Maksymalna prędkość odczytu danych z dysku flash. Im
wyższa ta prędkość, tym szybciej możesz przenieść informacje z pendrive'a na dysk komputera, co jest szczególnie ważne podczas pracy z dużą ilością danych. W praktyce prędkość odczytu zależy od wielu czynników, w tym przepustowości interfejsu (patrz „Rodzaj złącza”), cech konstrukcyjnych pendrive'a i komputera, używanego oprogramowania, obciążenia systemu itp.
—
Tworzywo sztuczne. Niedrogi i jednocześnie całkiem praktyczny materiał. Tworzywo sztuczne pozwala na tworzenie obudów o niemal dowolnym kształcie i kolorze — od klasycznych po bardzo oryginalne; jest jednak wystarczająco mocny i niezawodny, aby chronić pendrive podczas normalnego użytkowania w domu, a nawet w niektórych niesprzyjających sytuacjach. Jednocześnie wytrzymałość i odporność na wstrząsy tworzywa sztucznego są stosunkowo niskie, a w przypadku poważnych „kłopotów” — upadku z dużej wysokości, nadepnięcia na pendrive'a itp. — taka obudowa prawdopodobnie ulegnie uszkodzeniu. Jednak takie sytuacje zdarzają się rzadko, a rodzajów plastiku jest sporo, niektóre z nich są bardzo trwałe. Dlatego materiał ten jest niezwykle popularny we współczesnych dyskach flash.
—
Metal. Metal łączy wysoką wytrzymałość i niezawodność ze stylowym wyglądem, pendrive'y wykonane z tego materiału wyglądają solidnie i są w stanie wytrzymać dość silne uderzenia, które mogłyby uszkodzić produkt z tworzywa sztucznego. Takie obudowy mogą być cięższe niż plastikowe, ale nie można tego nazwać wadą: waga nowoczesnych pendrive'ów nie jest tak duża, że stwarza niedogodności, a masywność produktu potęguje wrażenie solidności. Ale jedną z jednoznacznych wad metalu można nazwać wyższy koszt niż tworzywa sztucznego.
—
Guma. Guma jest dość łatwa w obróbce i nadaje się do tworzenia skomplik
...owanych kształtów; wiele pendrive'ów wykonanych z takiego materiału charakteryzuje się oryginalnym wzornictwem. Główną praktyczną cechą gumy jest elastyczność. To sprawia, że obudowa jest dość odporna na wstrząsy i pozwala wytrzymać silny, krótkotrwały nacisk bez konsekwencji (na przykład, jeśli nadepnąć na produkt). Jednocześnie guma jest nieco droższa od tworzywa sztucznego, a wspomniane zalety w większości przypadków nie mają kluczowego znaczenia. Dlatego ten materiał jest znacznie mniej powszechny.
— Skóra. Sama skóra nie nadaje się jako materiał na obudowę; dlatego w tym przypadku zwykle chodzi o pokrycie skórzane na twardym podłożu — metalowym lub plastikowym. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat tych materiałów, patrz powyżej; jeśli chodzi o skórę, to materiał ten nadaje pendrive'owi bogaty i solidny wygląd, ale nie jest tani i z praktycznego punktu widzenia nie zapewnia żadnych specjalnych zalet. Dlatego obudowy ze skórzanymi wstawkami to przywilej modeli wizerunkowych, dla których ważna jest nie tylko funkcjonalność, ale także kosztowny, reprezentacyjny design.
— Drewno. Z praktycznego punktu widzenia drewno nie ma przewagi nad tworzywem sztucznym, a jednocześnie jest zauważalnie droższe i trudniejsze w produkcji — w szczególności dlatego, że wymagana jest specjalna obróbka, aby uzyskać odporność na wilgoć i wytrzymałość. Zaletą tego materiału jest jego atrakcyjny wygląd; ponadto drewniane obudowy są uważane przez niektórych użytkowników za najbardziej „ekologiczne” lub przyjemne w dotyku. Dzięki temu takie obudowy są rzadkością – tylko w designerskich modelach pamięci flash, stworzonych po to, by wyróżniać się wśród wyrobów plastikowych i metalowych.
