Porównanie Tanita BC-730 vs Tanita BC-532

Wagi są w stanie prowadzić ewidencję w różnych jednostkach miary, natomiast rozliczenia mogą odbywać się zarówno według masy, jak i objętości. Wśród najczęstszych jednostek miary wyróżniamy następujące.

- Gramy (g) - jednostka wagi należąca do systemu metrycznego. Gramy są używane w wagach kuchennych stołowych.

- Kilogramy (kg) - to metryczna jednostka wagi. Kilogramy są używane w urządzeniach podłogowych.

- Funty (lb: oz) - to powszechna jednostka wagi używana w niektórych krajach europejskich, a także w Stanach Zjednoczonych. 1 funt można przyrównać do 0,45 kilograma.

- Mililitry (ml) - to metryczna jednostka objętości. Niektóre modele wag są w stanie określić objętość mleka i wody na podstawie wagi.

- Uncje (fl'oz) - to jednostka miary objętości stosowana w krajach anglojęzycznych. 1 uncja amerykańska może przyrównać do 30 ml.

- Kamienie (st) - brytyjska jednostka wagi. Kamienie służą do obliczania masy ciała człowieka, dlatego ten system pomiarowy znajduje się w podłogowych wagach domowych i specjalistycznych wagach diagnostycznych. 1 kamień można przyrównać do 6,35 kilograma.

- Tarowanie. Możliwość uwzględnienia wagi tary lub innego opakowania, w którym podczas ważenia umieszczane są ważone materiały. Zwykle funkcja ta działa w ten sposób: na wagę umieszcza się pusty pojemnik (na przykład, pudełko lub szklanka) i waga urządzenia jest resetowana do zera (na przykład, przez naciśnięcie przycisku lub przekręcenie specjalnego pokrętła). Tak więc, podczas napełniania pojemnika waga pokaże nie całkowitą wagę, ale tylko wagę zawartości. A w niektórych modelach „dodatkową” wagę, której nie trzeba brać pod uwagę, można nawet ustawiać ręcznie.

- Pomiar objętości. Możliwość wykorzystania wag do pomiaru objętości cieczy. Funkcja ta występuje tylko w wagach kuchennych (patrz „Rodzaj wagi”) i może być realizowana na różne sposoby. Na przykład, niektóre modele wyposażone są w miskę z podziałką – faktycznie pełni ona rolę miarki i działa na podobnej zasadzie. W innych można ustawić rodzaj płynu (woda, mleko, olej roślinny itp.), a urządzenie automatycznie przeliczy objętość według wagi. Jednak w każdym przypadku funkcja ta przyda się, jeśli ważna jest dla Ciebie maksymalna dokładność w określeniu ilości danego składnika.

- Automatyczne włączenie. Automatyczna aktywacja wag elektronicznych podczas obciążania ich. Mała, ale całkiem przydatna opcja.

- Automatyczne wyłączanie. Funkcja ta zapewnia wyłąc...zenie wag elektronicznych (patrz „Mechanizm”) po pewnym czasie od zdjęcia z nich ładunku. Dzięki automatycznemu wyłączaniu nie możesz bać się wyczerpania baterii, zapominając o wyłączeniu urządzenia. W niektórych modelach ręczne wyłączanie w ogóle nie jest dostępne - tylko automatyczne.

- Komunikaty głosowe. Obecność funkcji powiadamiania głosowego w wadze. Zwykle polega na tym, że waga (lub inny wynik pomiaru) jest „komunikowany” przez głośnik urządzenia. Dzięki temu użytkownik nie musi patrzeć na wyświetlacz, aby zobaczyć wyniki. Funkcja ta występuje głównie w wagach podłogowych (patrz „Rodzaje wag”), to właśnie w takich modelach jest ona najistotniejsza: nie każdy może zobaczyć wyświetlacz bez pochylania się w jego stronę i może być niewygodne, jeśli nie niemożliwe, pochylić się (na przykład, w przypadku problemów zdrowotnych). Powiadomienia głosowe mogą być realizowane w różnych językach; listę dostępnych języków, a także wybór między nimi, należy doprecyzować osobno.

- Licznik kalorii. Funkcja ta pozwala obliczyć wartość odżywczą ważonego jedzenia; najczęściej mówimy o liczbie kalorii, jednak zaawansowane modele potrafią również określać inne parametry (zawartość białka-tłuszczu-węglowodanów, błonnika, płynów itp.). W tym celu waga przechowuje dane o wartości odżywczej różnych produktów; aby określić liczbę kalorii, podczas ważenia należy wybrać konkretny produkt z tej listy. Teoretycznie funkcja ta może być bardzo przydatna dla tych, którzy uważnie pilnują swoją dietę i starają się dokładnie dawkować kaloryczną zawartość jedzenia. W praktyce licznik kalorii podaje często tylko przybliżone liczby, które mogą słabo odpowiadać rzeczywistym wskaźnikom. Na przykład, takie urządzenie dobrze sobie radzi z obliczaniem wartości odżywczej warzyw i owoców, ale w przypadku zbóż wskazana jest pewna średnia wartość - a rzeczywista zawartość kalorii w owsiance bardzo zależy od tego, w jaki sposób jest gotowana. Dlatego sprawdzać osobno licznik kalorii; a jeśli potrzebujesz najdokładniejszych danych o wartości odżywczej produktów, lepiej odwołaj się do specjalnych tabel i metod obliczeniowych. - Timer. Obecność timera pozwala na użycie wagi do odliczania czasu: użytkownik ustawia żądany czas, uruchamia timer, a po upływie określonego interwału rozlega się sygnał. Funkcja ta może przydać się do różnych zadań, ale jest szczególnie przydatna w kuchni - podczas gotowania często trzeba dokładnie kontrolować czas. W rezultacie prawie wszystkie wagi z zegarem - to wagi kuchenne (patrz „Rodzaj wagi”).

- Termometr. Obecność wbudowanego termometru w wadze. Z reguły, funkcję tę pełni najprostszy czujnik termiczny, który określa temperaturę otaczającego powietrza; a większość wag z takim wyposażeniem - to wagi kuchenne lub podłogowe (patrz "Rodzaj wagi"). Należy pamiętać, że w praktyce termometr jest stosunkowo rzadko potrzebny, a funkcja ta jest bardziej „przyjemnym dodatkiem” niż poważną zaletą funkcjonalną. Jednak taki sprzęt nie ma prawie żadnego wpływu na koszt wag - czujniki temperatury są bardzo tanie.

- Synchronizacja z komputerem/telefonem. Wagę można podłączyć do komputera i/lub urządzenia mobilnego (smartfon, tablet) w celu wymiany danych. Z reguły, aby ta funkcja działała, musisz zainstalować specjalną aplikację na swoim komputerze lub gadżecie (może być nawet dołączony do zestawu). Specyficzny sposób takiego podłączenia i jego możliwości mogą się różnić w zależności od ogólnego typu i modelu wagi. Tak więc połączenie może odbywać się metodą przewodową (USB) lub bezprzewodową (Wi-Fi, Bluetooth). Większość modeli z funkcją synchronizacji - to urządzenia podłogowe z funkcjami diagnostycznymi (patrz poniżej), a dane pomiarowe są wykorzystywane do prowadzenia rejestru informacji o ciele. Funkcjonalność ta jest szczególnie przydatna dla sportowców, entuzjastów fitnessu i osób, uprawiających sport w celach terapeutycznych; może to zapewnić kompatybilność nie tylko z „natywnym” oprogramowaniem, ale także z usługami medycznymi i fitnes-serwisami innych firm. Innym rodzajem urządzenia z możliwością synchronizacji jest waga kuchenna: w nich aplikacja zainstalowana na komputerze PC lub smartfonie służy do pracy z różnymi przepisami kulinarnymi.

Liczba użytkowników, które mogą być zapisywane w pamięci urządzenia.

Pamięć dla kilku komórek znajduje się głównie w modelach podłogowych (patrz „Rodzaj wagi”) o rozszerzonych możliwościach diagnostycznych (te ostatnie nie są jednak konieczne). Waga o takich możliwościach jest w stanie zapisywać dane co najmniej o kilku pomiarach dla każdego użytkownika (często ze wskazaniem czasu i daty pomiaru). Ponadto konstrukcja może przewidywać dodatkowe funkcje – na przykład, określenie, jak bardzo zmienił się dany parametr od ostatniego pomiaru.

Wybór według objętości pamięci zależy od liczby użytkowników, dane których mają być przechowywane. Tak więc do użytku rodzinnego zwykle wystarczającym będzie urządzenie przeznaczone dla 3-4 osób; rzadziej jest potrzeba w pamięci od 6 do 8 miejsc. A najbardziej "pojemne" nowoczesne wagi pozwalają na przechowywanie danych dla 16 - 20 użytkowników; może to być przydatne, na przykład, dla drużyny sportowej lub grupy sanatoryjnej.

Możliwość automatycznej „identyfikacji” osoby, korzystającej z wagi. Funkcja ta występuje w modelach podłogowych, wyposażonych w zaawansowane możliwości diagnostyczne. Identyfikacja użytkownika odbywa się za pomocą zestawu parametrów, począwszy od rzeczywistej wagi, a skończywszy na ilości danego rodzaju tkanki w organizmie. Aby funkcja ta działała należy przeprowadzić wstępne pomiary, na podstawie których waga „zapamięta” osobę i automatycznie ją rozpozna podczas późniejszego użytkowania. Jednocześnie nowoczesne modele są programowane z oczekiwaniem, że pewne parametry diagnostyczne osoby mogą się zmieniać w czasie. Większość z tych wag dość dokładnie identyfikuje osobę, wpisaną w pamięć, nawet jeśli pewne cechy ciała (procent płynów, ilość tłuszczu itp.) uległy znacznej zmianie. Co prawda, identyfikacja nie jest absolutnie dokładna, a nawet zaawansowane wagi mogą zmylić osoby o podobnych wskaźnikach ciała; z drugiej strony, takie zbiegi okoliczności są niezwykle rzadkie i w większości przypadków funkcja ta jest dość niezawodna.

Materiał, z którego wykonana jest powierzchnia robocza wagi - platforma lub misa.

— Plastik. Niedrogi i jednocześnie całkiem praktyczny materiał, odpowiedni do wszystkich rodzajów wag. Plastik jest uważany za niezbyt trwały, ale ta opinia jest błędna: można z niego wykonać nawet misy wag podłogowych, zaprojektowanych na obciążenie 150 kg lub więcej. Z praktycznych zalet tego materiału możemy wymienić fakt, że nie chłodzi skóry – na takiej wadze można wygodnie stać nawet boso; a w przypadku modeli dla dzieci(patrz „Rodzaj wag”) funkcja ta nie jest zbyteczna.

— Metal. Metal jest bardzo trwały i nadaje urządzeniu solidny wygląd. Z drugiej strony, kosztuje więcej niż plastik, a wspomniane zalety rzadko mają znaczenie w przypadku wag. Dlatego materiał ten jest używany głównie w dość drogich wagach. A w modelach niedrogich „metal” może oznaczać cienką metalową powłokę nałożoną na plastikową platformę.

— Szkło. Główną cechą szklanych powierzchni jest ich stylowy wygląd. Szkło z jakiegoś powodu jest uważane za kruche, ale rozbicie go wymaga dość silnego uderzenia. A wytrzymałość nowoczesnych szkieł jest wystarczająca nawet w przypadku wag podłogowych o limicie wagowym większym niż 100 kg. Kolejną zaletą tego materiału jest łatwość oczyszczania.

— Drewno. Platformy drewniane wygl...ądają nietuzinkowo i atrakcyjnie dzięki charakterystycznym kolorom i wzorom na powierzchni. Ponadto opcja ta jest bardzo ceniona przez miłośników naturalnych materiałów i ogólnie stylu „eko”. Z drugiej strony, drewno nie ma żadnych specjalnych praktycznych zalet w porównaniu z tym samym plastikiem i może kosztować znacznie więcej. W rezultacie, materiał ten jest używany głównie ze względów konstrukcyjnych, a na rynku jest stosunkowo niewiele „designerskich” wag.

— Guma. Guma występuje głównie w dwóch rodzajach wag (patrz wyżej) - kieszonkowych i podłogowych. W modelach kieszonkowych platforma jest dolną częścią urządzenia, która przy ważeniu leży na dłoni; guma jest materiałem dość miękkim i wygodnym do takiego zastosowania, dlatego jest bardzo popularna wśród tego typu wag. W urządzeniach podłogowych platformy gumowe są używane są prawie z tych samych powodów: guma jest bardziej miękka niż plastik, nie ślizga się tak bardzo i wygodniej jest na niej stać, a ponadto można zapewnić wypustki masujące (bąbelki) na nim, natomiast na twardym plastiku mogą powodować dyskomfort. Jednak te zalety nie są kluczowe, a guma jest droższa, dlatego jest mniej powszechna.

Oprócz wyżej opisanych, we współczesnych wagach można zastosować inne materiały, czasem dość nietypowe – na przykład marmur lub kamień (w tym w formie mozaiki, którą wyłożono platformę), czy skóra (eko skóra). Najczęściej materiały te są używane ze względów estetycznych.