Porównanie Android TV Box A95X F3 Air 64 Gb vs Android TV Box X96 Air 64 Gb

Bluetooth to technologia wykorzystywana do bezpośredniego bezprzewodowego łączenia różnych urządzeń. W odtwarzaczach multimedialnych i tunerach TV może służyć do nadawania dźwięku do bezprzewodowych słuchawek i głośników, do pracy z bezprzewodowymi myszami i klawiaturami, do używania smartfona/tabletu jako pilota itp.; konkretną funkcjonalność należy określić osobno. Należy również pamiętać, że tutaj może być określona obsługiwana wersja Bluetooth. Najnowszą i najbardziej zaawansowaną wersją jest Bluetooth 5.0, a oto bardziej szczegółowy opis różnych wersji:

• Bluetooth v 4.0. Wersja, w której po raz pierwszy wprowadzono format Bluetooth Low Energy (LE) - oprócz zwykłego Bluetooth (funkcjonalność w wersji 2.1) i szybkiego standardu HE do przesyłania dużych ilości informacji (wprowadzony w wersji 3.0). Bluetooth LE może znacznie zmniejszyć zużycie energii podczas przesyłania małych pakietów danych - na przykład żądań-odpowiedzi dotyczących aktywności połączenia w trybie gotowości. Dla samych odtwarzaczy multimedialnych i tunerów TV nie jest to szczególnie ważne, ale w przypadku sprzętu przenośnego (zwłaszcza miniaturowego, gdzie pojemność baterii jest bardzo ograniczona) taka funkcjonalność się przyda.
• Bluetooth v 4.1. Rozwój i ulepszenie Bluetooth 4.0. Jednym z kluczowych usprawnień została optymalizacja wspólnej pracy z modułami komunikacji 4G LTE - tak, aby Bluetooth i LTE nie kolidowały ze sobą. Po...nadto w tej wersji stało się możliwe jednoczesne korzystanie z urządzenia Bluetooth w kilku rolach - na przykład do zdalnego sterowania urządzeniem zewnętrznym przy jednoczesnym przesyłaniu muzyki do słuchawek.
• Bluetooth v 4.2. Kolejny, po 4.1, rozwój standardu Bluetooth. Nie przedstawił fundamentalnych aktualizacji, ale otrzymał szereg ulepszeń w zakresie niezawodności i odporności na zakłócenia, a także poprawioną kompatybilność z Internetem Rzeczy (Internet Of Things).
• Bluetooth v 5.0. Wersja wprowadzona w 2016 roku. Jedną z najbardziej godnych uwagi aktualizacji zostało wprowadzenie dwóch nowych trybów pracy dla Bluetooth LE - ze wzrostem prędkości kosztem zmniejszenia zasięgu i zwiększenie zasięgu kosztem zmniejszenia prędkości. Ponadto wprowadzono szereg usprawnień dotyczących jednoczesnej pracy z dużą liczbą podłączonych urządzeń, a także pracy z komponentami „Internetu Rzeczy”.

HDMI to najpopularniejszy nowoczesny interfejs dla treści HD i dźwięku wielokanałowego. Dzięki temu połączeniu sygnały wideo i audio przesyłane są jednym kablem, a przepustowość w najnowszych wersjach ( HDMI 2.0 i HDMI 2.1) jest wystarczająca do pracy z rozdzielczością UltraHD i jeszcze wyższą. Prawie każdy nowoczesny ekran (telewizor, monitor itp.) z obsługą HD ma co najmniej jedno wejście HDMI, więc większość odtwarzaczy multimedialnych i odbiorników telewizyjnych ma tego typu wyjście. Istnieją jednak również modele bez HDMI – są to w większości przestarzałe lub najtańsze rozwiązania, wykorzystujące wyłącznie analogowe interfejsy wideo. Istnieją również modele dla kilku HDMI i w większości przypadków jeden z tych portów jest przeznaczony dla sygnału wejściowego, podczas gdy porty HDMI różnią się wersją.

- wersja 1.4. Wersja zaprezentowana jeszcze w 2009 roku, ale do dziś nie tracąca popularności. Obsługuje wideo 4K (4096x2160) przy 24 kl./s i Full HD przy 120 kl./s; ta ostatnia umożliwia między innymi przesyłanie wideo 3D za pośrednictwem takiego interfejsu. Oprócz oryginalnej wersji 1.4 istnieją również ulepszone wersje v 1.4a i v 1.4b, w których możliwości pracy z 3D zostały dodatkowo rozszerzone.

- wersja 2.0. Wersja wydana w 2013 roku. Wprowadził m.in. możliwość pracy z wideo 4K z prędkością do 60 kl./s, kompatybilność z ultraszerokim formatem 21:9, a...także obsługę do 32 kanałów i 4 strumieni audio jednocześnie. Obsługa HDR nie była pierwotnie przewidziana w tej wersji, ale została wprowadzona w aktualizacji v 2.0a i dalej rozszerzona w v 2.0b; odtwarzacze multimedialne z tej kategorii mogą obsługiwać zarówno oryginalną wersję 2.0, jak i jedną z ulepszonych.

- wersja 2.1. Przykładowa wersja 2017, znana również jako HDMI Ultra High Speed. Rzeczywiście, zapewnia bardzo solidną przepustowość, umożliwiając pracę nawet z wideo 10K z prędkością 120 kl./s; ponadto wprowadzono szereg ulepszeń w obsłudze HDR. Należy pamiętać, że pełne wykorzystanie HDMI v 2.1 jest możliwe tylko przy użyciu specjalnego kabla, jednak funkcje wcześniejszych wersji pozostają dostępne przy użyciu zwykłych przewodów.

- Wyjście AV. Wyjście analogowe do transmisji wideo i dźwięku. Wcześniej, ze względu na duże wymiary sprzętu, składało się z 3 gniazd RCA i było odpowiednio podłączane do telewizora. Teraz urządzenia stały się bardziej kompaktowe i nie mogą pochwalić się wolnym miejscem na obudowie. Dlatego wyjście AV to pojedyncze gniazdo słuchawkowe, do którego jest już podłączony trójnik (warto sprawdzać dostępność w pakiecie). Ponieważ wszystkie komponenty sygnału wideo przechodzą przez ten sam kabel, jakość obrazu i odporność na zakłócenia są niskie.

Rdzeń odnosi się do części procesora, która wykonuje pojedynczy wątek instrukcji. W związku z tym obecność kilku rdzeni pozwala na pracę z kilkoma wątkami jednocześnie, co ma pozytywny wpływ na wydajność. Teoretycznie większa liczba rdzeni (4 rdzenie lub nawet 6 rdzeni lub więcej< /a>) pozwala zwiększyć wydajność procesora. Jednak w praktyce wydajność procesora zależy od tak wielu dodatkowych czynników, że liczba rdzeni na tym tle jest parametrem czysto pomocniczym. Tak więc wysokiej klasy dwurdzeniowy procesor może okazać się wydajniejszy niż niedrogi czterordzeniowy.

Możliwość odtwarzania filmów w Ultra HD 8K na urządzeniu.

Ten format to dalszy rozwój wideo o wysokiej rozdzielczości po UltraHD 4K (patrz wyżej). Termin „8K” odnosi się do rozmiaru w poziomie około 8000 pikseli; a najpopularniejszy rozmiar klatki dla tego formatu to 7680x4320 (czyli dwa razy większy od 4K z każdej strony i czterokrotnie pod względem liczby pikseli w klatce). Daje to bardzo dużą szczegółowość; ponadto specyfikacja techniczna ekranów 8K zawiera szereg dodatkowych wymagań dotyczących wysokiej jakości odwzorowania barw, często te same wymagania spełniają odtwarzacze multimedialne. Z drugiej strony, jak na razie (stan na początek 2020 r.) ekrany 8K nie są rozpowszechnione i są bardzo drogie; w związku z tym udostępnia się dla nich niewiele treści, a w odtwarzaczach multimedialnych obsługa takiego wideo jest przewidziana raczej z myślą o przyszłości.

Standard HDR obsługiwany przez odtwarzacz multimedialny.

Więcej ogólnych informacji na temat HDR można znaleźć powyżej, a standard definiuje niektóre cechy implementacji tej funkcji. Obecnie aktualne są następujące formaty HDR:

- HDR10. Historycznie pierwszy konsumencki format HDR, mniej zaawansowany niż opcje opisane poniżej, jednak niezwykle rozpowszechniony. W szczególności HDR10 jest obsługiwany przez prawie wszystkie usługi przesyłania strumieniowego, które ogólnie dostarczają treści HDR, i jest również powszechny w przypadku płyt Blu-ray. Pozwala pracować z głębią kolorów 10 bitów (stąd nazwa). Jednocześnie urządzenia tego formatu są również kompatybilne z treściami w HDR10+, choć ich jakość będzie ograniczona możliwościami oryginalnego HDR10.

- HDR10+. Ulepszona wersja HDR10. Przy tej samej głębi kolorów (10 bitów) wykorzystuje tzw. metadane dynamiczne, co umożliwia przesyłanie informacji o głębi kolorów nie tylko dla grup kilku klatek, jednak również dla pojedynczych klatek. Dzięki temu uzyskuje się dodatkową poprawę odwzorowania barw.

- Dolby Vision. Zaawansowany standard stosowany w szczególności w profesjonalnej kinematografii. Pozwala osiągnąć 12-bitową głębię kolorów, wykorzystuje opisane powyżej dynamiczne metadane, a także umożliwia transmisję dwóch wersji obrazu jednocześnie w jednym strumieniu wideo - HDR i normalny (SDR). Jednocześnie Dolby Vision...opiera się na tej samej technologii, co HDR10, dlatego w nowoczesnym sprzęcie wideo format ten jest zwykle łączony z HDR10 lub HDR10+.

Obecność pilota w dostarczanym zestawie z odtwarzaczem multimedialnym lub tunerem TV. Oprócz klasycznego pilota z podstawowym sterowaniem istnieją manipulatory z dodatkowymi „sztuczkami”.

— Klawiatura QWERTY. Takie piloty, oprócz standardowego zestawu klawiszy do sterowania odtwarzaczem (patrz wyżej), posiadają klawiaturę alfabetyczną zbliżoną do klawiatury komputerowej. Dotyczy to przede wszystkim odtwarzaczy multimedialnych obsługujących sieci społecznościowe i serwisy fotograficzne — klawiatura z literami jest potrzebna przynajmniej do wprowadzenia loginu/hasła.

— Dotykowy. Rodzaj pilota, który wykorzystuje czujniki zamiast klasycznych przycisków. Taki sprzęt kosztuje nieco więcej, z drugiej strony, czujniki nadają pilotowi stylowy wygląd, a w niektórych przypadkach okazują się wygodniejsze niż przyciski.

— Z obsługą głosową. Pilot wyposażony we wbudowany mikrofon i zdolny do rozpoznawania określonego zestawu poleceń głosowych. Ten format sterowania jest często wygodniejszy niż używanie przycisków/czujników. Przy tym zestaw obsługiwanych poleceń może być różny – czasem jest dość ograniczony w porównaniu z tradycyjnymi pilotami, czasem odwrotnie (np. możliwe jest wpisywanie tekstu za pomocą głosu); te detale należy wyjaśnić osobno. Warto również zapoznać się z listą obsługiwanych języków; zauważ, że angielski jest prawie gwarantowany na tej liście, ale rosyjski nie zawsze jes...t.

— Programowalny. Uniwersalny pilot, który można skonfigurować do współpracy z odtwarzaczami multimedialnymi, tunerami telewizyjnymi i innymi strażnikami elektroniki domowej. Domyślnie takie piloty są ładowane z bazą kodów sygnałów dla różnych typów urządzeń. Aby aktywować określone urządzenie, zwykle używają określonej kombinacji naciśnięć przycisków. Często piloty programowalne mają klawisze do nauki, wbudowany żyroskop, funkcję myszy powietrznej i inne podobne opcje. Programowalne przyciski w tych modelach często służą do sterowania telewizorem, eliminując potrzebę korzystania z wielu pilotów. Instrukcja serwisowa do nich zawiera szczegółowe instrukcje programowania od producenta.

— Programowalny ze sterowaniem głosowym. Zaawansowana odmiana pilotów programowalnych (patrz odpowiedni punkt) z wbudowanym mikrofonem do wydawania poleceń głosowych. Sterowanie głosowe jest w pełni obsługiwane na dekoderach z systemem Android, a wspólnie z konwencjonalnymi odtwarzaczami multimedialnymi i tunerami telewizyjnymi można wysyłać zapytania głosowe, wypowiadając frazę do pilota. Konkretna implementacja sterowania głosowego różni się w zależności od modelu pilota i urządzenia odbiorczego.

— Brak. Brak pilota sterowania jest typowy dla sieciowych odtwarzaczy multimedialnych sterowanych z innych urządzeń - zwykle z komputera lub z gadżetu mobilnego poprzez specjalną aplikację.