Porównanie Wester TVK-2000 vs Ballu BHP-PE-2

Największa powierzchnia pomieszczenia, którą nagrzewnica może skutecznie ogrzać.

Przy określaniu maksymalnej powierzchni z reguły stosuje się uniwersalną formułę, która obowiązuje dla wszystkich grzejników: 1 kw. m powierzchni w pomieszczeniu o standardowej wysokości sufitu 2,5 m wymaga 100 W mocy cieplnej. Dlatego też, jeśli wysokość sufitu znacznie różni się od tego wskaźnika, należy ponownie obliczyć rzeczywistą powierzchnię ogrzewania; więcej szczegółów na temat konwersji, patrz „Maks. moc cieplna".

Wskaźnik ten opisuje różnicę między temperaturą powietrza na wejściu do opalarki a temperaturą na wylocie - innymi słowy, o ile stopni wzrośnie temperatura powietrza przechodząc przez urządzenie. Im wyższy Δt, tym cieplejsze będzie wydostające się powietrze i tym ostrożniej należy przestrzegać środków bezpieczeństwa (nie umieszczaj urządzenia w pobliżu materiałów łatwopalnych i wrażliwych na ciepło, nie pozwól, aby ludzie znajdowali się w bezpośrednim sąsiedztwie wylotu armaty itp.).

Natężenie prądu pobieranego przez opalarkę podczas normalnej pracy. Parametr ten jest przydatny przede wszystkim do oceny obciążenia sieci elektroenergetycznej występującego podczas pracy jednostki i zorganizowania odpowiedniego połączenia. W szczególności prąd znamionowy bezpiecznika zainstalowanego w obwodzie połączeniowym nie może być niższy niż całkowity prąd znamionowy podłączonego obciążenia, w przeciwnym razie bezpiecznik zadziała i zasilanie zostanie odcięte. Nagrzewnice (głównie elektryczne, patrz „Źródło zasilania”) są dość „żarłocznymi” konsumentami pod względem prądu.

Moc pobierana przez elementy elektryczne opalarki podczas pracy.

Parametr ten pozwala przede wszystkim ocenić obciążenie sieci i przydatność dostępnej mocy do normalnej pracy urządzenia: zbyt duża moc może „zatopić” sieć lub generator, a nawet przepalić bezpieczniki. Ten szczegół dotyczy wszystkich typów nowoczesnych opalarek (patrz „Źródło zasilania”). Należy jednak zauważyć, że w niektórych modelach elektrycznych pobór mocy jest wskazany dla trybu wentylacji. W tym trybie element grzejny nie jest zaangażowany, a pobór mocy jest wyjątkowo niskie - kilkadziesiąt watów. W takich przypadkach całkowitą moc można oszacować przez maksymalną moc cieplną (patrz wyżej) - w modelach elektrycznych parametry te praktycznie nie różnią się od siebie.

- Spirala. Najprostszy rodzaj grzałki do opalarek elektrycznych (patrz Źródło zasilania): metalowa spirala o wysokiej odporności, która nagrzewa się, gdy przepływa przez nią prąd elektryczny. Spirale są niedrogie, szybko się nagrzewają, zapewniają duży wzrost temperatury powietrza (patrz wyżej) i generalnie mają dobrą wydajność. Jednocześnie kurz lub inne zanieczyszczenia mogą dostać się na otwartą grzałkę, co prowadzi do pojawienia się nieprzyjemnych zapachów, intensywne nagrzewanie „osusza” powietrze, a sam element ma zwiększone zagrożenie pożarowe i ma stosunkowo krótką żywotność ( innymi słowy, wypala się dość szybko w kontakcie z powietrzem, wilgocią i brudem).

- grzałka. Skrót od rurowego grzejnika elektrycznego. Głównym elementem takich urządzeń jest również metalowa spirala (patrz wyżej), ale w tym przypadku nie jest ona instalowana otwarcie, ale jest zamknięta w metalowej rurce wypełnionej przewodzącym ciepło materiałem izolacyjnym (na przykład piaskiem kwarcowym). Elementy grzejne nagrzewają się nieco wolniej niż spirale otwarte, a ich temperatura nagrzewania jest niższa, jednak ten rodzaj grzałek jest uważany za bardziej zaawansowany - przede wszystkim ze względu na to, że chroniona spirala jest bezpieczniejsza i trwalsza. Dodatkowo niska temperatura robocza ma również swoje zalety – duża różnica temperatur na wlocie i wylocie nie zawsze jest wygodna, a przy zabrudzonym elemencie grzejnym...mniej jest nieprzyjemnych zapachów.

- Ceramika. Najbardziej zaawansowany typ grzałek do opalarek elektrycznych. Z reguły takie elementy mają postać serii płytek wykonanych ze specjalnej ceramiki o wysokiej przewodności cieplnej. Dzięki temu możliwe jest zapewnienie wysokiej sprawności wymiany ciepła w niskiej temperaturze pracy, dzięki czemu grzejniki ceramiczne nie spalają kurzu i brudu, praktycznie nie tworzą nieprzyjemnych zapachów, a także efektu „osuszania powietrza” z nich nie jest tak zauważalne. Z drugiej strony taki sprzęt jest drogi.

- Wymiennik ciepła. Typ grzałki stosowany tylko w modelach wodnych (patrz „Zasilanie”) i jednostkach wysokoprężnych z ogrzewaniem pośrednim (patrz „Typ armatki diesla”). W pierwszym przypadku wymiennik ciepła jest obwodem, przez który przechodzi podgrzana woda lub inny czynnik grzewczy, w drugim - komora spalania o specjalnej konstrukcji. W każdym razie powietrze przechodzące przez pistolet jest ogrzewane przez kontakt z zewnętrznymi ściankami wymiennika ciepła. Aby zwiększyć powierzchnię styku i zwiększyć wydajność grzewczą, ściany te często mają skomplikowany kształt - z żebrowanymi występami, płytami itp.

- Płyta IR. Specjalnie zaprojektowana płyta, która przenosi ciepło przede wszystkim poprzez promieniowanie podczerwone. Z wielu powodów technicznych jest on używany tylko w opalarkach z silnikiem Diesla i w przeciwieństwie do tradycyjnych jednostek, modele te są pozbawione wentylatora. Wynika to z faktu, że promieniowanie podczerwone ogrzewa nie powietrze, ale bezpośrednio obiekty znajdujące się pod nim, więc nie ma potrzeby zapewniania cyrkulacji powietrza. Promienniki podczerwieni są wygodne, gdy trzeba ogrzać tylko stosunkowo niewielką powierzchnię w dużym pomieszczeniu; ponadto mogą być skutecznie używane nawet na zewnątrz, gdzie ciepło z tradycyjnej opalarki byłoby po prostu odprowadzane do atmosfery.

Maksymalna ilość powietrza, jaką nagrzewnica jest w stanie przepuścić przez siebie w danym czasie.

Parametr ten wiąże się ze wzrostem temperatury powietrza (patrz wyżej): przy stałej mocy wyższa wydajność z reguły odpowiada mniejszej różnicy temperatur. W związku z tym wydajniejsza nagrzewnica szybciej nagrzeje całą objętość pomieszczenia, ale temperatura nagrzewania będzie niższa. Warto więc wybierać według tego parametru, biorąc pod uwagę to, co dla Ciebie ważniejsze - dużą różnicę temperatur lub wysoką szybkość nagrzewania.

Maksymalny poziom hałasu wytwarzanego przez opalarkę podczas normalnej pracy. Dla porównania: hałas o natężeniu 50 decybeli w przybliżeniu odpowiada hałasowi w pomieszczeniu biurowym, 60 dB to średnia głośność telewizora, 70 dB to ciężarówka w odległości około 8 m, 80 dB to hałas uliczny, 90 dB to głośny krzyk . Im niższy poziom hałasu, tym wygodniejsze korzystanie z urządzenia, zwłaszcza gdy jest ono umieszczone w pobliżu ludzi lub w pomieszczeniach „pobrzmiewających”, gdzie dźwięk nie zanika przez długi czas.