Porównanie Kalde 33K 300x800 vs Purmo Ventil Compact 33 300x1000

Kraj pochodzenia marki, pod którą produkt jest sprzedawany.

W większości przypadków jako kraj pochodzenia wskazuje się „dom” marki lub lokalizację siedziby producenta. Zakłady produkcyjne mogą być zlokalizowane w innym kraju. Warto tu jednak zaznaczyć, że większość stereotypów narodowych w dzisiejszych czasach nie ma podstaw – jakość produktów zależy nie tyle od położenia geograficznego, ile od specyfiki organizacji procesu produkcyjnego w konkretnym przedsiębiorstwie. Tak więc z tego punktu widzenia przy wyborze należy skupić się przede wszystkim na reputacji konkretnego producenta. Warto zwrócić uwagę na kraj pochodzenia marki, jeśli zasadniczo chcesz (lub nie chcesz) wspierać firmę z określonego kraju.

Obecnie grzejniki produkowane są głównie przez firmy z następujących krajów: Anglia, Białoruś, Belgia, Niemcy, Holandia, Hiszpania, Włochy, Chiny, Norwegia, Polska, Rosja, Turcja, Ukraina, Finlandia, Czechy.

Ciśnienie robocze chłodnicy.

Termin ten oznacza zwykle najwyższe ciśnienie chłodziwa, jakie chłodnica może wytrzymać bez konsekwencji przez nieograniczony czas. Wyższe wartości są również dozwolone przez krótki czas (patrz „Ciśnienie maks.”), jednak nominalne ciśnienie robocze w instalacji grzewczej nie powinno przekraczać właściwości grzejnika – w przeciwnym razie istnieje duże prawdopodobieństwo uszkodzenia grzejnika. produkt, z „powodzią” i innymi odpowiednimi problemami. Ogólnie uważa się, że wskaźnik ten powinien być co najmniej o 2 bary wyższy niż rzeczywiste ciśnienie robocze w systemie - zapewni to dodatkowy margines bezpieczeństwa w sytuacjach awaryjnych.

Jeśli chodzi o wartości specyficzne, w budynkach wielopiętrowych do 9 pięter standardowe ciśnienie w rurach grzewczych wynosi 8 bar, w wyższych budynkach - 16 bar, a w autonomicznych systemach mieszkań i domów prywatnych do 3 pięter ciśnienie powyżej 3 bar są rzadko używane.

Najwyższe ciśnienie chłodziwa, jakie chłodnica jest w stanie wytrzymać bez konsekwencji podczas krótkotrwałej ekspozycji.

Wskaźnik ten jest zawsze większy niż ciśnienie robocze (patrz powyżej). Bezpośrednio charakteryzuje odporność produktu na sytuacje awaryjne, przede wszystkim uderzenia wodne. Przy wszystkich innych rzeczach bez zmian, wyższe ciśnienie maksymalne oznacza większą wytrzymałość i niezawodność - jednak takie grzejniki są droższe.

Maksymalna temperatura chłodziwa dozwolona dla chłodnicy to najwyższa temperatura, jaką produkt może wytrzymać bez konsekwencji przez wystarczająco długi czas.

Maksymalna temperatura systemów grzewczych (zarówno scentralizowanych, jak i autonomicznych) jest ogólnie uważana za +95 °C. W związku z tym większość grzejników ma górną granicę temperatury na poziomie +110 ... 120 °C - pozwala to pewnie wytrzymać takie warunki, a także daje pewien margines w sytuacjach awaryjnych.

Sposób podłączenia grzejnika do systemu grzewczego. Wskazuje położenie otworów wlotowych do podłączenia zasilania i „powrotu”.

We współczesnych grzejnikach występują zarówno boczne jak i dolne przyłącza. W tym ostatnim przypadku rury wlotowe i wylotowe mogą znajdować się zarówno po bokach (po różnych stronach konstrukcji), jak i pośrodku „obok siebie”. Tak czy inaczej, ta cecha sama w sobie nie wpływa na funkcjonalność i charakterystykę grzejnika, dlatego przy wyborze według tego parametru warto skupić się głównie na cechach połączenia - przede wszystkim na kierunku dopływu rury . Należy pamiętać, że połączenie boczne może obejmować zarówno jednokierunkowe, jak i przelotowe (z różnych stron) zasilanie rurami; wiele modeli pozwala na obie opcje jednocześnie, do wyboru, ale ten punkt nie zaszkodzi wyjaśnić osobno.

Należy również pamiętać, że dostępne sposoby podłączenia w pewnym stopniu zależą od typu grzejnika (patrz wyżej). Na przykład produkty panelowe mogą mieć dowolny rodzaj połączenia, a w przekroju stosuje się głównie metodę boczną - inne opcje są niezwykle rzadkie, głównie w modelach o określonej konstrukcji.

Odległość między przyłączami zasilania i powrotu grzejnika lub jego pojedynczego żeberka.

Wymiary i możliwość montażu grzejnika w określonych warunkach, z uwzględnieniem specyfiki doprowadzenia rur, zależą bezpośrednio od tej wartości. Parametr ten podawany jest głównie dla modeli o tradycyjnej konstrukcji — z dwiema poziomymi rurami u góry i u dołu, pomiędzy którymi ułożone są pionowe kanały czynnika grzewczego. Rozstaw przyłączy określa co najmniej całkowitą wysokość grzejnika, a w grzejnikach z podłączeniem bocznym (patrz odpowiedni punkt) określa również cechy tego podłączenia.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, najczęściej spotykane obecnie modele mają następujące rozstawy 250 mm, 350 mm, 450 mm, 550 mm i 850 mm. Rzadziej spotykane są modele o rozstawie 150 mm, 400 mm, 500 mm i 700 mm.

Znamionowa moc cieplna grzejnika to ilość ciepła uwalnianego do powietrza podczas normalnej pracy.

Przy wyborze według tego parametru należy pamiętać, że w praktyce moc cieplna będzie zależeć od różnicy temperatur na wlocie i wylocie do grzejnika, a także od temperatury otoczenia. Im większa różnica temperatur i im jest zimniej, tym intensywniejsze będzie ogrzewanie. Dlatego w charakterystyce zwyczajowo wskazuje się przenoszenie ciepła w pewnych standardowych warunkach. W szczególności bardzo popularne jest oznaczenie zgodne z europejską normą EN-442, która zakłada temperaturę chłodziwa odpowiednio +75°C i +65°C na wlocie i wylocie, a także temperaturę powietrza +20° DO. Rzeczywiste warunki i rzeczywista moc promiennika mogą się różnić zarówno w jednym, jak i w drugim kierunku; dlatego przy wyborze najlepiej wybrać model z pewnym marginesem i zrekompensować nadmiar mocy jednym lub drugim regulatorem. Jeśli chodzi o wartości rzeczywiste, to w najskromniejszych modelach transfer ciepła nie przekracza 750 W, a nawet 500 W, a w największych wskaźnik ten może osiągnąć 3,5 - 4 kW lub więcej.

Wybór tego wskaźnika zależy przede wszystkim od wielkości i charakterystyki ogrzewanej przestrzeni. Najprostszy wzór obliczeniowy jest następujący: 1 m2 powierzchni wymaga co najmniej 100 W mocy cieplnej. Ta formuła jest odpowiednia dla stan...dardowych pomieszczeń mieszkalnych / biurowych o stropach 2,5 - 3 m, bez problemów z izolacją termiczną; dla bardziej szczegółowych warunków istnieją bardziej szczegółowe metody obliczeń, można je znaleźć w dedykowanych źródłach.

Rozmiar grzejnika w szerokości.

We współczesnych modelach rozmiar ten może wynosić od 10 cm lub nawet mniej(w sprzedawanych osobno sekcjach od grzejników sekcyjnych, patrz „Rodzaj”) do 2,5 m lub więcej(w największych produktach panelowych i konwektorach). Jednocześnie projekt wykorzystuje głównie standardowe szerokości - ich lista jest bardzo obszerna, zawiera głównie opcje z krokiem 10 cm: 30 cm, 40 cm, 50 cm, 60 cm, 70 cm 80 cm, 90 cm, 100 cm, 110 cm, 120 cm, 130 cm, 140 cm, 150 cm itd. Rzeczywiste wymiary mogą nieznacznie różnić się od standardowych, ale różnica ta nie przekracza 1 cm: np. kategoria „60 cm” obejmuje modele o szerokości od 590 do 610 mm.

Szerokość określa jednocześnie dwie cechy grzejnika: wielkość przestrzeni potrzebnej do instalacji, a także wymianę ciepła. W pierwszym przypadku wszystko jest dość oczywiste; zauważamy tylko, że radiator, radiator powinien być umieszczony blisko otaczających obiektów, więc nie zaszkodzi wziąć pewien mar...gines szerokości (a jeśli rury są połączone z boku, warto wziąć pod uwagę wymaganą przestrzeń dla nich). Jeśli chodzi o wymianę ciepła, przy wszystkich pozostałych parametrach, szersze urządzenie będzie miało większą powierzchnię roboczą i wyższą moc cieplną (dotyczy to również wymienników ciepła w konwektorach). W związku z tym nowoczesne grzejniki są tradycyjnie produkowane nie przez oddzielne modele, ale przez linie tego samego typu urządzeń, różniących się wyłącznie wielkością i mocą cieplną.

Wielkość grzejnika w grubości - to znaczy od przedniej do tylnej ściany.

Parametr ten określa zarówno wielkość przestrzeni zajmowanej przez produkt, jak i jego wydajność: pozostałe czynniki są równe, większa grubość z reguły oznacza większy transfer ciepła (ze względu na zwiększenie powierzchni kontaktu z powietrzem). Konkretne niuanse w tym przypadku zależą od rodzaju grzejnika i sposobu jego instalacji (patrz wyżej). Tak więc najbardziej krytyczna grubość dotyczy konwektorów o układzie poziomym, montowanych we wnęce - w nich ten rozmiar bezpośrednio określa zarówno wymagane wymiary niszy, jak i powierzchnię powierzchni roboczej. W modelach rurowych ta zależność jest nieco mniej wyraźna. W produktach panelowych wydajność zależy nie tyle od grubości jako takiej, ale od ilości elementów roboczych (patrz „Typ panelu”) – choć większa liczba paneli/konwektorów nieuchronnie wpływa na wielkość. A grzejniki sekcyjne najczęściej mają stosunkowo małą grubość, różnice między nimi w tym wskaźniku nie są zasadnicze.