Maks. wysokość cięcia okrzesywarki
Maksymalna wysokość, jaką można osiągnąć wyrzynarką (patrz Typ) stojąc na ziemi, bez użycia drabin lub innych akcesoriów.
Parametr ten jest zwykle wskazywany przez producentów zgodnie z zasadą: „długość drążka plus wzrost osoby z podniesionymi rękami” (wzrost osoby przyjmuje się zwykle jako 2 – 2,5 m). Wybierając według wysokości cięcia, należy pamiętać, że narzędzia „dalekiego zasięgu” są zwykle cięższe, nieporęczne i droższe niż ich stosunkowo krótkie odpowiedniki. Więc zapas nie zaszkodzi, ale nie powinien być zbyt duży.
Warto również zauważyć, że wysokość cięcia jest wskazywana stosunkowo rzadko – głównie w największych i najdłuższych narzędziach, gdzie wskaźnik ten wynosi 3 m lub więcej. W krótszych modelach zasięg można wyprowadzić ze wspomnianego już wzoru „długość plus wzrost użytkownika z podniesionymi rękami”.
Zdejmowane ostrza
Obecność
wymiennego ostrza(ostrza) w konstrukcji narzędzia. Funkcja ta zapewnia dodatkową wygodę i oszczędności. Po pierwsze, ostrze jest zwykle łatwiejsze do ostrzenia i czyszczenia po zdjęciu go z narzędzia; po drugie, uszkodzone ostrze można wymienić na nowe zakupione osobno - jest to tańsze niż kupowanie całkowicie nowego narzędzia.
Regulacja długości uchwytów
Możliwość
regulacji długości uchwytów lub szerokości ich otwarcia przy narzędziu, dostosowując je do określonych sytuacji.
Dłuższe uchwyty przynajmniej pozwalają sięgnąć dalej i osiągnąć większy wysiłek na ostrzu (ze względu na dużą długość dźwigni); krótsze z kolei sprawiają, że narzędzie jest bardziej kompaktowe i zwrotne. W tych momentach sens tej regulacji tkwi: w ciasnych warunkach można skrócić uchwyty, zmniejszając długość narzędzia do minimum, a jeśli jest wystarczająco dużo miejsca, wydłużyć w celu zmniejszenia siły skrawania i jednocześnie czas zwiększyć jego wydajność.
Zwróć uwagę, że w niektórych modelach, oprócz długości, odległość między uchwytami można również regulować - aby dostosować się do osobistych cech użytkownika. Ten punkt należy wyjaśnić osobno.
Materiał nakładek
Materiał, z którego wykonane są dodatkowe nakładki na rękojeść narzędzia. Najczęściej ten materiał różni się od materiału samego uchwytu (patrz wyżej), ale zdarzają się wyjątki - na przykład dodatkowe plastikowe osłony na plastikowym uchwycie. Tak czy inaczej, najpopularniejsze rodzaje materiałów to:
- Gumowe. Wygodny, praktyczny i niedrogi, a przez to niezwykle popularny materiał. Niezawodny w trzymaniu, a przy tym stosunkowo miękki, dzięki czemu doskonale sprawdza się zarówno w plastikowych, jak i metalowych rękojeściach: gumowe podkładki nie ślizgają się w dłoni, nie chłodzą skóry w chłodne dni i zapewniają dodatkowy komfort dzięki swojej miękkości. Wady gumy to słaba odporność na zarysowania i nieco wyższy koszt niż inna popularna opcja - tworzywo sztuczne. Ogólnie jednak tych niedociągnięć nie można nazwać krytycznymi.
- Plastikowy. Kolejny dość popularny materiał, szeroko stosowany przede wszystkim przy klamkach stalowych i aluminiowych. Tworzywo sztuczne zapewnia pewny chwyt, nie ślizga się w dłoni tak bardzo jak metal; ponadto takie okładziny nie boją się wilgoci i mogą również pełnić rolę dodatkowej ochrony przed korozją. Co prawda tworzywo sztuczne jest twardszy niż gumowe i nieco mniej niezawodny i trwały; z drugiej strony i kosztuje znacznie mniej.
- Drewno. Rzadko używany materiał, najczęściej z metalowymi (stalowymi) uchwytami. Drzewko jest bardzo atrakcyjne z punktu widzenia wygody: jest przyjemne w dotyku, nie chłodzi dłoni i praw...ie się nie ślizga. Z drugiej strony takie podkładki są mniej niezawodne niż gumowe czy plastikowe, nie tolerują zbyt dobrze wilgoci (materiał może pęcznieć i wypaczać się) oraz kontaktu z ostrymi przedmiotami (mogą tworzyć się odpryski grożące odpryskami). Dlatego warto przede wszystkim szukać drewnianych uchwytów, jeśli jesteś fundamentalnym zwolennikiem klasyki.
- Korek. Korek nie ślizga się w dłoniach i doskonale wchłania wilgoć, dzięki czemu pewnie trzyma się w dłoniach. Ponadto materiał ten jest miękki i sprężysty, co zapewnia dodatkowy komfort i wygodę. Jednocześnie korek w porównaniu z tą samą gumą jest mniej wytrzymały: stosunkowo łatwo ulega uszkodzeniu i bez szczególnej pielęgnacji szybko wchłania brud, przez co może stracić swoją „prezentację”, a następnie swoje właściwości użytkowe. W efekcie okładziny z korka są niezwykle rzadkie – w niektórych modelach narzędzi ogrodniczych.