Porównanie Mecool KM3 vs Mecool KM9 32 Gb

- Własny system. System operacyjny urządzenia jest reprezentowany przez markową przez producenta powłokę systemową. Z reguły takie systemy operacyjne mają atrakcyjne i zrozumiałe menu. Markowy system operacyjny jest opracowywany bezpośrednio przez producenta dla zasobów sprzętowych konkretnego modelu lub całej linii, ale ma ograniczone możliwości.

- Android (AOSP). Ten rodzaj systemu operacyjnego to modyfikacja popularnego systemu operacyjnego Android, wyróżniający się przede wszystkim otwartym kodem źródłowym. Jest to wszechstronny system operacyjny, który daje użytkownikowi znacznie większą swobodę działania w zakresie tworzenia zmian i ustawień w samym systemie. Jednocześnie instalacja i stabilność niektórych aplikacji na tej platformie nie są gwarantowane, a ogólne sterowanie systemem nie zostało specjalnie „dopasowane” do dużych ekranów, co może powodować pewne niedogodności. Przede wszystkim takie rozwiązania wzbudzą zainteresowanie użytkowników, którzy rozumieją funkcje systemu operacyjnego Android, lubią dostosowywać wszystko dla siebie i kontrolować, i mają na to czas.

- Android TV. Urządzenia tego typu mogą pochwalić się pełnym oprogramowaniem Android TV specjalnie przystosowanym do pracy na dużych ekranach. Jak sama nazwa wskazuje, jest to rodzaj systemu operacyjnego Android specjalnie „dopasowanego” do takiego sprzętu. Oprócz cech wspólnyc...h dla wszystkich „Androidów” (takich jak możliwość instalowania dodatkowych aplikacji, w tym nawet gier), posiada szereg możliwości specjalnych: zoptymalizowany interfejs, integrację ze smartfonami (w tym możliwość wykorzystania ich jako pilota), wyszukiwanie głosowe itp. Dzięki temu telewizory z tą funkcją znacznie przewyższają funkcjonalność modeli ze „zwykłym” Smart TV. Oczywiście do działania wielofunkcyjnego systemu operacyjnego przewidziany jest dedykowany procesor, podsystem graficzny i pamięć, a dostępność takich zasobów sprzętowych wpływa na całkowity koszt.

- Google TV. Rebranding platformy Android TV dla telewizorów i inteligentnych dekoderów, a raczej nowa powłoka na szczycie systemu operacyjnego pod znakiem „zielonego droida”, wprowadzona w 2021 roku. Wśród innowacji posiada przeprojektowany interfejs użytkownika, ulepszoną bazę wiedzy, która efektywniej dystrybuuje treści według gatunku i zbiera informacje o wyszukiwaniu z całej listy zainstalowanych aplikacji i subskrypcji. Asystent głosowy od teraz lepiej rozumie prośby widzów i podaje rozszerzoną listę tego, co zostało znalezione. Oddzielna zakładka w interfejsie zawiera transmisje na żywo z bieżących wydarzeń, czy to wydarzeń sportowych, czy startu rakiety na Marsa. Usprawniono m.in. aspekty wykorzystania telewizora jako centrum dowodzenia do zarządzania pojedynczym ekosystemem „inteligentnego” domu.

Technologia bezprzewodowa, która umożliwia bezpośrednią transmisję sygnałów wideo i audio z jednego urządzenia do drugiego bezpośrednio przez połączenie Wi-Fi. Jednocześnie, w przeciwieństwie do AirPlay, transmisja nie wymaga routera i budowania sieci lokalnej – wystarczy, że odbiornik i nadajnik będą kompatybilne z Miracast. Jednym z najpopularniejszych sposobów wykorzystania tej technologii jest wyświetlanie obrazu z ekranu smartfona/tabletu na telewizor i odwrotnie. Odtwarzacz multimedialny lub tuner TV z Miracast przydaje się, jeśli sam telewizor nie obsługuje tej funkcji.

HDMI to najpopularniejszy nowoczesny interfejs dla treści HD i dźwięku wielokanałowego. Dzięki temu połączeniu sygnały wideo i audio przesyłane są jednym kablem, a przepustowość w najnowszych wersjach ( HDMI 2.0 i HDMI 2.1) jest wystarczająca do pracy z rozdzielczością UltraHD i jeszcze wyższą. Prawie każdy nowoczesny ekran (telewizor, monitor itp.) z obsługą HD ma co najmniej jedno wejście HDMI, więc większość odtwarzaczy multimedialnych i odbiorników telewizyjnych ma tego typu wyjście. Istnieją jednak również modele bez HDMI – są to w większości przestarzałe lub najtańsze rozwiązania, wykorzystujące wyłącznie analogowe interfejsy wideo. Istnieją również modele dla kilku HDMI i w większości przypadków jeden z tych portów jest przeznaczony dla sygnału wejściowego, podczas gdy porty HDMI różnią się wersją.

- wersja 1.4. Wersja zaprezentowana jeszcze w 2009 roku, ale do dziś nie tracąca popularności. Obsługuje wideo 4K (4096x2160) przy 24 kl./s i Full HD przy 120 kl./s; ta ostatnia umożliwia między innymi przesyłanie wideo 3D za pośrednictwem takiego interfejsu. Oprócz oryginalnej wersji 1.4 istnieją również ulepszone wersje v 1.4a i v 1.4b, w których możliwości pracy z 3D zostały dodatkowo rozszerzone.

- wersja 2.0. Wersja wydana w 2013 roku. Wprowadził m.in. możliwość pracy z wideo 4K z prędkością do 60 kl./s, kompatybilność z ultraszerokim formatem 21:9, a...także obsługę do 32 kanałów i 4 strumieni audio jednocześnie. Obsługa HDR nie była pierwotnie przewidziana w tej wersji, ale została wprowadzona w aktualizacji v 2.0a i dalej rozszerzona w v 2.0b; odtwarzacze multimedialne z tej kategorii mogą obsługiwać zarówno oryginalną wersję 2.0, jak i jedną z ulepszonych.

- wersja 2.1. Przykładowa wersja 2017, znana również jako HDMI Ultra High Speed. Rzeczywiście, zapewnia bardzo solidną przepustowość, umożliwiając pracę nawet z wideo 10K z prędkością 120 kl./s; ponadto wprowadzono szereg ulepszeń w obsłudze HDR. Należy pamiętać, że pełne wykorzystanie HDMI v 2.1 jest możliwe tylko przy użyciu specjalnego kabla, jednak funkcje wcześniejszych wersji pozostają dostępne przy użyciu zwykłych przewodów.

Rdzeń odnosi się do części procesora, która wykonuje pojedynczy wątek instrukcji. W związku z tym obecność kilku rdzeni pozwala na pracę z kilkoma wątkami jednocześnie, co ma pozytywny wpływ na wydajność. Teoretycznie większa liczba rdzeni (4 rdzenie lub nawet 6 rdzeni lub więcej< /a>) pozwala zwiększyć wydajność procesora. Jednak w praktyce wydajność procesora zależy od tak wielu dodatkowych czynników, że liczba rdzeni na tym tle jest parametrem czysto pomocniczym. Tak więc wysokiej klasy dwurdzeniowy procesor może okazać się wydajniejszy niż niedrogi czterordzeniowy.

Częstotliwość taktowania procesora zainstalowanego w odtwarzaczu multimedialnym.

Z technicznego punktu widzenia im wyższy jest wskaźnik ten, tym szybciej działa procesor i tym wyższa jest ogólna prędkość systemu. Jednocześnie prędkość układu zależy, oprócz rzeczywistej częstotliwości, od wielu czynników - architektury, liczby rdzeni, specjalnych cech konstrukcyjnych itp.; a rzeczywista prędkość całego systemu zależy od wydajności komponentów innych niż procesor. Ponadto producenci zazwyczaj dobierają procesory w taki sposób, aby ich moc obliczeniowa była gwarantowana dla wszystkich funkcji deklarowanych dla odtwarzacza multimedialnego. Dlatego w tym przypadku częstotliwość procesora jest bardziej parametrem referencyjnym (i częściowo wskaźnikiem reklamowym, pokazującym zaawansowane parametry urządzenia), a nie praktycznie znaczącym przy wyborze.

Pojemność własnej pamięci zainstalowanej w odtwarzaczu multimedialnym.

W tym przypadku pamięć własna oznacza dostępną dla użytkownika pamięć tylko do odczytu - czyli taką, którą można według własnego uznania zapełnić filmami, muzyką, aplikacjami itp. Im większa pojemność takiej pamięci, tym wygodniej jest dla użytkownika; z drugiej strony, parametr ten znacząco wpływa na koszt całego urządzenia. Ponadto należy pamiętać, że do filmów i innych treści multimedialnych nadają się również nośniki zewnętrzne - pendrive'y, przenośne dyski twarde, dyski z instalacją w gnieździe (patrz poniżej), dyski optyczne itp. Warto więc konkretnie szukać modelu z pojemną pamięcią ma sens w zasadzie w dwóch przypadkach. Po pierwsze, jeśli chcesz przechowywać obszerną kolekcję treści bezpośrednio w odtwarzaczu multimedialnym, aby nie bawić się z podłączaniem pendrive'ów, uruchamianiem dysków itp. Po drugie, jeśli kupujesz model na Androida i planujesz zainstalować dużą ilość dodatkowego oprogramowania na nim (aplikacje najlepiej umieścić w pamięci wewnętrznej i często jest to jedyna możliwa opcja).

Co do konkretnych wskaźników, to pojemność do 4 GB włącznie jest obecnie uważana za bardzo skromną; taki dysk nie wystarcza nawet na film HD 720p, jego przeznaczeniem jest głównie przechowywanie niewielkiego zestawu aplikacji. 8 GB i 16 GB są też sto...sunkowo niewielkie, ale to już pozwala na pracę z dość rozbudowanym zestawem oprogramowania i przechowywanie poszczególnych filmów w rozdzielczościach HD. A jeśli początkowo zamierzasz przechowywać na swoim urządzeniu dużą ilość treści, zdecydowanie warto zwrócić uwagę na modele o pojemności 32 GB lub więcej.