię. Opryskiwacze na 5,1 - 10 litrów są praktycznie wszystkie montowane na ramieniu, pojemność jednostek benzynowych faktycznie zaczyna się od 10 litrów, a najbardziej pojemne nowoczesne opryskiwacze mają zbiorniki powyżej 15 litrów.

Maksymalna wydajność opryskiwacza podczas pracy z cieczą; Należy pamiętać, że w modelach z pompą (patrz „Typ pompowania”) i modelami ładowalnymi (patrz „Rodzaj”) rzeczywista wydajność może się zmniejszyć, gdy dopływ powietrza lub akumulator wyczerpie się.

Wysoka wydajność pozwala szybko obsługiwać duże obszary; ponadto często łączy się go z dobrym zasięgiem oprysku (patrz poniżej). Z drugiej strony takie modele wymagają dość obszernych zbiorników - lub często trzeba je uzupełniać; ani jedno, ani drugie nie przyczynia się do wygody pracy. Ponadto nadmierna wydajność jest jeszcze bardziej niepożądana niż niewystarczająca: opryskiwacz o małej mocy zajmie tylko więcej czasu, a zbyt potężny może zepsuć sprawę „przedawkowaniem” substancji chemicznej. Dlatego sensowne jest używanie urządzeń o wysokiej wydajności tylko do określonych zadań.

Szczegółowe dane dotyczące optymalnych wartości wydajności dla różnych sytuacji można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Maksymalna temperatura płynu, przy której opryskiwacz może bezpiecznie pracować.

Proces przygotowania niektórych preparatów wymaga ogrzewania; dlatego dane dotyczące temperatury, do której ciecz powinna ostygnąć, mogą być bardzo ważne dla bezpiecznej eksploatacji. Jednak nawet w najbardziej żaroodpornych opryskiwaczach liczba ta nie przekracza 40 ° C; ten płyn jest ciepły w dotyku.

Warto pamiętać o ograniczeniach temperaturowych, gdy urządzenie jest na słońcu: jeśli zbiornik zdążył się mocno nagrzać na słońcu, warto przed rozpoczęciem pracy pozwolić mu ostygnąć.

Długość węża dostarczonego z opryskiwaczem.

Im dłuższy wąż, tym dalej można sięgnąć do rury natryskowej bez przesuwania samego opryskiwacza. Dotyczy to jednak głównie opryskiwaczy kołowych i uniwersalnych (patrz „Typ przenoszenia”). W naramiennikach zwykle wąż dobierany jest w taki sposób, aby wystarczył do wygodnego trzymania rurki w dłoni, a parametr ten w takich modelach najczęściej nie przekracza 150 cm.

Należy również pamiętać, że długie węże mogą być dość nieporęczne; jednak ta wada jest często eliminowana przez stosowanie spiralnych węży, które rozciągają się na pełną długość tylko wtedy, gdy jest to potrzebne.

Długość rurki natryskowej, w którą wyposażony jest opryskiwacz.

Długa rurka z jednej strony pozwala sięgać daleko bez wychodzenia z miejsca i bez korzystania ze stołków, schodów itp.; z drugiej strony jest mało zwrotny i może okazać się niewygodny podczas pracy w ciasnych przestrzeniach. Przy wyborze warto wyjść z optymalnego kompromisu pomiędzy tymi cechami. Na przykład duża długość rurki (w niektórych modelach - do 2 m) jest przydatna przy obróbce drzewek owocowych, ale do szklarni lepiej wybrać krótszy opryskiwacz. Należy również pamiętać, że niektóre opryskiwacze używają rur teleskopowych (przesuwnych), których długość można regulować w razie potrzeby; w takich przypadkach zwykle wskazany jest rozłożony rozmiar nebulizatora.

Materiał, z którego wykonana jest kompletna lanca natryskowa opryskiwacza.

- Plastikowy. Kluczową przewagą tworzywa sztucznego nad innymi materiałami stosowanymi do lanc natryskowych jest jego niski koszt. Ponadto materiał ten jest chemicznie obojętny i nie powoduje korozji, a także jest lekki. Z drugiej strony sztywność plastiku nie jest zbyt duża, dlatego takie rurki mają tendencję do uginania się, czasem nawet pod własnym ciężarem.

- Aluminium. Stopy aluminium łączą dobrą wytrzymałość i lekkość, taka rura jest łatwa w obróbce, a jej zginanie wymaga dość silnego uderzenia lub nacisku. Z drugiej strony aluminium jest drogie.

- Mosiądz. Oprócz wytrzymałości i niezawodności (w tym odporności na zginanie), mosiądz wyróżnia się doskonałą odpornością na korozję. Wadami takich rur są ich wysoka cena i dość duża waga.

- Stal nierdzewna. „Stal nierdzewna” wyróżnia się przede wszystkim wysoką wytrzymałością i sztywnością, przewyższającą parametry innych materiałów, podczas gdy materiał ten jest stosunkowo niedrogi. Jednak takie tuby również ważą znacznie więcej niż aluminiowe czy plastikowe.

- Miedź. Rury miedziane są podobne do mosiądzu pod względem głównych właściwości użytkowych: są mocne, niezawodne i trwałe. Z drugiej strony takie rury są stosunkowo drogie i nie mają fundamentalnych zalet w porównaniu z tą samą „stalą nierdzewną”. Dlatego ta opcja jest rzadko spotykana.

Urządzenie pozwalające na unieruchomienie spustu (przełącznika) opryskiwacza w pozycji wciśniętej. Jest to szczególnie wygodne w przypadku dużej ilości pracy: ręczne trzymanie spustu przez długi czas jest dość uciążliwe, a blokada ciągłego nawadniania pozwala uniknąć niepotrzebnego obciążenia rąk.

Zwróć uwagę, że tę funkcję można znaleźć we wszystkich typach opryskiwaczy (patrz wyżej), w tym opryskiwaczach dźwigniowych - wiele modeli o tego typu działaniu jest wyposażonych zarówno w dźwignię pompującą, jak i oddzielny spust, który należy trzymać wciśnięty podczas pracy.

Obecność zacisku rurowego w konstrukcji opryskiwacza.

Opaska taka to zestaw specjalnych obejm, zwykle montowanych bezpośrednio na zbiorniku. Ułatwia to znacznie przechowywanie i transport urządzenia: tuba jest zwykle umieszczana tak kompaktowo, jak to możliwe, a jednocześnie niezawodnie. A podczas przerw w pracy funkcja ta może się przydać - wygodniej i bezpieczniej jest zamocować rurkę w zacisku niż kłaść ją na ziemi, trzymać w rękach itp.

Całkowita waga opryskiwacza. Wskazany bez uwzględnienia płynu lub proszku w zbiorniku roboczym; jednocześnie dla modeli akumulatorowych (patrz „Rodzaj”) z reguły podawana jest masa z kompletnym akumulatorem, a dla modeli benzynowych przeciwnie, masa „sucha”, bez paliwa w zbiorniku.