Porównanie Master B 3 ECA vs Grunhelm GGH-30

Źródło energii potrzebnej do pracy nagrzewnice.

- Elektryczny. Nagrzewnice z grzałkami elektrycznymi to w rzeczywistości termowentylatory o zwiększonej mocy. Są stosunkowo niewielkie gabarytem i wagą, łatwe do przenoszenia z miejsca na miejsce (w porównaniu do modeli wykorzystujących inne rodzaje zasilania), stosunkowo ciche, nie wymagają dopływu paliwa i nie generują spalin podczas pracy. Sama energia elektryczna jest niedroga i łatwo dostępna niemal wszędzie. Z drugiej strony takie pistolety nadal nie mogą być używane autonomicznie - w przypadku braku sieci energetycznych (lub niezależnych źródeł energii elektrycznej, takich jak generatory diesla), stają się bezużyteczne. Również takie jednostki mają stosunkowo małą moc, natomiast obciążenie sieci elektroenergetycznej podczas ich pracy okazuje się bardzo duże, co stawia pewne wymagania dotyczące przyłączenia i utrudnia długotrwałą pracę. A w warunkach wysokiej wilgotności modele elektryczne są słabo przystosowane (a dokładniej, w ogóle nie są zalecane).

- Gaz. Nagrzewnice gazowe wyróżniają się dużą mocą przy niewielkich rozmiarach i wadze, a także niskim kosztem. Podczas pracy wymagają wentylacji - aby usunąć produkty spalania - jednak szkodliwych związków w tych produktach jest nadal znacznie mniej niż podczas pracy jednostki wysokoprężnej (patrz niżej). Główną wadą tej opcji jest złożoność zasilania paliwem: wymaga to albo magistrali g...azowej, albo zasilania gazem w butlach. Pierwsza opcja nie jest dostępna wszędzie, a druga wiąże się z pewnymi trudnościami, ponieważ szereg wymagań stawia się transportowi i przechowywaniu butli gazowych. Ponadto w niskich temperaturach takie pistolety mogą zmniejszać moc, a w normalnych warunkach do normalnej pracy wymagane jest określone ciśnienie gazu (patrz poniżej).

- Diesel. Nazwa tego typu wynika z faktu, że takie jednostki wykorzystują jako źródło zasilania olej napędowy lub inny olej napędowy; jednak wiele z nich może również działać na nafcie. Nagrzewnice na olej napędowy mają dużą moc, a jednocześnie są znacznie lepsze niż nagrzewnice gazowe, nadają się do samodzielnego użytkowania - paliwo płynne jest bezpieczniejsze niż gaz, nie jest trudno je wcześniej zaopatrzyć i nie ma potrzeby martw się o zapewnienie ciśnienia roboczego. Co prawda wiele modeli wymaga również energii elektrycznej - ale jest ona używana wyłącznie do wentylatorów i obwodów sterujących, a pobór mocy pistoletu wysokoprężnego jest o rzędy wielkości niższy niż w przypadku elektrycznego. Z drugiej strony same jednostki są znacznie bardziej skomplikowane, cięższe i droższe, ponieważ konstrukcja powinna zawierać zbiornik i system zasilania paliwem; i są bardziej wymagające w obsłudze. Innym poważnym problemem są spaliny powstające podczas spalania: z ich powodu urządzenia takie nie mogą być stosowane w pomieszczeniach bez wentylacji lub kominów (w zależności od typu armatki diesla, więcej szczegółów poniżej).

- Obieg wody. Nagrzewnice o takiej mocy to właściwie grzejniki, uzupełnione wentylatorami zapewniającymi cyrkulację powietrza. Źródłem ogrzewania w takich urządzeniach jest wymiennik ciepła, przez który przepływa gorąca woda z kotła grzewczego lub innego źródła energii. Tak więc modele z obiegiem wody, w przeciwieństwie do typów opisanych powyżej, słabo nadają się do częstych ruchów i są przeznaczone głównie do stałej instalacji w jednym miejscu. W szczególności taka urządzenie może być idealną opcją dla dużych pomieszczeń, które są co jakiś czas ogrzewane, ale trzeba szybko ogrzać pomieszczenie po włączeniu ogrzewania. Jednocześnie kluczową zaletą opalarek wodnych jest minimalne zużycie energii: w rzeczywistości nie zużywają one energii, a jedynie wydajnie rozprowadzają ciepło, które i tak zostałoby przeznaczone na ogrzewanie.

Najwyższa moc grzewcza zapewniana przez opalarkę.

Maksymalna powierzchnia, którą urządzenie jest w stanie efektywnie ogrzać bezpośrednio zależy od tego parametru (patrz poniżej). Nawet jeśli nie jest to wskazane w charakterystyce, można w przybliżeniu określić na podstawie obliczeń, że dla ogrzewania 1 m2. m pomieszczenia o standardowej wysokości sufitu 2,5 m i dobrej izolacji termicznej, potrzebne będzie 100 W mocy cieplnej. Jeśli wysokość sufitów znacznie się różni, moc potrzebną do ogrzewania można usunąć już z kubatury pomieszczenia - na każde 2,5 metra sześciennego. m objętości, wymagane będzie takie samo 100 W (a objętość jest obliczana przez pomnożenie powierzchni przez wysokość sufitu). Istnieją również bardziej złożone formuły do najdokładniejszych obliczeń, biorąc pod uwagę stopień izolacji termicznej, różnicę temperatur wewnątrz i na zewnątrz pomieszczenia itp.; można je znaleźć w dedykowanych źródłach.

Zwracamy również uwagę, że w modelach elektrycznych (patrz „Źródło zasilania”) maksymalna moc cieplna, oprócz wszystkich powyższych, określa również całkowite pobór mocy przez urządzenie: pobór mocy (patrz poniżej) nie może być mniejszy niż moc cieplna (z reguły jest nieco wyższa ze względu na kierowanie części energii na pracę wentylatora). A w urządzeniach z obiegiem wodnym (patrz ibid.) Rzeczywista moc cieplna zależy od temperatury chłodziwa na wlocie i wylocie. Dlatego cechy zwykle wskazują określoną wartość standardową, a w notatkach określa...się, dla których temperatur jest ona odpowiednia (na przykład 90 ° / 70 °).

Największa powierzchnia pomieszczenia, którą nagrzewnica może skutecznie ogrzać.

Przy określaniu maksymalnej powierzchni z reguły stosuje się uniwersalną formułę, która obowiązuje dla wszystkich grzejników: 1 kw. m powierzchni w pomieszczeniu o standardowej wysokości sufitu 2,5 m wymaga 100 W mocy cieplnej. Dlatego też, jeśli wysokość sufitu znacznie różni się od tego wskaźnika, należy ponownie obliczyć rzeczywistą powierzchnię ogrzewania; więcej szczegółów na temat konwersji, patrz „Maks. moc cieplna".

Moc pobierana przez elementy elektryczne opalarki podczas pracy.

Parametr ten pozwala przede wszystkim ocenić obciążenie sieci i przydatność dostępnej mocy do normalnej pracy urządzenia: zbyt duża moc może „zatopić” sieć lub generator, a nawet przepalić bezpieczniki. Ten szczegół dotyczy wszystkich typów nowoczesnych opalarek (patrz „Źródło zasilania”). Należy jednak zauważyć, że w niektórych modelach elektrycznych pobór mocy jest wskazany dla trybu wentylacji. W tym trybie element grzejny nie jest zaangażowany, a pobór mocy jest wyjątkowo niskie - kilkadziesiąt watów. W takich przypadkach całkowitą moc można oszacować przez maksymalną moc cieplną (patrz wyżej) - w modelach elektrycznych parametry te praktycznie nie różnią się od siebie.

- Spirala. Najprostszy rodzaj grzałki do opalarek elektrycznych (patrz Źródło zasilania): metalowa spirala o wysokiej odporności, która nagrzewa się, gdy przepływa przez nią prąd elektryczny. Spirale są niedrogie, szybko się nagrzewają, zapewniają duży wzrost temperatury powietrza (patrz wyżej) i generalnie mają dobrą wydajność. Jednocześnie kurz lub inne zanieczyszczenia mogą dostać się na otwartą grzałkę, co prowadzi do pojawienia się nieprzyjemnych zapachów, intensywne nagrzewanie „osusza” powietrze, a sam element ma zwiększone zagrożenie pożarowe i ma stosunkowo krótką żywotność ( innymi słowy, wypala się dość szybko w kontakcie z powietrzem, wilgocią i brudem).

- grzałka. Skrót od rurowego grzejnika elektrycznego. Głównym elementem takich urządzeń jest również metalowa spirala (patrz wyżej), ale w tym przypadku nie jest ona instalowana otwarcie, ale jest zamknięta w metalowej rurce wypełnionej przewodzącym ciepło materiałem izolacyjnym (na przykład piaskiem kwarcowym). Elementy grzejne nagrzewają się nieco wolniej niż spirale otwarte, a ich temperatura nagrzewania jest niższa, jednak ten rodzaj grzałek jest uważany za bardziej zaawansowany - przede wszystkim ze względu na to, że chroniona spirala jest bezpieczniejsza i trwalsza. Dodatkowo niska temperatura robocza ma również swoje zalety – duża różnica temperatur na wlocie i wylocie nie zawsze jest wygodna, a przy zabrudzonym elemencie grzejnym...mniej jest nieprzyjemnych zapachów.

- Ceramika. Najbardziej zaawansowany typ grzałek do opalarek elektrycznych. Z reguły takie elementy mają postać serii płytek wykonanych ze specjalnej ceramiki o wysokiej przewodności cieplnej. Dzięki temu możliwe jest zapewnienie wysokiej sprawności wymiany ciepła w niskiej temperaturze pracy, dzięki czemu grzejniki ceramiczne nie spalają kurzu i brudu, praktycznie nie tworzą nieprzyjemnych zapachów, a także efektu „osuszania powietrza” z nich nie jest tak zauważalne. Z drugiej strony taki sprzęt jest drogi.

- Wymiennik ciepła. Typ grzałki stosowany tylko w modelach wodnych (patrz „Zasilanie”) i jednostkach wysokoprężnych z ogrzewaniem pośrednim (patrz „Typ armatki diesla”). W pierwszym przypadku wymiennik ciepła jest obwodem, przez który przechodzi podgrzana woda lub inny czynnik grzewczy, w drugim - komora spalania o specjalnej konstrukcji. W każdym razie powietrze przechodzące przez pistolet jest ogrzewane przez kontakt z zewnętrznymi ściankami wymiennika ciepła. Aby zwiększyć powierzchnię styku i zwiększyć wydajność grzewczą, ściany te często mają skomplikowany kształt - z żebrowanymi występami, płytami itp.

- Płyta IR. Specjalnie zaprojektowana płyta, która przenosi ciepło przede wszystkim poprzez promieniowanie podczerwone. Z wielu powodów technicznych jest on używany tylko w opalarkach z silnikiem Diesla i w przeciwieństwie do tradycyjnych jednostek, modele te są pozbawione wentylatora. Wynika to z faktu, że promieniowanie podczerwone ogrzewa nie powietrze, ale bezpośrednio obiekty znajdujące się pod nim, więc nie ma potrzeby zapewniania cyrkulacji powietrza. Promienniki podczerwieni są wygodne, gdy trzeba ogrzać tylko stosunkowo niewielką powierzchnię w dużym pomieszczeniu; ponadto mogą być skutecznie używane nawet na zewnątrz, gdzie ciepło z tradycyjnej opalarki byłoby po prostu odprowadzane do atmosfery.

Maksymalna ilość powietrza, jaką nagrzewnica jest w stanie przepuścić przez siebie w danym czasie.

Parametr ten wiąże się ze wzrostem temperatury powietrza (patrz wyżej): przy stałej mocy wyższa wydajność z reguły odpowiada mniejszej różnicy temperatur. W związku z tym wydajniejsza nagrzewnica szybciej nagrzeje całą objętość pomieszczenia, ale temperatura nagrzewania będzie niższa. Warto więc wybierać według tego parametru, biorąc pod uwagę to, co dla Ciebie ważniejsze - dużą różnicę temperatur lub wysoką szybkość nagrzewania.

Sposób regulacji mocy grzewczej przewidzianej w konstrukcji opalarki.

- Wystąpił. Regulacja skokowa zakłada obecność kilku stałych wartości mocy, pomiędzy którymi w trakcie procesu strojenia następuje przełączanie. Dokładność tego ustawienia jest gorsza niż gładkiej (patrz poniżej), nawet w przypadkach, gdy istnieje kilka ustalonych wartości. Jednocześnie nie zawsze wymagana jest doskonała dokładność i łatwiej jest ustawić konkretny podział, niż wybrać położenie regulatora płynną regulacją.

- Gładko. Płynne układy sterowania obejmują układy sterowania, które nie mają stałych stopni i umożliwiają ustawienie wartości mocy w dowolnym zakresie od minimum do maksimum. To sprawia, że to ustawienie jest niezwykle dokładne, chociaż w niektórych przypadkach nie jest tak wygodne, jak opisane powyżej krokowe.

Zużycie paliwa podczas pracy opalarki gazowej lub wysokoprężnej (patrz "Źródło zasilania") z maksymalną mocą.

Parametr ten określa wydajność jednostki; z drugiej strony duża moc nieuchronnie wiąże się z dużym zużyciem, dlatego tylko modele z jednym źródłem zasilania, które nie mają znaczących różnic w mocy, mogą być ze sobą porównywane pod względem „obżarstwa”. Dodatkowo znając pojemność zbiornika paliwa (patrz wyżej) lub butli z gazem, za pomocą tego parametru można obliczyć czas, w którym nagrzewnica będzie mogła pracować nieprzerwanie niezależnie od wybranej mocy (więcej szczegółów patrz “ Maksymalny czas pracy”). Pamiętaj, że ten czas jest zwykle krótszy niż maksymalny.

- Regulacja temperatury. Możliwość zmiany temperatury grzania zapewniana przez opalarkę. Funkcja ta pozwala optymalnie dostosować pracę urządzenia do wymaganych warunków i intensywności grzania.

- Termostat. Termostat to urządzenie do utrzymywania temperatury powietrza na tym samym poziomie (z pewnymi wahaniami co prawda, ale są one niewielkie). Zasada działania tego urządzenia jest następująca: po osiągnięciu wymaganej temperatury powietrza automatycznie wyłącza ogrzewanie, a gdy się ochłodzi włącza je ponownie, aż powietrze ponownie się wystarczająco nagrzeje. Temperatura reakcji termostatu jest zwykle ustawiana przez operatora pistoletu.

- Zapłon piezoelektryczny. Obecność piezoelektrycznego układu zapłonowego w konstrukcji opalarki. W takich układach iskra potrzebna do zapalenia paliwa powstaje w wyniku działania generatora piezoelektrycznego, a jej działanie opiera się na zastosowaniu specjalnego materiału, który po zgięciu generuje prąd elektryczny. W praktyce oznacza to, że do zapłonu nie jest wymagane zasilanie zewnętrzne – potrzebna energia jest wytwarzana przez samego operatora za naciśnięciem przycisku. Ponadto systemy piezoelektryczne są uważane za bardzo wygodne z wielu innych względów technicznych. Występują głównie w opalarkach gazowych (patrz „Źródło zasilania”), tk. w przypadku oleju napędowego taki zapłon jest słabo dostosowany.

...- Bezdymne spalanie paliwa. Funkcja ta jest dostępna w modelach gazowych i wysokoprężnych (patrz Zasilanie). Oznacza to, że paliwo w komorze spalania opalarki spala się całkowicie, bez wychodzenia z niej, bez tworzenia sadzy, sadzy i innych produktów ubocznych oraz praktycznie bez tworzenia nieprzyjemnych zapachów; wpływa również pozytywnie na wydajność. Funkcja ta jest szczególnie ważna w przypadku silników wysokoprężnych, ponieważ olej napędowy i wiele paliw płynnych jest „brudniejszych” niż gaz i bardziej podatne na sadzę. Spalanie bezdymne ułatwia korzystanie z opalarek w pomieszczeniach, w których przebywają ludzie – należy jednak pamiętać, że nie zastępuje to wymogu dobrej wentylacji, ponieważ produkty spalania nadal muszą zostać usunięte z powietrza.

- Wentylacja bez ogrzewania. Możliwość pracy opalarki w trybie „tylko wentylacja”, gdy urządzenie zapewnia cyrkulację powietrza, ale go nie nagrzewa. Przeznaczenie tej funkcji jest oczywisty: sytuacje, gdy pomieszczenie jest już wystarczająco ciepłe lub ogrzewanie nie jest wymagane z innych powodów.

- Czujnik poziomu paliwa. Obecność czujnika w konstrukcji opalarki na olej napędowy, który sygnalizuje ilość paliwa w zbiorniku. Cechy konstrukcyjne i działania tego czujnika mogą się różnić w zależności od modelu: w niektórych urządzeniach stale wyświetla pozostałą ilość paliwa, w innych pełni rolę alarmu i włącza się dopiero, gdy poziom paliwa spadnie poniżej określonej wartości. Jednak w każdym przypadku funkcja ta ułatwia monitorowanie stanu urządzenia i zapobiega problemom związanym z nieoczekiwanym opróżnieniem zbiornika.

- Filtr do oczyszczania powietrza. Obecność filtra oczyszczania powietrza w konstrukcji opalarki Diesla. Jednym z „słabych punktów” takich jednostek są wtryskiwacze, które dostarczają mieszankę paliwowo-powietrzną do komory spalania; Zanieczyszczenia dostające się do tych dysz zatykają je, a nawet mogą zostać uszkodzone. Filtr oczyszczający powietrze zapobiega takim problemom: wyłapuje kurz, piasek i inne zanieczyszczenia mechaniczne, zapewniając stabilną pracę i trwałość dysz.