Porównanie Daikin VKM50GM vs Daikin VKM50GBM

Wbudowany czujnik określający zawartość dwutlenku węgla w pomieszczeniu.

Czujnik dwutlenku węgla CO₂ steruje wentylacją i spełnia jednocześnie dwie funkcje: zapobiega krytycznemu wzrostowi poziomu dwutlenku węgla w powietrzu i jednocześnie zapewnia oszczędność energii. Przypomnijmy, że dwutlenek węgla emitowany jest przez ludzi przy oddychaniu, a jego wysoka zawartość w powietrzu prowadzi do pogorszenia samopoczucia, a nawet poważnych problemów zdrowotnych. Tym samym, jeśli czujnik wykryje zwiększone stężenie CO2, zwiększa intensywność wentylacji, zapewniając dodatkowy dopływ świeżego powietrza. A gdy stężenie dwutlenku węgla spada, intensywność pracy maleje (aż do całkowitego wyłączenia, jeśli w pomieszczeniu nie ma ludzi, a zawartość CO2 się nie zmienia); pozwala to uniknąć niepotrzebnego zużycia energii elektrycznej.

Poziom hałasu wytwarzanego przez centralę wentylacyjną podczas normalnej pracy.

Parametr ten jest podawany w decybelach, podczas gdy decybel jest jednostką nieliniową: na przykład wzrost o 10 dB powoduje 100-krotny wzrost poziomu ciśnienia akustycznego. Dlatego najlepiej oszacować rzeczywisty poziom hałasu według specjalnych tabel.

Najcichsze nowoczesne centrale wentylacyjne dają około 27 - 30 dB - jest to porównywalne z tykaniem zegara ściennego i pozwala bez ograniczeń korzystać z takiego sprzętu nawet w pomieszczeniach mieszkalnych (hałas ten nie przekracza odpowiednich norm sanitarnych). 40 dB to ograniczenie hałasu w pomieszczeniach mieszkalnych w ciągu dnia, poziom ten jest porównywalny ze średnią głośnością mowy. 55 - 60 dB - norma dla biur, odpowiada poziomowi głośnej mowy lub tła dźwiękowego na drugorzędnej ulicy miasta bez dużego natężenia ruchu. A najgłośniej wydają 75 - 80 dB, co jest porównywalne z głośnym krzykiem lub hałasem silnika ciężarówki. Istnieją również bardziej szczegółowe tabele porównawcze.

Wybierając zgodnie z poziomem hałasu, należy pamiętać, że hałas z ruchu powietrza przez kanały można dodać do „objętości” samej jednostki wentylacyjnej. Dotyczy to zwłaszcza systemów scentralizowanych (patrz „Typ systemu”), w których długość kanałów może być dość znaczna.

Ciśnienie statyczne generowane przez centralę wentylacyjną na wlocie.

Parametr ten jest wymagany do obliczeń związanych z doborem instalacji do instalacji wentylacyjnej z długimi kanałami powietrznymi. Ciśnienie statyczne powinno być równe oporowi sieci kanałów przy danym natężeniu przepływu. Więcej szczegółowych informacji na temat tego parametru i jego zastosowania można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Najniższa temperatura powietrza zewnętrznego, przy której centrala może być bezpiecznie używana, a dokładniej minimalna temperatura na wlocie powietrza, przy której centrala może pracować normalnie, bez awarii, przez nieograniczony czas.

Warto wybrać według tego parametru, biorąc pod uwagę klimat, w którym planowane jest użytkowanie urządzenia: pożądane jest, aby urządzenie normalnie tolerowało co najmniej średnią zimową temperaturę, a najlepiej mieć pewien margines w przypadku surowa zima. Jednak wiele nowoczesnych modeli pozwala na pracę w temperaturze -10 °C i poniżej, a w najbardziej odpornych na zimno minimalna temperatura może osiągnąć -35 °C. Tak więc wybór jednostki do klimatu umiarkowanego zwykle nie stanowi problemu. Zwracamy również uwagę, że jeśli instalacja, która jest idealnie dopasowana do wszystkich innych parametrów, jest zbyt „termofilna”, sytuację można skorygować, stosując dodatkową grzałkę na wlocie systemu wentylacyjnego.

Należy pamiętać, że jeśli minimalna temperatura nie jest wskazana w charakterystyce, najlepiej wyjść z faktu, że ten model wymaga temperatury co najmniej 0 °C. Innymi słowy, tylko technika, dla której ta możliwość jest bezpośrednio podana, jest warta stosowania w chłodne dni.

Obecność pilota jest zawarta w dostawie centrali wentylacyjnej.

Taki pakiet jest dostarczany w większości modeli zdecentralizowanych (patrz „Typ systemu”), jednak często występuje również w modelach scentralizowanych. Możliwość zdalnego sterowania w każdym przypadku zapewnia dodatkową wygodę dla użytkownika - nie ma potrzeby każdorazowego podchodzenia do urządzenia. Ponadto wiele funkcji sterujących można przenieść na pilota, dzięki czemu sama instalacja jest bardziej zwarta (dotyczy to wspomnianej zdecentralizowanej technologii, która jest raczej niewielka).

Należy pamiętać, że pilot może być zarówno przenośny, jak i montowany na ścianie, zaprojektowany tak, aby znajdował się na stałe w jednym miejscu (jak włącznik światła na ścianie).

Obecność wentylatora(ów) EC w konstrukcji centrali wentylacyjnej.

Termin ten odnosi się do wentylatorów z synchronicznymi silnikami bezszczotkowymi, znanych również jako silniki komutowane elektronicznie. Takie silniki są bardziej zaawansowane niż tradycyjne silniki asynchroniczne: w szczególności zapewniają bardzo równomierne obroty, pozwalają na precyzyjną kontrolę prędkości roboczej, mają wysoką sprawność, prawie nie generują ciepła (co jest niezwykle ważne w obecności chłodnicy, patrz „Funkcje ”), a także skutecznie działają w dość szerokim zakresie temperatur. Ponadto poziom hałasu takich silników jest zauważalnie niższy, a żywotność dłuższa. Główną wadą wentylatorów EC jest tradycyjna – wysoka cena.