Wydajność
Wydajność pompy to ilość cieczy, którą jest w stanie przepompować przez określony czas.
Cechy wyboru najlepszej opcji wydajności zależą przede wszystkim od przeznaczenia pompy (patrz wyżej). Na przykład w przypadku modeli recyrkulacyjnych dla CWU ogólna zasada jest taka, że wydajność pompy nie powinna przekraczać wydajności podgrzewacza wody. Na przykład, jeśli kocioł jest w stanie dostarczyć 10 litrów na minutę do obwodu CWU, maksymalna wydajność pompy wyniesie 10 * 60=600 l/h. Podstawowy wzór do obliczania wydajności instalacji grzewczej uwzględnia moc grzałki i różnicę temperatur na wlocie i wylocie, a dla instalacji wody zimnej liczbę punktów poboru. Bardziej szczegółowe informacje na temat obliczeń dla każdego obszaru aplikacji można znaleźć w dedykowanych źródłach, a same obliczenia lepiej powierzyć profesjonalistom - zmniejszy to prawdopodobieństwo przeoczenia znaczących niuansów.
Wysokość podnoszenia
Głowicę można opisać jako maksymalną wysokość, na jaką pompa jest w stanie podnieść ciecz w pionowej rurze bez załamań lub rozgałęzień. Parametr ten jest bezpośrednio związany z ciśnieniem, jakie zapewnia pompa: 10 m wysokości odpowiada w przybliżeniu ciśnieniu 1 bara (nie mylić tego wskaźnika z ciśnieniem roboczym - więcej na ten temat poniżej).
Głowica jest jednym z kluczowych wskaźników większości pomp obiegowych. Tradycyjnie oblicza się ją na podstawie różnicy wysokości między lokalizacją pompy a najwyższym punktem systemu; jednak zasada ta dotyczy tylko jednostek, które
zwiększają ciśnienie zimnej wody(patrz „Cel”). Modele cyrkulacyjne do ogrzewania i ciepłej wody użytkowej pracują z obiegami zamkniętymi, a dla nich optymalna wysokość podnoszenia zależy od całkowitego oporu hydraulicznego układu. Szczegółowe wzory obliczeniowe dla pierwszego i drugiego przypadku można znaleźć w dedykowanych źródłach.
Min. temperatura płynu
Najniższa temperatura płynu, przy której pompa może normalnie pracować.
Prawie wszystkie pompy, niezależnie od celu (patrz wyżej), są w stanie normalnie tolerować zimną wodę; dlatego w przypadku normalnego użytku domowego parametr ten nie jest krytyczny, a w przypadku niektórych modeli może w ogóle nie być wskazany. Ale jeśli potrzebujesz możliwości pracy z cieczami o temperaturze poniżej 15 °C, warto zwrócić szczególną uwagę na minimalną temperaturę. Niektóre modele, które można stosować z płynem niezamarzającym, mogą nawet tolerować temperatury poniżej zera; takie możliwości przydają się np. w przypadku budynków, które mogą „stać” w zimnych porach roku.
Materiał wału
Materiał, z którego wykonany jest wał silnika w pompie.
- Spiekany metal. Materiał łączący metale i ich stopy z komponentami niemetalicznymi. We współczesnych pompach można stosować różne rodzaje cermetali, różniące się ceną i jakością; z reguły cechy w każdym konkretnym przypadku zależą bezpośrednio od półki cenowej jednostki. Jednak ogólnie uważa się, że ta opcja dobrze nadaje się do modeli domowych o stosunkowo niskiej wydajności, ale słabo nadaje się do użytku profesjonalnego. Dlatego w pompach o wydajności ponad 15 000 litrów na godzinę wały cermetalowe praktycznie nie są używane.
- Stal nierdzewna. Materiał ten jest bardzo trwały i niezawodny, dzięki czemu znajduje się w prawie wszystkich kategoriach pomp - od stosunkowo prostych po profesjonalne, których wydajność liczona jest w dziesiątkach tysięcy litrów na godzinę. Co prawda kosztuje trochę więcej niż cermetal.
Materiał wirnika silnika
Materiał, z którego wykonany jest wirnik, jest główną częścią pompy, która zapewnia ciśnienie poprzez ruch.
-
Plastikowe. Materiał ten sam w sobie jest tani, a ponadto jest łatwy w obróbce, dzięki czemu wyróżnia się niskim kosztem. Dodatkowo tworzywo sztuczne nie koroduje. Z drugiej strony jest uważany za najmniej niezawodny ze wszystkich materiałów stosowanych we współczesnych pompach i dlatego jest stosowany w stosunkowo niedrogich modelach, które nie są przeznaczone do dużych obciążeń. Wyjątkiem od tej reguły są specjalne polimery o wysokiej wytrzymałości, ale są one rzadkie.
-
Stal nierdzewna. Jak sama nazwa wskazuje, stal nierdzewna jest praktycznie niekorozyjna. Nie jest to jednak jedyna zaleta – materiał ten jest bardzo trwały i niezawodny, dzięki czemu znajduje zastosowanie nawet w mocnych modelach o wysokiej wydajności.
-
Żeliwo. Materiał ten jest pod wieloma względami podobny do stali – w szczególności jest uważany za bardzo niezawodny – ale ma nieco większą wagę. Z drugiej strony w większości przypadków nie jest to zauważalna wada, ale żeliwo kosztuje nieco mniej niż „stal nierdzewna”.
-
Mosiądz. Stop na bazie miedzi i cynku o charakterystycznym złotym kolorze. Odmiany stosowane w pompach obiegowych są wysoce odporne na korozję, w tym wskaźniku przewyższają nawet stal nierdzewną. Dlatego ta o
...pcja dobrze nadaje się do wody o wysokiej zawartości tlenu. Wadę mosiądzu można nazwać dość wysokim kosztem.Kraj pochodzenia
W tym przypadku kraj pochodzenia oznacza kraj, z którego pochodzi marka produktu. Marka z kolei to ogólne oznaczenie, dzięki któremu produkty danej firmy są znane na rynku. Kraj jego pochodzenia nie zawsze pokrywa się z faktycznym miejscem produkcji produktu: aby obniżyć koszty produkcji, wiele nowoczesnych firm przenosi go do innych krajów. To normalne, że produkt, na przykład marki amerykańskiej lub niemieckiej, jest produkowany na Tajwanie lub w Turcji. Wbrew powszechnemu przekonaniu, samo to nie prowadzi do obniżenia jakości produktu – wszystko zależy od tego, jak starannie właściciel marki kontroluje produkcję. A wiele firm, zwłaszcza dużych i „wybitnych”, bardzo pilnie przygląda się jakości – w końcu od tego zależy ich reputacja.
Klasa izolacji
Klasa odporności cieplnej materiałów izolacyjnych użytych do budowy pompy. Im wyższa odporność na ciepło, tym bardziej niezawodne urządzenie, tym mniejsze prawdopodobieństwo pożaru lub uszkodzenia izolacji w przypadku przeciążenia lub przegrzania. Ponadto potężne jednostki o wysokiej wydajności mogą się bardzo nagrzewać nawet podczas normalnej pracy.
We współczesnych pompach wyróżnia się głównie następujące klasy izolacji:
- B. Materiały o granicy grzania 130 °C. W rzeczywistości są najskromniejszą opcją według standardów pomp. Stosowane są spoiwa i impregnaty pochodzenia organicznego.
- F. Dla tej klasy granica grzania wynosi 155 °C - średnia dla pomp. Taka izolacja wykorzystuje głównie spoiwa syntetyczne.
- H. Materiały izolacyjne na bazie spoiw krzemoorganicznych / impregnatów. Dzięki temu ich odporność na ciepło sięga 180 °C.
Długość montażowa
Długość montażowa to odległość między wlotem a wylotem pompy, innymi słowy długość odcinka zajmowanego przez pompę w linii. Parametr ten pozwala oszacować ilość miejsca potrzebnego na jednostkę, a w przypadku wiązania pozwala również określić długość odcinka rury, który należy przyciąć.
