Porównanie Ugoos AM6 16GB vs Tanix TX28 32 Gb

- Własny system. System operacyjny urządzenia jest reprezentowany przez markową przez producenta powłokę systemową. Z reguły takie systemy operacyjne mają atrakcyjne i zrozumiałe menu. Markowy system operacyjny jest opracowywany bezpośrednio przez producenta dla zasobów sprzętowych konkretnego modelu lub całej linii, ale ma ograniczone możliwości.

- Android (AOSP). Ten rodzaj systemu operacyjnego to modyfikacja popularnego systemu operacyjnego Android, wyróżniający się przede wszystkim otwartym kodem źródłowym. Jest to wszechstronny system operacyjny, który daje użytkownikowi znacznie większą swobodę działania w zakresie tworzenia zmian i ustawień w samym systemie. Jednocześnie instalacja i stabilność niektórych aplikacji na tej platformie nie są gwarantowane, a ogólne sterowanie systemem nie zostało specjalnie „dopasowane” do dużych ekranów, co może powodować pewne niedogodności. Przede wszystkim takie rozwiązania wzbudzą zainteresowanie użytkowników, którzy rozumieją funkcje systemu operacyjnego Android, lubią dostosowywać wszystko dla siebie i kontrolować, i mają na to czas.

- Android TV. Urządzenia tego typu mogą pochwalić się pełnym oprogramowaniem Android TV specjalnie przystosowanym do pracy na dużych ekranach. Jak sama nazwa wskazuje, jest to rodzaj systemu operacyjnego Android specjalnie „dopasowanego” do takiego sprzętu. Oprócz cech wspólnyc...h dla wszystkich „Androidów” (takich jak możliwość instalowania dodatkowych aplikacji, w tym nawet gier), posiada szereg możliwości specjalnych: zoptymalizowany interfejs, integrację ze smartfonami (w tym możliwość wykorzystania ich jako pilota), wyszukiwanie głosowe itp. Dzięki temu telewizory z tą funkcją znacznie przewyższają funkcjonalność modeli ze „zwykłym” Smart TV. Oczywiście do działania wielofunkcyjnego systemu operacyjnego przewidziany jest dedykowany procesor, podsystem graficzny i pamięć, a dostępność takich zasobów sprzętowych wpływa na całkowity koszt.

- Google TV. Rebranding platformy Android TV dla telewizorów i inteligentnych dekoderów, a raczej nowa powłoka na szczycie systemu operacyjnego pod znakiem „zielonego droida”, wprowadzona w 2021 roku. Wśród innowacji posiada przeprojektowany interfejs użytkownika, ulepszoną bazę wiedzy, która efektywniej dystrybuuje treści według gatunku i zbiera informacje o wyszukiwaniu z całej listy zainstalowanych aplikacji i subskrypcji. Asystent głosowy od teraz lepiej rozumie prośby widzów i podaje rozszerzoną listę tego, co zostało znalezione. Oddzielna zakładka w interfejsie zawiera transmisje na żywo z bieżących wydarzeń, czy to wydarzeń sportowych, czy startu rakiety na Marsa. Usprawniono m.in. aspekty wykorzystania telewizora jako centrum dowodzenia do zarządzania pojedynczym ekosystemem „inteligentnego” domu.

Technologia bezprzewodowa, która umożliwia bezpośrednią transmisję sygnałów wideo i audio z jednego urządzenia do drugiego bezpośrednio przez połączenie Wi-Fi. Jednocześnie, w przeciwieństwie do AirPlay, transmisja nie wymaga routera i budowania sieci lokalnej – wystarczy, że odbiornik i nadajnik będą kompatybilne z Miracast. Jednym z najpopularniejszych sposobów wykorzystania tej technologii jest wyświetlanie obrazu z ekranu smartfona/tabletu na telewizor i odwrotnie. Odtwarzacz multimedialny lub tuner TV z Miracast przydaje się, jeśli sam telewizor nie obsługuje tej funkcji.

Rodzaj interfejsu audio S-P/DIF, wykorzystujący kabel światłowodowy TOSLINK. Podobnie jak złącze koaksjalne, wyjście optyczne wykorzystuje cyfrowy format transmisji danych i może obsługiwać dźwięk wielokanałowy. Przy tym światłowód wymaga dość delikatnej obsługi, ale jest absolutnie niewrażliwy na zakłócenia elektryczne.

Częstotliwość taktowania procesora zainstalowanego w odtwarzaczu multimedialnym.

Z technicznego punktu widzenia im wyższy jest wskaźnik ten, tym szybciej działa procesor i tym wyższa jest ogólna prędkość systemu. Jednocześnie prędkość układu zależy, oprócz rzeczywistej częstotliwości, od wielu czynników - architektury, liczby rdzeni, specjalnych cech konstrukcyjnych itp.; a rzeczywista prędkość całego systemu zależy od wydajności komponentów innych niż procesor. Ponadto producenci zazwyczaj dobierają procesory w taki sposób, aby ich moc obliczeniowa była gwarantowana dla wszystkich funkcji deklarowanych dla odtwarzacza multimedialnego. Dlatego w tym przypadku częstotliwość procesora jest bardziej parametrem referencyjnym (i częściowo wskaźnikiem reklamowym, pokazującym zaawansowane parametry urządzenia), a nie praktycznie znaczącym przy wyborze.

Pojemność własnej pamięci zainstalowanej w odtwarzaczu multimedialnym.

W tym przypadku pamięć własna oznacza dostępną dla użytkownika pamięć tylko do odczytu - czyli taką, którą można według własnego uznania zapełnić filmami, muzyką, aplikacjami itp. Im większa pojemność takiej pamięci, tym wygodniej jest dla użytkownika; z drugiej strony, parametr ten znacząco wpływa na koszt całego urządzenia. Ponadto należy pamiętać, że do filmów i innych treści multimedialnych nadają się również nośniki zewnętrzne - pendrive'y, przenośne dyski twarde, dyski z instalacją w gnieździe (patrz poniżej), dyski optyczne itp. Warto więc konkretnie szukać modelu z pojemną pamięcią ma sens w zasadzie w dwóch przypadkach. Po pierwsze, jeśli chcesz przechowywać obszerną kolekcję treści bezpośrednio w odtwarzaczu multimedialnym, aby nie bawić się z podłączaniem pendrive'ów, uruchamianiem dysków itp. Po drugie, jeśli kupujesz model na Androida i planujesz zainstalować dużą ilość dodatkowego oprogramowania na nim (aplikacje najlepiej umieścić w pamięci wewnętrznej i często jest to jedyna możliwa opcja).

Co do konkretnych wskaźników, to pojemność do 4 GB włącznie jest obecnie uważana za bardzo skromną; taki dysk nie wystarcza nawet na film HD 720p, jego przeznaczeniem jest głównie przechowywanie niewielkiego zestawu aplikacji. 8 GB i 16 GB są też sto...sunkowo niewielkie, ale to już pozwala na pracę z dość rozbudowanym zestawem oprogramowania i przechowywanie poszczególnych filmów w rozdzielczościach HD. A jeśli początkowo zamierzasz przechowywać na swoim urządzeniu dużą ilość treści, zdecydowanie warto zwrócić uwagę na modele o pojemności 32 GB lub więcej.

Pojemność pamięci o dostępie swobodnym (RAM) zainstalowanej w odtwarzaczu multimedialnym.

Ogólnie rzecz biorąc, ta pojemność jest wybierana przez producenta w taki sposób, aby urządzenie normalnie poradziło sobie z zadeklarowanymi dla niego zadaniami. Z drugiej strony, przy pozostałych warunkach równych, więcej pamięci RAM zwykle oznacza wyższą wydajność. Parametr ten jest szczególnie ważny, jeśli odtwarzacz multimedialny działa w systemie operacyjnym Android (patrz wyżej): to oprogramowanie umożliwia instalację dodatkowych aplikacji, które mogą mieć dość wysokie wymagania dotyczące ilości pamięci RAM.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, według współczesnych standardów urządzenie z ponad 2 GB pamięci RAM jest uważane za szybki odtwarzacz multimedialny.

Zestaw kodeków wideo obsługiwanych przez urządzenie.

Kodek to skrót od „Coder-DECoder” – w danym przypadku odnosi się do formatu używanego do kodowania cyfrowego wideo podczas przechowywania/transmisji i dekodowania podczas odtwarzania (bez kodowania dane wideo zajęłyby nieuzasadnioną ilość miejsca). Nie warto mylić tego parametru z formatem plików wideo: różne pliki tego samego formatu mogą być zakodowane z różnymi kodekami, a jeśli odpowiedni kodek nie jest obsługiwany przez odtwarzacz, odtwarzanie wideo będzie niemożliwe, nawet jeśli sam format pliku odpowiada możliwościom urządzenia. W modelach z obsługą telewizji online (patrz „Funkcje i możliwości”) ten niuans określa również kompatybilność z konkretną transmisją: ogólny format transmisji jest wskazywany dokładnie na podstawie użytego do tego kodeka.

Ogólnie rzecz biorąc, współczesne urządzenia zwykle mają dość obszerne zestawy kodeków, a odtwarzanie wideo zwykle nie stanowi problemu; w ostateczności możesz użyć specjalnych programów do konwersji plików. Jeśli chodzi o konkretne kodeki (jednym z najbardziej zaawansowanych jest H.265, popularny jest też kodek AV1), szczegółowe dane na ich temat można znaleźć w dedykowanych źródłach, jednak przy zwykłym użytkowaniu z odtwarzaczy multimedialnych takie szczegóły nie są potrzebne.

Urządzenie posiada własny ekran zewnętrzny. Taki wyświetlacz ma niewielkie wymiary i pełni rolę pomocniczą, można na nim wyświetlać różne dodatkowe informacje: tryb pracy, wybrany nośnik, nazwę i lokalizację pliku, czas odtwarzania itp.