Porównanie Candy Smart CS4 H7A1DE vs Beko DCY 7402 GB5

— Kondensacyjna (z rekuperatorem). Ogólna zasada działania suszarki kondensacyjnej jest następująca: ogrzane powietrze przechodzi przez bęben z praniem, wychwytuje wilgoć, a następnie ulega schłodzeniu, przy czym nadmiar wilgoci skrapla się w specjalnej komorze. Przewagą wszystkich suszarek kondensacyjnych nad wywiewowymi jest łatwość montażu — nie wymagają podłączenia do wentylacji, można je zainstalować w dowolnym pomieszczeniu. Użytkownik musi jednak monitorować stan zbiornika na skropliny i okresowo go opróżniać; ponadto same w sobie takie suszarki są nieco bardziej skomplikowane i droższe niż wywiewowe. Jednak ten rodzaj — z rekuperatorem — jest najprostszym i najtańszym spośród suszarek kondensacyjnych. Zgodnie z nazwą ogrzane powietrze schładza w nich rekuperator — wymiennik ciepła, który oddaje nadmiar ciepła do powietrza zewnętrznego. Ogrzewanie powietrza wewnątrz odbywa się zwykle za pomocą klasycznego elementu grzejnego. Ze względu na swoją dostępność takie suszarki są bardzo popularne, ale mają też poważne wady. Po pierwsze, urządzenia tego typu są dość „żarłoczne” pod względem zużycia energii elektrycznej. Po drugie, efektywność ich pracy jest stosunkowo niska, co więcej bezpośrednio zależy od różnicy temperatur pomiędzy powietrzem na zewnątrz i wewnątrz suszarki.

— Kondensacyjna (z pompą ciepła). Najbardziej zaawansowany i jednocześnie najdroższa odmian...a suszarek kondensacyjnych. Więcej ogólnych informacji na temat suszarki kondensacyjnej można znaleźć powyżej. Tutaj zauważamy, że w tego typu modelach schładzanie odbywa się kosztem pompy ciepła — sprężarki, która odbiera nadmiar ciepła z komory kondensacyjnej i przenosi je do elementu grzejnego. Zapewnia to szereg korzyści w porównaniu z tradycyjną suszarką z rekuperatorem. Jedną z najbardziej zauważalnych jest jej wysoka wydajność i oszczędność: pompa ciepła faktycznie pozwala na wielokrotne ponowne wykorzystanie zgromadzonej energii cieplnej, a na jej pracę zużywa się mniej energii elektrycznej niż na stałe ogrzewanie powietrza w modelach z rekuperatorami. Ponadto suszenie jest łatwiejsze i szybsze, a szybkość pracy praktycznie niezależna od warunków zewnętrznych. Ponadto takie urządzenie prawie nie generuje dodatkowego ciepła. Wady modeli z pompą ciepła są tradycyjne — złożoność i wysoki koszt.

— Wywiewowa (wentylacyjna). Rodzaj suszarki, w której nadmiar wilgoci jest po prostu „wywiewany” z urządzenia na zewnątrz. W porównaniu do suszarki kondensacyjnej, ten format pozwala na tworzenie prostszych, tańszych i bardziej kompaktowych urządzeń; w użyciu takie modele są nieco łatwiejsze — ze względu na to, że nie wymagają monitorowania poziomu wody w zbiorniku na skropliny. Natomiast instalacja suszarki wywiewowej jest zauważalnie trudniejsza. Tak więc w pomieszczeniu, w którym znajduje się urządzenie, musi być wydajny system wentylacji — w przeciwnym razie zawsze będzie tam „łaźnia” o wysokiej wilgotności i temperaturze, a taki mikroklimat jest nie tylko szkodliwy dla ludzi i przedmiotów, ale także zauważalnie pogarsza wydajność suszenia. Jeśli z tego czy innego powodu niemożliwe jest zorganizowanie ogólnej wentylacji pomieszczenia, będziesz musiał wykonać osobny kanał powietrzny do odprowadzenia pary z suszarki na zewnątrz. W rezultacie ten format pracy jest uważany za niewygodny i niezwykle rzadki.

Wewnętrzna pojemność bębna suszarki.

Pojemniejszy bęben może pomieścić więcej prania, jednak nie ma tutaj sztywnej zależności: modele o tej samej pojemności mogą różnić się maksymalnym załadunkiem. Wynika to z faktu, że do obsługi dużej masy rzeczy potrzebny jest nie tylko pojemny bęben, jednak także silnik o odpowiedniej mocy. Należy zauważyć, że w większym bębnie ta sama masa prania wyschnie efektywniej niż w małym — rzeczy będą swobodniej rozprowadzane na bębnie, mniej się gniotą, a ciepłe powietrze lepiej wniknie w fałdy między tkaninami. Dzięki temu przy tej samej pojemności bębna model z mniejszym załadunkiem będzie wydajniejszy niż model z większym (oczywiście przy pełnym załadunku – rzeczywista ilość załadowanego prania może być mniejsza). Z drugiej strony pojemny bęben zajmuje więcej miejsca, a wymiary suszarki w dużej mierze zależą od wielkości bębna.

Liczba preinstalowanych programów suszenia. Takie programy są często zoptymalizowane pod kątem konkretnego rodzaju tkaniny: len, jedwab, syntetyki itp. Im więcej programów suszenia, tym bardziej uniwersalna i łatwiejsza w użyciu suszarka. Co prawda, należy pamiętać, że określony zestaw trybów w różnych modelach może być różny, a nawet solidna różnorodność programów nie gwarantuje, że będzie wśród nich odpowiedni. Dlatego przed zakupem wskazane jest wyjaśnienie nie tylko liczby, ale także listy zadeklarowanych programów.

Możliwość ustawienia na suszarce programu własnego pracy. W takim programie użytkownik może według własnego uznania wskazywać parametry pracy (czas trwania, temperaturę, intensywność obrotów itp.); zapewnia to dodatkowe opcje sterowania urządzeniem. „Program własny” może być szczególnie przydatny w niestandardowych sytuacjach, gdy żaden z predefiniowanych trybów pracy nie jest odpowiedni.

Zwróć uwagę, że zestaw parametrów ustawianych podczas tworzenia programu może się różnić w różnych modelach; szczegóły te należy wyjaśnić osobno.

Możliwość wyboru wilgotności resztkowej suszonego prania – od całkowicie suchego, które można od razu schować do szafy, po lekko niedosuszone, które jest optymalne do prasowania. Jeśli dostępna jest regulacja poziomu resztkowej wilgotności prania, użytkownik musi tylko wybrać żądaną wilgotność resztkową – sama suszarka będzie kontrolować stan prania i przestanie suszyć we właściwym czasie.

System oświetlenia wnętrza urządzenia. Zwykle włącza się automatycznie po otwarciu drzwi suszarki, zmniejszając w ten sposób prawdopodobieństwo, że niektóre rzeczy (zwłaszcza małe i ciemne) zostaną zapomniane w bębnie.

Pojemność zbiornika na skondensowaną wodę w suszarkach kondensacyjnych (patrz „Rodzaj suszarki”). Im większy zbiornik, tym rzadziej trzeba go opróżniać. Jednocześnie w większości modeli pojemność zbiornika na skropliny jest standardowa — około 5 — 6 litrów: uważa się to za optymalny kompromis między pojemnością a wymiarami.

Klasa suszenia opisuje ogólną wydajność suszenia, jaką zapewnia urządzenie. Jest oznaczana literą łacińską, gdzie A to najlepsza wydajność, a dalej w dół (klasa suszenia B jest gorsza od klasy A, ale wyższa od klasy C). Oczywiście suszarki o wyższej wydajności są droższe (przy pozostałych warunkach równych).

Klasa energetyczna charakteryzuje nie rzeczywiste zużycie energii, ale efektywność działania urządzenia — innymi słowy, jaka część energii elektrycznej zużywa się bezpośrednio do pracy użytecznej. W przypadku suszarek wskaźnik ten jest szczególnie ważny, biorąc pod uwagę fakt, że takie urządzenia są dość „żarłoczne” pod względem zużycia energii elektrycznej. W efekcie modele o tych samych możliwościach, ale różnych klasach energetycznych znacznie różnią się pod względem kosztów eksploatacji (pod względem rachunków za energię elektryczną). Co prawda, same oszczędniejsze modele są droższe — jednak ta różnica z reguły szybko się opłaca.

Początkowo klasy oznaczano literami łacińskimi od A(najwyższej klasy), a następnie alfabetycznie. Wraz z rozwojem technologii pojawiły się oszczędniejsze poziomy zużycia niż oryginalna klasa A — są one oznaczone jako A+, A++, A+++ itp. (im więcej plusów, tym mniejsze zużycie). W rzeczywistości najwyższa klasa energetyczna we współczesnych suszarkach to właśnie A+++; wskaźniki na poziomie A – A+ można nazwać dobrymi, B – średnimi, C – akceptowalnymi.