Wskaźnik oporu toczenia, któremu odpowiadają opony. Im wyższy wskaźnik ten - tym niższy opór, oznacza to, że mniej paliwa zużywa się na jego pokonanie i tym bardziej ekonomiczna jest opona. Wskaźniki efektywności energetycznej oznaczono literami alfabetu łacińskiego w kolejności malejącej wydajności:
A(najwyższa wydajność),
B,
C,
D,
E,
F,
G(najniższa efektywność).
W porównaniu z innymi, bardziej paliwooszczędne opony zwykle kosztują więcej, jednak tę różnicę kompensuje oszczędność paliwa.
Współczynnik odporności na zużycie opon zgodnie z normą Treadwear, wprowadzony przez Narodową administrację bezpieczeństwa ruchu drogowego w USA.
Współczynnik ten wskazuje, jaką odległość może pokonać opona, zanim bieżnik osiągnie krytyczny poziom zużycia. Wartość zużycia bieżnika oznaczana jest w punktach warunkowych; formalnie każde 100 punktów to 48 tys. km (30 tys. mil). Należy jednak mieć na uwadze, że badania wg tej normy przeprowadzane są w idealnych warunkach - na płaskich drogach, bez dużej ilości gwałtownych przyspieszeń i hamowań, przy stabilnej temperaturze itp. Dlatego w praktyce rzeczywista odporność na zużycie z reguły jest niższa o co najmniej 20 - 30%; a dla pełnej gwarancji ogólnie zaleca się podzielenie zadeklarowanego wskaźnika przez dwa. Na przykład formalnie wartość wartość zużycia 240 odpowiada przebiegowi 48 * 2,4=115,2 tys. km - ale w praktyce nie warto liczyć na ponad 90 tys. km i najlepiej skupić się na wartości 55 - 58 tysięcy km.
Ogólnie rzecz biorąc, poziomy Treadwear do 250 włącznie są uważane za dość niskie, 251 - 300 - średnie, 301 - 350 - powyżej średniej, a ponad 350 jest nieodłącznie związane z
najtrwalszymi modelami opon. Należy zwróć uwagę, że ta cecha jest podawana głównie dla opon letnich, rzadziej dla opon całorocznych; opony zimowe powinny być dość miękkie, dlatego trudno jest uzyskać w nich mniej lub bardziej solidne wskaźniki odporności na zużycie.
