Porównanie Arsenal 10x25 NB25-1025 vs Arsenal 10x25 DCF WPA-1025BR

Średnica obszaru widocznego przez lornetkę / monokular z odległości 1 km - innymi słowy największa odległość między dwoma punktami, w których można je jednocześnie zobaczyć z tej odległości. Nazywa się to również „liniowym polem widzenia”. Wraz z kątowym polem widzenia (patrz niżej) parametr ten charakteryzuje przestrzeń zajmowaną przez optykę, jednocześnie wyraźniej opisuje możliwości konkretnego modelu niż dane o kątach widzenia. W modelach z regulowanym powiększeniem (patrz wyżej) zwykle wskazywane jest maksymalne pole widzenia - przy najmniejszym powiększeniu i najszerszym kącie widzenia. Informacje te są często uzupełniane danymi o wartości minimalnej.

Obszar panoramiczny, który można oglądać przez okulary lornetki. Im wyższe rzeczywiste kątowe pole widzenia, tym szersza widoczność optyki. Zauważ, że kątowe pole widzenia jest odwrotnie proporcjonalne do powiększenia. Oznacza to, że im większe powiększenie, tym węższa widoczność (im mniejsze rzeczywiste kątowe pole widzenia). Rzeczywiste kątowe pole widzenia oblicza się w następujący sposób: należy podzielić kątowe pole widzenia (w stopniach °) przez współczynnik powiększenia. Dla porównania, ludzkie oko ma kątowe pole widzenia 60 sekund kątowych ("). Pod względem stopni okazuje się, że jest to 150 °. Dobra lornetka zapewni realne pole widzenia w promieniu 10 sekund łuku. Ale nie zawsze ma sens ściganie dużych wskaźników rzeczywistego kątowego pola widzenia. Faktem jest, że podczas oglądania dużego obszaru panoramy krawędzie obrazu otrzymują zauważalne zniekształcenia.

Najmniejsza odległość do obserwowanego obiektu, przy której będzie on wyraźnie widoczny przez lornetkę / monokular. Wszystkie takie urządzenia optyczne zostały pierwotnie stworzone do obserwacji odległych obiektów, dlatego nie wszystkie z nich są w stanie pracować na krótkich dystansach. Wybierając model dla tego parametru, należy kierować się oczekiwanymi warunkami obserwacji: w idealnym przypadku minimalna odległość ostrzenia nie powinna być większa niż najmniejsza możliwa odległość do obserwowanego obiektu.

Przesunięcie to odległość między soczewką okularu a źrenicą wyjściową instrumentu optycznego (patrz Średnica źrenicy wyjściowej). Optymalną jakość obrazu osiąga się, gdy źrenica wyjściowa jest rzutowana bezpośrednio na oko obserwatora; tak więc w praktyce przesunięcie to odległość od oka do soczewki okularu, która zapewnia najlepszą widoczność i nie przyciemnia krawędzi (winietowanie). Długie wysunięcie jest szczególnie ważne, gdy lornetka / monokular mają być używane jednocześnie z okularami - w takich przypadkach nie ma możliwości zbliżenia okularu do oka.

Obecność specjalnego gazu w przypadku lornetek / monokularów - najczęściej azotu lub argonu. Ze względu na swoją obojętność chemiczną gaz ten nie utlenia części wewnętrznych (w przeciwieństwie do tlenu zawartego w powietrzu). Ponadto funkcja ta zakłada hermetyczną obudowę, która pozwala większości tych lornetek wytrzymać nawet zanurzenie pod wodą (więcej szczegółów w rozdziale „Ochrona przed kurzem i wilgocią”), a także chroni optykę przed szkodliwym działaniem mgły. Wszystko to pozytywnie wpływa na niezawodność i żywotność urządzenia. Z kolei sam wypełniacz gazowy praktycznie nie zawiera pary wodnej – dzięki temu soczewki nie zaparowują od wewnątrz, jak to ma miejsce w konwencjonalnych modelach przy spadkach temperatury.

Obecność wzmocnionej obudowy w konstrukcji lornetki / monokularu, która chroni wrażliwą optykę przed uderzeniami i upadkami. Stopień takiej ochrony może się różnić w różnych modelach, jednak nawet najprostsze z nich zazwyczaj są w stanie wytrzymać przypadkowy upadek z rąk na twardą powierzchnię bez kamieni lub innych niebezpiecznych przedmiotów.

Obudowa lornetki/monokularu jest chroniona przed kurzem i wilgocią. Warto zwrócić uwagę na takie modele, jeśli planujecie używać urządzenia na zewnątrz – podczas wędrówek, polowań, wędkowania itp. Stopień tej ochrony może być różny, od odporności na zachlapanie po zanurzenie w wodzie; punkt ten należy wyjaśnić zgodnie z oficjalną charakterystyką. Tutaj zauważamy, że większość modeli „ptactwa wodnego” zwykle ma wypełnienie gazowe (patrz wyżej), a brak takiego wypełnienia z reguły wskazuje na niską odporność na wilgoć.

Obecność w konstrukcji lornetki / monokularu gniazda do mocowania adaptera do statywu(sam adapter nie znajduje się w zestawie, chyba że wskazano inaczej). Funkcja ta jest szczególnie ważna w przypadku modeli o dużym powiększeniu (patrz wyżej): są one zwykle ciężkie, co utrudnia ich stabilne trzymanie w dłoniach, a przy dużym powiększeniu nawet niewielkie drgania mogą uniemożliwić obserwację. Dodatkowo montaż na statywie jest wygodny do ciągłej obserwacji danego miejsca, a taka obserwacja nie zawsze wymaga dużego powiększenia. Dzięki temu nawet niewielkie urządzenia mogą mieć możliwość zamontowania adaptera. Same adaptery można zaprojektować pod różne rozmiary mocowań statywowych – należy to wziąć pod uwagę przy wyborze takiego modelu.