Porównanie GARDENA NatureLine 17000-20 vs GARDENA NatureLine 17001-20

- Bagnet. Tradycyjny kształt, znany wielu, jest dość szeroki, zaokrąglony i lekko zwężający się ku dołowi. Ostrza typu bagnetowego są przeznaczone przede wszystkim do kopania - łatwo wnikają w dość gęstą glebę, a nawet są zdolne do cięcia korzeni; ale do nalewania materiałów sypkich łopaty bagnetowe są słabo przystosowane.

- Radziecki. Płótno jest prostokątne, wygięte w górę wzdłuż krawędzi i ustawione pod pewnym kątem w stosunku do osi rączki. Ze względu na ten kąt, a także taką samą szerokość na całej długości (a w niektórych modelach ostrze również rozszerza się w dół) łopaty łopatowe słabo nadają się do kopania - znacznie trudniej jest wbić takie ostrze w ziemię, nawet luźny, niż bagnet. Ale takie narzędzia są niezbędne, jeśli trzeba przeładować z miejsca na miejsce dużą ilość materiałów sypkich lub lepkich - za jednym razem można zebrać dużo takiego materiału, a zakrzywione "boki" płótna w pewnym stopniu uniemożliwią rozpraszanie. Łopaty do śniegu i skrobaczki są zwykle wykonywane tylko z łopatami.

- Prostokątny. Zewnętrznie takie płótna są podobne do opisanych powyżej łopat, ale nie mają „boków” wzdłuż krawędzi. Ich głównym celem jest kopanie luźnych gleb: prostokątny kształt pozwala uchwycić więcej ziemi niż bagnet i nie jest wymagane zanurzanie ostrza z dużą siłą na takich glebach. A jeśli to konieczne, takie narzędzie może służyć jako improwizowan...y zamiennik łopaty, chociaż ze względu na brak boków może to wymagać pewnych umiejętności.

- Zaokrąglony bagnet. Chociaż takie łopaty są formalnie określane jako bagnet, w kształcie są najbliższe prostokątowi; główna różnica polega na tym, że w tym przypadku ostrze nie jest równe, ale nieco zaokrąglone. Ułatwia to pracę na gęstych glebach, poza tym modele zaokrąglone nie różnią się szczególnie od prostokątnych.

- Rodowód (chirva). Takie płótna nazwano „chirvą” ze względu na ich charakterystyczny kształt - w formie serca, używanego jako oznaczenie garnituru karty. Ich nazwa formalna – „skała” – wynika z faktu, że takie łopaty są popularne przede wszystkim w górnictwie – przy załadunku/rozładunku skały, węgla, tłucznia itp. Jednocześnie spiczasty kształt pozwala na łatwe wbicie łopaty w gęste, ciężkie materiały.

- Drenaż. Specyficzny typ płótna, charakteryzujący się wydłużonym kształtem - długość takiego płótna to 2,5 - 3 krotność szerokości; ostrze jest zwykle lekko zaostrzone, jak bagnet, a boki wygięte do góry. Nazwa „drenaż” pochodzi od jednego z najpopularniejszych zastosowań takich narzędzi – kopania wąskich i długich rowów w celu odprowadzania wody. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby kopać okopy w innych celach - na przykład podczas układania kabli elektrycznych do oświetlenia naziemnego lub rur do systemu nawadniającego. Dodatkowo łopata drenażowa może się przydać podczas wykopywania i przesadzania pojedynczych roślin - długie i wąskie płótno pozwala kopać pod same korzenie bez wyrzucania nadmiaru gleby i bez dotykania sąsiednich roślin.

Całkowita szerokość ostrza łopaty.

Wartość tego parametru będzie się różnić w zależności od tego, do czego służy łopata - kopanie, załadunek/rozładunek materiałów sypkich czy odśnieżanie. W pierwszym przypadku (na przykład w łopatach bagnetowych) szerokość wykopanego otworu zależy od wielkości płótna. Nie zawsze musi być duża, a szeroka łopata stawia większy opór, co oznacza, że duża łopata nie zawsze jest najlepszym wyborem. Na przykład płótna drenażowe (patrz „Kształt”) są początkowo wąskie.

W drugim przypadku (łopaty) duża szerokość pozwala na zgarnięcie większego ładunku, jednak ten ładunek będzie odpowiednio ważył. Dlatego tutaj różnica między różnymi modelami często nie jest zbyt duża - większość płócien ma szerokość w zakresie 220 - 260 mm.

W trzecim przypadku (łopaty do śniegu i skrobaki) duża szerokość pozwala na jednorazowe łapanie większej ilości śniegu, co jest wygodne na dużych otwartych przestrzeniach. Ale w trudnych warunkach z dużą ilością wąskich przejść i ciasnych zakamarków lepiej wybrać węższe narzędzie, które może iść tam, gdzie nie pasuje szerokie płótno.

Średnica korpusu łopaty.

Tiul to urządzenie, które mocuje ostrze do rękojeści: krótka rurka (cylindryczna lub stożkowa), w którą wkładana jest rękojeść. Zazwyczaj specyfikacje wskazują wewnętrzną średnicę takiej rury; musi pasować do średnicy rączki, w przeciwnym razie normalne zamocowanie płótna nie będzie możliwe.

Dane dotyczące rozmiaru tiulu są ważne przede wszystkim dla łopat dostarczanych w ogóle bez uchwytu (patrz "Materiał uchwytu") - znając średnicę można znaleźć odpowiedni uchwyt nawet bez przymierzania go na płótnie "na żywo". Jednak ta informacja jest często wskazywana w obecności klamki - w przypadku jej pęknięcia lub właściciel z jakiegoś powodu zdecyduje się na wymianę klamki.

Obecność specyficznego zagięcia w uchwycie łopaty (lub w tiulu, w którym włożony jest uchwyt). Z powodu tego wygięcia ostrze nie znajduje się na poziomie rękojeści, ale niżej (jeśli trzymasz łopatę poziomo w pozycji roboczej). Uważa się, że ten ergonomiczny kształt łopaty nieco ułatwia wykonywanie pewnych czynności - w szczególności podczas kopania ziemi nie trzeba schylać się tak nisko, jak przy łopatce bez zginania.

Całkowita długość łopaty; w przypadku modeli o zmiennej długości (składane lub teleskopowe, patrz wyżej) maksymalny rozmiar jest brany pod uwagę w pozycji wysuniętej do maksimum.

W przypadku łopat pełnowymiarowych (ogrodowych, budowlanych, odśnieżających – patrz „Rodzaj”) optymalna długość zależy przede wszystkim od wzrostu użytkownika. Uważa się, że szpadel umieszczony pionowo powinien znajdować się 10 cm poniżej stawu barkowego; jednak niektórzy wolą krótszy instrument, do łokcia. Jeśli nie masz możliwości „przymierzenia” łopaty „na żywo”, możesz zmierzyć wysokość do żądanego punktu (10 cm poniżej ramienia lub łokcia) i przy wyborze porównać tę wysokość z długością narzędzia . Należy pamiętać, że łopata bez uchwytu (patrz wyżej) może być nieco dłuższa niż to konieczne - „nadmiar” uchwytu zwykle nie powoduje żadnych szczególnych niedogodności. Ale jeśli masz uchwyt, dopasowanie długości jest niezwykle ważne.

Jeśli mówimy o małych łopatach do celów turystycznych/motoryzacyjnych, to tutaj warto zacząć od kompromisu pomiędzy wydajnością a kompaktowością. Krótsza łopata będzie wygodniejsza w przechowywaniu i transporcie, ale może okazać się niewygodna i nieefektywna podczas ciężkiej pracy (zarówno ze względu na niewygodę w rękach, jak i ze względu na małą długość dźwigni, która wymaga dużego wysiłku).

Całkowita waga łopaty; w przypadku modeli ze zdejmowanym uchwytem (drewnianym) jest to wskazane z uwzględnieniem kompletnego uchwytu.

Lekkie narzędzie zmniejsza wysiłek w pracy, a tym samym zmęczenie, dzięki czemu możesz pracować szybciej i dłużej. Jednocześnie w niektórych sytuacjach bardziej pożądany jest po prostu duży ciężar: na przykład ciężka łopata bagnetowa z łatwością wbija się nawet w gęstą ziemię i bez problemu rozcina korzenie. Ponadto utrata wagi często wiąże się z kosztami. Dlatego sensowne jest szukanie lekkiej łopaty tylko podczas pracy z luźną glebą lub materiałami, gdzie ostrze nie musi być „napędzane” siłą.