Porównanie Xiaomi Mi Box S vs Android TV Box X96 Mini 16 Gb

- Własny system. System operacyjny urządzenia jest reprezentowany przez markową przez producenta powłokę systemową. Z reguły takie systemy operacyjne mają atrakcyjne i zrozumiałe menu. Markowy system operacyjny jest opracowywany bezpośrednio przez producenta dla zasobów sprzętowych konkretnego modelu lub całej linii, ale ma ograniczone możliwości.

- Android (AOSP). Ten rodzaj systemu operacyjnego to modyfikacja popularnego systemu operacyjnego Android, wyróżniający się przede wszystkim otwartym kodem źródłowym. Jest to wszechstronny system operacyjny, który daje użytkownikowi znacznie większą swobodę działania w zakresie tworzenia zmian i ustawień w samym systemie. Jednocześnie instalacja i stabilność niektórych aplikacji na tej platformie nie są gwarantowane, a ogólne sterowanie systemem nie zostało specjalnie „dopasowane” do dużych ekranów, co może powodować pewne niedogodności. Przede wszystkim takie rozwiązania wzbudzą zainteresowanie użytkowników, którzy rozumieją funkcje systemu operacyjnego Android, lubią dostosowywać wszystko dla siebie i kontrolować, i mają na to czas.

- Android TV. Urządzenia tego typu mogą pochwalić się pełnym oprogramowaniem Android TV specjalnie przystosowanym do pracy na dużych ekranach. Jak sama nazwa wskazuje, jest to rodzaj systemu operacyjnego Android specjalnie „dopasowanego” do takiego sprzętu. Oprócz cech wspólnyc...h dla wszystkich „Androidów” (takich jak możliwość instalowania dodatkowych aplikacji, w tym nawet gier), posiada szereg możliwości specjalnych: zoptymalizowany interfejs, integrację ze smartfonami (w tym możliwość wykorzystania ich jako pilota), wyszukiwanie głosowe itp. Dzięki temu telewizory z tą funkcją znacznie przewyższają funkcjonalność modeli ze „zwykłym” Smart TV. Oczywiście do działania wielofunkcyjnego systemu operacyjnego przewidziany jest dedykowany procesor, podsystem graficzny i pamięć, a dostępność takich zasobów sprzętowych wpływa na całkowity koszt.

- Google TV. Rebranding platformy Android TV dla telewizorów i inteligentnych dekoderów, a raczej nowa powłoka na szczycie systemu operacyjnego pod znakiem „zielonego droida”, wprowadzona w 2021 roku. Wśród innowacji posiada przeprojektowany interfejs użytkownika, ulepszoną bazę wiedzy, która efektywniej dystrybuuje treści według gatunku i zbiera informacje o wyszukiwaniu z całej listy zainstalowanych aplikacji i subskrypcji. Asystent głosowy od teraz lepiej rozumie prośby widzów i podaje rozszerzoną listę tego, co zostało znalezione. Oddzielna zakładka w interfejsie zawiera transmisje na żywo z bieżących wydarzeń, czy to wydarzeń sportowych, czy startu rakiety na Marsa. Usprawniono m.in. aspekty wykorzystania telewizora jako centrum dowodzenia do zarządzania pojedynczym ekosystemem „inteligentnego” domu.

Bluetooth to technologia wykorzystywana do bezpośredniego bezprzewodowego łączenia różnych urządzeń. W odtwarzaczach multimedialnych i tunerach TV może służyć do nadawania dźwięku do bezprzewodowych słuchawek i głośników, do pracy z bezprzewodowymi myszami i klawiaturami, do używania smartfona/tabletu jako pilota itp.; konkretną funkcjonalność należy określić osobno. Należy również pamiętać, że tutaj może być określona obsługiwana wersja Bluetooth. Najnowszą i najbardziej zaawansowaną wersją jest Bluetooth 5.0, a oto bardziej szczegółowy opis różnych wersji:

• Bluetooth v 4.0. Wersja, w której po raz pierwszy wprowadzono format Bluetooth Low Energy (LE) - oprócz zwykłego Bluetooth (funkcjonalność w wersji 2.1) i szybkiego standardu HE do przesyłania dużych ilości informacji (wprowadzony w wersji 3.0). Bluetooth LE może znacznie zmniejszyć zużycie energii podczas przesyłania małych pakietów danych - na przykład żądań-odpowiedzi dotyczących aktywności połączenia w trybie gotowości. Dla samych odtwarzaczy multimedialnych i tunerów TV nie jest to szczególnie ważne, ale w przypadku sprzętu przenośnego (zwłaszcza miniaturowego, gdzie pojemność baterii jest bardzo ograniczona) taka funkcjonalność się przyda.
• Bluetooth v 4.1. Rozwój i ulepszenie Bluetooth 4.0. Jednym z kluczowych usprawnień została optymalizacja wspólnej pracy z modułami komunikacji 4G LTE - tak, aby Bluetooth i LTE nie kolidowały ze sobą. Po...nadto w tej wersji stało się możliwe jednoczesne korzystanie z urządzenia Bluetooth w kilku rolach - na przykład do zdalnego sterowania urządzeniem zewnętrznym przy jednoczesnym przesyłaniu muzyki do słuchawek.
• Bluetooth v 4.2. Kolejny, po 4.1, rozwój standardu Bluetooth. Nie przedstawił fundamentalnych aktualizacji, ale otrzymał szereg ulepszeń w zakresie niezawodności i odporności na zakłócenia, a także poprawioną kompatybilność z Internetem Rzeczy (Internet Of Things).
• Bluetooth v 5.0. Wersja wprowadzona w 2016 roku. Jedną z najbardziej godnych uwagi aktualizacji zostało wprowadzenie dwóch nowych trybów pracy dla Bluetooth LE - ze wzrostem prędkości kosztem zmniejszenia zasięgu i zwiększenie zasięgu kosztem zmniejszenia prędkości. Ponadto wprowadzono szereg usprawnień dotyczących jednoczesnej pracy z dużą liczbą podłączonych urządzeń, a także pracy z komponentami „Internetu Rzeczy”.

- Wi-Fi to technologia wykorzystywana do bezprzewodowego łączenia się z sieciami komputerowymi oraz do bezpośredniego łączenia urządzeń. W odtwarzaczach multimedialnych, tunerach i urządzeniach do przechwytywania wideo może służyć zarówno do dostępu do Internetu lub sieci LAN za pośrednictwem routera bezprzewodowego, jak i do komunikacji ze smartfonem, tabletem itp. Również na tej technologii są oparte funkcje AirPlay, Chromecast i Miracast. Konkretny zestaw funkcji Wi-Fi należy wyjaśnić osobno; tutaj zauważamy, że ten punkt może również określać konkretną obsługiwaną wersję takiego połączenia. Oto główne aktualne opcje:

• Wi-Fi 5 (802.11ac). Jeden z najnowszych (na rok 2020) standardów. Wykorzystuje pasmo 5 GHz (mniej przeciążone niż wcześniejsze pasmo 2,4 GHz), aby zapewnić niezawodność i niskie opóźnienia; a prędkość może osiągnąć 6,77 Gb/s z wieloma antenami i 1,69 Gb/s dla pojedynczej anteny.
• Wi-Fi 4 (802.11n). Poprzednik opisanego powyżej Wi-Fi 5, pierwszy standard, w którym wprowadzono pasmo 5 GHz – tutaj jest ono używane wraz z tradycyjnym 2,4 GHz i nie jest obsługiwane przez niektóre urządzenia z Wi-Fi 4. Prędkość wynosi do 600 Mb/s.

Należy pamiętać, że oprócz bezpośrednio deklarowanego standardu Wi-Fi, centrum multimedialne, odbiorniki cyfrowe i urządzenia do przechwytywania wideo zwykle zapewniają wsparcie dla wcześniejszych wersji - dla maksymalne...j kompatybilności z różnymi urządzeniami.

Urządzenie do odczytu kart pamięci, najczęściej w formacie SD. Funkcja ta jest szczególnie przydatna do wymiany informacji z niektórymi rodzajami współczesnej elektroniki: prawie wszystkie aparaty i laptopy są wyposażone w czytniki kart pamięci, a karty microSD używane w smartfonach i innych kieszonkowych gadżetach można używać w slotach SD za pomocą prostych adapterów. Dzięki czytnikowi kart pamięci można np. łatwo przeglądać materiały zrobione aparatem lub aparatem smartfona, kopiować muzykę i filmy z laptopa do odtwarzacza multimedialnego, a nawet wykonywać zadania specjalne, takie jak aktualizacja oprogramowania odtwarzacza. W urządzeniach do przechwytywania wideo wbudowany czytnik kart umożliwia dodanie nośnik do listy dysków komputera.

HDMI to najpopularniejszy nowoczesny interfejs dla treści HD i dźwięku wielokanałowego. Dzięki temu połączeniu sygnały wideo i audio przesyłane są jednym kablem, a przepustowość w najnowszych wersjach ( HDMI 2.0 i HDMI 2.1) jest wystarczająca do pracy z rozdzielczością UltraHD i jeszcze wyższą. Prawie każdy nowoczesny ekran (telewizor, monitor itp.) z obsługą HD ma co najmniej jedno wejście HDMI, więc większość odtwarzaczy multimedialnych i odbiorników telewizyjnych ma tego typu wyjście. Istnieją jednak również modele bez HDMI – są to w większości przestarzałe lub najtańsze rozwiązania, wykorzystujące wyłącznie analogowe interfejsy wideo. Istnieją również modele dla kilku HDMI i w większości przypadków jeden z tych portów jest przeznaczony dla sygnału wejściowego, podczas gdy porty HDMI różnią się wersją.

- wersja 1.4. Wersja zaprezentowana jeszcze w 2009 roku, ale do dziś nie tracąca popularności. Obsługuje wideo 4K (4096x2160) przy 24 kl./s i Full HD przy 120 kl./s; ta ostatnia umożliwia między innymi przesyłanie wideo 3D za pośrednictwem takiego interfejsu. Oprócz oryginalnej wersji 1.4 istnieją również ulepszone wersje v 1.4a i v 1.4b, w których możliwości pracy z 3D zostały dodatkowo rozszerzone.

- wersja 2.0. Wersja wydana w 2013 roku. Wprowadził m.in. możliwość pracy z wideo 4K z prędkością do 60 kl./s, kompatybilność z ultraszerokim formatem 21:9, a...także obsługę do 32 kanałów i 4 strumieni audio jednocześnie. Obsługa HDR nie była pierwotnie przewidziana w tej wersji, ale została wprowadzona w aktualizacji v 2.0a i dalej rozszerzona w v 2.0b; odtwarzacze multimedialne z tej kategorii mogą obsługiwać zarówno oryginalną wersję 2.0, jak i jedną z ulepszonych.

- wersja 2.1. Przykładowa wersja 2017, znana również jako HDMI Ultra High Speed. Rzeczywiście, zapewnia bardzo solidną przepustowość, umożliwiając pracę nawet z wideo 10K z prędkością 120 kl./s; ponadto wprowadzono szereg ulepszeń w obsłudze HDR. Należy pamiętać, że pełne wykorzystanie HDMI v 2.1 jest możliwe tylko przy użyciu specjalnego kabla, jednak funkcje wcześniejszych wersji pozostają dostępne przy użyciu zwykłych przewodów.

LAN to złącze do przewodowego połączenia z Internetem i/lub siecią lokalną za pomocą kabla Ethernet. Połączenie przewodowe nie jest tak wygodne jak Wi-Fi (patrz „Multimedia”), jednak jest uważane za bardziej niezawodne i zapewnia szybsze przesyłanie danych. Wskaźniki prędkości zależą od urządzenia i mogą wynosić 100 Mb/s i 1 Gb/s.

Rodzaj interfejsu audio S-P/DIF, wykorzystujący kabel światłowodowy TOSLINK. Podobnie jak złącze koaksjalne, wyjście optyczne wykorzystuje cyfrowy format transmisji danych i może obsługiwać dźwięk wielokanałowy. Przy tym światłowód wymaga dość delikatnej obsługi, ale jest absolutnie niewrażliwy na zakłócenia elektryczne.

Model procesora (CPU) zainstalowanego w odtwarzaczu multimedialnym.

Informacje te służą głównie celom referencyjnym: procesor jest wybierany w taki sposób, aby zapewnić pewne praktyczne parametry (maksymalną rozdzielczość, obsługę określonych standardów, działanie aplikacji wbudowanych itp.). Dlatego przy wyborze należy skupić się przede wszystkim na tych cechach. Jeśli jednak chcesz, znając model procesora, możesz znaleźć szczegółowe dane na jego temat i ocenić możliwości odtwarzacza multimedialnego do pracy z aplikacjami wymagającymi dużej ilości zasobów. Może to być przydatne w szczególności, jeśli wybierasz model dla Androida (patrz wyżej) i planujesz intensywnie korzystać z dodatkowego oprogramowania - zestaw aplikacji dla tego systemu operacyjnego jest bardzo obszerny, a niektóre z nich są dość wymagające pod względem zasobów systemowych.

Należy również pamiętać, że dane procesora są często aktualizowane w celach reklamowych - aby podkreślić, że urządzenie ma dość zaawansowany układ znanej marki. Wśród najpopularniejszych marek takich procesorów są Allwinner, Amlogic, Rockchip, Realtek.

Pojemność własnej pamięci zainstalowanej w odtwarzaczu multimedialnym.

W tym przypadku pamięć własna oznacza dostępną dla użytkownika pamięć tylko do odczytu - czyli taką, którą można według własnego uznania zapełnić filmami, muzyką, aplikacjami itp. Im większa pojemność takiej pamięci, tym wygodniej jest dla użytkownika; z drugiej strony, parametr ten znacząco wpływa na koszt całego urządzenia. Ponadto należy pamiętać, że do filmów i innych treści multimedialnych nadają się również nośniki zewnętrzne - pendrive'y, przenośne dyski twarde, dyski z instalacją w gnieździe (patrz poniżej), dyski optyczne itp. Warto więc konkretnie szukać modelu z pojemną pamięcią ma sens w zasadzie w dwóch przypadkach. Po pierwsze, jeśli chcesz przechowywać obszerną kolekcję treści bezpośrednio w odtwarzaczu multimedialnym, aby nie bawić się z podłączaniem pendrive'ów, uruchamianiem dysków itp. Po drugie, jeśli kupujesz model na Androida i planujesz zainstalować dużą ilość dodatkowego oprogramowania na nim (aplikacje najlepiej umieścić w pamięci wewnętrznej i często jest to jedyna możliwa opcja).

Co do konkretnych wskaźników, to pojemność do 4 GB włącznie jest obecnie uważana za bardzo skromną; taki dysk nie wystarcza nawet na film HD 720p, jego przeznaczeniem jest głównie przechowywanie niewielkiego zestawu aplikacji. 8 GB i 16 GB są też sto...sunkowo niewielkie, ale to już pozwala na pracę z dość rozbudowanym zestawem oprogramowania i przechowywanie poszczególnych filmów w rozdzielczościach HD. A jeśli początkowo zamierzasz przechowywać na swoim urządzeniu dużą ilość treści, zdecydowanie warto zwrócić uwagę na modele o pojemności 32 GB lub więcej.