Porównanie Gembird WM-60RT-01 vs Charmount CT-WPLB-T440

Maksymalna przekątna ekranu telewizora, jaki można zamontować na stoliku/uchwycie. Podobnie jak minimalna przekątna (patrz wyżej), jest to w pewnym sensie wskaźnik umowny — telewizory o większej przekątnej mogą również zmieścić się na uchwycie, a wtedy głównym parametrem decydującym będzie maksymalne obciążenie (patrz poniżej).

Maksymalna waga telewizora, który można zainstalować na uchwycie/stoliku; dokładniej jest to maksymalna waga, jaką uchwyt/stolik może wytrzymać w nieskończoność bez żadnych negatywnych konsekwencji. W przeciwieństwie do opisanych powyżej wartości przekątnych ekranu, parametr ten jest dokładny i nie należy go przekraczać: możliwe, że uchwyt/stolik nie złamie się od razu pod nadmiernym ciężarem, jednak może się to zdarzyć w każdej chwili, a awaria taka nie jest pokrywana przez gwarancję.

Należy pamiętać, że w przypadku klasycznych stolików/szafek z kilkoma półkami (patrz „Rodzaj”) maksymalne obciążenie jest zwykle wskazywane dla konstrukcji jako całości i jest sumą obciążeń na każdej pojedynczej półce. Tak więc maksymalna waga telewizora nie jest ograniczona całkowitym maksymalnym obciążeniem, jednak obciążeniem jednej półki. Nie dotyczy to stolików z uchwytem; zazwyczaj podaje się maksymalne obciążenie uchwytu, które w takim przypadku odpowiada maksymalnej wadze telewizora.

Z maksymalnym obciążeniem jest bezpośrednio związana przekątna ekranu (w końcu duży telewizor waży więcej). Zwykle dla ekranów do 24” w zupełności wystarczają konstrukcje o obciążeniu około 5-6 kg, dla urządzenia 32” może być potrzebne około 12 kg, duże ekrany o przekątnej 55” osiągają wagę około 25-30 kg, a w przypadku paneli plazmowych liczby te wzrastają 1,5-2 razy. Jednak w każdym przypadku przed wyborem warto wyjaśnić wagę konkretnego modelu telewizora, do którego wybierano stolik/uchwyt.

Najmniejsza możliwa odległość między ścianą, na której zawieszony jest uchwyt, a jego najdalej wysuniętym punktem. Od minimalnej odległości zależy przede wszystkim ogólna zwartość konstrukcji: jeśli nie chcesz, aby telewizor wystawał daleko przed ścianę, warto zwrócić uwagę na modele o niewielkiej minimalnej odległości. Jeśli uchwyt przewiduje regulację długości, parametr ten określa granice takiej regulacji.

Maksymalna odległość od punktu mocowania telewizora do ściany (w przypadku uchwytów sufitowych — do sufitu), na jaką pozwala uchwyt. Zobacz „Minimalna odległość od ściany”, aby uzyskać szczegółowe informacje.

Obecność poziomicy na obudowie urządzenia znacznie ułatwia montaż uchwytu ściennego, pomagając idealnie równo zawiesić uchwyt do telewizora.

Maksymalny kąt nachylenia zainstalowanego ekranu w górę od pionu. Im większy kąt nachylenia, tym szersze możliwości regulacji, jednak w praktyce rzadko wymagany jest kąt większy niż 5°.

Maksymalny kąt nachylenia zainstalowanego ekranu w dół od pionu. Podobnie jak w przypadku regulacji w pionie, im większy kąt, tym szersze możliwości regulacji; jednak częściej wymagane jest nachylenie w dół (telewizor można zainstalować pod sufitem), a jego kąt może wynosić 15-20°.

Kąt, w zakresie którego można obracać ekran zamontowany na uchwycie. Mierzony od skrajnej lewej pozycji do skrajnej prawej. We współczesnych modelach może osiągnąć 180°.

Możliwość ułożenia kabli dostarczonych do telewizora wewnątrz ramienia lub nogi uchwytu (dla konstrukcji sufitowych i podłogowych odpowiednio, patrz „Rodzaj”). Taki układ nadaje całej konstrukcji schludny wygląd, ponieważ kable, często o różnych rozmiarach i kolorach, a nawet splątane ze sobą, są niewidoczne i nie psują estetyki.