Porównanie Butterfly Tiago Apolonia TAX3 vs Butterfly Timo Boll Gold

Klasa rakiety opisuje ogólne przeznaczenie produktu i jego zdolność do wykonywania różnych technik tenisa stołowego. Ogólne przeznaczenie jest jasny już z nazwy klasy: na przykład dla tych, którzy jeszcze nie trzymali rakiet w dłoni, najlepiej nadają się modele 1*, dla graczy z pewnym doświadczeniem, którzy grają regularnie, można zwrócić uwagę na 2 * itp. Jeśli chodzi o techniki, im więcej gwiazdek, tym szerszy jest dostępny „arsenał”: na przykład w modelach „jednogwiazdkowych” dostępne są tylko imitacje trymowania i top-spin, modele „dwugwiazdkowe” pozwalają aby wykonać te techniki ze średnią siłą, a mocne trymowanie i górne spiny są dostępne już od 3*.

Należy zauważyć, że termin „profesjonalny” w tym przypadku jest nieco umowny: klasa jest wskazana dla gotowej rakiety (patrz „Typ”), podczas gdy zawodowi sportowcy wolą zbierać sprzęt, wybierając samodzielnie podstawę i okładziny. Dlatego oznaczenie 5* odpowiada najbardziej zaawansowanej klasie wśród gotowych rakiet, ale ta klasa jest częściej przeznaczona dla doświadczonych amatorów niż dla przedstawicieli „wielkiego sportu”.

Styl gry, do którego została zaprojektowana rakieta. Dla każdego ze stylów gry optymalne wskaźniki prędkości, rotacji i kontroli (patrz poniżej); konkretne wartości tych cech mogą się różnić, ale ogólny trend w modelach tego samego stylu jest z reguły wyraźnie widoczny.

- Atakujący. Atakujący styl gry zakłada dużą szybkość - wskaźnik ten z reguły dominuje w charakterystyce rakiet tego stylu.

- Ochronny. Podczas gry w stylu defensywnym prędkość piłki jest stosunkowo niska, co rekompensowane jest obfitością elementów technicznych, takich jak skręty i podcięcia. W związku z tym rakiety „defensywne” skupiają się głównie na kontroli (a częściowo na rotacji), a także mają konstrukcję zaprojektowaną tak, aby tłumić dużą prędkość piłki (w przypadku, gdy przeciwnik preferuje styl ataku).

- Uniwersalny. Styl gry łączący elementy ofensywne i defensywne. Generalnie rakiety uniwersalne mają mniej więcej taką samą charakterystykę szybkości i kontroli.

Każdy styl ma swoje specjalizacje. Na przykład rakiety do ataku mogą być zaprojektowane z myślą o maksymalnej prędkości - lub kombinacji nieco mniejszej prędkości ze zwiększoną kontrolą; w modelach uniwersalnych stosunek prędkości do rotacji zależy od tego, w którym kierunku przesunięty jest nacisk w projektowaniu produktu - na atak lub obronę; itp.

Należy również pamiętać, że nie ty...lko gotowe rakiety, ale także ostrza (patrz „Typ”) mogą być powiązane z określonym stylem.

- Bezpośredni. Najprostsza forma, zakładająca płaską powierzchnię uchwytu, bez wypustek/skurczów czy wybrzuszeń/zagłębień. Dla niektórych graczy ten kształt może być optymalny, ale ogólnie proste uchwyty są uważane za mniej wygodne niż rozszerzane lub anatomiczne. W związku z tym, choć produkowanych jest całkiem sporo takich rakiet, to jednak znacznie mniej niż modele z innymi rodzajami rączek, a należą one głównie do klasy początkowej (1*, 2*), choć zdarzają się nieliczne wyjątki.

- Rozkloszowany (stożkowy). Uchwyt o takim kształcie wyraźnie rozszerza się pod koniec. Dzięki temu chwyt jest wygodniejszy i pewniejszy w dłoni w porównaniu z prostym kształtem, a stożkowe rękojeści są łatwiejsze i tańsze w produkcji niż anatomiczne. Dzięki temu wariant ten jest dziś bardzo popularny, stosowany jest w większości rakiet wszystkich klas.

- anatomiczny. W tej kategorii znajdują się uchwyty, których kształt jest zoptymalizowany do kształtu ludzkiej dłoni. Z reguły mają charakterystyczne nacięcia, w których podczas trzymania opadają palce sportowca; może to poprawić komfort użytkowania i zmniejszyć zmęczenie. Z drugiej strony takie uchwyty są nieco bardziej skomplikowane, a co za tym idzie droższe niż uchwyty proste lub kielichowe. Dodatkowo wymagają większej uwagi przy wyborze: nawet bardzo mała rozbieżność pomiędzy profilem rękojeści a wielkością dłoni może sp...owodować niedogodności i zniweczyć wszystkie zalety takiej rakiety. W rezultacie uchwyty anatomiczne są nieco mniej powszechne niż uchwyty stożkowe.

Należy pamiętać, że głównym kryterium wyboru kształtu rączki są wyłącznie osobiste preferencje sportowca. Nie ma ogólnych zasad, która opcja jest „lepsza” lub „gorsza”: dla różnych osób, a optymalna forma często okazuje się inna. Dlatego przed zakupem bardzo wskazane jest wypróbowanie rakiety w dłoni i ocena przydatności jej rączki do własnych wymagań.

Zwróć uwagę, że ten sam model rakiety może być produkowany w kilku modyfikacjach różniących się kształtem rączki; w takich przypadkach specyfikacje wskazują wszystkie dostępne opcje. A podstawy (patrz „Typ”) z definicji są produkowane z różnymi kształtami uchwytów; dlatego w przypadku tego typu produktu ten punkt nie jest w ogóle wskazany.

Liczba warstw składających się na podstawę rakiety. Teoretycznie ilość warstw wpływa na stopień sztywności i sprężystości podłoża, a tym samym na charakterystykę odbicia piłki. Jednak w praktyce ten punkt jest nieistotny z tego prostego powodu, że na wymienione cechy wpływają również użyte materiały (patrz wyżej), obecność wkładek, jakość wykonania, grubość gąbki (patrz poniżej) itp. A biorąc pod uwagę, że nowoczesne rakietki do tenisa stołowego są bardzo różnorodne (na przykład modele drewniane mogą wykorzystywać różne rodzaje drewna) - liczba warstw jest dziś wyłącznie parametrem odniesienia, co samo w sobie nie wpływa na praktyczne cechy konkretnego modelu.

Ta rakieta posiada certyfikat ITTF (Międzynarodowa Federacja Tenisa Stołowego).

ITTF - Międzynarodowa Federacja Tenisa Stołowego - jest światową organizacją odpowiedzialną za opracowanie oficjalnych zasad przeprowadzania międzynarodowych zawodów i monitorowanie ich przestrzegania. Zasady te obejmują również wymagania techniczne dotyczące sprzętu używanego w zawodach międzynarodowych. Obecność oficjalnego certyfikatu ITTF jest wymagana do dopuszczenia sprzętu (w tym rakiet) do takich zawodów; innymi słowy, aby wziąć udział w oficjalnym turnieju międzynarodowym, na pewno będziesz potrzebować rakiety z certyfikatem ITTF. Jednak w praktyce posiadanie certyfikatu jest ważniejsze, biorąc pod uwagę inny punkt: ITTF stawia dość surowe wymagania dotyczące jakości sprzętu. Ma to pozytywny wpływ na jakość certyfikowanych produktów, ale również wprowadza pewne ograniczenia: na przykład podstawa rakiety musi być w co najmniej 85% z drewna (patrz „Materiał podłoża”), a niektóre rodzaje kolców na podszewki są zabronione.

Warto zauważyć, że rakiety niemal każdej klasy (patrz wyżej) mogą posiadać certyfikat ITTF, a nawet bardzo niedrogie modele. Na zestawy można również wystawić certyfikat - co do zasady oznacza to, że całe wyposażenie (siatka, piłki itp.) spełnia wymagania ITTF, ale bazy (patrz "Typ") nie przechodzą certyfikacji: samo- zmontowana rakieta może okazać się niespełniająca standardów ITTF,...nawet jeśli sama podstawa idealnie wpisuje się w te standardy.

Całkowita waga rakiety lub ostrza (patrz Typ). Z reguły w pierwszym przypadku wartości wagowe mieszczą się w zakresie 140 - 180 g; sporadycznie pojawiają się lżejsze modele, głównie rakiety „początkujące” klasy 1* (patrz wyżej). Z większości powodów liczba ta wynosi 50-100 g.

Ogólnie rzecz biorąc, uważa się, że lżejsze rakiety lepiej nadają się dla początkujących graczy - w szczególności niewielka waga przyczynia się do dobrej kontroli. A wyszkoleni profesjonaliści mogą używać bardziej „ciężkiego” sprzętu. Ponadto uważa się, że ciężkie rakiety lepiej nadają się do atakującego stylu gry (patrz wyżej), podczas gdy lżejsze są wygodniejsze w obronie. Cóż, w każdym razie wybór wagi zależy od osobistych odczuć: rakieta nie powinna wydawać się ani zbyt lekka, ani zbyt ciężka.