Porównanie Ballu BMAC-200W CO2 vs Ballu BMAC-200B

Dodatkowe funkcje przewidziane w konstrukcji urządzenia oprócz wentylacji.

- Rekuperator. Wymiennik ciepła, który zapobiega „wydmuchiwaniu” ciepła poza pomieszczenie w zimnych porach roku (lub przynajmniej znacznie zmniejsza ilość „wydmuchiwanego” ciepła). Zasada działania rekuperatora polega na tym, że pobiera on energię z wydmuchiwanego powietrza i przekazuje ją do powietrza wlotowego - w ten sposób wentylacja wysyła stosunkowo chłodne powietrze na zewnątrz i dostarcza podgrzane powietrze do pomieszczenia. Zastosowanie rekuperatora może znacznie zmniejszyć straty ciepła, a co za tym idzie koszty ogrzewania – ilość oddanego ciepła w najnowocześniejszych wymiennikach ciepła może sięgać 97% (patrz „Sprawność wymiennika”). Co więcej, takie systemy są często pasywne i same nie zużywają energii (a tam, gdzie jest to wymagane, zużycie jest nadal mniejsze niż ilość zaoszczędzonego ciepła). Oczywiście funkcja ta występuje tylko w pełnoformatowych centralach wentylacyjno-klimatyzacyjnych (patrz „Typ wentylacji”). Należy pamiętać, że produkowane są również rekuperatory zewnętrzne, które można wykorzystać do uzupełnienia urządzeń wentylacyjnych, które nie posiadają tej funkcji; jednak wbudowany wymiennik ciepła jest często wygodniejszy i bardziej wydajny.

- Grzejnik.... Wbudowana nagrzewnica (nagrzewnica powietrza) przeznaczona do ogrzewania powietrza wchodzącego do pomieszczenia. W tym przypadku, w przeciwieństwie do opisanego powyżej rekuperatora, do ogrzewania wykorzystywana jest energia z zewnętrznego źródła – grzałki elektrycznej lub wodnego wymiennika ciepła (patrz „Typ grzałki”). Ten sposób ogrzewania wymaga dodatkowego zużycia energii, a podłączenie obiegów wodnych jest dość kłopotliwe. Jest jednak znacznie wydajniejszy: jeśli powietrze dostarczane z rekuperatora do pomieszczenia nie może być cieplejsze niż powietrze wydmuchiwane, to nie stanowi to problemu dla nagrzewnicy. Właściwie funkcja ta służy głównie do podwyższenia temperatury powietrza nawiewanego z rekuperatora (wbudowanego lub oddzielnego) do temperatury powietrza wywiewanego i tym samym uniknięcia niepotrzebnych strat ciepła.

- Chłodniej. Wbudowany system obniżający temperaturę powietrza dostarczanego do pomieszczenia. W uproszczeniu funkcję tę można nazwać „klimatyzacją do zabudowy” – w związku z tym, że klimatyzatory są zwykle używane specjalnie do chłodzenia powietrza w czasie upałów. W rzeczywistości w niektórych przypadkach montaż centrali wentylacyjnej z chłodnicą może wyeliminować konieczność stosowania oddzielnych klimatyzatorów. Z drugiej strony takie systemy są dość złożone i drogie, dlatego są używane głównie rzadko, głównie w instalacjach scentralizowanych (patrz „Typ systemu”).

- Nawilżacz. System zwiększający wilgotność powietrza dostarczanego do pomieszczenia. Specyfika ludzkiego ciała polega na tym, że poczucie komfortowego klimatu nie zależy od absolutnej, ale od względnej wilgotności otaczającego powietrza. Wilgotność względna zależy nie tylko od rzeczywistej ilości pary wodnej w powietrzu, ale także od temperatury: prawa fizyki są takie, że wraz ze wzrostem temperatury wilgotność względna spada, mimo że ilość wilgoci w powietrzu pozostaje niezmieniona . W praktyce prowadzi to do tego, że w zimnych porach nagrzane powietrze zewnętrzne zaczyna wydawać się suche (stąd powszechny pogląd, że „grzejniki osuszają powietrze”). Aby uniknąć tego efektu, można dostarczyć systemy nawilżania w technologii klimatycznej, w tym centrale wentylacyjne. Należy pamiętać, że takie systemy zwykle wymagają podłączenia do systemu zaopatrzenia w wodę lub regularnego uzupełniania pojemnika wodą.

- Jonizator. System, który nasyca powietrze wchodzące do pomieszczenia jonami naładowanymi ujemnie. „Ujemny” w tym przypadku oznacza „minus” w sensie fizycznym, natomiast wpływ takich jonów na klimat jest pozytywny – powietrze jest świeższe, jonizacja przyczynia się do osadzania się zanieczyszczeń na podłodze i ścianach i zapewnia działanie bakteriobójcze. Ponadto uważa się, że zjonizowane powietrze jest dobre dla zdrowia, poprawia odporność i regenerację po urazach i chorobach.

Wbudowany czujnik określający zawartość dwutlenku węgla w pomieszczeniu.

Czujnik dwutlenku węgla CO₂ steruje wentylacją i spełnia jednocześnie dwie funkcje: zapobiega krytycznemu wzrostowi poziomu dwutlenku węgla w powietrzu i jednocześnie zapewnia oszczędność energii. Przypomnijmy, że dwutlenek węgla emitowany jest przez ludzi przy oddychaniu, a jego wysoka zawartość w powietrzu prowadzi do pogorszenia samopoczucia, a nawet poważnych problemów zdrowotnych. Tym samym, jeśli czujnik wykryje zwiększone stężenie CO2, zwiększa intensywność wentylacji, zapewniając dodatkowy dopływ świeżego powietrza. A gdy stężenie dwutlenku węgla spada, intensywność pracy maleje (aż do całkowitego wyłączenia, jeśli w pomieszczeniu nie ma ludzi, a zawartość CO2 się nie zmienia); pozwala to uniknąć niepotrzebnego zużycia energii elektrycznej.

- Element grzejny elektryczna. Podgrzewacz za pomocą elektrycznego elementu grzejnego. Grzejniki to urządzenia zaprojektowane w celu zwiększenia temperatury powietrza wchodzącego do pomieszczenia; takie urządzenia są instalowane za rekuperatorem (patrząc z zewnątrz). A zasada ogrzewania elektrycznego jest najpopularniejsza wśród podgrzewaczy. Wynika to z prostoty i łatwości instalacji: cały niezbędny sprzęt znajduje się już w centrali wentylacyjnej, wystarczy podłączyć zasilanie. Wadą tej opcji jest dość wysoki pobór mocy; ponadto najmocniejsze elektryczne nagrzewnice dogrzewające wymagają zasilania 400 V, a takie połączenie nie wszędzie jest dostępne - może być wymagane dodatkowe okablowanie.

- Podgrzewacz wody. Podgrzewacz zasilany wodnym wymiennikiem ciepła. Aby uzyskać więcej ogólnych informacji na temat podgrzewaczy wstępnych, patrz powyżej; wymiennik ciepła jest podłączony do systemu grzewczego zasilanego przez kocioł lub inny grzejnik. Główną zaletą tej opcji jest to, że sam podgrzewacz nie pobiera energii elektrycznej i jest często tańszy w eksploatacji (zwłaszcza jeśli kocioł pracuje na gazie lub paliwie stałym), a jego moc może być bardzo imponująca. moc grzewcza do ogrzania powietrza, można osiągnąć bardziej efektywne wykorzystanie mocy kotła. Jednocześnie podłączenie podgrzewacza wody jest dość skomplikowaną sprawą, dlatego takie urządzenia są używane nieco rzadziej niż ele...ktryczne.

- Element grzejny wodna i elektryczna. Obecność w konstrukcji nagrzewnic wodnych i elektrycznych. Szczegółowe informacje na temat każdej odmiany, patrz powyżej; a połączenie ich w jednej instalacji zwiększa ogólną sprawność, pozwala regulować moc grzewczą i dobierać rodzaj grzałki w zależności od sytuacji. Np. zimą można używać głównie nagrzewnicy wodnej, w tym elektrycznej tylko wtedy, gdy temperatura powietrza na zewnątrz znacznie spadnie, gdy wymiennik wodny już nie wystarcza; a w przypadku nieoczekiwanego zimna w ciepłym sezonie, kiedy nie ma potrzeby dogrzewania kotła, można włączyć tylko dogrzewacz elektryczny i zapewnić ciepło w pomieszczeniu. Z drugiej strony taka wszechstronność znacząco wpływa na cenę, ale w praktyce często nie jest wymagana. Dlatego ta opcja nie zyskała dużego rozpowszechnienia.

- Podgrzewacz elektryczny. Podgrzewacz elektryczny montowany na zewnątrz rekuperatora - w taki sposób, że powietrze zewnętrzne wchodzi najpierw do podgrzewacza, a następnie do rekuperatora (w przeciwieństwie do podgrzewaczy, które podgrzewają powietrze za wymiennikiem). Oprócz samego ogrzewania takie urządzenie ma również na celu ochronę rekuperatora przed zamarzaniem w zimnych porach roku (lub rozmrożenie już zamarzniętego wymiennika ciepła).

- Elektryczny podgrzewacz dogrzewający i podgrzewacz wstępny. Konstrukcja łącząca jednocześnie dwa rodzaje grzałek elektrycznych – podgrzewacz i podgrzewacz. Cechy obu, patrz poniżej, tutaj zauważamy, że taka kombinacja zapewnia wysoką wydajność grzewczą, jednak nie jest tania.

Moc nagrzewnicy głównej zastosowanej w centrali wentylacyjnej. W przypadku modeli z dwoma grzałkami (patrz „Typ grzałki”) pozycja ta wskazuje moc głównego elementu grzejnego; jednocześnie w instalacjach z ogrzewaniem wodno-elektrycznym za główny uważa się wodny wymiennik ciepła, w jednostkach z nagrzewnicą wstępną i nagrzewnicą dogrzewającą - dodatkową nagrzewnicą.

Moc określa przede wszystkim ilość ciepła dostarczanego przez nagrzewnicę. Parametr ten jest dobierany przez projektantów do wykonania instalacji tak, aby moc była wystarczająca dla ilości powietrza przepuszczanego przez urządzenie. Tak więc, ogólnie rzecz biorąc, moc jest bardziej parametrem referencyjnym niż praktycznym: najprawdopodobniej wystarczy w taki czy inny sposób do efektywnego wykorzystania instalacji. Zwróćmy uwagę tylko na niektóre niuanse związane z niektórymi rodzajami grzejników. Tak więc w podgrzewaczach wody rzeczywista moc zależy od temperatury dostarczonego nośnika ciepła; w charakterystyce wskaźniki są zwykle podawane dla temperatury 95 °C, przy czym odpowiednio niższa wartość i moc będą niższe. A przy ogrzewaniu elektrycznym pobór mocy nagrzewnicy i odpowiednio wymagania dotyczące jej podłączenia zależą bezpośrednio od mocy.