Porównanie Karcher SC 2 EasyFix vs Karcher SC 3

Moc znamionowa pobierana przez myjkę parową podczas pracy. Z reguły jest obliczana według maksymalnego poboru mocy przy użytkowaniu w trybie normalnym, bez nietypowych sytuacji.

Ogólnie rzecz biorąc, parametr ten jest drugorzędny przy wyborze: producenci dobierają moc w taki sposób, aby zapewnić niezbędne wskaźniki wydajności, ciśnienia itp. Jednak niektóre praktyczne punkty są również związane z mocą. Tak więc, przy tej samej wydajności (patrz „Intensywność pary”), mocniejsze urządzenie będzie spędzać mniej czasu na podgrzewaniu wody i wytwarzaniu pary; można go również wyposażyć w bardziej pojemny bojler (patrz „Pojemność bojlera na wodę”), co jest przydatne przy długotrwałej ciągłej pracy. Z drugiej strony takie urządzenia okazują się droższe, a często też cięższe i bardziej masywne niż stosunkowo „słabe” myjki parowe, a poza tym bardziej obciążają sieć.

Drugi punkt związany z mocą to tylko obliczenia obciążenia okablowania i różnych urządzeń elektrycznych (automatyka zabezpieczająca, stabilizatory, generatory itp.).

Maksymalne ciśnienie pary na wylocie dyszy roboczej, które może wytworzyć parownica.

Wysokie ciśnienie ma pozytywny wpływ na intensywność oddziaływania i głębokość przenikania pary; jest to szczególnie ważne przy usuwaniu starych zabrudzeń, a także przy obróbce dywanów, tapicerki meblowej i innych podobnych materiałów. Z drugiej strony wzrost ciśnienia roboczego wpływa na wagę, cenę i pobór mocy urządzenia.

Jeśli chodzi o konkretne liczby, ciśnienie do 3 bar włącznie uważane jest za bardzo niskie; takie wskaźniki występują głównie wśród mopów parowych (patrz „Rodzaj”), a także w najprostszych parownicach domowych (w tym w odmianach ręcznych). 3,1 - 4 bary - średni wskaźnik; w szczególności odpowiada mu większość jednostek domowych, a także najprostszych modeli profesjonalnych. A więcej niż 4 bary można spotkać głównie w dość zaawansowanych urządzeniach, chociaż są wyjątki od tej reguły.

Wydajność pary, zapewniana przez parownicę. W przypadku modeli ze sterowaniem mocą i/lub wilgotnością w tym punkcie wskazywana jest maksymalna możliwa wartość.

Wybierając w oparciu o wskaźnik ten, należy pamiętać, że wydajność charakteryzuje jedynie ilość pary wodnej, wytwarzanej przez urządzenie na minutę. Intensywność oddziaływania tej pary na obrabianą powierzchnię/wyrób może być różna, przede wszystkim zależy ona od ciśnienia roboczego. Dlatego tylko urządzenia o podobnych wskaźnikach ciśnienia mogą być bezpośrednio porównywane na podstawie tego wskaźnika. Przy takich porównywaniach warto wychodzić z założenia, że wyższa wydajność pozwala szybciej poradzić sobie z większymi nakładami pracy, jednak wymaga mocniejszych elementów grzejnych oraz pojemnych zbiorników – co z kolei wpływa na wymiary, wagę i cenę całej parownicy.

Czas nagrzewania do wytworzenia pary. Czas trwania procesu nagrzewania zależy bezpośrednio od mocy urządzenia i objętości zbiornika na wodę.

Zwracamy również uwagę, że w niektórych sytuacjach rzeczywisty czas nagrzewania może być krótszy niż deklarowany. Na przykład, jeśli główny zbiornik (kocioł) nie jest całkowicie napełniony, a konstrukcja nie przewiduje dodatkowego zbiornika na zimną wodę. Aby mieć pewność, należy kierować się wartością podaną bezpośrednio w specyfikacji.

System zapobiegający tworzeniu się kamienia wewnątrz zbiornika parownicy.

Kamień – nierozpuszczalny kamień wapienny – powoduje jednocześnie kilka niepożądanych efektów. Po pierwsze zmniejsza sprawność elementu grzejnego, a z czasem może go całkowicie wyeliminować. Po drugie, cząstki nalotu mogą odrywać się od powierzchni zbiornika i zanieczyszczać rury, węże i dysze parownicy. Po trzecie, przy kontakcie z mytą powierzchnią takie cząstki mogą tworzyć nowe zanieczyszczenia, czasami bardzo trudne do usunięcia. Kamień tworzy się szczególnie szybko przy użyciu „twardej” wody o dużej zawartości soli wapnia; jednak nawet „miękka” woda nie jest zabezpieczeniem przed tym zjawiskiem.

Aby tego wszystkiego uniknąć, we współczesnych parownicach przewiduje sięochronę przed osadzaniem się kamienia. Funkcja ta jest zwykle realizowana przez specjalny filtr, który usuwa sole wapnia z używanej wody; innymi słowy, kamień nadal osadza się w aparacie, jednak nie na krytycznych elementach konstrukcyjnych, a na detalach specjalnie zaprojektowanych do tego celu. Należy pamiętać, że filtry mają ograniczoną żywotność i wymagają okresowej wymiany (a im twardsza woda, tym częściej taką wymianę trzeba będzie robić).

Specjalny schowek do przechowywania nasadek i innych akcesoriów, zwykle umieszczony bezpośrednio w korpusie parownicy.

Należy mieć na uwadze, że najczęściej schowek na nasadki przeznaczony jest do akcesoriów o stosunkowo niewielkich rozmiarach. Jednak nawet taki przyrząd znacznie ułatwia przechowywanie i transportowanie urządzenia: w przypadku dodatkowych elementów nie przyjdzie szukać osobnego opakowania.