Maks. średnica cięcia
Największa średnica (grubość) gałęzi, jaką może obsłużyć narzędzie.
Im większa maksymalna średnica cięcia, im mocniejszy jest ten model, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że dana gałąź będzie zbyt twarda dla narzędzia. Jednocześnie należy pamiętać, że do zapewnienia dużej mocy potrzebne są długie rękojeści i mocne ostrza, co odpowiednio wpływa na rozmiar, wagę i cenę. Dlatego warto wybierać według tego parametru z pewną marżą, ale jednocześnie zapas ten nie powinien być zbyt duży.
Jeśli chodzi o konkretne liczby, maksymalna średnica
20 mm lub mniej jest uważana za stosunkowo małą, ale często wystarcza do prostej pracy.
21 - 30 mm to średnia,
31 - 40 mm powyżej średniej, a maksymalna grubość w gałęziach może
przekroczyć 40 mm.
Długość ostrza
Długość ostrzy dostarczonych w narzędziu. Z reguły charakterystyka wskazuje długość roboczą ostrzy – od czubka do osi obrotu.
Zarówno długie, jak i krótkie ostrza mają swoją specyfikę, zalety i wady. Tak więc długa długość jest optymalna do pracy ze stosunkowo cienkimi gałęziami: pozwala na cięcie ich po kilka na raz, a także umożliwia dotarcie w trudno dostępne miejsca. Jednocześnie krótsze ostrza są bardziej zwarte i zapewniają większą siłę przy tej samej długości rękojeści, co jest wygodne podczas pracy z grubymi gałęziami. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące doboru długości ostrzy do konkretnej sytuacji można znaleźć w dedykowanych źródłach.
Uchwyty z otworami na palce
Obecność
pętli na palce w konstrukcji narzędzia. Taka pętla jest używana w narzędziach jednoręcznych: zwykle jest instalowana na jednym z uchwytów, przez nią przewleczone są cztery palce, przeciwstawiające się kciukowi. Takie urządzenie zapewnia dodatkową wygodę i niezawodność w trzymaniu narzędzia (zmniejsza prawdopodobieństwo wypuszczenia go z rąk), a także zapewnia pewną ochronę przed gałęziami i innymi ciałami obcymi.
Materiał nakładek
Materiał, z którego wykonane są dodatkowe nakładki na rękojeść narzędzia. Najczęściej ten materiał różni się od materiału samego uchwytu (patrz wyżej), ale zdarzają się wyjątki - na przykład dodatkowe plastikowe osłony na plastikowym uchwycie. Tak czy inaczej, najpopularniejsze rodzaje materiałów to:
- Gumowe. Wygodny, praktyczny i niedrogi, a przez to niezwykle popularny materiał. Niezawodny w trzymaniu, a przy tym stosunkowo miękki, dzięki czemu doskonale sprawdza się zarówno w plastikowych, jak i metalowych rękojeściach: gumowe podkładki nie ślizgają się w dłoni, nie chłodzą skóry w chłodne dni i zapewniają dodatkowy komfort dzięki swojej miękkości. Wady gumy to słaba odporność na zarysowania i nieco wyższy koszt niż inna popularna opcja - tworzywo sztuczne. Ogólnie jednak tych niedociągnięć nie można nazwać krytycznymi.
- Plastikowy. Kolejny dość popularny materiał, szeroko stosowany przede wszystkim przy klamkach stalowych i aluminiowych. Tworzywo sztuczne zapewnia pewny chwyt, nie ślizga się w dłoni tak bardzo jak metal; ponadto takie okładziny nie boją się wilgoci i mogą również pełnić rolę dodatkowej ochrony przed korozją. Co prawda tworzywo sztuczne jest twardszy niż gumowe i nieco mniej niezawodny i trwały; z drugiej strony i kosztuje znacznie mniej.
- Drewno. Rzadko używany materiał, najczęściej z metalowymi (stalowymi) uchwytami. Drzewko jest bardzo atrakcyjne z punktu widzenia wygody: jest przyjemne w dotyku, nie chłodzi dłoni i praw...ie się nie ślizga. Z drugiej strony takie podkładki są mniej niezawodne niż gumowe czy plastikowe, nie tolerują zbyt dobrze wilgoci (materiał może pęcznieć i wypaczać się) oraz kontaktu z ostrymi przedmiotami (mogą tworzyć się odpryski grożące odpryskami). Dlatego warto przede wszystkim szukać drewnianych uchwytów, jeśli jesteś fundamentalnym zwolennikiem klasyki.
- Korek. Korek nie ślizga się w dłoniach i doskonale wchłania wilgoć, dzięki czemu pewnie trzyma się w dłoniach. Ponadto materiał ten jest miękki i sprężysty, co zapewnia dodatkowy komfort i wygodę. Jednocześnie korek w porównaniu z tą samą gumą jest mniej wytrzymały: stosunkowo łatwo ulega uszkodzeniu i bez szczególnej pielęgnacji szybko wchłania brud, przez co może stracić swoją „prezentację”, a następnie swoje właściwości użytkowe. W efekcie okładziny z korka są niezwykle rzadkie – w niektórych modelach narzędzi ogrodniczych.
