Porównanie Siton CH340/8K 8 l vs Simax 7156/7166 3.2 l

- Ta gęsia dziewczyna. Jest też nazwa „kaczątko”. Naczynia do duszenia o grubych ściankach, pierwotnie używane głównie do drobiu (stąd nazwa) – kształt i wielkość brytfanny często projektuje się tak, aby można było włożyć do środka całą tuszę. Istnieją jednak również wyjątki od tej reguły. Oczywiście można go również używać z innymi produktami - w szczególności, z pewną wprawą, kaczątko może zastąpić kociołek (patrz poniżej). Jeśli chodzi o kształt, to standardowo jest albo owalny, albo prostokątny - tym kaczuszki przede wszystkim różnią się od kociołków. Jednak w tej kategorii znajdują się również okrągłe naczynia; w takich przypadkach różnice tkwią albo w materiale (gęsinie są szklane), albo w grubości ścianek (w metalowych gęsich są one nieco cieńsze niż w kotłach).

- Kazań. Kolejny rodzaj naczyń do duszenia i innego „wolnego” gotowania. Warto zauważyć, że istnieje kilka odmian kotłów; w tym przypadku chodzi o produkty z płaskim dnem. Jednocześnie ogólny kształt naczyń może być inny: niektóre modele zwężają się ku dołowi, inne stają się cylindryczne i przypominają garnki, inne mają kształt zbliżony do półkulistych kotłów tatarskich (patrz niżej). Podkreślamy jednak, że w każdym przypadku płaskie dno jest koniecznością - a dzięki niemu kocioł można niezawodnie zainstalować na zwykłym kuchennym kuchence i skutecznie na nim wykorzystać. Takie dania są uważane za idealne przede wszystkim do potraw...środkowoazjatyckich, takich jak pilaw i shurpa, chociaż różnorodność przepisów na kociołek jest bardzo duża.

Kocioł tatarski. Ta kategoria obejmuje kotły o klasycznym półkulistym kształcie, bez płaskiego dna - to jest ich główna różnica w stosunku do „zwykłych” kotłów (patrz wyżej). Ten kształt jest uważany za optymalny, w szczególności do gotowania na ogniu: w takich przypadkach półkula nagrzewa się tak równomiernie, jak to możliwe, zapewniając smak trudny do uzyskania w naczyniu z płaskim dnem. To właśnie ten rodzaj dania uważany jest między innymi za idealny do gotowania pilawu i niektórych innych dań kuchni środkowoazjatyckiej. Ale do użytku w zwykłych domowych piecach kotły tatarskie są słabo przystosowane. Tak więc na niektórych rodzajach palników po prostu niemożliwe jest stabilne zainstalowanie takiego garnka; i tam, gdzie to możliwe, powierzchnia grzewcza okazuje się bardzo mała, a kocioł faktycznie zamienia się w patelnię do woka (a używanie go w tej roli jest znacznie trudniejsze niż prawdziwego woka). Sytuacja z piekarnikami jest nieco prostsza, ale do takiego zastosowania lepiej nadają się patelnie do brytfanny i zwykłe kotły z płaskim dnem.

Ogólny kształt produktu (wzdłuż górnej krawędzi).

Najbardziej rozpowszechniony w nowoczesnych naczyniach grubościennych jest okrągły kształt, rzadziej owalne i prostokątne, a bardzo rzadko kwadratowe. Cechy takiej czy innej formy zależą w dużej mierze od rodzaju naczynia (patrz powyżej): oto bardziej szczegółowy opis różnych opcji:

- Okrągły. Tradycyjna wersja do kotłów, w tym tatarskich; jednak ten ostatni może być również owalny, ale „zwykły” kocioł z definicji jest okrągły. Ale wśród gosiatników taka forma jest rzadko używana: zwykle są to albo produkty w postaci kotłów, ale wykonane z grubego szkła, albo naczynia cylindryczne o grubości ścianek, które są skrzyżowaniem rondla z kotłem. W każdym razie ta opcja zapewnia najbardziej równomierne ogrzewanie ze wszystkich stron, szczególnie podczas korzystania z piekarnika lub otwartego ognia.

- Owalny. Jedna z najpopularniejszych form dla gąsiąt. Doskonały do pieczenia całych tuszek drobiowych (przy odpowiedniej pojemności), na ogół zapewnia dość równomierne ogrzewanie (zarówno w piekarniku, jak i na płycie grzejnej). Ponadto, przy tych samych ogólnych wymiarach, owalna brytfanny jest nieco tańsza niż prostokątna; Z drugiej strony mają mniejszą pojemność.
Ponadto poszczególne modele kotłów tatarskich są owalne (patrz „Rodzaj”). Jednak różnica między dłu...gością a szerokością takich produktów jest zwykle niewielka i nie różnią się one zasadniczo od swoich okrągłych odpowiedników.

- Prostokątny. Kolejna opcja powszechna wśród gąsiąt. Przy tych samych gabarytach ten kształt daje większą pojemność niż owalny, a przy gotowaniu całej tuszy pozwala uzupełnić ją dużą ilością przystawek. Wady takich produktów obejmują mniej równomierne ogrzewanie, gdy są używane na płycie; więc do piekarnika najlepiej nadają się prostokątne kaczki. Ponadto są nieco droższe niż modele owalne o podobnych wymiarach.

- Kwadrat. Odmiana kształtu prostokątnego opisanego powyżej. Występuje również wyłącznie wśród gąsiąt i jest przeznaczony głównie do piekarnika, jednak jest przeznaczony przede wszystkim do zawartości pokrojonej na małe kawałki - gotowanie całej tuszy w takim naczyniu nie jest zbyt wygodne. W związku z tym brytfanny kwadratowe są w naszych czasach niezwykle rzadkie.

Nominalna objętość naczyń. Z reguły wskazuje na to objętość robocza - rzeczywista ilość treści, która może bez problemu zmieścić się w środku, gdy jest używana w swoim głównym celu.

Głównym kryterium wyboru według tego wskaźnika jest objętość planowanego gotowania. Tak więc naczynia do 4 litrów przeznaczone są głównie dla małych rodzin 2-3 osobowych. Pojemniki na 4 - 6 litrów nadają się już do jedzenia dla 4 - 5 osób. Pojemność od 7 do 10 litrów pozwala (zwłaszcza w przypadku kaczych) zmieścić półtusze, a nawet całą tuszę ptaka. A największe naczynia pomieszczą ponad 10 litrów(w niektórych kotłach - do 30 litrów lub więcej); takie produkty mogą już przydać się na dużych uroczystościach rodzinnych, imprezach publicznych oraz w kawiarniach/restauracjach

Na wszelki wypadek przypominamy, że odwrotne strony dużej objętości to masywność, odpowiednia waga i zwiększony koszt. Ponadto naczynia te wymagają odpowiedniej przestrzeni i sprzętu, aby skutecznie z nich korzystać. Dlatego nie zawsze większa objętość jest najlepszym wyborem - należy wziąć pod uwagę realne potrzeby i warunki gotowania.

Zwróć też uwagę, że naczynia o podobnej objętości mogą mieć różne kształty i proporcje. Więcej szczegółów na temat formularza, patrz powyżej; a proporcje wiążą się z wieloma niuansami, które decydują o skuteczności potraw w dan...ej sytuacji. Na przykład niższy i szerszy kocioł nagrzeje się bardziej równomiernie na palniku kuchennym, a wyższy lepiej nadaje się do piekarnika. Szczegółowe zalecenia w tej sprawie można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Materiał, z którego wykonany jest produkt.

Oprócz tradycyjnego żeliwa , aluminium cieszy się dużą popularnością w nowoczesnych naczyniach cienkościennych, a wśród brytfanny zwracają uwagę modele wykonane ze specjalnego szkła. Inne materiały, takie jak stal i ceramika, są znacznie mniej powszechne. Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji:

- Żeliwo. „Ponadczasowa klasyka” grubościennych naczyń kuchennych. Żeliwo jest używane od dawna i nadal nie traci na popularności: nawet dzisiaj wielu ekspertów kuchni orientalnej preferuje ten materiał. Wynika to z szeregu zalet. Tak więc żeliwne ściany świetnie nadają się do „wolnego” gotowania: równomiernie się nagrzewają i dobrze utrzymują ciepło (zwłaszcza, że takie ściany są zwykle dość grube - w tym, aby zapewnić niezbędną wytrzymałość). Powierzchnia takich naczyń jest dość łatwa do czyszczenia, a jeśli przestrzegane są pewne zasady, sama nabiera właściwości nieprzywierających i nie wymaga specjalnych powłok (patrz poniżej). Z drugiej strony produkty żeliwne są znacznie droższe niż aluminiowe; mają większą wagę, co jest szczególnie ważne przy dużych objętościach; a użycie żeliwa wymaga przestrzegania pewnych szczegółowych zasad. Tak więc podczas pierwszego użycia produkt musi zostać wyprażony i umyty, aby pozbyć się zanieczyszczeń i do...prowadzić powierzchnię do stanu roboczego; i niepożądane jest pozostawianie jedzenia w żeliwnym pojemniku przez długi czas (ponad jeden dzień), ponieważ może rozpocząć się utlenianie, a smak zawartości ulegnie pogorszeniu. W związku z tym naczynia żeliwne w naszych czasach, chociaż są dość szeroko stosowane, są gorsze od aluminium pod względem rozpowszechnienia.

- Aluminium. Stopy aluminium stały się nowoczesną alternatywą dla opisanego powyżej żeliwa. Główną zaletą tego materiału jest jego niska waga, dzięki czemu naczynia z niego są dość lekkie, nawet przy dużej objętości. Co prawda aluminium jest nadal gorsze od żeliwa pod względem pojemności cieplnej i różni się właściwościami grzewczymi; dlatego pryncypialni zwolennicy tradycyjnych przepisów nie rozpoznają takich potraw, wierząc, że nie mogą zapewnić pełnoprawnego ospałości. Jednak w zwykłej domowej kuchni aluminiowy kocioł lub utyatnitsa może z powodzeniem zastąpić ciężki żeliwny pojemnik. Ale z jednoznacznych niedociągnięć tego materiału warto zwrócić uwagę na brak właściwości nieprzywierających - w końcu trzeba albo pogodzić się z trudnościami w czyszczeniu, albo kupić naczynia ze specjalną powłoką (patrz poniżej). Zwracamy również uwagę, że aluminiowe kotły o stosunkowo cienkich ściankach są uważane za nieodpowiednie do przygotowania klasycznego pilawu i niepożądane jest przechowywanie żywności w niepowlekanych naczyniach - długotrwały kontakt prowadzi do utleniania metalu i pogorszenia smaku.

- Szkło. Specjalne szkło żaroodporne można znaleźć głównie wśród kaczych. Z wielu powodów takie naczynia są uważane za odpowiednie głównie do piekarników, chociaż niektóre modele można bez problemu stosować na palnikach (zwykle naczynia z tą cechą mają okrągły kształt i różnią się od kotłów tylko materiałem). Tak czy inaczej, szkło nagrzewa się wystarczająco równomiernie i dobrze zatrzymuje ciepło; jest dość łatwy w czyszczeniu i bez problemu toleruje nawet „ostre” ścierniwa (choć formalnie nie ma właściwości nieprzywierających); a przezroczystość naczyń pozwala w pewnym stopniu kontrolować stan naczynia bez otwierania pokrywy. Wśród kluczowych wad takich produktów można wymienić przede wszystkim niekompatybilność z płytami indukcyjnymi. Ponadto szkło uważane jest za materiał kruchy; moment ten rekompensuje jednak duża grubość ścianek, a rozbicie takich naczyń nie jest tak łatwe, jak mogłoby się wydawać. Wskazane jest jednak zabezpieczenie go przed nagłymi zmianami temperatury - w przeciwnym razie istnieje możliwość pęknięć, a nawet zniszczenia.

- Ceramika. Materiał podobny pod wieloma względami do opisanego powyżej szkła - z wyjątkiem przezroczystości. Dzięki temu naczynia ceramiczne mają dobrą pojemność cieplną, nagrzewają się równomiernie, są łatwe w czyszczeniu i wystarczająco trwałe do codziennego użytku; z drugiej strony takie produkty nie nadają się do nagrzewnic indukcyjnych, a także nie tolerują nagłych zmian temperatury. Pod względem wyglądu nieprzezroczystość tego materiału jest w pewnym stopniu kompensowana tym, że można mu nadać różne kolory, a nawet zastosowane wzory. Główną wadą grubościennych naczyń ceramicznych jest ich wysoki koszt; dlatego w naszych czasach nie jest zbyt popularny.

- Stal. Stal nierdzewna klasy spożywczej jest bardzo trwała i niezawodna: nawet przy stosunkowo niewielkiej grubości ścianki doskonale znosi upadki i silne uderzenia. Z drugiej strony, w przypadku naczyń grubościennych, materiał ten jest pod wieloma względami gorszy od żeliwa. Tak więc ściany stalowe nie nagrzewają się tak równomiernie jak żeliwne i szybciej stygną; jest to szczególnie zauważalne w świetle faktu, że grubość takich ścianek jest zwykle niewielka – w przeciwnym razie naczynia okazałyby się niesłusznie drogie. Ponadto stal nie ma właściwości antyadhezyjnych – wymaga to zastosowania specjalnych powłok; a produkty bez takiej powłoki są trudne do czyszczenia. Tak więc produkty wykonane z tego materiału są rzadkie i należą głównie do dwóch kategorii: niedrogie dania bez powłoki zapobiegającej przywieraniu lub raczej zaawansowane gosyatniki z dodatkową powłoką, przypominające kształtem rondle (rodzaj patelni z wysokimi bokami).

Materiał pokryciowy dostarczany w standardzie z produktem.

W takim przypadku używa się tych samych materiałów, co do samych naczyń (patrz wyżej). W takim przypadku metalowe pokrywki (żeliwo, aluminium, stal) prawie na pewno można połączyć z pojemnikami z tego samego materiału. Ale szkła można używać również z metalowymi naczyniami - dzięki czemu można zobaczyć zawartość bez otwierania pokrywy i zakłócania trybu gotowania. Poza tym parametr ten ma zwykle drugorzędne znaczenie. Istnieje jednak wyjątek od tej reguły - tak zwane pokrywki-patelnie, które mogą służyć jako osobne przybory kuchenne. Oto główne niuanse dotyczące takich akcesoriów:

- Żeliwo. Podobnie jak żeliwny garnek, pokrywka patelni z tego materiału powoli się nagrzewa i powoli stygnie. Żeliwo dobrze toleruje silne ciepło, nie wymaga powłok nieprzywierających, ale jest dość wymagające w utrzymaniu (poza tym utracone zostaną właściwości nieprzywierające).

- Stal. Stal jest wystarczająco mocna, niezawodna i nie wchodzi w reakcję z żywnością, ale nagrzewa się nierównomiernie, nie ma właściwości antyadhezyjnych (co jednak można rozwiązać stosując specjalne powłoki) i jest dość wrażliwa na przegrzanie.

- Aluminium. W przypadku patelni aluminium jest uważane za opcję budżetową: jest lekkie, trwałe, stosunkowo niedrogie, ale nie nagrzewa się bardzo równomiernie i łatwo odkształca się przy przegrzaniu. Ponadto żywność ma tendencję do przypala...nia się podczas gotowania, a przy długim przechowywaniu w naczyniach jej smak może ulec pogorszeniu z powodu utleniania się metali (chociaż w obecności powłoki zapobiegającej przywieraniu wady te stają się nieistotne).

- Kompatybilność z indukcją. Możliwość używania naczyń na kuchenkach elektrycznych z nagrzewnicami indukcyjnymi. Takie grzejniki, jak sama nazwa wskazuje, wykorzystują zjawisko indukcji elektromagnetycznej. Ich zaletą jest to, że podczas pracy to nie powierzchnia piekarnika nagrzewa się, ale naczynia "bezpośrednio" - jest to uważane za bardzo bezpieczne i skuteczne. Jednak nie wszystkie naczynia mogą prawidłowo współpracować z płytami indukcyjnymi - wymaga to pewnych materiałów. Dlatego jeśli kupujesz gosper lub kociołek do takiego piekarnika, warto osobno upewnić się, że ta opcja jest dostępna.

- Można myć w zmywarce. Można myć w zmywarce. Specyfika pracy nowoczesnych „zmywarek” jest taka, że niektóre materiały (a nawet przybory wykonane z odpowiednich materiałów, ale o nieodpowiednim kształcie) nie są z nimi kompatybilne. Dlatego jeśli zależy Ci na możliwości mycia w samochodzie, warto wybierać produkty, w których taka możliwość jest wprost zaznaczona.

- Używaj w piekarniku. Możliwość bezpiecznego używania naczyń w piekarniku. Tryb pracy piekarnika różni się od gotowania na płycie grzejnej tym, że temperatura grzania jest stosunkowo niska, ale gorące powietrze styka się ze wszystkimi zewnętrznymi częściami naczynia. Może to powodować problemy, na przykład z gumowymi podkładkami na uchwytach. Dlatego do gotowania w piekarniku warto kupować tylko te na...czynia, które zostały pierwotnie do tego przeznaczone.

- Wielowarstwowe dno. Obecność wielowarstwowego dna w projektowaniu naczyń. Przemienność warstw różnych materiałów pozwala zapewnić połączenie wytrzymałości, równomierności nagrzewania i odporności na ekstremalne temperatury w jednym produkcie. Klasyczną wadą takich modeli jest wysoka cena. Należy zauważyć, że wielowarstwowe dno występuje głównie u brytfanny (patrz „Typ”), z wielu powodów ta cecha nie jest wymagana w przypadku kotłów.

- Pokrywa patelni. Obecność specjalnej pokrywki w zestawie dostawczym, która może służyć jako pełnowartościowa patelnia. Zaleta takiego zestawu jest oczywista: może służyć zarówno jako kogut czy kociołek, jak i jako patelnia. Co prawda \u200b\u200bnależy pamiętać, że w niektórych przepisach zamknięta pokrywa ma kluczowe znaczenie i nie będzie można używać obu elementów zestawu jednocześnie (głównego pojemnika i dodatkowej patelni). Jednak w każdym razie dodatkowy kawałek naczynia może nie być zbyteczny. Szczegółowe informacje na temat stosowania pokrywek wykonanych z różnych materiałów, patrz „Materiał pokrywek”.

- Hak do zawieszania. Obecność szekli do zawieszenia w projektowaniu naczyń. Funkcja ta ma przede wszystkim na celu zawieszenie koguta lub kociołka nad paleniskiem, ogniem lub innym podobnym źródłem ogrzewania. W związku z tym tę możliwość docenią przede wszystkim miłośnicy aktywności na świeżym powietrzu, zwolennicy tradycyjnej kuchni i inni użytkownicy, którzy do gotowania używają otwartego ognia.