Porównanie Hikvision DS-2CD1131-I vs Hikvision DS-2CD1031-I 2.8 mm

Rodzaj obudowy opisuje nie tylko jej kształt, ale także niektóre możliwości układu, które mogą wpływać na funkcjonalność produktu.

— Kopułkowe (dome). Jak sama nazwa wskazuje, kamera ta ma charakterystyczną przezroczystą kopułkę z obiektywem w środku — zwykle sterowaną PTZ (patrz „Możliwości kamery”). Kopułka nie tylko chroni optykę przed różnymi niekorzystnymi czynnikami (np. brudem czy wilgocią), ale w wielu modelach ukrywa również położenie obiektywu; dlatego jest on zaciemniony. Obiekt obserwacji nie wie więc, dokąd skierowana jest kamera, co w niektórych przypadkach jest przydatne (np. przy obserwowaniu podejrzanego klienta w supermarkecie). Jednocześnie z wielu powodów opcja ta słabo nadaje się do zaawansowanej optyki o dużych wymiarach.

— Tubowe (bullet). Kamery tubowe to kamery, w których obiektyw „patrzy” wzdłuż obudowy. Taki układ pozwala na użycie mocnych obiektywów o dobrej jasności i powiększeniu optycznym (patrz poniżej), ale kamery są również dość nieporęczne.

— Kompaktowe (box, bez obiektywu). Odmiana opisanych powyżej kamer tubowych, która ma wymienne obiektywy; same obiektywy z reguły nie są zawarte w zestawie, należy je kupić osobno. Znaczenie takiej konfiguracji polega na tym, że użytkownik może samodzielnie dobrać optykę do konkretnych potrzeb. Ta kategoria obejmuje głównie dość zaawansowane modele.

— Ukryte. W tej kategorii znajdują się kamery o niewielkich wymiarach, co pozwala na ich dedykowaną instalację — np. we wnęce ściennej. Jednak nawet przy instalacji zewnętrznej (ta opcja jest zwykle dozwolona), takie urządzenia są również bardzo dyskretne ze względu na wspomnianą kompaktowość. Sam w sobie kształt obudowy ukrytych kamer jest najczęściej zbliżony do tubowych kompaktowych (patrz wyżej), chociaż mogą istnieć różne opcje.

— Stacjonarne. Kamery przeznaczone do montażu na blacie lub innej płaskiej poziomej powierzchni. W tym celu w konstrukcji przewidziano odpowiedni stojak; może mieć ruchome mocowania, które umożliwiają nachylanie i obracanie kamery z boku na bok. Główną zaletą takich kamer jest niezwykła łatwość instalacji; to w szczególności czyni je prawie idealnymi do użytku domowego.

— Przenośne z mocowaniem. W rzeczywistości jest to rodzaj kamer stacjonarnych (patrz odpowiedni punkt), w których stojak może służyć nie tylko do montażu na powierzchni poziomej, ale także do montażu na ścianie. Kamery tego typu różnią się od innych odmian „ściennych” — ukrytych i tubowych (patrz odpowiednie punkty) układem: ich obudowa jest zwykle płaska, prostokątna lub owalna, a obiektyw znajduje się na najszerszej krawędzi (podobnie jak odbywa się to w telefonach komórkowych). Uchwyt jest często ruchomy w celu regulacji pochylenia i/lub obrotu.

Jasność obiektywu zamontowanego w kamerze.

Jasność obiektywu charakteryzuje stopień tłumienia strumienia świetlnego podczas przechodzenia od przedniej soczewki obiektywu do matrycy. Jest ona oznaczana jako stosunek średnicy efektywnej przysłony obiektywu do ogniskowej, przy czym wielkość efektywnej przysłony jest oznaczana jako f i przyjmowana jako jednostka — na przykład f/1,4 lub f/2,0. W takim przypadku im niższa liczba w oznaczeniu, tym wyższa jasność obiektywu (w naszym przykładzie druga soczewka będzie ciemniejsza niż pierwsza). W przypadku obiektywów o zmiennej ogniskowej (patrz „Ogniskowa”) rzeczywista jasność z reguły zmienia się wraz ze zmianą ogniskowej; dla takich modeli może się wskazywać zakres wartości jasności lub jej maksymalna wartość.

Parametr ten sam w sobie charakteryzuje przede wszystkim to, jak jasny okazuje się obraz zrobiony przez obiektyw, przy pozostałych warunkach równych. Wysokie wartości są ważne przede wszystkim podczas nagrywania w warunkach słabego oświetlenia: obiektyw o dużej jasności pozwala uzyskać obraz wystarczająco wysokiej jakości bez zwiększania czułości matrycy, co jest obarczone szumami i rozmyciem obrazu. Z drugiej strony rzeczywista jakość pracy kamery (również w zaciemnionych warunkach) zależy także od wielu innych przyczyn – rodzaju i wielkości matrycy, charakterystyki przetwarzania sygnału itp. Dlatego wartość jasności obiektywu w większości przypadków jest raczej punktem odniesienia niż praktycznie istotn...ym parametrem.

Standard kompresji wideo używany przez kamerę.

Kompresja służy do zmniejszania rozmiarów nagranych plików wideo; można do tego wykorzystać różne technologie — tak zwane kodeki, ich lista znajduje się w tym punkcie. Z praktycznego punktu widzenia od obsługiwanych kodeków zależy przede wszystkim kompatybilność z zewnętrznymi urządzeniami nagrywającymi i odtwarzającymi. Jeśli jako rejestratora/odtwarzacza planujesz używać komputera, możesz zignorować tę listę: współczesne komputery stacjonarne i laptopy zazwyczaj obsługują bardzo obszerną listę formatów, a w skrajnych przypadkach brakujące kodeki można zainstalować osobno. Ale jeśli mówimy o wyspecjalizowanych rejestratorach, pojedynczych odtwarzaczach (jak domowe centra multimedialne) itp., to kompatybilność kodeków powinna zostać doprecyzowana. Tak więc, jeśli zaawansowany, nowoczesny standard H.265 jest obecnie bardzo szeroko wspierany, to bardziej specyficzny H.265+, pierwotnie stworzony dla systemów do monitoringu, jest znacznie mniej powszechny nawet w specjalistycznym sprzęcie.

Zakres temperatury otoczenia, w którym kamera może normalnie pracować.

Wszystkie nowoczesne kamery monitorujące normalnie tolerują temperatury typowe dla domów/mieszkań, biur i innych pomieszczeń o podobnie łagodnych warunkach. Dlatego warto zwrócić uwagę na parametr ten przede wszystkim, jeśli urządzenie ma być użytkowane na zewnątrz lub w pomieszczeniu, w którym temperatura nie odbiega zbytnio od temperatury na ulicy lub ze względów technicznych powinna być niska (chłodnia, pociąg chłodniczy itp.). W takich przypadkach szczególnie ważny jest dolny próg temperatury: na przykład prawie wszystkie kamery zewnętrzne mają możliwość pracy w niskich temperaturach poniżej 0°, ale wśród modeli wewnętrznych takie możliwości są znacznie mniej powszechne. Jednak urządzenia mrozoodporne (o dopuszczalnej temperaturze -40 °C i poniżej) można znaleźć nie tylko wśród kamer zewnętrznych, ale także wśród kamer wewnętrznych.

Jeśli chodzi o górną granicę temperatury, to zwykle nie jest ona niższa niż +40 °C, co w zupełności wystarcza do korzystania z kamery w klimacie umiarkowanym. W niektórych modelach granica ta sięga +50 °C, a nawet +60 °C, dzięki czemu nadają się nawet do gorących krajów. Należy jednak pamiętać, że mówimy wyłącznie o użytkowaniu w cieniu; możliwość pracy w bezpośrednim świetle słonecznym należy wyjaśnić osobno.

Najwyższa wilgotność względna, przy której kamera może pracować normalnie, bez awarii, przez nieograniczony czas.

Nowoczesna elektronika dobrze znosi niską wilgotność, ale wysokie wskaźniki mają na nią negatywny wpływ — jeśli urządzenie przebywa w takiej atmosferze przez dłuższy czas, może się pojawić kondensacja wilgoci na niektórych częściach konstrukcji i różne nieprzyjemne konsekwencje, od korozji po zwarcia i pożary. Dlatego z kamery można korzystać skutecznie i bezpiecznie tylko w warunkach, w których wilgotność nie przekracza maksymalnej zalecanej wartości określonej w specyfikacji. Jednocześnie zauważamy, że wiele urządzeń jest w stanie tolerować bez konsekwencji krótkotrwałe (do kilku godzin) przebywanie w warunkach wysokiej wilgotności.

Wzmocniona obudowa zapewniająca zwiększoną ochronę przed próbami uszkodzenia.

Konkretny stopień wytrzymałości może się różnić. Na przykład wielu producentów używa standardowego oznaczenia IK dla odporności na uderzenia. Najwyższym wskaźnikiem w tym standardzie jest IK10, który zapewnia ochronę przed uderzeniem z energią do 20 J, co odpowiada zrzutowi ładunku o wadze 5 kg z wysokości 40 cm; bardziej szczegółowe informacje na temat IK można znaleźć w dedykowanych źródłach. Jednocześnie kamery nieposiadające certyfikatu IK mogą być również pozycjonowane jako odporne na akty wandalizmu.

Należy pamiętać, że nawet najbardziej wandaloodporna obudowa nie zapewnia całkowitej ochrony przed uszkodzeniem. Jednak funkcja ta w każdym przypadku znacznie komplikuje zadanie napastnikowi, a nawet może zmusić go do zaniechania prób zepsucia kamery. Celowe uszkodzenie kamery okazuje się dość trudne i czasochłonne. W niektórych modelach zwiększona wytrzymałość obudowy może łączyć z innymi funkcjami – np. czujnikiem, który wysyła alarm przy próbie uszkodzenia kamery.