Porównanie Tanix TX6 32 Gb vs Android TV Box X96 Max 32 Gb

Technologia bezprzewodowa, która umożliwia bezpośrednią transmisję sygnałów wideo i audio z jednego urządzenia do drugiego bezpośrednio przez połączenie Wi-Fi. Jednocześnie, w przeciwieństwie do AirPlay, transmisja nie wymaga routera i budowania sieci lokalnej – wystarczy, że odbiornik i nadajnik będą kompatybilne z Miracast. Jednym z najpopularniejszych sposobów wykorzystania tej technologii jest wyświetlanie obrazu z ekranu smartfona/tabletu na telewizor i odwrotnie. Odtwarzacz multimedialny lub tuner TV z Miracast przydaje się, jeśli sam telewizor nie obsługuje tej funkcji.

- Wyjście AV. Wyjście analogowe do transmisji wideo i dźwięku. Wcześniej, ze względu na duże wymiary sprzętu, składało się z 3 gniazd RCA i było odpowiednio podłączane do telewizora. Teraz urządzenia stały się bardziej kompaktowe i nie mogą pochwalić się wolnym miejscem na obudowie. Dlatego wyjście AV to pojedyncze gniazdo słuchawkowe, do którego jest już podłączony trójnik (warto sprawdzać dostępność w pakiecie). Ponieważ wszystkie komponenty sygnału wideo przechodzą przez ten sam kabel, jakość obrazu i odporność na zakłócenia są niskie.

W tym przypadku termin „koncentryczne” odnosi się do odmiany złącza SP/DIF, która wykorzystuje kabel elektryczny z wtyczką RCA. Ten interfejs zapewnia transmisję dźwięku, m.in. wielokanałowego, w postaci cyfrowej; przy tym kabel elektryczny jest bardziej podatny na zakłócenia niż optyczny, jednak nie jest tak delikatny.

Rodzaj interfejsu audio S-P/DIF, wykorzystujący kabel światłowodowy TOSLINK. Podobnie jak złącze koaksjalne, wyjście optyczne wykorzystuje cyfrowy format transmisji danych i może obsługiwać dźwięk wielokanałowy. Przy tym światłowód wymaga dość delikatnej obsługi, ale jest absolutnie niewrażliwy na zakłócenia elektryczne.

Model procesora (CPU) zainstalowanego w odtwarzaczu multimedialnym.

Informacje te służą głównie celom referencyjnym: procesor jest wybierany w taki sposób, aby zapewnić pewne praktyczne parametry (maksymalną rozdzielczość, obsługę określonych standardów, działanie aplikacji wbudowanych itp.). Dlatego przy wyborze należy skupić się przede wszystkim na tych cechach. Jeśli jednak chcesz, znając model procesora, możesz znaleźć szczegółowe dane na jego temat i ocenić możliwości odtwarzacza multimedialnego do pracy z aplikacjami wymagającymi dużej ilości zasobów. Może to być przydatne w szczególności, jeśli wybierasz model dla Androida (patrz wyżej) i planujesz intensywnie korzystać z dodatkowego oprogramowania - zestaw aplikacji dla tego systemu operacyjnego jest bardzo obszerny, a niektóre z nich są dość wymagające pod względem zasobów systemowych.

Należy również pamiętać, że dane procesora są często aktualizowane w celach reklamowych - aby podkreślić, że urządzenie ma dość zaawansowany układ znanej marki. Wśród najpopularniejszych marek takich procesorów są Allwinner, Amlogic, Rockchip, Realtek.

Częstotliwość taktowania procesora zainstalowanego w odtwarzaczu multimedialnym.

Z technicznego punktu widzenia im wyższy jest wskaźnik ten, tym szybciej działa procesor i tym wyższa jest ogólna prędkość systemu. Jednocześnie prędkość układu zależy, oprócz rzeczywistej częstotliwości, od wielu czynników - architektury, liczby rdzeni, specjalnych cech konstrukcyjnych itp.; a rzeczywista prędkość całego systemu zależy od wydajności komponentów innych niż procesor. Ponadto producenci zazwyczaj dobierają procesory w taki sposób, aby ich moc obliczeniowa była gwarantowana dla wszystkich funkcji deklarowanych dla odtwarzacza multimedialnego. Dlatego w tym przypadku częstotliwość procesora jest bardziej parametrem referencyjnym (i częściowo wskaźnikiem reklamowym, pokazującym zaawansowane parametry urządzenia), a nie praktycznie znaczącym przy wyborze.

Standard HDR obsługiwany przez odtwarzacz multimedialny.

Więcej ogólnych informacji na temat HDR można znaleźć powyżej, a standard definiuje niektóre cechy implementacji tej funkcji. Obecnie aktualne są następujące formaty HDR:

- HDR10. Historycznie pierwszy konsumencki format HDR, mniej zaawansowany niż opcje opisane poniżej, jednak niezwykle rozpowszechniony. W szczególności HDR10 jest obsługiwany przez prawie wszystkie usługi przesyłania strumieniowego, które ogólnie dostarczają treści HDR, i jest również powszechny w przypadku płyt Blu-ray. Pozwala pracować z głębią kolorów 10 bitów (stąd nazwa). Jednocześnie urządzenia tego formatu są również kompatybilne z treściami w HDR10+, choć ich jakość będzie ograniczona możliwościami oryginalnego HDR10.

- HDR10+. Ulepszona wersja HDR10. Przy tej samej głębi kolorów (10 bitów) wykorzystuje tzw. metadane dynamiczne, co umożliwia przesyłanie informacji o głębi kolorów nie tylko dla grup kilku klatek, jednak również dla pojedynczych klatek. Dzięki temu uzyskuje się dodatkową poprawę odwzorowania barw.

- Dolby Vision. Zaawansowany standard stosowany w szczególności w profesjonalnej kinematografii. Pozwala osiągnąć 12-bitową głębię kolorów, wykorzystuje opisane powyżej dynamiczne metadane, a także umożliwia transmisję dwóch wersji obrazu jednocześnie w jednym strumieniu wideo - HDR i normalny (SDR). Jednocześnie Dolby Vision...opiera się na tej samej technologii, co HDR10, dlatego w nowoczesnym sprzęcie wideo format ten jest zwykle łączony z HDR10 lub HDR10+.

Zestaw kodeków wideo obsługiwanych przez urządzenie.

Kodek to skrót od „Coder-DECoder” – w danym przypadku odnosi się do formatu używanego do kodowania cyfrowego wideo podczas przechowywania/transmisji i dekodowania podczas odtwarzania (bez kodowania dane wideo zajęłyby nieuzasadnioną ilość miejsca). Nie warto mylić tego parametru z formatem plików wideo: różne pliki tego samego formatu mogą być zakodowane z różnymi kodekami, a jeśli odpowiedni kodek nie jest obsługiwany przez odtwarzacz, odtwarzanie wideo będzie niemożliwe, nawet jeśli sam format pliku odpowiada możliwościom urządzenia. W modelach z obsługą telewizji online (patrz „Funkcje i możliwości”) ten niuans określa również kompatybilność z konkretną transmisją: ogólny format transmisji jest wskazywany dokładnie na podstawie użytego do tego kodeka.

Ogólnie rzecz biorąc, współczesne urządzenia zwykle mają dość obszerne zestawy kodeków, a odtwarzanie wideo zwykle nie stanowi problemu; w ostateczności możesz użyć specjalnych programów do konwersji plików. Jeśli chodzi o konkretne kodeki (jednym z najbardziej zaawansowanych jest H.265, popularny jest też kodek AV1), szczegółowe dane na ich temat można znaleźć w dedykowanych źródłach, jednak przy zwykłym użytkowaniu z odtwarzaczy multimedialnych takie szczegóły nie są potrzebne.