Porównanie Huion Kamvas Pro 16 vs Huion GT-156HD V2

Liczba klawiszy sterujących przewidzianych w konstrukcji tabletu.

Każdy z tych klawiszy odpowiada za konkretną funkcję, a zestaw tych funkcji można zaprogramować: w niektórych modelach można je wybierać ręcznie, w innych funkcjonalność klawiszy zmienia się automatycznie, w zależności od aktualnie aktywnej aplikacji. W każdym razie dodatkowe klawisze pozwalają użytkownikowi na wykonywanie różnych czynności bez odrywania wzroku od tabletu — jest to bardzo wygodne w trakcie pracy, gdy nie chce się zmieniać pióra na myszkę ani sięgać po klawiaturę. Im więcej klawiszy sterujących, tym więcej dodatkowych czynności można wykonać za pomocą tabletu. Z drugiej strony, w przypadku stosunkowo prostych zadań, obfitość dodatkowych przycisków może przeszkadzać i dezorientować użytkownika, a nie pomagać.

Najskromniejsze nowoczesne tablety zapewniają do 5 klawiszy sterujących; najpopularniejsza opcja to od 6 do 10 klawiszy, a w zaawansowanych modelach liczba ta może sięgać 15 lub nawet więcej.

Obecność gniazda na karty pamięci w konstrukcji tabletu.

Funkcja ta pozwala urządzeniu współpracować z nośnikami wymiennymi — właściwie z kartami pamięci; konkretny format takiej pracy może się różnić w zależności od modelu. Najpopularniejszą opcją jest wykorzystanie tabletu jako zewnętrznego urządzenia magazynującego: możesz przechowywać materiały robocze (projekty, szkice, gotowe rysunki) na karcie pamięci i mieć do nich dostęp niezależnie od komputera, do którego jest podłączone urządzenie. Te możliwości są szczególnie przydatne dla tych, którzy często muszą przemieszczać się z miejsca na miejsce – na przykład uczniów pracujących w klasie i w domu. Jednocześnie karta pamięci umożliwia łatwe przesyłanie danych do tabletów, laptopów i innych urządzeń obsługujących takie nośniki (chociaż w niektórych przypadkach może być do tego potrzebny adapter).

- Micro USB. Mniejsza wersja złącza USB przeznaczona do urządzeń przenośnych. Obecnie ustępuje miejsca interfejsowi USB typu C z wygodniejszą symetryczną grupą styków.

-miniUSB. Prawie taki sam interfejs jak opisany powyżej, który różni się jedynie wielkością i kształtem złącza.

— USB A. Standardowe (pełnowymiarowe) złącze USB służące do podłączenia urządzenia do komputera i innych urządzeń zewnętrznych.

— USB C. Miniaturowa wersja złącza USB, zyskująca na popularności i mogąca w przyszłości wyprzeć microUSB. Interfejs charakteryzuje się dużą szybkością transmisji danych, a co najważniejsze jest symetryczny, dzięki czemu wtyczkę można podłączyć z dowolnej strony.

- Markowe. Złącze przyłączeniowe nie należące do ogólnie przyjętych standardów i stosowane w ograniczonym zakresie - w modelach jednego lub kilku producentów. Jednak ze względu na ogólną standaryzację opcja ta praktycznie zniknęła ze sceny.

— HDMI. Cyfrowy interfejs do transmisji wideo stosowany w tabletach graficznych i komputerach (patrz "Rodzaj"). Modele z portem HDMI mają możliwość odbierania i przesyłania sygnałów wideo do urządzeń podłączonych za pomocą odpowiedniego kabla. Co więcej, HDMI obsługuje transmisję bez utraty jakości, zapewniając wysokiej jakości obraz (i, jeśli to konieczne, dźwięk). Połączenie poprzez HDMI można zrealizować na wiele sposobów, w tym stosując adaptery na złącza USB type C lub miniHDMI.

— DisplayPort. Interfejs cyfrowy podobny pod względem możliwości połączenia do HDMI (patrz wyżej). Obsługuje wideo w wysokiej rozdzielczości (1080p i więcej) wraz z dźwiękiem wielokanałowym. Takie interfejsy są rzadkością w tabletach graficznych – pozostają przywilejem niewielkiej liczby zaawansowanych modeli profesjonalnej klasy.

— -DVI. Cyfrowe wejście do podłączenia sygnału wideo z komputera. Występuje wyłącznie w wyświetlaczach graficznych (patrz „Rodzaj"). Należy pamiętać, że wyjścia DVI często można znaleźć w komputerach stacjonarnych, jednak prawie nie spotyka je się w laptopach; z kolei tablet z takim wejściem można podłączyć do wyjścia wideo HDMI laptopa za pomocą zwykłego adaptera.

— VGA. Onże 15-pinowy D-Sub. Interfejs wideo występujący w wyświetlaczach graficznych. Wykorzystuje analogowy sygnał i jest słabo kompatyb...ilny z rozdzielczościami wyższymi niż 1280x1024, dlatego jest uważany za przestarzały, zazwyczaj spotykany jest w nowoczesnych wyświetlaczach graficznych jako opcja zapasowa do opisanego powyżej cyfrowego DVI.

Maksymalna jasność w cd/m² wytwarzana przez ekran urządzenia.

Wyświetlacze o wysokiej jasności pozostają bardzo czytelne w intensywnym świetle otoczenia, na przykład gdy miejsce pracy jest wystawione na działanie promieni słonecznych. Matowy obraz na ekranie tabletu graficznego może zostać „prześwietlony” przez takie oświetlenie. Należy pamiętać, że duży margines dla tego parametru wpływa na koszt i zużycie energii wyświetlacza.

Liczba odcieni, jakie może wyświetlić ekran urządzenia. Parametr jest podawany w bitach, nie dla całego wyświetlacza, ale dla każdego indywidualnego koloru bazowego. Przypomnijmy, że obraz na współczesnych ekranach opiera się na trzech podstawowych kolorach zgodnych ze schematem RGB – czerwonym, zielonym i niebieskim. Głębia 6-bitowa oznacza, że wyświetlacz jest w stanie wygenerować 2^6 odcieni każdego koloru bazowego, czyli tzw. łącznie 64 odcienie czerwieni, zieleni i błękitu. Całkowita liczba odcieni wynosi 64*64*64 = 262 144 (262 tysiące). W ekranach o 8-bitowej głębi każdy podstawowy kolor ma już 256 odcieni – w sumie są one w stanie wyświetlić ponad 16,7 miliona kolorów. Najbardziej zaawansowane wyświetlacze obsługują 10-bitową głębię kolorów, umożliwiając pracę z ponad miliardem odcieni.

Wysoka głębia kolorów jest ważna w przypadku profesjonalnej grafiki i powiązanych zadań, które wymagają dużej dokładności kolorów.

Zakres kolorów, które można wyświetlić na ekranie tabletu graficznego. Parametr jest podawany jako procent w stosunku do pokrycia przestrzeni barw NTSC. Im większa gama barw, tym szersze możliwości ekranu i lepsza jakość oddawania barw, co jest niezwykle istotne przy pracy z materiałami graficznymi.

NTSC to jeden z pierwszych modeli kolorowych, wprowadzony na rynek w 1953 roku dla telewizji kolorowej. Nadal jest używany do opisywania i porównywania macierzy. Model NTSC obejmuje większą gamę barw niż standardowy sRGB stosowany w technologii komputerowej, dlatego nawet stosunkowo niewielka liczba procentów odpowiada dość szerokiemu pokryciu. Na przykład wartość 72% lub więcej według NTSC jest uważana za przyzwoity wskaźnik do wykorzystania w projektowaniu i grafice.

Zakres kolorów, które można wyświetlić na ekranie tabletu graficznego. Parametr jest podawany jako procent w stosunku do pokrycia przestrzeni barw Rec.709 lub sRGB. Im większa gama barw, tym szersze możliwości ekranu i lepsza jakość oddawania barw, co jest niezwykle istotne przy pracy z materiałami graficznymi.

Rec.709 i sRGB to najpopularniejsze współczesne modele kolorów: mają ten sam zakres i różnią się jedynie obszarem zastosowania. Tak więc sRGB jest używane w komputerach, a Rec. 709 - w telewizji HD. Pod względem gamy barw przestrzenie te są identyczne i procent ich pokrycia jest taki sam. Na ekranach tabletów graficznych gama barw dla określonych modeli może sięgać, a nawet przekraczać 100% – są to wartości uznawane za niezbędne do prawidłowej pracy z materiałami graficznymi.

Zakres kolorów, które można wyświetlić na ekranie tabletu graficznego. Parametr jest podawany jako procent w stosunku do pokrycia przestrzeni barw Adobe RGB. Im większa gama barw, tym szersze możliwości ekranu i lepsza jakość oddawania barw, co jest niezwykle istotne przy pracy z materiałami graficznymi.

Adobe RGB został pierwotnie opracowany do użytku w drukowaniu i drukowaniu. W związku z tym obsługa tego modelu i jego szerokiej gamy kolorów jest ważna w przypadkach, gdy przy projektowaniu i układaniu wysokiej jakości produktów drukowanych wykorzystywany jest tablet graficzny. Należy wziąć pod uwagę, że Adobe RGB jest szerszy niż popularny model sRGB, a jego wartości procentowe są mniejsze: na przykład 99% pokrycia sRGB to zwykle około 87% Adobe RGB.