Porównanie Dnipro-M TD-72 vs SPARKY BVR 6 Professional

Ogólny rodzaj narzędzia.

Obecnie kilka innych odmian narzędzi ręcznych o podobnej konstrukcji i zasadzie działania jest również połączonych w tę samą kategorię z tradycyjnymi wiertarkami: wiertarko-wkrętarki, klasyczneśrubokręty , klucze udarowe i śrubokręty elektryczne . Oto szczegółowy opis każdej z tych odmian:

- Wiertarka. Tradycyjne wiertarki to elektronarzędzia do wiercenia otworów w różnych materiałach. Ze względu na specjalizację i „kategorię wagową” takie narzędzia obejmują zarówno miniaturowe modele akumulatorowe, jak i ciężkie profesjonalne wiertarki diamentowe (patrz „Przeznaczenie”). W każdym przypadku wiertarki są wyposażone w uchwyty do montażu wierteł, a także silniki zaprojektowane pod kątem znacznego oporu podczas pracy. Zwracamy również uwagę, że wiele z tych jednostek ma tryb udarowy, natomiast wiertło nadal nie jest w stanie zastąpić pełnowartościowej młotowiertarki (więcej szczegółów można znaleźć w sekcji „Funkcje”).

- Śrubokręt. Elektryczny (lub pneumatyczny) odpowiednik ręcznego śrubokręta. Służy przede wszystkim do dokręcania i odkręcania wkrętów, gwintów i innych podobnych elementów mocujących za pomocą bitów - wymiennych nasadek, których kształt imituje różne końcówki śrubokrętów (proste, krzyżowe itp.). Odpowiednio, standardowy rodzaj utrwalenia...dla wiertła w takim narzędziu jest na bit (patrz „Rodzaj uchwytu”). Od wkrętarek z napędem elektrycznym (patrz niżej), wkrętaki różnią się większą mocą, lepszą przydatnością do długotrwałej pracy i dużymi obciążeniami, a także większymi wymiarami i dość znaczną (relatywnie) wagą.

- Wiertarko-wkretaki. Narzędzia (w większości akumulatorowe, patrz „Źródło zasilania”), które łączą w sobie funkcjonalność wiertarki i śrubokręta. Po więcej szczegółów na temat obu, patrz powyżej, a takie „hybrydowe” urządzenia są obecnie niezwykle popularne ze względu na ich wszechstronność. Przełączanie między trybami wiercenia i zakręcania odbywa się w nich poprzez zmianę uchwytu, a także w większości modeli poprzez regulację momentu obrotowego (patrz poniżej). Jednocześnie należy zaznaczyć, że w porównaniu z tradycyjnymi wiertarkami sprawność takich jednostek podczas wiercenia jest raczej niska, nie są one przeznaczone do dużych obciążeń, twardych materiałów i dużych średnic wiercenia. Wynika to z faktu, że aby uzyskać dużą moc, należałoby zwiększyć gabaryty i wagę, co znacznie skomplikowałoby zastosowanie w formacie śrubokręta.

- Klucz udarowy. Rodzaj elektrycznych i pneumatycznych odpowiedników kluczy nasadowych: narzędzia przeznaczone do pracy z nakrętkami i innymi podobnymi elementami złącznymi (na przykład śruby z łbami bez rowka). Klucze udarowe są pod wieloma względami podobne do opisanych powyżej wkrętaków i różnią się głównie rodzajem uchwytu - zwykle jest to kwadrat pod główki nasadowe o różnych rozmiarach.

- Śrubokręt. Elektryczny odpowiednik konwencjonalnego śrubokręta ręcznego (napęd pneumatyczny nie jest używany w takich urządzeniach z wielu powodów). Niektóre z tych modeli mają prosty kształt korpusu (patrz „Budowa”) i wyglądają bardzo podobnie do narzędzi ręcznych; inne przypominają mniejsze i lżejsze śrubokręty (patrz poniżej). Tak czy inaczej, śrubokręty elektryczne są przeznaczone głównie do pracy, w której dokładność i precyzyjność są ważniejsze niż duży wysiłek (lub gdzie ten wysiłek po prostu nie jest wymagany). W związku z tym mała moc takich urządzeń jest nie tyle wadą, co cechą szczególną. Ponadto ta cecha szczególna pozwala na korzystanie z zasilania bateryjnego bez żadnych specjalnych trudności, dzięki czemu narzędzie jest jak najbardziej autonomiczne; w rzeczywistości śrubokręty elektryczne z zasilaniem sieciowym prawie nigdy nie występują w naszych czasach. Z kolei mały rozmiar i waga przyczyniają się do wspomnianej precyzji i dokładności.

Specyficzne przeznaczenie narzędzia.

Parametr ten jest określany w przypadku, gdy urządzenie ma specjalizację, która wyraźnie odróżnia je od tego samego typu narzędzi ogólnego przeznaczenia. Może to być główna specjalizacja, która determinuje wszystkie możliwości zastosowania (na przykład wiercenie diamentowe), albo dodatkowa funkcjonalność, która rozszerza ogólne możliwości (na przykład gwintowanie). Oto bardziej szczegółowy opis najbardziej aktualnych przeznaczeń:

- Do wiercenia diamentowego. Wiercenie diamentowe (głównie wiertłami koronowymi) jest stosowane do twardych materiałów, z którymi nie radzą sobie konwencjonalne nasadki. W związku z tym, głównymi cechami narzędzia, dopuszczającego takie zastosowanie jest duża moc i zdolność do przenoszenia znacznych obciążeń. Ponadto wiele wiertarek tej specjalizacji (choć nie wszystkie) jest wyposażonych w stojak (patrz poniżej), do mocowania nasadek zwykle stosuje się nie uchwyt, tylko wrzeciono gwintowane (patrz «Typ uchwytu»), a dodatkowe funkcje często obejmują chłodzenie wodne.

- Do płyt kartonowo-gipsowych . Specjalizacja, mająca miejsce głównie w śrubokrętach (patrz «Typ urządzenia»). Jedną z obowiązkowych funkcji narzędzia tego przeznaczenia jest ogranicznik głębokości - zmniejsza to ryzyko uszkodzenia dość delikatnego materiału, jakim jest płyta gipsowo-kartonowa. Dodatkowo, przy pracy z płytą gipsowo-kartonową częst...o konieczne jest szybkie i sprawne dokręcanie łączników, a dla przyspieszenia pracy śrubokręt można wyposażyć w specjalną przystawkę magazynkową; aby uzyskać więcej informacji, patrz «Zawartość pakietu».

- Do gwintowania. Opcja, spotykana w niektórych narzędziach o stosunkowo niskiej mocy, głównie w formacie wiertarko-wkrętarki. Dlatego przewidziano specjalny tryb pracy: najpierw uchwyt z odpowiednią nasadką obraca się zgodnie z ruchem wskazówek zegara, nacinając gwint, a następnie - w przeciwnym kierunku, aby usunąć nasadkę. Ponadto podczas suwu powrotnego zęby nasadki przechodzą przez świeże rowki, usuwając z nich wióry.

- Do precyzyjnej pracy. Narzędzie pierwotnie zaprojektowane do prac wymagających precyzji i dokładności. Większość z tych modeli to śrubokręty (patrz «Typ urządzenia»), które mają bardzo cienki i lekki korpus wygodny w trzymaniu w dłoni i pozwalający na wykonywanie najbardziej precyzyjnych ruchów. Należy zauważyć, że tej wygodzie towarzyszy bardzo mała moc; w rzeczywistości, takie narzędzie zwykle nie jest przeznaczone do "ciężkiej” pracy.

- Motoryzacyjne. Narzędzie przeznaczone do użytku w samochodzie - zarówno do naprawy samego samochodu (np. wymiana koła), jak i do innych prac w «terenie», gdzie najwygodniejszym (lub wręcz jedynym dostępnym) źródłem zasilania jest sieć pokładowa samochodu. W związku z tym wszystkie modele samochodów mają możliwość podłączenia się do takiej sieci - przeważnie przez standardowe gniazdo zapalniczki, chociaż w zestawie mogą być dostarczone zaciski do obsługi bezpośrednio z akumulatora. Niektóre narzędzia samochodowe są wyposażone w własne baterie; więcej szczegółów patrz w «Zasilanie»

- Do zgrzewania punktowego. Specyficzny rodzaj wiertarek przeznaczony do wiercenia punktów połączeń między częściami złączonymi zgrzewanymi punktami. Takie wiertarki są szczególnie popularne w warsztacie samochodowym - w przypadku gdy trzeba usunąć osobną część, spawaną „punkt po punkcie”, a najłatwiej to zrobić, wiercąc poszczególne punkty. Specyfika takich prac polega na tym, że punkt styku nie można przewiercić - nasadka robocza (wiertło lub korona) powinna przechodzić jedynie przez górną warstwę metalu, prawie nie dotykając tej dolnej. Oznacza to, że głębokość wiercenia musi być bardzo precyzyjnie kontrolowana. W tym celu w wiertarkach do zgrzewania punktowego stosuje się specjalne ograniczniki, które wyglądają jak zaciski i pozwalają ustawić głębokość wiercenia z dokładnością do ułamków milimetra.

Całkowita moc pobierana przez narzędzie zasilane z sieci (patrz "Źródło zasilania"). Jest uważana za główny kryterium oceny ogólnych możliwości konkretnego modelu: wyższa moc pozwala na osiągnięcie większej prędkości i/lub momentu obrotowego. Prawdą jest, że bardziej poprawnym parametrem do takiej oceny jest moc użyteczna (robocza), ale nie zawsze jest ona wskazana, a przyrządy tego samego typu o podobnym zużyciu energii zwykle nie różnią się znacznie mocą roboczą. Ponadto dane dotyczące zużycia energii pozwalają również oszacować obciążenie sieci lub innego źródła zasilania; w niektórych przypadkach jest to przydatne.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, dla różnych typów narzędzi i charakterystycznych wartości mocy będą się różnić. Na przykład moc od 750 do 1000 W jest uważana za bardzo solidny wskaźnik dla śrubokręta, podczas gdy dla klasycznych wiertarek jest to wartość średnia, wśród takich urządzeń są modele nawet na 1,5 kW lub więcej. Szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru narzędzia według tego parametru można znaleźć w specjalnych źródłach. Należy nadmienić, że gonienie za maksymalnymi wartościami nie zawsze ma sens - duża moc odczuwalnie wpływa na wymiary, wagę i cenę urządzenia, choć nie zawsze jest wymagana.

Prędkość obrotowa nasadki roboczej zapewniana przez narzędzie.

Jeżeli w tym punkcie wskazywana jest jedna liczba (na przykład 1800), może to być standardowa, niezmienna lub maksymalna prędkość obrotowa. Maksymalna prędkość ma miejsce w przypadku, gdy narzędzie posiada więcej niż jedną prędkość (patrz „Liczba prędkości”) i/lub regulator prędkości (patrz „Funkcje”). Z kolei dwie lub trzy liczby z ukośnikiem (na przykład 1100/2300/3400) wskazują na modele z odpowiednią liczbą oddzielnych prędkości. Każda z tych liczb oznacza standardową (przy obecności regulatora prędkości - maksymalną) liczbę obrotów przy jednej z prędkości.

W każdym razie, wybierając narzędzie według liczby obrotów, warto wziąć pod uwagę zarówno jego ogólny typ (patrz „Typ urządzenia”), jak i specyfikę planowanej pracy. Szczegółowe zalecenia w tej kwestii są dość obszerne, nie ma sensu przytaczać ich tutaj w całości – lepiej odwołać się do źródeł specjalnych. Wskażmy tylko kilka ogólnych punktów. Tak więc, wiertarki zdolne do wykonania ponad 3000 obr./min są w naszych czasach uważane za szybkie. Ogólnie rzecz biorąc, duża prędkość przyczynia się do wysokiej wydajności, jednak jest też minus: zwiększenie prędkości (przy tej samej mocy) zmniejsza moment obrotowy - odpowiednio zmniejsza się wydajność pracy z opornymi materiałami i nasadkami o dużej średnicy. Dlatego sensowne jest szukanie „szybkiego” narzędzia tylko wtedy, gdy prędkość ma zasadnicze znacze...nie; nie zaszkodzi upewnić się, że wybrany model jest w stanie zapewnić wymaganą wydajność pod względem momentu obrotowego.

Moment obrotowy to maksymalna siła, z jaką model jest w stanie obracać osprzęt roboczy.

Większy moment obrotowy daje większe możliwości, pozwala poradzić sobie z trudnymi zadaniami jak wiercenie w twardych materiałach, odkręcanie zaklejonych śrub i nakrętek itp. Z drugiej strony duży wysiłek wymaga odpowiedniej mocy - a to z kolei wpływa na rozmiar, wagę i koszt samego narzędzia, a także stawia zwiększone wymagania dotyczące mocy (moc sieci, pojemność akumulatora lub ciśnienie/wydajność sprężarki). W przypadku niektórych zadań nadmierny moment obrotowy jest w zasadzie niedopuszczalny, więc dla maksymalnej wszechstronności pożądane jest posiadanie kontroli momentu obrotowego - co dodatkowo wpływa na koszt. A im więcej jest stopni, tym optymalniej narzędzie można ustawić do wykonywania tego lub innego rodzaju pracy. Ogólna zasada jest więc taka: przy wyborze warto wziąć pod uwagę specyfikę planowanej pracy, a nie gonić za największą wydajnością.

Szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru optymalnego momentu obrotowego dla różnych typów narzędzi (patrz „Typ urządzenia”) można znaleźć w specjalnych źródłach. Tutaj zaznaczamy, że ma on kluczowe znaczenie przede wszystkim dla wkrętaków, choć jest podawany również dla innych rodzajów narzędzi. Jednocześnie w „najsłabszych” modelach maksymalna siła robocza nie przekracza 15 Nm, w najmocniejszych ponad 150 Nm.

Typ skrzyni biegów przewidzianej w konstrukcji narzędzia.

Skrzynię biegów można po prostu opisać jako mechanizm przenoszący obrót z silnika elektrycznego na uchwyt. Przy tym, z reguły prędkość obrotowa jest zmniejszona, dzięki czemu wzrasta moment obrotowy. Różne typy skrzyń biegów różnią się dokładnie liczbą prędkości, które można uzyskać. Najprostszym rodzajem takich mechanizmów są mechanizmy jednobiegowe, są one tak proste, jak to tylko możliwe, kompaktowe i niezawodne. Jednocześnie w narzędziu z 1-biegową skrzynią może być wdrożona kontrola prędkości - dzięki obwodom elektronicznym, które pozwalają regulować prędkość obrotową silnika. Z drugiej strony zmniejszenie rzeczywistej prędkości spowodowane elektronicznym sterowaniem nie prowadzi do zwiększenia, ale do zmniejszenia momentu obrotowego.

Bardziej zaawansowane są skrzynie wielobiegowe , zwykle mające od 2 do 4 biegów. Takie mechanizmy są analogiczne do skrzyni biegów w samochodzie: prędkość w nich jest regulowana poprzez zmianę przełożenia, tak aby zmniejszenie prędkości prowadziło do wzrostu momentu obrotowego i odwrotnie. Taka regulacja jest uważana za bardziej praktyczną niż opisane powyżej elektroniczna; Wadą jest złożoność i wysoki koszt wielobiegowych skrzyń biegów.

Liczba prędkości przewidziana w konstrukcji narzędzia.

Przede wszystkim doprecyzujmy, że przez „prędkość” w danym przypadku rozumie się ograniczenie prędkości. Liczba obrotów przy każdej „prędkości” może być stała lub regulowana (jeśli istnieje odpowiedni regulator – patrz „Funkcje”). W związku z tym, obecność kilku prędkości może mieć różne znaczenie. W niektórych modelach zmiana trybu prędkości jest jedyną opcją dostosowania prędkości; w innych (jeśli jest osobny regulator prędkości) zmiana trybu reguluje tylko maksymalną prędkość obrotową nasadki, a jej rzeczywista prędkość jest płynnie zmieniana przez regulator (który może mieć również własny, dodatkowy ogranicznik prędkości).

Jeśli chodzi o konkretną liczbę trybów prędkości, w wielu modelach jest ontylko jeden. W związku z tym, obroty w takim narzędziu albo wcale się nie zmieniają, albo są sterowane tylko przez wspomniany regulator; często wystarcza to do prostych zadań. Jednak narzędzia 2-biegowe również stały się bardzo rozpowszechnione - taka konstrukcja zapewnia dodatkowe opcje dostosowywania, a jednocześnie pozostaje stosunkowo prosta i niedroga. A w dość zaawansowanych modelach mogą występować trzy, a nawet cztery lub więcej trybów prędkości; w niektórych przypadkach liczba ta sięga 8 lub nawet więcej, co umożliwia wykorzystanie przełącznika prędkości jako pe...łnowartościowego regulatora prędkości.

Wybierając według tej cechy, należy pamiętać, że przy wszystkich pozostałych parametrach równych, większa liczba prędkości daje większe możliwości dostosowywania parametrów pracy, lecz komplikuje konstrukcję i zwiększa jej koszt.

Rodzaj rewersu przewidzianego w konstrukcji narzędzia.

Rewers pozwala na zmianę kierunku obrotów nasadki; szczegółowe informacje można znaleźć w «Funkcje». Tutaj również wskazany jest typ przełącznika odpowiedzialnego za tę funkcję. Odmiany takich przełączników w naszych czasach są bardzo różnorodne: suwakowe, dźwigniowe< / a>, szczotkowane na silniku, na przycisku start < / a>, żyroskopowe , na przełączniku kołyskowym , a także w połączeniu z przełącznikiem przepływu lub mechanizmem zapadkowym . Oto szczegółowy opis każdej z tych odmian:

- Suwakowy. Łącznik elektryczny suwakowy z dwoma przeciwnymi położeniami. Zwykle przesuwa się w kierunku przód-tył względem uchwytu narzędziowego - ten format jest uważany za najbardziej praktyczny. Suwaki są dość proste, a jednocześnie wygodne i intuicyjne, szczególnie przy zastosowaniu w śrubokrętach i kluczach udarowych: przesuwając suwak do przodu (od siebie), kierunek obrotów ustawia się na skręcanie, cofając (do siebie) - odpowiednio, do odkręcania. Jednak takie przyrządy są szeroko stosowane w innych typach narzędzi (patrz «Typ urządzenia») i są generalnie najpopularniejszym wariantem w naszych czasach.
...r> - W połączeniu z przełącznikiem przepływu. Najpopularniejszy typ rewersu w narzędziach pneumatycznych (patrz «Zasilanie»); nie występuje w innych modelach. Sam łącznik elektryczny przepływu jest właściwie regulatorem prędkości, najczęściej w postaci charakterystycznego pokrętła lub dźwigni. A jeśli ten regulator zostanie połączony z rewersem, oznacza to, że może odchylać się od położenia neutralnego w dwóch kierunkach, a kierunek obrotu będzie zależał od tego, po której stronie zostanie przesunięty łącznik elektryczny przepływu.

- Dźwigniowy. Łącznik elektryczny w postaci dźwigni, zwykle instalowany nad przyciskiem start i obracany w lewo i w prawo. Jedną z zalet dźwigni jest dostępność na wyciągnięcie ręki, można ją przełączać prawie bez zbędnych ruchów (co nie zawsze jest dostępne w przypadku suwaka). Z drugiej strony ten wariant nadaje się głównie do wiertarek, a w śrubokrętach i kluczach udarowych łącznik elektryczny dźwigniowy nie jest tak intuicyjnie zrozumiały, jak w przypadku suwaka. Ogólnie rzecz biorąc, ten typ rewersu jest znacznie mniej powszechny z wielu powodów.

- Szczotkowy (na silniku). Łącznik elektryczny rewersu, zamontowany bezpośrednio w silniku narzędzia i oparty na zastosowaniu specjalnego ruchomego uchwytu szczotki. Poprzez zmienianie położenia szczotek w silniku za pomocą tego mechanizmu można zmienić kierunek jego obrotu. Jedną z kluczowych zalet tej metody jest to, że pozwala ona na osiągnięcie maksymalnej mocy w dowolnym kierunku obrotu bez żadnych specjalnych sztuczek. Ponadto taka regulacja ma pozytywny wpływ na zasoby silnika. Z drugiej strony przełączniki szczotkowe są złożone i drogie w montażu, dlatego stosują się one głównie w potężnych profesjonalnych narzędziach.

- Na przycisku start. Łącznik elektryczny rewersu połączony z przyciskiem start. Taki kombinowany przycisk jest zwykle wykonany w postaci «wahacza», a kierunek obrotu zależy od tego, po której stronie wahacza nacisnął użytkownik; tym samym silnik uruchamia się natychmiast. Taka konstrukcja umożliwia łatwą i szybką zmianę kierunku obrotu - do tego nie trzeba rozpraszać się pojedynczymi przełącznikami, wystarczy lekko przesunąć palcem i wcisnąć drugą połowę spustu. Jest to szczególnie przydatne w przypadku śrubokrętów, kluczy udarowych i wkrętaków; właśnie do tych typów z tego typu rewersem odnosi się większość modeli.

- Na przełączniku kołyskowym. Sposób sterowania jest pod wieloma względami podobny do opisanego powyżej rewersu na przycisku start - wykorzystuje się również łącznik elektryczny kołyskowy. Kluczowa różnica polega na tym, że w tym przypadku łącznik elektryczny kierunku jest oddzielony od przycisku start - to znaczy użytkownik musi najpierw wybrać kierunek ruchu, a następnie nacisnąć przycisk „start”. Ten wariant nie ma szczególnych wad, ale nie różni się też wygodą, dlatego jest niezwykle rzadka.

- Żyroskopowe. Dość rzadki i specyficzny typ rewersu, występujący tylko w śrubokrętach (patrz «Typ»). W rzeczywistości w takim narzędziu nie ma zewnętrznych przełączników - zamiast tego do śledzenia obrotów korpusu używany jest wbudowany żyroskop. Aby wybrać kierunek ruchu, należy dość ostro obrócić narzędzie wokół osi podłużnej w odpowiednim kierunku i płynnie powrócić do pierwotnego położenia (obroty można regulować w ten sam sposób - np. im dalej obrót, tym wyższa prędkość). Ten sposób sterowania jest bardzo prosty i intuicyjny, lecz jest uważany za dość skomplikowany pod względem technicznym i wymaga zwiększonej dokładności w obsłudze narzędzia. Dlatego rewers żyroskopowy jest obecnie niezwykle rzadki.

- W połączeniu z mechanizmem zapadkowym. Jeszcze jeden dość rzadki wariant, spotykany wyłącznie we wkrętakach - głównie pneumatycznych, rzadziej akumulatorowych (patrz «Zasilanie»). Przypominamy, że mechanizm zapadkowy jest odpowiedzialny za zapewnienie tego, aby część robocza narzędzia obracała się tylko w jednym kierunku. A sterowanie rewersem odbywa się za pomocą przełącznika mechanicznego, który jest bezpośrednio połączony z tym mechanizmem i zmienia jego ustawienia, ustawiając jeden lub inny kierunek obrotu.

Całkowita waga narzędzia to zwykle samo urządzenie, bez nasadek. W przypadku modeli akumulatorowych (patrz „Źródło zasilania”) z reguły waga jest wskazywana wraz z zainstalowaną baterią standardową; w przypadku modeli z bateriami wagę można być wskazana zarówno z nimi jak i bez, chociaż, w tym przypadku ten punkt nie jest szczególnie ważny.

Jeżeli pozostałe parametry są równe względem siebie, mniejsza waga ułatwia pracę, poprawia dokładność ruchów i pozwala na dłuższe użytkowanie narzędzia bez zmęczenia. Należy jednak pamiętać, że duża moc i wydajność nieuchronnie zwiększają masę narzędzia; a różne sztuczki odchudzające podnoszą koszty i mogą zmniejszyć niezawodność. Ponadto w niektórych przypadkach preferowana jest masywna konstrukcja. Przede wszystkim dotyczy to pracy z dużym obciążeniem - na przykład wiercenie otworów o dużej średnicy, czy wykonywanie wgłębień z uderzeniem: ciężkie narzędzie jest bardziej stabilne, mniej podatne na szarpnięcia i przesunięcia z powodu nierównego materiału, wibracji mechanizmów itp.

Warto również zauważyć, że konkretne wartości wagi są bezpośrednio związane z rodzajem narzędzia (patrz „Rodzaj urządzenia”). Najlżejsze to śrubokręty - w większości z nich ta liczba nie przekracza 500 g .Wkrętaki i śrubokręty są bardziej „ciężkie”: ich średnia waga wynosi 1,1 - 1,5 kg , chociaż jest wiele lżejszych ( 0,6 - 1 kg ) i cięższy...ch (1, 6 - 2 kg i więcej) modeli. Natomiast klasyczne wiertarki i klucze udarowe mają największą wagę: takie narzędzie powinno być dość mocne, więc dla nich 1,6 - 2 kg to średni wskaźnik, 2,1 - 2,5 kgpowyżej średniego, a wiele jednostek waży więcej niż 2,5 kg.