Porównanie Beko FSMT 62321 DXSS stal nierdzewna vs Beko FSM 62330 DWT biały

Nominalna objętość piekarnika, przewidziana w konstrukcji płyty. Z reguły objętość robocza piekarnika jest wskazywana jako nominalna, innymi słowy, maksymalna objętość produktów, które można w nim umieścić bez uszczerbku dla wydajności pracy. Odpowiednio, większy piekarnik przyda się do gotowania większych ilości potraw; z drugiej strony taka pojemność znacznie wpłynie na cenę i wymiary kuchenki.

Chcemy zwrócić uwagę, że kupując zwykłą kuchenkę domową na 4 palniki i nie planując dużo gotować w piekarniku, można zignorować parametr ten: pojemność piekarnika jest zwykle dobierana w taki sposób, że wystarczy do większości prostych zadań, takich jak zrobienie ciasta czy pieczenie kurczaka. Ale w przypadku poważniejszego użytkowania może być wymagany większy piekarnik. Szczegółowe zalecenia, dotyczące objętości można znaleźć w specjalnych źródłach.

Przy obecności kamery dodatkowej (patrz niżej), ten punkt zwykle wskazuje tylko na objętość głównego piekarnika.

Najwyższa temperatura, do której piekarnik może się nagrzać w normalnym trybie pracy. Wartość minimalna, występująca w nowoczesnych modelach to 230 °C; jednak nawet tak niska temperatura jest uważana za wystarczającą dla większości prostych potraw. Średnim wskaźnikiem można nazwać 240-250 °C, takie nagrzewanie zapewnia większość nowoczesnych piekarników. A najbardziej „gorące” modele są w stanie nagrzać się do 300 °C i więcej - takie możliwości przydadzą się w przypadku niektórych specyficznych przepisów, które wymagają wysokich temperatur.

Nominalna moc piekarnika, zainstalowanego w kuchence. Wskazana jest tylko dla piekarników elektrycznych (patrz wyżej). Przy określaniu tego parametru brana jest pod uwagę moc wszystkich pól grzejnych i innych urządzeń zainstalowanych w piekarniku (grill, konwektor, rożen z napędem itp.); innymi słowy, ten punkt wskazuje na maksymalne pobór mocy.

Dane te będą przydatne przede wszystkim do oceny zużycia energii elektrycznej, a także obciążenia sieci elektroenergetycznej podczas pracy. Ale tylko piekarniki o podobnej funkcjonalności można porównać ze sobą pod względem mocy - na przykład dwa modele z konwekcją. W przeciwnym razie porównanie może okazać się błędne: np. Model na 3 kW z grillem w trybie „zwykłego piekarnika” będzie gorszy od modelu o tej samej mocy bez grilla, bo część mocy pierwszego urządzenia przypada na grill, który nie działa w tym trybie.

- Termostat - urządzenie do regulacji i utrzymania wymaganej temperatury w piekarniku. Obecność termostatu eliminuje konieczność ciągłego monitorowania trybu gotowania przez użytkownika - zamiast tego wystarczy ustawić termostat na żądaną temperaturę, a piekarnik automatycznie będzie ją utrzymywał.

- Timer. Urządzenie do odliczania czasu: użytkownik ustawia określony czas, po którym emitowany jest sygnał dźwiękowy. Funkcjonalność timera może być różna w zależności od urządzenia - od prostego pokrętła z dokładnością regulacji +/- 3 minuty, do jednostki elektronicznej z wyświetlaczem, która odlicza czas z dokładnością do sekundy, a nawet wyłącza piec na koniec odliczania (patrz „Automatyczne wyłączanie”). Jednak w każdym przypadku funkcja ta znacznie upraszcza życie użytkownika - wygodniej jest ustawić timer i czekać na sygnał, niż śledzić czas przez timer.

- Konwekcja. Funkcja konwekcji zapewnia dodatkową cyrkulację gorącego powietrza i równomiernie rozprowadza ciepło w całym piekarniku. Szczególnie przydatna podczas przygotowywania wypieków.

- Rożen. Stosuje się do przygotowywania wielu potraw, w szczególności szaszłyka: produkty są nawlekane na rożen i obracane na nim, co zapewnia równomierne nagrzewanie i pieczenie. Najczęściej rożen łączy się z grillem (patrz poniżej), chociaż nie jest to konieczne. Ponadto urz...ądzenie to może być wyposażone w silnik elektryczny do automatycznego obracania.

— Grill (elektryczny lub gazowy). W tym przypadku grill jest otwartym grzejnikiem zainstalowanym w komorze piekarnika i przeznaczonym do gotowania potraw za pomocą promieniowania cieplnego; może być używany samodzielnie lub w połączeniu z innymi trybami piekarnika. Grill pozwala na efektywne smażenie różnych potraw: np. można na nim gotować mięso z charakterystyczną skórką, zarumienione grzanki, smażyć warzywa itp, co jest. zdrowsze, niż tradycyjne smażenie.
Jeśli chodzi o rodzaje grilli, to obecnie najbardziej popularne są grille elektryczne - są proste w konstrukcji, zapewniają równomierne grzanie, pozwalają na dokładne dostosowanie trybu i korzystanie z wielu dodatkowych funkcji (aż do automatycznych programów gotowania). Więc te grille można znaleźć nawet w piekarnikach gazowych. Jednak urządzenia gazowe są używane znacznie rzadziej: są uważane za bardziej ekonomiczne, ale bardziej złożone w konstrukcji i mniej wygodne w regulacji niż elektryczne.

- Gotowanie na parze. Możliwość wykorzystania piekarnika do gotowania na parze. Gotowanie odbywa się w głównej komorze piekarnika, a para pochodzi ze specjalnego zbiornika, do którego wcześniej wlewa się woda. Ta metoda jest uważana za „zdrowszą” niż tradycyjne gotowanie, a tym bardziej smażenie; ponadto ona często okazuje się optymalną dla osób z ograniczeniami żywieniowymi.

- Blokada drzwi . System bezpieczeństwa niektórych nowoczesnych modeli pieców zapewnia blokowanie drzwi piekarnika, które można odwołać, naciskając jednocześnie kilka klawiszy na panelu sterowania lub używając zamek. Funkcja ta jest przydatna w rodzinach z małymi dziećmi.

- Automatyczny samozamykacz drzwi . Takie urządzenie odpowiada za samoczynne domykanie drzwi, a w niektórych modelach także za otwieranie. Chodzi o to, że użytkownik nie musi całkowicie zamykać/otwierać drzwi - wystarczy dociągnąć je do właściwego miejsca, a dalej samozamykacz płynnie doprowadzi do stanu całkowicie otwartego lub zamkniętego. Taki system zmniejsza do zera ryzyko pozostawienia piekarnika nie do końca zamkniętego i wydłuża żywotność urządzenia na równi z komfortem akustycznym wynikającym z ciągłego trzaskania drzwiami.

- Podświetlenie piekarnika. Lampa do oświetlenia wnętrza piekarnika. Włączając taką lampkę można ocenić sytuację w piekarniku bez ponownego otwierania i bez uwalniania ciepła. Nawet przy otwartych drzwi podświetlenie może się przydać - na przykład podczas wyjmowania poszczególnych produktów z blachy do pieczenia (ciasta, ciasteczek itp.) Lub podczas czyszczenia piekarnika. Chcemy zwrócić uwagę, że podświetlenie wymaga połączenia sieciowego, nawet jeśli mówimy o kuchence gazowej.

Rodzaj prowadnic blach, przewidzianych w piekarniku.

- Metalowe drabinki. Najprostsze prowadnice, wykonane w postaci stałego rusztu, a czasem w postaci szczelin w ścianach piekarnika. Są dość praktyczne, a jednocześnie niedrogie, dzięki czemu są używane w zdecydowanej większości piekarników. Główną wadą takich prowadnic jest to, że blacha do pieczenia porusza się dość trudno, zwłaszcza jeśli piekarnik nie był czyszczony przez jakiś czas i prowadnice są brudne.

- Teleskopowe. Prowadnice w postaci wysuwanej podpórki pod blachę do pieczenia, oparte na mechanizmie teleskopowym. Po wyjęciu blachy do pieczenia mechanizm jest rozsuwany, a podpórka, tocząc się po specjalnej rolce, "wyjeżdża" z piekarnika. Główną zaletą prowadnic teleskopowych, w stosunku do klasycznych metalowych drabinek, jest to, że nie trzeba wiele wysiłku przy wstawianiu i wyjmowaniu blachy do pieczenia - prowadnica przesuwa się bardzo łatwo. Z drugiej strony takie urządzenia są droższe i bardziej skomplikowane niż klasyczne prowadnice, gdyż brudzą się, ich skuteczność wyraźnie spada, a duże zanieczyszczenie może całkowicie zepsuć mechanizm. W świetle tego wszystkiego producenci najczęściej używają prowadnic teleskopowych nie jako opcji podstawowej, ale jako dodatek do wyżej opisanego rodzaju. Jeżeli w charakterystyce piekarnika wstępnie wskazane są prowadnice teleskopowe, oznacza to zazwyczaj, że piec z tradycyjnym rusztem jest dodatkowo wyposażony w zdejm...owane prowadnice teleskopowe (zwykle 1 para na 1 blachę do pieczenia). Te zaawansowane prowadnice można łatwo zainstalować na żądanym poziomie i wyjąć do czyszczenia.

Należy pamiętać, że wiele piekarników, pierwotnie wyposażonych tylko w tak zwane metalowe drabinki, można doposażyć w prowadnice teleskopowe, zakupione oddzielnie. Jednak prowadnice teleskopowe z zestawu są z definicji optymalnie dostosowane do „rodzimego” piekarnika, więc ta opcja jest często najwygodniejsza.

Liczba warstw szkła, zainstalowanych w drzwiach piekarnika. Im jest większa, tym mniej ciepła wychodzi i tym mniej nagrzewa się powierzchnia zewnętrzna. Minimalna ilość, wymagana do skutecznej izolacji termicznej wynosi dwie warstwy szkła i ta opcja jest uważana za najpopularniejszą. Piekarniki z 3 warstwami szkła są znacznie mniej powszechne, głównie są to modele ze średniej i wyższej klasy. Maksymalna liczba szyb to 4; taka izolacja termiczna jest najskuteczniejsza, jednak nie jest tania, dlatego jest stosowana niezwykle rzadko, głównie w płytach najwyższej klasy.

- Emalia. Powłoka emaliowana jest tania i stosunkowo łatwa do czyszczenia. Co więcej, emalia może mieć różną kolorystykę, daje to możliwość nadania płytom oryginalnego wyglądu (choć najpopularniejszy jest klasyczny biały kolor). Z drugiej strony, podczas użytkowania na takiej powierzchni mogą się pojawić pęknięcia, wióry i zadrapania. W konsekwencji taka powłoka jest typowa głównie dla stosunkowo niedrogich płyt.

- Stal nierdzewna. Stalowe powierzchnie płyt są bardzo trwałe i atrakcyjne. Co prawda utrzymanie takiej płyty w czystości będzie wymagało wiele wysiłku: nawet niewielkie zanieczyszczenia są zauważalne na powierzchni stalowej (szczególnie polerowanej), a czyszczenie jest trudniejsze niż z emalii (w szczególności użycie produktów ściernych może prowadzić do zadrapań). Ponadto takie powierzchnie są nieco droższe niż emaliowane, a w rzeczywistości istnieją dla nich dwie opcje wyglądu - matowa i błyszcząca.

- Szkło ceramiczne. Materiał, występujący głównie w piecach elektrycznych; w modelach gazowych jest rzadko używany, głównie ze względów estetycznych. Główne zalety ceramiki szklanej to odporność na ciepło oraz wysoka przepuszczalność ciepła i promieniowania elektromagnetycznego. Pozwala to na umieszczenie grzejników elektrycznych (niezależnie od typu) bezpośrednio pod taką powierzchnią. W efekcie powierzchnia płyty jest płaska, bez wystających elemen...tów, co ułatwia czyszczenie i zapewnia schludny wygląd. Ceramikę szklaną można czyścić nawet bardziej silnymi detergentami. Głównymi wadami tego materiału są jego wysoki koszt i wrażliwość na uderzenia.

- Szkło hartowane . Materiał, podobny wyglądem do ceramiki szklanej, opisanej powyżej: powierzchnie szklane mają atrakcyjny wygląd, zwykle z połyskiem. Inną wspólną cechą jest łatwość czyszczenia: większość plam ze szkła hartowanego można łatwo usunąć. Jednak materiał ten nie jest tak wytrzymały jak szkło ceramiczne: jest znacznie bardziej wrażliwy na uderzenia i znacznie gorzej znosi ciepło, przez co nie nadaje się do montażu nad grzejnikami. W efekcie szkło ceramiczne stosowana jest głównie w piecach gazowych, gdzie palniki umieszczone są nad powierzchnią płyty, przez co ona stosunkowo słabo się nagrzewa. Kolejną kategorią płyt z taką powierzchnią są modele elektryczne z palnikami indukcyjnymi, w których podstawowe nagrzewanie jest poddawane garnkom (więcej szczegółów poniżej).

- Tworzywo sztuczne. Powierzchnia płyty grzewczej wykonana ze specjalnego żaroodpornego tworzywa sztucznego. Dość specyficzny wariant, występujący głównie wśród przenośnych jednopalnikowych kuchenek elektrycznych z palnikami indukcyjnymi (patrz poniżej). Wynika to z kilku powodów. Jednym z nich jest to, że mimo „żaroodporności”, nawet dość wytrzymałe odmiany plastiku nie tolerują ciepła na gazie czy klasycznym palniku elektrycznym; ale z nagrzewnicą indukcyjną ten materiał działa bez problemów, zwłaszcza, że jest dobrze przepuszczalny dla promieniowania elektromagnetycznego. Plastik jest tańszy niż szkło hartowane czy szkło ceramiczne, poza tym waży mniej - to ostatnie jest ważne w przypadku kuchenki, którą często planuje się przenosić z miejsca na miejsce. Jednocześnie wszystkie te zalety nie można nazwać krytycznymi, w wyniku czego ta opcja, nawet w swojej niszy, nie otrzymała dużej dystrybucji.

Materiał, z którego wykonane są ruszty na palnikach płyty. Parametr ten dotyczy tylko palników gazowych - płyty elektryczne nie są wyposażone.

- Stalowe. Najpopularniejszym rodzajem ruszt jest stal, pokryta specjalną żaroodporną emalią. Są dość praktyczne, niezawodne, mają stosunkowo niską wagę, schludny wygląd, a jednocześnie niedrogie, dzięki czemu często spotykane w modelach najprostszych i standardowych. Główną wadą ruszt stalowych jest trudność w oczyszczeniu przylegających zabrudzeń - w tym sensie, że zbyt intensywne czyszczenie może uszkodzić emalię. Ponadto są mniej trwałe niż żeliwne i mogą się odkształcać pod ciężkimi garnkami - w efekcie nie będą stabilnie stać na płycie, a ruszt najprawdopodobniej będzie wymagał wymiany.

- Żeliwne. Ruszty żeliwne znacznie cięższe od stalowych, ponadto często wyglądają na masywniejsze i bardziej rażące. Z drugiej strony, są bardziej niezawodne, trwałe i stabilne, dobrze znoszą nawet duży ciężar i znacznie dłużej zachowują swoją roboczą formę. Ponadto, żeliwo jest w pewnym sensie łatwiejsze do czyszczenia: chociaż zanieczyszczenia odchodzą z niego gorzej niż z emalii, jednak w skrajnych przypadkach całkiem możliwe jest użycie środków ściernych bez obawy o uszkodzenie powierzchni.

Klasa energetyczna opisuje ogólną sprawność kuchenki pod względem zużycia energii. Chcemy zwrócić uwagę, że nie mówimy o rzeczywistym zużyciu (o tym patrz „Moc przyłączeniowa”), ale o sprawności kuchenki, o efektywności wykorzystania zużywanej energii.

Wskaźnik ten jest szczególnie ważny w przypadku modeli posiadających przynajmniej jedną grzałkę elektryczną (palniki, piekarnik lub grill) - takie grzejniki z definicji są „żarłoczne”. Ale jeśli chodzi o kuchenki gazowe, nie zwraca się uwaga na klasę zużycia energii: energia elektryczna w takich modelach jest zużywana tylko do funkcji pomocniczych, takich jak samozapłon lub oświetlenie piekarnika, co wymaga bardzo mało energii, a różnica między klasami jest niewielka.

Początkowo klasy oznaczono literami łacińskimi od A (najbardziej ekonomiczna), a następnie alfabetycznie w kolejności malejącej efektywności - B, C, D ... Później pojawiły się ulepszone klasy energetyczne A + , A ++ ; im więcej plusów, tym wyższa wydajność. Dziś zużycie energii w klasie A można nazwać średnim, w niższej klasie - wysokim. Maksymalny wskaźnik znaleziony w nowoczesnych płytach to A ++; jeśli chodzi o model z grzejnikiem elektrycznym, to taki piec jest zwykle drogi, ale opłaca się to dzięki oszczędzaniu energii elektrycznej podczas użytkowania.