Porównanie Crown CT10126 vs Intertool WT-0115

Użyteczna moc narzędzia to najwyższa moc, jaką może dostarczyć do nasadki roboczej. Ta moc jest zawsze mniejsza niż zużywana (patrz poniżej), ponieważ część energii elektrycznej nieuchronnie przechodzi na ogrzewanie i tarcie w mechanizmach narzędzia. Ponadto parametr ten nie jest podawany dla każdego modelu; często informacje w specyfikacji są ograniczone poborem mocy. Rzeczywiste możliwości narzędzia zależą bezpośrednio od mocy użytecznej: im jest ona wyższa, tym wyższa prędkość i/lub moment obrotowy dany model jest w stanie osiągnąć, tym łatwiej poradzi sobie z zadaniami wymagającymi dużego wysiłku. Aby więc porównać ze sobą różne urządzenia, najlepiej jest użyć tego konkretnego parametru (oczywiście można porównać tylko modele tego samego typu lub podobnego typu).

Zwracamy również uwagę, że duża moc robocza nie zawsze jest zaletą: odpowiednio wpływa na wymiary, wagę i cenę narzędzia, podczas gdy w praktyce duże prędkości i wysiłek nie zawsze są konieczne. Szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnych wartości dla różnych narzędzi i różnych rodzajów pracy można znaleźć w źródłach specjalnych.

Całkowita moc pobierana przez narzędzie zasilane z sieci (patrz "Źródło zasilania"). Jest uważana za główny kryterium oceny ogólnych możliwości konkretnego modelu: wyższa moc pozwala na osiągnięcie większej prędkości i/lub momentu obrotowego. Prawdą jest, że bardziej poprawnym parametrem do takiej oceny jest moc użyteczna (robocza), ale nie zawsze jest ona wskazana, a przyrządy tego samego typu o podobnym zużyciu energii zwykle nie różnią się znacznie mocą roboczą. Ponadto dane dotyczące zużycia energii pozwalają również oszacować obciążenie sieci lub innego źródła zasilania; w niektórych przypadkach jest to przydatne.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, dla różnych typów narzędzi i charakterystycznych wartości mocy będą się różnić. Na przykład moc od 750 do 1000 W jest uważana za bardzo solidny wskaźnik dla śrubokręta, podczas gdy dla klasycznych wiertarek jest to wartość średnia, wśród takich urządzeń są modele nawet na 1,5 kW lub więcej. Szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru narzędzia według tego parametru można znaleźć w specjalnych źródłach. Należy nadmienić, że gonienie za maksymalnymi wartościami nie zawsze ma sens - duża moc odczuwalnie wpływa na wymiary, wagę i cenę urządzenia, choć nie zawsze jest wymagana.

Prędkość obrotowa nasadki roboczej zapewniana przez narzędzie.

Jeżeli w tym punkcie wskazywana jest jedna liczba (na przykład 1800), może to być standardowa, niezmienna lub maksymalna prędkość obrotowa. Maksymalna prędkość ma miejsce w przypadku, gdy narzędzie posiada więcej niż jedną prędkość (patrz „Liczba prędkości”) i/lub regulator prędkości (patrz „Funkcje”). Z kolei dwie lub trzy liczby z ukośnikiem (na przykład 1100/2300/3400) wskazują na modele z odpowiednią liczbą oddzielnych prędkości. Każda z tych liczb oznacza standardową (przy obecności regulatora prędkości - maksymalną) liczbę obrotów przy jednej z prędkości.

W każdym razie, wybierając narzędzie według liczby obrotów, warto wziąć pod uwagę zarówno jego ogólny typ (patrz „Typ urządzenia”), jak i specyfikę planowanej pracy. Szczegółowe zalecenia w tej kwestii są dość obszerne, nie ma sensu przytaczać ich tutaj w całości – lepiej odwołać się do źródeł specjalnych. Wskażmy tylko kilka ogólnych punktów. Tak więc, wiertarki zdolne do wykonania ponad 3000 obr./min są w naszych czasach uważane za szybkie. Ogólnie rzecz biorąc, duża prędkość przyczynia się do wysokiej wydajności, jednak jest też minus: zwiększenie prędkości (przy tej samej mocy) zmniejsza moment obrotowy - odpowiednio zmniejsza się wydajność pracy z opornymi materiałami i nasadkami o dużej średnicy. Dlatego sensowne jest szukanie „szybkiego” narzędzia tylko wtedy, gdy prędkość ma zasadnicze znacze...nie; nie zaszkodzi upewnić się, że wybrany model jest w stanie zapewnić wymaganą wydajność pod względem momentu obrotowego.

Rodzaj rewersu przewidzianego w konstrukcji narzędzia.

Rewers pozwala na zmianę kierunku obrotów nasadki; szczegółowe informacje można znaleźć w «Funkcje». Tutaj również wskazany jest typ przełącznika odpowiedzialnego za tę funkcję. Odmiany takich przełączników w naszych czasach są bardzo różnorodne: suwakowe, dźwigniowe< / a>, szczotkowane na silniku, na przycisku start < / a>, żyroskopowe , na przełączniku kołyskowym , a także w połączeniu z przełącznikiem przepływu lub mechanizmem zapadkowym . Oto szczegółowy opis każdej z tych odmian:

- Suwakowy. Łącznik elektryczny suwakowy z dwoma przeciwnymi położeniami. Zwykle przesuwa się w kierunku przód-tył względem uchwytu narzędziowego - ten format jest uważany za najbardziej praktyczny. Suwaki są dość proste, a jednocześnie wygodne i intuicyjne, szczególnie przy zastosowaniu w śrubokrętach i kluczach udarowych: przesuwając suwak do przodu (od siebie), kierunek obrotów ustawia się na skręcanie, cofając (do siebie) - odpowiednio, do odkręcania. Jednak takie przyrządy są szeroko stosowane w innych typach narzędzi (patrz «Typ urządzenia») i są generalnie najpopularniejszym wariantem w naszych czasach.
...r> - W połączeniu z przełącznikiem przepływu. Najpopularniejszy typ rewersu w narzędziach pneumatycznych (patrz «Zasilanie»); nie występuje w innych modelach. Sam łącznik elektryczny przepływu jest właściwie regulatorem prędkości, najczęściej w postaci charakterystycznego pokrętła lub dźwigni. A jeśli ten regulator zostanie połączony z rewersem, oznacza to, że może odchylać się od położenia neutralnego w dwóch kierunkach, a kierunek obrotu będzie zależał od tego, po której stronie zostanie przesunięty łącznik elektryczny przepływu.

- Dźwigniowy. Łącznik elektryczny w postaci dźwigni, zwykle instalowany nad przyciskiem start i obracany w lewo i w prawo. Jedną z zalet dźwigni jest dostępność na wyciągnięcie ręki, można ją przełączać prawie bez zbędnych ruchów (co nie zawsze jest dostępne w przypadku suwaka). Z drugiej strony ten wariant nadaje się głównie do wiertarek, a w śrubokrętach i kluczach udarowych łącznik elektryczny dźwigniowy nie jest tak intuicyjnie zrozumiały, jak w przypadku suwaka. Ogólnie rzecz biorąc, ten typ rewersu jest znacznie mniej powszechny z wielu powodów.

- Szczotkowy (na silniku). Łącznik elektryczny rewersu, zamontowany bezpośrednio w silniku narzędzia i oparty na zastosowaniu specjalnego ruchomego uchwytu szczotki. Poprzez zmienianie położenia szczotek w silniku za pomocą tego mechanizmu można zmienić kierunek jego obrotu. Jedną z kluczowych zalet tej metody jest to, że pozwala ona na osiągnięcie maksymalnej mocy w dowolnym kierunku obrotu bez żadnych specjalnych sztuczek. Ponadto taka regulacja ma pozytywny wpływ na zasoby silnika. Z drugiej strony przełączniki szczotkowe są złożone i drogie w montażu, dlatego stosują się one głównie w potężnych profesjonalnych narzędziach.

- Na przycisku start. Łącznik elektryczny rewersu połączony z przyciskiem start. Taki kombinowany przycisk jest zwykle wykonany w postaci «wahacza», a kierunek obrotu zależy od tego, po której stronie wahacza nacisnął użytkownik; tym samym silnik uruchamia się natychmiast. Taka konstrukcja umożliwia łatwą i szybką zmianę kierunku obrotu - do tego nie trzeba rozpraszać się pojedynczymi przełącznikami, wystarczy lekko przesunąć palcem i wcisnąć drugą połowę spustu. Jest to szczególnie przydatne w przypadku śrubokrętów, kluczy udarowych i wkrętaków; właśnie do tych typów z tego typu rewersem odnosi się większość modeli.

- Na przełączniku kołyskowym. Sposób sterowania jest pod wieloma względami podobny do opisanego powyżej rewersu na przycisku start - wykorzystuje się również łącznik elektryczny kołyskowy. Kluczowa różnica polega na tym, że w tym przypadku łącznik elektryczny kierunku jest oddzielony od przycisku start - to znaczy użytkownik musi najpierw wybrać kierunek ruchu, a następnie nacisnąć przycisk „start”. Ten wariant nie ma szczególnych wad, ale nie różni się też wygodą, dlatego jest niezwykle rzadka.

- Żyroskopowe. Dość rzadki i specyficzny typ rewersu, występujący tylko w śrubokrętach (patrz «Typ»). W rzeczywistości w takim narzędziu nie ma zewnętrznych przełączników - zamiast tego do śledzenia obrotów korpusu używany jest wbudowany żyroskop. Aby wybrać kierunek ruchu, należy dość ostro obrócić narzędzie wokół osi podłużnej w odpowiednim kierunku i płynnie powrócić do pierwotnego położenia (obroty można regulować w ten sam sposób - np. im dalej obrót, tym wyższa prędkość). Ten sposób sterowania jest bardzo prosty i intuicyjny, lecz jest uważany za dość skomplikowany pod względem technicznym i wymaga zwiększonej dokładności w obsłudze narzędzia. Dlatego rewers żyroskopowy jest obecnie niezwykle rzadki.

- W połączeniu z mechanizmem zapadkowym. Jeszcze jeden dość rzadki wariant, spotykany wyłącznie we wkrętakach - głównie pneumatycznych, rzadziej akumulatorowych (patrz «Zasilanie»). Przypominamy, że mechanizm zapadkowy jest odpowiedzialny za zapewnienie tego, aby część robocza narzędzia obracała się tylko w jednym kierunku. A sterowanie rewersem odbywa się za pomocą przełącznika mechanicznego, który jest bezpośrednio połączony z tym mechanizmem i zmienia jego ustawienia, ustawiając jeden lub inny kierunek obrotu.

Całkowita waga narzędzia to zwykle samo urządzenie, bez nasadek. W przypadku modeli akumulatorowych (patrz „Źródło zasilania”) z reguły waga jest wskazywana wraz z zainstalowaną baterią standardową; w przypadku modeli z bateriami wagę można być wskazana zarówno z nimi jak i bez, chociaż, w tym przypadku ten punkt nie jest szczególnie ważny.

Jeżeli pozostałe parametry są równe względem siebie, mniejsza waga ułatwia pracę, poprawia dokładność ruchów i pozwala na dłuższe użytkowanie narzędzia bez zmęczenia. Należy jednak pamiętać, że duża moc i wydajność nieuchronnie zwiększają masę narzędzia; a różne sztuczki odchudzające podnoszą koszty i mogą zmniejszyć niezawodność. Ponadto w niektórych przypadkach preferowana jest masywna konstrukcja. Przede wszystkim dotyczy to pracy z dużym obciążeniem - na przykład wiercenie otworów o dużej średnicy, czy wykonywanie wgłębień z uderzeniem: ciężkie narzędzie jest bardziej stabilne, mniej podatne na szarpnięcia i przesunięcia z powodu nierównego materiału, wibracji mechanizmów itp.

Warto również zauważyć, że konkretne wartości wagi są bezpośrednio związane z rodzajem narzędzia (patrz „Rodzaj urządzenia”). Najlżejsze to śrubokręty - w większości z nich ta liczba nie przekracza 500 g .Wkrętaki i śrubokręty są bardziej „ciężkie”: ich średnia waga wynosi 1,1 - 1,5 kg , chociaż jest wiele lżejszych ( 0,6 - 1 kg ) i cięższy...ch (1, 6 - 2 kg i więcej) modeli. Natomiast klasyczne wiertarki i klucze udarowe mają największą wagę: takie narzędzie powinno być dość mocne, więc dla nich 1,6 - 2 kg to średni wskaźnik, 2,1 - 2,5 kgpowyżej średniego, a wiele jednostek waży więcej niż 2,5 kg.

Od typu uchwytu zależy dwie rzeczy: rodzaje narzędzi roboczych (wiertarki, śrubokręty itp.), z którymi ten lub inny model jest kompatybilny oraz sposób ich montażu/demontażu.

— Kluczowy. Jak sama nazwa wskazuje, do pracy z tym uchwytem potrzebny jest specjalny klucz. Samo mocowanie jest zwykle przeznaczone do narzędzi z okrągłym chwytem (głównie wierteł) i zawiera trzy szczęki, które po zaciśnięciu zbiegają się w kierunku środka, zaciskając narzędzie zainstalowane w uchwycie na osi obrotu. Główną wadą tego typu uchwytów jest konieczność użycia klucza: można go zgubić, a uchwyt stanie się bezużyteczny. Ponadto instalacja i usuwanie narzędzia roboczego może być dość czasochłonne. Jednak uchwyt kluczowy jest uważany za nieco bardziej niezawodny niż uchwyt bez kluczowy i bardziej odpowiedni do trudnych zadań.

— Szybkozaciskowy.Podobnie jak opisany powyżej uchwyt kluczowy, ten rodzaj uchwytu jest przeznaczony przede wszystkim do wierteł z okrągłym chwytem. Główną różnicą to brak klucza - wiertło można naprawić lub usunąć za pomocą wysiłku dłoni, bez żadnych dodatkowych narzędzi. Takie uchwyty są nieco mniej odpowiednie do pracy z dużymi obciążeniami (na przykład na twardych materiałach i/lub wiertłami o dużej średnicy), ale poza tym nie przegrywają z kluczowymi, a pod względem łatwości użytkowania są znacznie lepsze.

— Na bit. Bity to są narzędzia ro...bocze używane w śrubokrętach i wkrętarkach (patrz „Rodzaj urządzenia”). Robocza strona bita może mieć kształt płaski, krzyżowy lub inny (gwiazda, trójkąt itp.), ale trzonek, za pomocą którego jest on mocowany w uchwycie, jest zwykle wykonany jako sześciokąt. Odpowiednio, uchwyt na bit ma wgłębienie na taki trzonek. Mocowanie można przeprowadzić mechanicznie, w postaci prostego zatrzasku lub za pomocą magnesu; w obu przypadkach mocowanie jest wystarczająco bezpieczne do bezpiecznej pracy, a narzędzie można wyjąć bez większego wysiłku.

— Na stożek Morse'a. Uchwyt do jednej z odmian stożka narzędziowego - tzw. Stożek Morse'a. Jak sama nazwa wskazuje, ten rodzaj mocowania zakłada stożkowy trzon i odpowiedni dla niego otwór (często z dodatkowym rowkiem na występ na trzpieniu - do bezpiecznego mocowania i zapobiegania skręcaniu). Rodzaj ten występuje głównie w wiertarkach (patrz „Rodzaj urządzenia”). Warto zaznaczyć, że stożek Morse'a jest dostępny w kilku rozmiarach, które są ze sobą niekompatybilne.

— Kwadrat. Rodzaj uchwytu używany w kluczach udarowych. W przeciwieństwie do wszystkich innych odmian, „kwadratowe” narzędzie robocze nie jest instalowane wewnątrz uchwytu, ale jest nakładane na niego od zewnątrz. Kwadraty mogą mieć kilka standardowych rozmiarów, ale te rozmiary są takie same dla narzędzi elektrycznych i ręcznych. W praktyce oznacza to, że nasadki z kluczy ręcznych mogą być używane w modelach elektrycznych, jeśli rozmiar lądowania jest taki sam (a jeśli nie taki sam, można użyć adaptera, chociaż jest to mniej wygodne).

— Brak (wrzeciono gwintowane). Brak uchwytu jako takiego: gwint znajdujący się bezpośrednio na wrzecionie służy do mocowania nasadek roboczych. Prawie wszystkie modele z tą funkcją to wydajne profesjonalne narzędzia przeznaczone do wiercenia diamentowego (patrz „Przeznaczenie”) - z wielu powodów to właśnie gwintowane wrzeciono jest uważane za optymalny sposób mocowania nasadek do takiego wiercenia. Należy pamiętać, że gwint na nasadce może być zarówno zewnętrzny, jak i wewnętrzny; większość wrzecion jest kompatybilna z obydwoma typami, są jednak wyjątki. Więc ten niuans nie zaszkodzi wyjaśnić osobno.

Warto zwrócić uwagę, że w niektórych modelach można łączyć dwa rodzaje uchwytów - na przykład na bity i bezkluczowy. Zwykle w tym celu zestaw zawiera dwa różne uchwyty, które można zmienić w razie potrzeby, lecz są inne warianty - na przykład wrzeciono, w które można włożyć zarówno wiertło, jak i uchwyt wiertarski (kluczowy lub bezkluczowy). W każdym razie sprawia to, że narzędzie jest bardziej wszechstronne i umożliwia pracę z dużą liczbą narzędzi roboczych.

Największa średnica otworów, jakie narzędzie jest w stanie wykonać podczas wiercenia konwencjonalnym wiertłem w drewnie.

Im większa średnica otworu, tym większy opór materiału, tym więcej mocy musi zapewnić narzędzie i tym większe obciążenie. Dlatego nie można przekroczyć maksymalnej dopuszczalnej średnicy wiercenia, nawet jeśli uchwyt umożliwia montaż grubszego wiertła - może to prowadzić do złamania narzędzia, a nawet zranienia innych osób.

Warto zauważyć, że niektóre rodzaje drewna mogą mieć dość dużą gęstość, a dla nich rzeczywista dopuszczalna średnica wiertła będzie odpowiednio mniejsza niż podana. Dotyczy to jednak głównie ras egzotycznych, które na naszym terenie są niezwykle rzadkie.