Porównanie Cooper&Hunter CH-D010WD2 vs Cooper&Hunter CH-D005WD1

Wydajność nominalna osuszacza to maksymalna ilość wilgoci, jaką urządzenie może usunąć z powietrza w ciągu dnia.

Aby osuszacz działał wydajnie, jego wydajność nie może być mniejsza niż ilość nadmiaru wilgoci, która w tym samym czasie gromadzi się w pomieszczeniu. Ilość tę można obliczyć za pomocą specjalnych formuł lub programów kalkulatora. Co prawda, wyniki takich obliczeń są dość przybliżone, jednak można je wykorzystać w doborze, a dla pełnej gwarancji warto wziąć margines wydajności co najmniej 10 – 20%. W razie potrzeby ten zapas może być większy; należy jednak pamiętać, że wysoka wydajność znacząco wpływa na cenę, wymiary i zużycie energii osuszacza.

Pobór mocy przez osuszacz podczas normalnej pracy.

Z praktycznego punktu widzenia ta cecha jest drugorzędna – producenci dobierają moc w taki sposób, aby zapewnić wymagane parametry pracy (wydajność, przepływ powietrza itp.), a przy wyborze warto skupić się przede wszystkim na tych parametrach. Niemniej jednak od zużycia energii zależą również pewne praktyczne kwestie. Po pierwsze, tylko modele o mocy nie większej niż 3 – 3,5 kW można podłączyć do zwykłych domowych gniazdek; wyższy pobór mocy wymaga albo zasilania 400 V (patrz „Typ podłączenia”), albo bezpośredniego podłączenia do rozdzielnicy. Jednak we współczesnych osuszaczach rzadko spotyka się moc nawet większą niż 2 kW – dla większości tych urządzeń pobór mocy mieści się w przedziale od 500 do 1000 W lub od 1000 do 2000 W, a w najskromniejszych modelach w ogóle nie przekracza 500 W. Po drugie, dane dotyczące mocy mogą być wymagane do obliczenia obciążenia sieci. Taka potrzeba pojawia się głównie przy doborze dodatkowego wyposażenia – wyłączników, stabilizatorów, zasilaczy awaryjnych itp.

Należy również pamiętać, że modele o podobnych parametrach mogą różnić się zużyciem energii. Oszczędniejszy osuszacz jest często droższy, ale przy regularnym użytkowaniu ta różnica procentuje niższymi kosztami energii.

Powierzchnia pomieszczenia, dla którego przeznaczone jest urządzenie. W rzeczywistości ten punkt wskazuje maksymalną powierzchnię, którą ten model może skutecznie obsłużyć: użycie w mniejszych pomieszczeniach jest całkiem możliwe, ale dla większej przestrzeni urządzenie po prostu nie ma wystarczającej wydajności. Należy również pamiętać, że powierzchnia jest wskazana na podstawie wysokości sufitu 2,5 – 3 m – standardowa wartość dla pomieszczeń mieszkalnych; przy większej wysokości sufitu powierzchnia efektywna maleje, można ją przeliczyć za pomocą specjalnych wzorów.

Wybierając według powierzchni pomieszczenia, warto wziąć pewien margines, ale nie powinien on być zbyt duży – w przeciwnym razie urządzenie okaże się niepotrzebnie mocne, nieporęczne i drogie.

Maksymalna ilość powietrza, którą osuszacz może przetworzyć w ciągu godziny.

Wybór według tego parametru zależy od wielkości pomieszczenia. Uważa się, że w celu efektywnego działania osuszacz musi przepuścić przez siebie ilość powietrza w ciągu godziny, która przekracza powierzchnię pomieszczenia 3 – 4 razy; możesz określić powierzchnię pomieszczenia, mnożąc powierzchnię przez wysokość sufitu. Na przykład pomieszczenie o powierzchni 12 m2 z sufitami o wysokości 2,5 m pomieści 12*2,5 = 30 m3 powietrza; odpowiednio do wydajnej pracy w takim pomieszczeniu wymagany jest osuszacz o wydajności 30*3 = 90 m3/h, a najlepiej 30*4 = 120 m3/h. Całkiem możliwe jest wybranie urządzenia z marginesem przepływu powietrza — chyba że trzeba liczyć się z tym, że wzrost wydajności wpływa na cenę i zużycie energii. Jednak zbyt niska wartość tego parametru jest niepożądana: taki osuszacz po prostu nie radzi sobie skutecznie ze swoim zadaniem.

Jeśli chodzi o konkretne liczby, modele o stosunkowo niskiej mocy przetwarzają do 250 m3/h, urządzenia o wydajności 251 – 500 m3/h i 501 – 750 m3/h można uznać za należące do średniego poziomu, a wiele urządzeń jest w stanie przetworzyć więcej niż 750 m3/h.

Pojemność zbiornika do zbierania skroplonej wody (wilgoci usuwanej z powietrza), przewidzianego w konstrukcji osuszacza.

Im pojemniejszy zbiornik na skropliny, tym wolniej będzie się napełniał i tym rzadziej trzeba go opróżniać. Jest to szczególnie ważne w przypadku urządzeń o wysokiej wydajności (patrz wyżej). Z drugiej strony pojemny zbiornik jest odpowiednio zwymiarowany, co wpływa na wymiary osuszacza. Oceniając zależność pomiędzy pojemnością zbiornika a wydajnością osuszacza, należy pamiętać, że urządzenie bardzo rzadko pracuje z pełną wydajnością. Aby uzyskać szczegółowe informacje, zobacz „Wydajność”; tutaj zwracamy uwagę, że jeśli np. osuszacz o wydajności 24 l/dobę ma zbiornik o pojemności 4 l, to nie oznacza to, że zbiornik będzie koniecznie napełniany do góry co 4 godziny. Alternatywą dla zbiorników jest zastosowanie stałych systemów odprowadzania skroplin; aby uzyskać więcej szczegółów, patrz „Funkcje”.

Maksymalny poziom hałasu wytwarzanego przez osuszacz podczas pracy. Im niższy wskaźnik ten, tym wygodniejsze będzie korzystanie z urządzenia; dotyczy to zwłaszcza pomieszczeń mieszkalnych. W warsztatach produkcyjnych, magazynach i innych podobnych miejscach poziom hałasu nie jest tak krytyczny — tego typu urządzenia klimatyzacyjne są często instalowane w miejscach, w których ludzie rzadko bywają, lub w pobliżu takich hałaśliwych urządzeń, na tle których hałas z osuszacza może po prostu zaniknąć. Niemniej jednak, nawet w przypadku pomieszczeń niemieszkalnych, dane dotyczące „głośności pracy” mogą być przydatne – na przykład w celu oceny konieczności zastosowania specjalnej ochrony słuchu i innych środków ochrony pracy.

Zauważ, że wskaźnik ten jest mierzony w decybelach i jest to wartość nieliniowa: na przykład zmiana o 3 dB odpowiada w przybliżeniu dwukrotnemu wzrostowi/zmniejszeniu mocy, 10 dB — 10 razy itd. Dlatego najłatwiejszym sposobem oceny poziomu hałasu są tabele porównawcze. Oto uproszczona tabela dla zakresu, do którego należy większość nowoczesnych osuszaczy.

35 dB — rozmowa w wyciszonych tonach;
40 dB — cicha rozmowa; maksymalny poziom hałasu dozwolony w pomieszczeniach mieszkalnych w ciągu dnia;
45 — 50 dB — mówienie normalnym tonem;
55 dB — tło akustyczne w biurze bez specjalnych źródeł hałasu;
60 dB — głośna rozmowa;
65 dB — ulica miejska o średnim natężeniu ruchu;
70 dB — rozmowa kilku osób w podniesionych tonach.