Porównanie Reflex HW 25 vs Zilmet Ultra-Pro 24 H

Nominalna objętość akumulatora lub zbiornika wyrównawczego.

Do normalnej pracy zbiornika ta objętość musi wynosić co najmniej określoną wartość. Ale metody obliczeń zależą od rodzaju kontenera (patrz wyżej). Tak więc w przypadku hydroakumulatorów uwzględnia się całkowitą liczbę odbiorców (całkowite zużycie wody) i wydajność pompy, w przypadku zbiorników wyrównawczych - objętość obwodu, wskaźniki rozszerzalności cieplnej chłodziwa i wahania temperatury. Szczegółowe wskazówki dotyczące tych obliczeń można znaleźć w dedykowanych źródłach; inną opcją jest skontaktowanie się z ekspertem ds. ogrzewania / wody. Zauważamy tylko, że zamiast jednego dużego zbiornika całkiem możliwe jest zainstalowanie kilku małych - w drugim przypadku ich całkowita objętość będzie miała znaczenie.

Jeśli chodzi o konkretne wartości objętości, to w większości akumulatorów hydraulicznych waha się ona od 11 - 25 litrów do ponad 100 litrów ( 101 - 150 litrów, 151 - 200 litrów i więcej). Jednocześnie, nawet w małych systemach zaopatrzenia w wodę, często instalowane są bardzo pojemne zbiorniki magazynowe - w oczekiwaniu na zaopatrzenie w wodę w przypadku awarii w zaopatrzeniu w wodę. Z kolei zbiornik wyrównawczy nie wymaga znacznych objętości do wykonywania swoich zadań, więc takie produkty nie różnią się pojemnością - wiele modeli ma pojemność 10 litrów lub mniej(chociaż są wyjątki).

Średnica gwintu służącego do podłączenia zbiornika wspomagającego do instalacji grzewczej lub wodnej. Nowoczesna instalacja wodociągowa wykorzystuje standardowe średnice wskazane w calach i ułamkach cala - na przykład 2 "lub 3/8". Wskaźnik ten musi odpowiadać charakterystyce „siedzenia” dla zbiornika - w przeciwnym razie w najlepszym przypadku będziesz musiał użyć adapterów, a w najgorszym przypadku produkt będzie ogólnie nieodpowiedni do instalacji.

Z reguły im większy zbiornik, tym większe przyłącze jest używane do jego zainstalowania (w przeciwnym razie nie byłoby możliwe zapewnienie wymaganej przepustowości w punkcie przyłączenia).

Materiał, z którego wykonany jest kołnierz akumulatora lub zbiornika wyrównawczego (patrz „Rodzaj”).

Kołnierz to charakterystyczna tarcza umieszczona z boku lub na dnie zbiornika (odpowiednio w pozycji poziomej i pionowej). W centrum dysku znajduje się odgałęzienie służące do podłączenia zbiornika do systemu. W rzeczywistości jedną z głównych funkcji kołnierza jest właśnie zamocowanie rury odgałęzionej w zbiorniku; Dodatkowo w akumulatorach do tego elementu mocowana jest wewnętrzna membrana za pomocą przeciwkołnierza.

Kołnierz jest jednym z najbardziej wrażliwych na korozję elementów konstrukcyjnych; dlatego materiał tej części jest ważny, jest określony w charakterystyce osobno i może różnić się od materiału samego pojemnika. Najbardziej rozpowszechnione w naszych czasach są kołnierze wykonane ze stali węglowej i nierdzewnej, znacznie rzadziej są produkty z tworzyw sztucznych i połączenia metalu z tworzywem sztucznym. Oto bardziej szczegółowy opis każdej opcji:

- Stal węglowa. Stal o wysokiej zawartości węgla, uzupełniona specjalną powłoką, jest obecnie najpopularniejszym materiałem na kołnierze. Główne zalety tego materiału to prostota produkcji i niski koszt. Z drugiej strony stal ta nie jest szczególnie odporna na korozję. Wspomniana pokrycie (najczęściej cynk) nieco poprawia sytuację, jednak ten typ kołnierzy nadal nie jest szczególnie trwał...y: ich gwarantowana żywotność wynosi średnio 4-6 lat, po czym część będzie musiała zostać wymieniona. Z tego samego powodu stal węglowa nie jest zalecana do systemów zaopatrzenia w wodę pitną. Niemniej jednak wielu uważa ten materiał za optymalny pod względem ceny i stosunku trwałości do jakości.

- Stal nierdzewna. Stal o specjalnym składzie zapewniającym wysoką odporność na korozję (stąd nazwa). Skutkuje to głównymi zaletami takich kołnierzy - wysoką niezawodnością, trwałością i higieną; ta ostatnia pozwala, bez specjalnych ograniczeń, stosować „stal nierdzewną” nawet do zaopatrzenia w wodę pitną. Jednak ten materiał kosztuje znacznie więcej niż stal węglowa.

- Plastikowy. Tworzywo sztuczne łączy w sobie zalety stali węglowej i nierdzewnej: z jednej strony materiał ten jest niedrogi, z drugiej absolutnie nie podlega korozji. Jednocześnie takie kołnierze nie różnią się wytrzymałością, co utrudnia ich stosowanie w zbiornikach wysokociśnieniowych i ogólnie zmniejsza niezawodność. Dlatego ten materiał nie był dystrybuowany w naszych czasach.

- Metal / tworzywo sztuczne. Projekty Combo łączące metalową podstawę (zwykle ze stali węglowej) i plastikową wkładkę wewnętrzną. Pozwala to połączyć zalety obu materiałów i częściowo zrekompensować wady: stal zapewnia ogólną wytrzymałość, a tworzywo sztuczne ma kontakt z wodą, która nie boi się korozji. Z drugiej strony takie części są stosunkowo trudne do wyprodukowania i dlatego są rzadkie.

Materiał, z którego wykonana jest wewnętrzna elastyczna membrana zbiornika.

Przypomnijmy, że w akumulatorach hydraulicznych (patrz "Typ") ta membrana wygląda jak rodzaj butli, który jest wypełniony wodą, aby ciecz nie stykała się z metalowymi ściankami zbiornika. Z kolei w zbiornikach wyrównawczych instalowane są elastyczne przegrody poprzeczne. W obu jednak na membranę stosuje się zwykle jeden z trzech materiałów: EPDM (kauczuk etylenowo-propylenowo- dienowy), Butyl (kauczuk butylowy) lub SBR (kauczuk butadienowo-styrenowy). Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych wariantów:

- EPDM (kauczuk etylenowo-propylenowo-dienowy). Najpopularniejszy materiał na membrany w naszych czasach - zarówno w hydroakumulatorach, jak i w zbiornikach wyrównawczych. Ta przewaga wynika z połączenia niezawodności, praktyczności, bezpieczeństwa i dostępności. Dzięki temu EPDM charakteryzuje się wysoką elastycznością i szerokim zakresem temperatur pracy, przenosi średnio do 100 tys. cykli rozciągania/ściskania w dopuszczalnych granicach, nie reaguje z tlenem i alkoholami przemysłowymi i może być stosowany w systemach zaopatrzenia w wodę pitną. Co prawda pod względem ogólnej wytrzymałości i odporności na dyfuzję materiał ten jest nieco gorszy od kauczuku butylowego (patrz poniżej) - jednak kosztuje znacznie mniej.

- Butyl (kauczuk butylowy). Znany również jako IIR. Wys...okiej jakości materiał stosowany przede wszystkim w akumulatorach hydraulicznych do systemów zimnej wody. Jedną z kluczowych zalet IIR jest doskonała szczelność gazowa – kilkukrotnie wyższa niż w przypadku EPDM; innymi słowy, przez taką membranę przenika znacznie mniej powietrza, co pozwala na dłuższą pracę zbiornika bez specjalnej konserwacji. Ponadto materiał ten charakteryzuje się dużą wytrzymałością, odpornością na rozpuszczalniki i higieną; ta ostatnia pozwala na stosowanie kauczuku butylowego nawet w systemach zaopatrzenia w wodę pitną. Główną wadą tego typu membrany jest jej wysoki koszt.

- SBR (kauczuk butadienowo-styrenowy). Materiał stosowany głównie w membranach naczyń wzbiorczych. Specjalizacja ta wynika z faktu, że SBR nie toleruje zbyt dobrze częstego rozciągania-ściskania i lepiej nadaje się do obciążeń statycznych, które są typowe dla takich kontenerów. Jednocześnie materiał ten jest niezawodny, elastyczny, odporny na uderzenia wodne, a także bardzo słabo przepuszcza powietrze. Jego jednoznaczne wady obejmują nieprzydatność do systemów z wodą pitną.