Porównanie Digital DAC-IN07CI 21 m² vs Midea MSHI-07HRIN1 21 m²

Ogólny rodzaj klimatyzatora.

Obecnie na rynku można znaleźć głównie systemy typu split, systemy typu multisplit, urządzenia przenośne. Rzadsze warianty to modele okienne i monolityczne. Oto bardziej szczegółowy opis każdego wariantu:

— System typu split. Najpopularniejszy rodzaj nowoczesnych klimatyzatorów. Takie modele składają się z dwóch jednostek - wewnętrznej i zewnętrznej. Jednostka zewnętrzna montowana jest na zewnętrznej ścianie budynku i odpowiada za wymianę ciepła z otoczeniem - to przez nią odprowadzany jest nadmiar ciepła (lub odwrotnie, ciepło zewnętrzne jest pobierane do pomieszczenia podczas pracy w trybie ogrzewania). Jednostka wewnętrzna znajduje się pomieszczeniu, z której dostarczane jest klimatyzowane powietrze. Obie jednostki są połączone wężami, przez które krąży chłodziwo. Klimatyzatory tego typu są szczególnie wygodne, ponieważ jednostkę wewnętrzną można zamontować niemal w każdym miejscu w pomieszczeniu; a w niektórych modelach jednostki wewnętrzne mają nietypową konstrukcję (patrz poniżej), która pozwala na organiczne dopasowanie takich urządzeń nawet do niestandardowych wnętrz. Zwracamy również uwagę, że systemy split mogą mieć prawie dowolną wydajność, wśród nich są modele zarówno na poziomie domowym, jak i przemysłowym, a instalacja takich klimatyzatorów jest stosunkowo prosta. Wszystko to przyczyn...iło się do ich popularności.

— System Multisplit. Rodzaj podzielonych systemów (patrz wyżej), w których na jednostkę zewnętrzną przypada kilka jednostek wewnętrznych. Taki układ pozwala na wykorzystanie jednego klimatyzatora do sterowania klimatem w kilku pomieszczeniach jednocześnie, przy czym instalacja takiego systemu jest łatwiejsza, a koszt tańszy niż przy zastosowaniu oddzielnych systemów typu split.

— Przenośny. Klimatyzatory w kształcie pojedynczej jednostki, zaprojektowane z myślą o możliwości częstego przemieszczania się z miejsca na miejsce; niektóre modele mają nawet do tego kółka. Do wymiany ciepła z otoczeniem zewnętrznym w takich urządzeniach stosuje się węże wentylacyjne, które wyprowadza się przez okno, drzwi, szyb wentylacyjny itp. Klimatyzator przenośny może być prawdziwym zbawieniem tam, gdzie nie ma możliwości zamontowania urządzenia stacjonarnego: nie wymaga skomplikowanych prac montażowych, wystarczy wymyślić, gdzie doprowadzić rurę wyrzutową. Dodatkowo taka jednostka może być przydatna w sytuacji, gdy zachodzi potrzeba schłodzenia kilku pomieszczeń jedno po drugim, a zamontowanie do tego celu stacjonarnego klimatyzatora (klimatyzatorów) jest utrudnione lub niemożliwe.

— Okienny. Klimatyzatory w kształcie pojedynczej jednostki, instalowane bezpośrednio w otworze okiennym - tak, aby jedna strona urządzenia znajdowała się w pomieszczeniu, a druga - na ulicy. Jest to jeden z pierwszych typów klimatyzatorów, który obecnie uważany jest za przestarzały i występuje niezwykle rzadko - głównie ze względu na złożoność montażu i bardzo ograniczony wybór jego miejsca. Ponadto taki montaż nieuchronnie zasłania część okna, co w niektórych przypadkach jest również poważną wadą.

— Monolityczny. Klimatyzatory stacjonarne w postaci pojedynczego urządzenia do montażu naściennego. Taka jednostka znajduje się wewnątrz pomieszczenia, na ścianie wychodzącej na zewnątrz, a wymianę ciepła zapewniają kanały powietrzne przechodzące przez ścianę, przez które powietrze z zewnątrz wpływa i wypływa z wymiennika. Taka konstrukcja pozwala na obejście się bez jednostek zewnętrznych, co jest bardzo wygodne w niektórych sytuacjach - np. gdy potrzebny jest klimatyzator do budynku zabytkowego lub do domu o ściśle określonej konstrukcji, która nie dopuszcza niepotrzebnych „zdobień” na fasadzie. Z drugiej strony jednostki monolityczne są drogie i mają ograniczone możliwości montażu.

Brytyjska jednostka termiczna (BTU) służy do określania mocy znamionowej klimatyzatorów w trybie chłodzenia. Parametr podawany jest głównie dla systemów split i multisplit z montażem ściennym. Moc sprzętu jest zaznaczana w BTU na godzinę, gdzie 1 BTU/h odpowiada około 0,293 W. Moc znamionowa klimatyzatora jest często wielokrotnością 1000 BTU. Wskaźnik określa, ile tysięcy BTU/h zapewnia sprzęt klimatyzacyjny. Na przykład oznaczenie „9 BTU” oznacza jednostkę na 9000 BTU/h, czyli około 2600 watów mocy efektywnej.

Praktyczne znaczenie wskaźnika mocy polega na tym, że za pomocą BTU można łatwo określić zalecaną powierzchnię standardowego pokoju w metrach kwadratowych: wystarczy pomnożyć liczbę podaną w specyfikacji przez 3. Tak więc dla 9 BTU będzie to odpowiadać 9 * 3 = 27 m². Należy zauważyć, że na tej liście nie ma ścisłego związku między BTU a watami: na przykład klimatyzatory o efektywnej mocy od 2360 do 2900 W należą do tej samej kategorii 9 BTU. W praktyce nawet taki przybliżony stosunek wystarczy, aby zrozumieć, który klimatyzator poradzi sobie z obsługą określonej powierzchni.

Liczba jednostek wewnętrznych dostarczanych z klimatyzatorem.

Cechą wspólną systemów split i multi-split jest podział na jednostki zewnętrzne i wewnętrzne (patrz „Rodzaj”). Liczba modułów wewnętrznych w zestawie decyduje o tym, ile pomieszczeń klimatyzator będzie w stanie obsłużyć „po wyjęciu z pudełka”. Jednak w praktyce parametr ten w rzeczywistości jest raczej odniesieniem niż praktycznie istotnym. Zatem w kompletnym zestawie (patrz „Zestaw”) systemy typu split są z definicji dostarczane z jedną jednostką wewnętrzną. W multisplitach kompletny zestaw jest rzadki i zwykle zawiera dwie takie jednostki; zakłada się, że do zorganizowania bardziej rozbudowanego systemu wygodniej jest kupić jednostkę zewnętrzną i osobno zakupić dla niej wymaganą liczbę jednostek wewnętrznych. Poszczególne jednostki wewnętrzne systemów multisplit są również sprzedawane pojedynczo.

Tryby chłodzenia i wentylacji są z definicji w każdym modelu. Jednak klimatyzatory z nawilżaniem są stosunkowo rzadkie. Dla nich wymagany jest odwrotny format - osuszanie i ogrzewanie.

- Chłodzenie. Tryb obniżania temperatury powietrza w pomieszczeniu jest główną funkcją każdego klimatyzatora. Należy pamiętać, że konwencjonalne klimatyzatory po schłodzeniu również usuwają wilgoć z powietrza, jednak ze względu na spadek temperatury wilgotność względna w tym trybie zmienia się nieznacznie (lub nie zmienia się wcale).

- Wentylacja. Tryb, w którym klimatyzator zapewnia jedynie cyrkulację powietrza w całym pomieszczeniu, bez zmiany jego temperatury i wilgotności. Funkcja ta może być przydatna na przykład do mieszania powietrza i wyrównywania temperatury; ponadto przy przechodzeniu przez klimatyzator powietrze jest filtrowane, co jest przydatne np. do odkurzania z kurzu i dymu, czy do zapewnienia higieny w pomieszczeniu, w którym przebywa chory. Podkreślamy, że wentylację należy odróżniać od domieszki świeżego powietrza(patrz „Funkcje”): możliwość dodania powietrza z zewnątrz jest bardzo rzadka i jest ona dostępna wyłączenie w drogich modelach.

- Osuszanie. Tryb usuwania nadmiaru wilgoci z powietrza. Funkcja ta działa na zasadzie skraplania pary wodnej na zimnym wymienniku ciepła klimatyzatora; Zebrana wilgoć jest zwykle...odprowadzana na zewnątrz rurą drenażową lub gromadzona w specjalnym zbiorniku. Zwróć uwagę, że kondensacja występuje również w trybie chłodzenia (patrz powyżej); tryb osuszania różni się od niego tym, że temperatura powietrza przechodzącego przez klimatyzator zmienia się bardzo nieznacznie - zwykle o nie więcej niż 1 °C - lecz wilgotność spada bardzo zauważalnie.

- Ogrzewanie. Tryb podwyższenia temperatury w pomieszczeniu. Należy mieć na uwadze, że większość klimatyzatorów z tą funkcją nie jest przeznaczona do użytku jako pełnowartościowe systemy grzewcze - ich zadaniem jest „pomoc” takim układom, a także ogrzewanie w sezonie przejściowym, kiedy główne ogrzewanie nie jest włączone. Ponadto dopuszczalna temperatura zewnętrzna (patrz „Minimalna t dla trybu ogrzewania”) może się różnić, na przykład nie każda jednostka z trybem ogrzewania może pracować w mrozie. Z drugiej strony są wyjątki - wydajne modele odporne na zimno, specyfikacje których są zbliżone do pomp ciepła. Są one w stanie wytrzymać temperatury -25 °C, a nawet niższe.

- Nawilżanie. Tryb zwiększania wilgotności powietrza. Taka potrzeba często pojawia się zimą: gdy powietrze jest podgrzewane przez urządzenia grzewcze, jego wilgotność względna spada (a ogólny komfort w pomieszczeniu jest ściśle powiązany z wilgotnością względną). Ponadto w pomieszczeniach, w których przebywają małe dzieci, zaleca się specjalne nawilżanie powietrza. Tryb nawilżania w klimatyzatorach występuje niezwykle rzadko i tylko w modelach klasy premium. A do pracy nawilżacza potrzebny jest zapas wody, który należy monitorować i okresowo uzupełniać.

- Domieszka powietrza. Możliwość mieszania świeżego powietrza z zewnątrz z powietrzem przepuszczanym przez klimatyzator. Dzięki temu modele z tą funkcją nie tylko zmieniają temperaturę i wilgotność powietrza, lecz także dodatkowo je odświeżają. Z drugiej strony mieszanie znacznie komplikuje zarówno konstrukcję samego klimatyzatora, jak i jego instalację. Dlatego funkcja ta jest dość rzadka, występuje głównie w modelach ze średniej półki i wyżej.

- Automatyczny wybór trybu pracy. Funkcja zwalniająca użytkownika z konieczności ręcznego sterowania parametrami klimatyzatora. W rzeczywistości wystarczy ustawić żądany mikroklimat w pomieszczeniu - po tym urządzenie będzie samodzielnie monitorować aktualne warunki i wybierać żądany tryb pracy. Najczęściej funkcja ta przewiduje monitorowanie temperatury i automatyczne przełączanie między chłodzeniem i ogrzewaniem, lecz w zaawansowanych modelach mogą być dostępne bardziej rozbudowane opcje - na przykład monitorowanie wilgotności z automatyczną aktywacją osuszania lub nawet nawilżania.

- Tryb nocny. Funkcja, która pozwala maksymalnie komfortowo korzystać z klimatyzatora w nocy. Ten tryb ma dwie główne funkcje. Po pierwsze, prędkość wentylatora jest ustawiana na minimum, aby zmniejszyć poziom hałasu i uniknąć dużych prądów powietrza, które mogą zakłócać sen. Po drugie, zmiana temperatury zachodzi bardzo powoli i płynnie - o kilka stopni w ciągu dwóch-trzech godzin; jest to uważane za optymalne do komfortowego snu. Dodatkowo w trybie nocnym można zastosować timer, który wyłącza klimatyzator po 7-8 godzinach.

- Tryb antyzamarzaniowy. Funkcja występująca w klimatyzatorach z ogrzewaniem (patrz „Tryby pracy”); przeznaczona głównie dla domów prywatnych, domków letniskowych i innych podobnych miejsc, które w zimnych porach roku można pozostawić na długi czas bez opieki. Podczas korzystania z ogrzewania w trybie czuwania klimatyzator utrzymuje niską dodatnią temperaturę w pomieszczeniu (około + 8,10 °C). To wystarczy, aby uniknąć zamarzania ścian, przy tym zużycie energii jest dość niskie.

- Samooczyszczanie. Tryb automatycznego oczyszczania wewnętrznych części klimatyzatora - zwykle wskutek intensywnego „przedmuchiwania” powietrzem. Pozwala to na usunięcie kurzu nagromadzonego w środku i wysuszenie nadmiaru wilgoci, a także zapobiega rozwojowi szkodliwych mikroorganizmów. Jednocześnie samooczyszczanie nie eliminuje konieczności pełnego ręcznego oczyszczania lub wymiany elementów roboczych w filtrach klimatyzatora.

Dodatkowe funkcje dostępne w urządzeniu.< br>
Oprócz możliwości bezpośrednio związanych z głównym przeznaczeniem (np. inwerter, tryb nocny czy ogrzewanie w trybie czuwania), nowoczesne klimatyzatory mogą również przewidywać bardzo specyficzne funkcje, takie jak jonizator, domieszka świeżego powietrza, czujnik zanieczyszczenia powietrza, czujnik obecności, napęd żaluzji pionowych itd. Dla komfortowego sterowania może być przewidzianepołączenie ze smartfonem i / lub zaawansowanym pilotem I Feel z czujnikiem temperatury a dla ułatwienia obsługi- ja samooczyszczenie i/lub samodiagnoza. Oto szczegółowy opis tych funkcji:

— Sterowanie inwerterowe. Obecność w klimatyzatorze sprężarki z inwerterową regulacją mocy. Modele bez inwertera mają tylko dwa tryby pracy - pełna moc i „wyłączony”; a ustawiona intensywność ogrzewania/chłodzenia jest zapewniana przez włączanie i wyłączanie sprężarki na określone okresy czasu. Z kolei zasada sterowania inwerterowego polega na płynnej zmianie mocy sprężarki, co pozwala uniknąć ciągłego załączania i wyłączania. Taki format pracy daje szereg korzyści:...minimalne zużycie, brak przepięć i niepotrzebnego obciążenia sieci, a także komfortowy (niski i stabilny) poziom hałasu. Główną wadą modeli inwerterowych jest dość wysoki koszt.

— Timer. Funkcja, która pozwala ustawić czas automatycznego wyłączenia klimatyzatora. Dzięki timerowi możesz np. uruchomić klimatyzator przed pójściem spać i spokojnie zasnąć nie martwiąc się o wyłączenie urządzenia - wyłączy się ono po określonym przez użytkownika czasie. W niektórych modelach timer jest częścią trybu nocnego (patrz poniżej).

— Autorestart. Automatyczne przywracanie ustawień klimatyzatora po awarii zasilania. Mówiąc najprościej, po przywróceniu zasilania, urządzenie z tą funkcją będzie nadal działać w tym samym trybie, co przed zanikiem zasilania.

— Czujnik zanieczyszczenia powietrza. Czujnik monitorujący obecność dymu, kurzu i innych zanieczyszczeń w powietrzu przechodzącym przez klimatyzator. Zastosowanie takiego czujnika może być różne: niektóre modele są w stanie samodzielnie uruchomić tryb wentylacji (filtracji powietrza) po wykryciu zanieczyszczenia, w innych czujnik odpowiada tylko za automatyczne wyłączenie, a wentylację należy włączyć ręcznie. Jednak w każdym przypadku funkcja ta znacznie ułatwia monitorowanie jakości powietrza.

— Czujnik obecności. Czujnik monitorujący obecność ludzi w pomieszczeniu. Korzystając z danych o położeniu osób w pomieszczeniu, klimatyzator może zmieniać kierunek przepływu z dala od ludzi, chroniąc w ten sposób przed przeciągami. Jeśli obecność ludzi nie zostanie wykryta, klimatyzator może przejść w tryb zmniejszonego zużycia energii i nie pracować z pełną wydajnością, utrzymując komfortową temperaturę, a w zależności od realizacji tej funkcjonalności może całkowicie się wyłączyć, jeśli jest brak aktywności w pomieszczeniu przez długi czas. Przyczynia się to do oszczędności energii i zapewnia dodatkową gwarancję w przypadku, gdy użytkownik zapomni ręcznie wyłączyć klimatyzator.

— Napęd żaluzji pionowych. Dostępność własnego napędu żaluzji pionowych w klimatyzatorze. Przypomnijmy, że w większości modeli wylot powietrza wygląda jak szczelina wyposażona w dwa rodzaje klap - poziomą (zazwyczaj jedną) na długość i pionową na wysokość. Standardowo tylko klapa pozioma posiada napęd silnikowy: pozwala to na zmianę kierunku nawiewu powietrza w pionie, a także zamknięcie kanału w godzinach wolnych od pracy. Jednak niektóre nowoczesne klimatyzatory (głównie naścienne, patrz „Rodzaj”) przewidują również napęd klap pionowych - pozwala to na obracanie ich na boki, zmieniając kierunek przepływu powietrza w poziomie. To znacznie rozszerza możliwości dostosowania jednostki do specyfiki sytuacji.

— Samodiagnoza. Możliwość automatycznego wykrywania usterek i błędów w działaniu klimatyzatora. Konkretne cechy działania tej funkcji mogą się różnić: w niektórych modelach stan urządzenia jest monitorowany w sposób ciągły lub automatycznie sprawdzany w regularnych odstępach czasu, w innych podobna procedura jest uruchamiana tylko ręcznie. Z reguły systemy autodiagnostyki są w stanie automatycznie eliminować drobne problemy, które nie wymagają interwencji z zewnątrz; urządzenie informuje użytkownika o poważniejszych problemach - np. kodem błędu na wyświetlaczu.

— Sterowanie ze smartfona. Możliwość zdalnego sterowania klimatyzatorem ze smartfona lub innego podobnego urządzenia - np. tabletu. Z reguły w tym celu należy zainstalować specjalną aplikację na urządzeniu. Takie sterowanie może być wygodniejsze i bardziej naoczne niż przy użyciu pilota - aplikacja może udostępniać różne specyficzne parametry i funkcje, które nie są dostępne dla pilota (np. harmonogram pracy na dni tygodnia). Dodatkowo za pośrednictwem aplikacji można w czasie rzeczywistym monitorować parametry pracy klimatyzatora – ustawioną temperaturę, prędkość, program itp. – oraz otrzymywać powiadomienia o problemach. Niektóre modele z tą funkcją można nawet podłączyć do Internetu - i uzyskać dostęp do sterowania klimatyzatorem z dowolnego miejsca na świecie, gdzie jest dostęp do sieci WWW. Połączenie z gadżetem sterującym można przeprowadzić przez Bluetooth lub Wi-Fi, w zależności od modelu; w niektórych urządzeniach funkcja ta może wymagać użycia zewnętrznego modułu Wi-Fi (patrz poniżej).

— Podłączenia modułu Wi-Fi. Takie wyposażenie znacznie rozszerza funkcjonalność: połączenie Wi-Fi można wykorzystać do sterowania z poziomu smartfona lub nawet przez Internet, do przesyłania statystyk i innych danych serwisowych na urządzenia zewnętrzne (smartfon, laptop itp.) , do zdalnej diagnostyki i rozwiązywania problemów itp. Konkretny zestaw możliwości związanych z modułem bezprzewodowym należy ustalić osobno; jednak w każdym razie ta cecha szczególna jest typowa głównie dla dość zaawansowanych modeli. Należy pamiętać, że nowoczesne klimatyzatory mogą być wyposażone we wbudowane moduły Wi-Fi. Kupując taki model przychodzi jednak od razu dopłacić za dodatkowe opcje komunikacji , natomiast z osobnym adapterem Wi-Fi jest wybór - można go kupić zarówno razem z klimatyzatorem, jak i osobno, później (a nawet w ogóle nie kupować, jeśli funkcja ta okaże się niepotrzebna).

— I Feel (pilot z czujnikiem temperatury). Obecność czujnika temperatury w pilocie. Z reguły taki pilot również ma osobny przycisk, po naciśnięciu którego klimatyzator mierzy temperaturę w miejscu lokalizacji pilota, czyli w bezpośrednim sąsiedztwie użytkownika. Pozwala to na dokładniejsze kontrolowanie mikroklimatu niż w przypadku zastosowania czujnika na jednostce wewnętrznej - urządzenie szacuje temperaturę w lokalizacji użytkownika, a nie w miejscu, w którym zainstalowana jest jednostka wewnętrzna.

Moc dostarczana przez klimatyzator w trybie grzania. Jest wskazywana wedle ilości energii cieplnej, jaką klimatyzator jest w stanie „przepompować” ze środowiska zewnętrznego do pomieszczenia podczas pracy w tym trybie. Najskromniejsze nowoczesne jednostki mają moc grzewczą 2 - 3 kW a nawet mniej , w najbardziej wydajnych osiąga ona 6 - 8 kW i więcej .

Przy ocenie tej mocy stosuje się te same wzory, które są używane do obliczania mocy ogrzewania tradycyjnego. Tak więc do pełnego ogrzewania zwykłego pomieszczenia mieszkalnego lub biurowego (z sufitami o długości 2,5 - 3 m i normalnej izolacji termicznej) wymagana jest moc cieplna co najmniej 100 W. Istnieją również bardziej szczegółowe zasady obliczeń, które pozwalają wyliczyć charakterystyki niezbędne dla innych warunków. A jeśli chodzi o sprzedawanej osobno jednostce zewnętrznej (patrz „Wyposażenie”), to znaczenie tego parametru jest nieco inne - oznacza się nim maksymalną moc jednostki wewnętrznej, którą można podłączyć do tej jednostki zewnętrznej do pracy w trybie ogrzewania. W przypadku systemów typu multisplit brana jest pod uwagę całkowita moc wszystkich jednostek wewnętrznych.

Przypomnijmy, że większość klimatyzatorów nie jest przeznaczona do użytku jako pełnowartościowe systemy grzewcze. Jednak taka jednostka może być dobrym dodatkiem do głównego sys...temu grzewczego; może się również przydać w sezonie przejściowym, kiedy ogrzewanie już nie działa, lecz na zewnątrz jeszcze jest dość chłodno. Jednocześnie klimatyzatory są tańsze od grzejników elektrycznych: efektywna moc grzejnika jest równa zużyciu energii, a klimatyzator zużywa znacznie mniej energii niż „dostarcza” do ogrzewanego pomieszczenia.

Należy również pamiętać, że jednostka BTU (dokładniej BTU/godzina) może być również używana do oznaczania mocy skutecznej (w tym w trybie ogrzewania). To oznaczenie pochodzi z Wielkiej Brytanii, 1 BTU (BTU/h) początkowo odpowiada 0,293 W, a liczby w charakterystyce klimatyzatorów odpowiadają tysiącom BTU/h. Na przykład klimatyzator 7 BTU zapewni efektywną wydajność 7000 BTU/h., czyli około 2 kW. W praktyce takie oznaczenie jest wygodne, ponieważ za pomocą BTU można łatwo określić zalecaną powierzchnię standardowego pomieszczenia (w m2): wystarczy pomnożyć liczbę wskazaną w charakterystyce przez 3. Tak więc w naszym przykładzie mocy 7 BTU będzie odpowiadała powierzchnia 7 * 3 = 21 m2.

Ilość powietrza, które klimatyzator może przejść przez siebie w ciągu godziny.

Wskaźnik ten zależy od mocy i ogólnego poziomu urządzenia, lecz nie ma tutaj ścisłej zależności: modele o tej samej mocy skutecznej mogą różnić się prędkością cyrkulacji powietrza. W takich przypadkach należy przyjąć, że większa prędkość przyczynia się do równomiernego chłodzenia/ogrzewania powietrza i skraca czas potrzebny do wytworzenia danego mikroklimatu; z drugiej strony bardziej wydajne klimatyzatory zużywają więcej energii, są większe i/lub droższe.

Maksymalny i minimalny poziom hałasu wytwarzanego przez klimatyzator podczas pracy; w przypadku systemów typu split i multisplit (patrz „Rodzaj”), domyślnie jest wskazywany dla jednostki wewnętrznej, a dane dotyczące jednostki zewnętrznej mogą być wskazywane w uwagach.

Poziom hałasu podawany jest w decybelach; jest to jednostka nieliniowa, więc najłatwiejszym sposobem oceny tego parametru są tabele porównawcze – można je znaleźć w specjalnych źródłach. Należy zauważyć, że zgodnie z normami sanitarnymi maksymalny stały poziom hałasu w pomieszczeniach mieszkalnych wynosi 40 dB w dzień i 30 dB w nocy; w przypadku biur wartość ta wynosi 50 dB, a w pomieszczeniach przemysłowych wyższe poziomy hałasu mogą być akceptowalne. Warto więc wybrać klimatyzator, biorąc pod uwagę to, gdzie i jak planujesz z niego korzystać.

Jeśli chodzi o konkretne wskaźniki, wśród najcichszych nowoczesnych klimatyzatorów spotykane są modele o minimalnych wskaźnikach 23 – 24 dB , 22 - 21 dB , a czasem nawet 20 dB lub mniej . Jednakże, również nie są rzadkie jednostki 31-31 dB i 33-34 dB ; taka głośność z reguły nie powoduje dyskomfortu w ciągu dnia, lecz w nocy nie jest już pożądana. Niemniej jednak w niektórych przypadkach „głośniejszy” klimatyzator może być najlepszym wyborem: redukcja hałasu wpływa na cenę, czas...ami jest to dość zauważalne, a jeśli urządzenie nie planuje się włączać w nocy, można nie przepłacać za dodatkową redukcję szumów.

Najniższa temperatura zewnętrzna, przy której klimatyzator może normalnie pracować w trybie ogrzewania.

Współczesne klimatyzatory z trybem ogrzewania są urządzeniami dość odpornymi na zimno. Tak więc modele, w których ten próg temperatury przekracza 0 °C, są niezwykle rzadkie. Wiele jednostek, nawet dość niedrogich, ma minimalną dopuszczalną temperaturę ogrzewania w zakresie -5... -10 °C lub -11... -15 °C. Modeli o wskaźnikach -16... -20 °C i -21... -25 °C, jest znacznie mniej, chociaż nadal są one dostępne w sprzedaży, a klimatyzatory zdolne do ogrzewania przy temperaturze -25 °C i poniżej są bardzo zbliżone pod względem możliwości do pomp ciepła.