Porównanie STIHL FS 550 K vs Husqvarna 555FX

Szerokość koszenia zapewniana przez urządzenie, innymi słowy — szerokość pasa ziemi pielęgnowanej w jednym przejeździe. W rzeczywistości rozmiar ten odpowiada szerokości narzędzia tnącego.

Duża szerokość koszenia jest wygodna podczas pracy na dużych otwartych przestrzeniach, ponieważ pozwala na zakończenie pracy w niewielkiej liczbie przejazdów. Natomiast do trudno dostępnych miejsc lepiej nadają się stosunkowo wąskie narzędzia, które mogą trafić tam, gdzie nie przejdzie szersze urządzenie. Ponadto szerokość narzędzia bezpośrednio wpływa na wagę i cenę.

Ogólnie sensowne jest porównywanie tylko urządzeń tego samego typu ze względu na szerokość roboczą (patrz wyżej). Warto jednak w tym miejscu zaznaczyć, że podkaszarki nie różnią się tak bardzo od siebie — większość modeli wychwytuje od 25 do 45 cm (szeroki pas zapewnia się przez ruch przystawki z boku na bok). Jeśli chodzi o pozostałe typy, w najskromniejszych modelach szerokość koszenia nie przekracza 40 cm, w najcięższych i najmocniejszych może wynosić 56 – 60 cm, a nawet więcej(w traktorkach ogrodowych – do 1,5 m).

Szerokość (średnica) noża podkaszarki opisuje rozmiar ostrza (lub tarczy tnącej). Ta przystawka ma węższą szerokość cięcia niż żyłka, jednak umożliwia koszenie grubszych zarośli, w tym krzewów.

— Regulacja nachylenia wysięgnika. Możliwość nachylenia wysięgnika lub głowicy roboczej względem wysięgnika. Możliwość regulacji przyda się do koszenia trawy w trudno dostępnych miejscach. Podkaszarkami z tą funkcją znacznie wygodniej pracuje się pod huśtawkami, ławkami i meblami ogrodowymi. Ponadto, regulując nachylenie wysięgnika, można dopasować chwyt podkaszarki do wzrostu użytkownika.

— Teleskopowa rura. Możliwość wydłużenia podkaszarki poprzez wydłużenie rury. Ze względu na cechy konstrukcyjne rozwiązanie to jest dostępne tylko dla modeli z silnikiem u dołu, pozwala ono zmaksymalizować dopasowanie urządzenia do osoby o dowolnym wzroście.

— Składana rura. Możliwość demontażu rury podkaszarki na kilka części. Ta cecha znacznie upraszcza przechowywanie i transport: pakowanie, przenoszenie i transport elementów złożonych obok siebie jest łatwiejsze niż w przypadku solidnej długiej rury. Teoretycznie ta konstrukcja jest mniej niezawodna niż jednoczęściowa, jednak podkaszarki zwykle nie są poddawane tak dużym obciążeniom, że jest to zauważalne.

— Pas nośny. Pas do noszenia podkaszarki na ramieniu — również podczas pracy. Taka konstrukcja znacznie upraszcza zadanie operatora i zmniejsza zmęczenie: noszenie na ramieniu nie jest tak męczące, jak trzymanie w rękach „w powietrzu”. Należy pamiętać, że w modelach bez...pasa nośnego można go kupić osobno; jednak łatwiej (i często taniej) kupić narzędzie z tym akcesorium od razu.

— Kabłąk ochronny. Kabłąk, czyli drut zagięty w pałąk, pełni funkcję ogranicznika i służy do ochrony roślin wysokich (potrzebnych) przed żyłką tnącą. Innymi słowy, można wysunąć mały element konstrukcyjny u podstawy rury, który zbliżając się do krzewów odepchnie je na bok, tym samym nie odcinając. Kabłąk sprawdzi się również podczas pielęgnacji terenu z ogrodzeniem, dekoracyjnego krajobrazu z wieloma elementami, które mogą ulec uszkodzeniu podczas koszenia lub same mogą „skrócić” żyłkę odcinając jej końce.

— Obrotowa głowica tnąca. Możliwość obracania pracującej głowicy żyłkowej na rurze. Zazwyczaj funkcja ta służy do przesuwania systemu tnącego z poziomu na pion. Przycinanie pionowe może być przydatne na przykład do wyrównywania krawędzi i tworzenia granic na trawnikach.

— Przycinarka do brzegów trawnika. Przycinarka (krawędziarka) jest niezbędna do zgrabnego „cięcia” między trawnikiem a chodnikiem. Występuje w modelach z głowicą obrotową i jest przeznaczona do wygodniejszej pracy. Ponieważ urządzenie nie musi być trzymane w powietrzu, opierając się na nim, znacznie łatwiej jest wykonać obrzeża klombów, elementów dekoracyjnych na trawniku, krawężników itp.

— Koła podporowe. Specjalne koła zamontowane na głowicy tnącej podkaszarki. Dzięki takim kołom możesz oprzeć głowicę o ziemię i toczyć narzędzie przed sobą — jest to wygodniejsze niż noszenie go "na sobie". Kolejną zaletą jest to, że koła utrzymują osprzęt roboczy na tej samej wysokości, co oznacza, że koszenie jest tak dokładne, jak to możliwe, prawie jak przy użyciu zwykłej kosiarki (ze wszystkimi zaletami podkaszarki). Głównymi wadami modeli z kołami są wysoki koszt i zwiększona waga, która utrudnia pracę „w oderwaniu od ziemi”.

Pojemność silnika zamontowanego w modelu benzynowym lub wysokoprężnym (patrz „Rodzaj silnika”). Od tego wskaźnika bezpośrednio zależy moc, jednak pod względem pojemności mogą być porównywane tylko silniki tego samego typu (patrz „Rodzaj silnika o spalaniu wewnętrznym”). A nawet w jednostkach tego samego typu o tej samej mocy pojemność może być różna. W takich przypadkach należy pamiętać, że większa pojemność oznacza większe zużycie paliwa, ale sam silnik może kosztować mniej niż silnik o mniejszej pojemności.

Moc silnika kosiarki podana w koniach mechanicznych. Obecnie powszechną jednostką mocy jest wat, jednak w przypadku silników benzynowych i wysokoprężnych (patrz „Rodzaj silnika”) tradycyjnie stosuje się oznaczenie w KM. Niektóre jednostki można łatwo zamienić na inne: 1 KM w przybliżeniu równa się 735 W.

Ogólnie rzecz biorąc, im mocniejszy silnik, tym wydajniejsza kosiarka i tym lepiej radzi sobie z trudnymi zadaniami, takimi jak cięcie gęstej trawy, krzaków itp. Z drugiej strony duża moc ma odpowiedni wpływ na zużycie paliwa, a także wagę i cenę silnika. Ponadto należy pamiętać, że różne typy kosiarek (patrz „Rodzaj”) różnią się wymaganiami dotyczącymi mocy. Na przykład wśród podkaszarek jest wiele modeli o mocy 0,7 – 1,3 KM, w przypadku kosiarek benzynowych minimalna moc jest już w zakresie 1,3 – 2 KM, a kosiarki listwowe wymagają co najmniej 2,5 KM. Tak więc tylko jednostki tego samego typu mogą być porównywane pod względem mocy. Szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru kosiarki w zależności od jej rodzaju i cech planowanej pracy można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Pojemność zbiornika paliwa w kosiarce benzynowej lub wysokoprężnej (patrz „Rodzaj silnika”).

Duży zbiornik pozwala na dłuższą pracę bez tankowania, jednak nadmierny wzrost pojemności wpływa na wymiary i wagę całego urządzenia. Dlatego producenci zwykle wybierają wskaźnik ten, biorąc pod uwagę moc i zużycie paliwa danego silnika, a ogólnie pojemność zbiornika nie jest krytyczna przy wyborze. Znając jednak pojemność zbiornika i zużycie paliwa (patrz wyżej), można oszacować, na ile w przybliżeniu wystarczy jedno tankowanie.

Materiał, z którego wykonana jest obudowa zakrywająca element tnący kosiarki lub podkaszarki. We współczesnych kosiarkach występują następujące materiały:

— Tworzywo sztuczne. Najtańszy i jednocześnie najmniej wytrzymały materiał.

— Stop aluminium. Najbardziej zaawansowany materiał: takie obudowy są trwałe, lekkie i mało podatne na korozję, ale są dość drogie.

— Stal. Jest trwalsza niż stop aluminium i kosztuje mniej, ale jest cięższa i bardziej podatna na korozję.

Poziom hałasu wytwarzanego przez urządzenie podczas pracy. Z reguły w charakterystyce wskazywany jest pewien średni wskaźnik — w standardowym trybie działania; jednak rzeczywiste wartości zwykle nie różnią się zbytnio od podanych.

Im niższy poziom hałasu, tym wygodniejsza jest obsługa maszyny i mniejsze zmęczenie operatora. W przypadku kosiarek jest to szczególnie ważne, ponieważ te urządzenia są dość głośne — nawet najcichsze modele (niektóre roboty koszące) dają około 47 — 48 dB, co jest porównywalne z mówieniem ze średnią głośnością. Należy zauważyć, że decybel jest wielkością nieliniową, a najłatwiejszym sposobem oszacowania rzeczywistej głośności jest wykorzystanie tabel porównawczych. Oto prosta tabela dla wartości występujących we współczesnych kosiarkach:

— 60 — 65 dB — rozmowa na podniesionych tonach w odległości około 1 m;
70 dB — głośna rozmowa kilku osób w tej samej odległości;
75 dB — głośny śmiech z odległości 1 m;
80 dB — silnik motocyklowy, odkurzacz o średniej mocy.
90 dB — głośne krzyki, wagon towarowy w odległości 7 — 10 m;
100 dB — pociąg metra lub głośny sygnał samochodowy w odległości 5 — 7 m, warsztat przemysłowy;
110 dB — silnik ciągnika w odległości około 1 m.

Oprócz subiektywnych odczuć istnieją określone normy sanitarne, które ograniczają narażenie na silny hałas. Tak więc, zgodnie z normami europejskimi, hałas o poziomie 85 dB można słuchać bez sprzętu ochronnego przez 8 h, 91 dB — 2...godziny, 97 dB — pół godziny, a 103 dB — tylko 7 minut. Dlatego przy wyborze jednostki warto wziąć pod uwagę czas pracy z nią – przy dużym poziomie hałasu mogą być potrzebne słuchawki ochronne.