Porównanie Dnipro-M RH-100Q vs Dnipro-M RH-100

Zmiana kierunku obrotów końcówki roboczej. Określa się tutaj również rodzaj przełącznika odpowiedzialnego za zmianę kierunku obrotów (bieg wsteczny). Warianty przełączników mogą być następujące:

— Przełącznik suwakowy. Przełącznik w postaci suwaka z dwoma pozycjami roboczymi (plus pozycja neutralna pomiędzy nimi, przy której narzędzie w ogóle się nie włącza). Z reguły jest w stanie poruszać się w kierunku przód-tył - ta odmiana jest uważana za najbardziej praktyczną. Przełączniki suwakowe są dość proste, a jednocześnie wygodne i intuicyjne.

— Dźwignia. Przełącznik w postaci dźwigni, zwykle umieszczany nad przyciskiem start i obracany w prawo/lewo. Jedną z zalet dźwigni jest to, że jest ona dostępna na wyciągnięcie ręki i można ją przełączać prawie „bez zbędnych ruchów” (co nie zawsze jest dostępne dla przełącznika suwakowego).

— Szczotkotrzymacz (na silniku). Różni się od dwóch opisanych powyżej odmian nie tyle konstrukcją przełącznika, ile zasadą działania: zmienia kierunek obrotów nie poprzez sterowanie prądem na uzwojeniach silnika elektrycznego, lecz za pomocą specjalnego ruchomego szczotkotrzymacza tego silnika. Pozwala to na uzyskanie maksymalnej mocy przy dowolnym kierunku obrotów (co nie zawsze jest dostępne przy sterowaniu elektronicznym), a także zmniejsza zużycie poszczególnych elementów silnika. Wad...ami tej odmiany są złożoność i wysoki koszt.

— Przekładnia. Dosyć specyficzna odmiana: przełączanie kierunku poprzez ustawienia przekładni (mechanizm przenoszący obrót z silnika na uchwyt). Tutaj można przeprowadzić analogię z włączeniem biegu wstecznego w samochodzie: włączenie biegu wstecznego wpływa tylko na uchwyt z osprzętem, silnik narzędzia nadal obraca się w tym samym kierunku. Pozwala to na wykorzystanie pełnej mocy silnika przy dowolnym kierunku obrotów; a brak zbędnych przełączników ma pozytywny wpływ na niezawodność elementów elektrycznych narzędzia. Z drugiej strony przekładnie z funkcją zmiany kierunku obrotów są skomplikowane i drogie, dlatego rzadko można je spotkać — głównie w niektórych młotowiertarkach klasy profesjonalnej.

Rodzaj naboju używanego w młotach obrotowych do trzymania narzędzia roboczego.

— SD+. Skrót do tego. „Steck-Dreh-Sitzt” - „wstawka-obrotowa”. Najpopularniejszy obecnie uchwyt do młotów obrotowych, stosowany w modelach o małej i średniej mocy. Ma trzonek o średnicy 10 mm z 4 gniazdami i akceptuje narzędzia o średnicy od 4 do 26 mm i długości od 110 mm do 1000 mm. Zaletami SDS+ są niezawodność mocowania oraz wygoda przy zmianie narzędzi - nie wymaga dodatkowych urządzeń typu klucze. Główną wadą jest znaczne bicie narzędzia przy obrotu, przez co taki nabój bardzo słabo nadaje się do wiercenia.

— SDS maks. Modyfikacja wkładu SDS+ (patrz wyżej), przeznaczona do użytku w mocnych modelach profesjonalnych. Posiada średnicę trzpienia 18 mm i umożliwia stosowanie narzędzi o średnicy do 55 mm; poza tym podobny do SDS +.

— SDS-Szybki. Odmiana wkładu SDS (patrz wyżej), w trzonku, pod którym zastosowano występy zamiast rowków. W takim uchwycie można również zamontować narzędzia z chwytem sześciokątnym 1/4". Najczęściej spotykana średnica narzędzia dla SDS-Quick to 4-10 mm. Uchwyt ten jest używany stosunkowo rzadko.

- Szybkie wydanie. Uchwyt do mocowania wierteł i innych narzędzi służących do wiercenia otworów. Konstrukcja jest zbliżona do stosowanych w wiertarkach elektrycznych - posiada 3 krzywki, jest przystoso...wana do narzędzia z cylindrycznym chwytem bez rowków, a do założenia/zdjęcia narzędzia wystarczy siła ręki. Taka wkładka pozbawiona jest głównej wady SDS - bije przy obrotu; pozwala to na użycie młotowiertarki do wiercenia z dobrą jakością. Z drugiej strony jest znacznie gorszy do dłutowania niż SDS. Dlatego uchwyty szybkozaciskowe są zwykle dostarczane jako wyposażenie dodatkowe i instalowane zamiast standardowego uchwytu SDS.

- Klucz. Obecność specjalnego wkładu klucza w zestawie dostawy dziurkacza, zwykle oprócz zwykłej karty charakterystyki (patrz wyżej). Pod względem konstrukcji mocowania ten uchwyt jest podobny do szybkozaciskowego uchwytu wiertniczego (patrz wyżej) i jest również przeznaczony do wiercenia. Główna różnica polega na sposobie instalowania / usuwania narzędzia: nie możesz tego zrobić gołymi rękami, musisz użyć specjalnego klucza do kompresji / dekompresji krzywek. Taki system jest nieco bardziej niezawodny niż system szybkiego mocowania, jednak znacznie mniej wygodny: zmiana narzędzia zajmuje dużo czasu, a klucz można zgubić.

Możliwość szybkiej wymiany uchwytu młotowiertarki - zwykle ze standardowego SDS na uchwyt bezkluczowy (więcej szczegółów patrz "Rodzaj uchwytu"). Taka wymiana odbywa się w kilka sekund i nie wymaga dodatkowych narzędzi.

Waga w pełni złożonej młotowiertarki (w przypadku zasilania akumulatorowego - z zainstalowaną baterią). W przeciwieństwie do wielu innych rodzajów sprzętu, w przypadku młotowietarek niewielka waga nie zawsze jest zaletą. Tak więc, do użytku profesjonalnego lepiej nadają się ciężkie modele - są mniej podatne na wibracje i z reguły są mocniejsze, co jest ważne podczas długotrwałej pracy z trudnymi materiałami. Natomiast w przypadku małych, nieskomplikowanych prac o krótkim czasie trwania duża waga nie jest wymagana, a w tym przypadku przydatne będą lekkie modele, które nie wymagają znacznego wysiłku, aby utrzymać ciężar.