Porównanie LG MA-09AH1 25 m² vs LG Artcool Gallery A-09AW1 25 m²

Ogólny rodzaj klimatyzatora.

Obecnie na rynku można znaleźć głównie systemy typu split, systemy typu multisplit, urządzenia przenośne. Rzadsze warianty to modele okienne i monolityczne. Oto bardziej szczegółowy opis każdego wariantu:

— System typu split. Najpopularniejszy rodzaj nowoczesnych klimatyzatorów. Takie modele składają się z dwóch jednostek - wewnętrznej i zewnętrznej. Jednostka zewnętrzna montowana jest na zewnętrznej ścianie budynku i odpowiada za wymianę ciepła z otoczeniem - to przez nią odprowadzany jest nadmiar ciepła (lub odwrotnie, ciepło zewnętrzne jest pobierane do pomieszczenia podczas pracy w trybie ogrzewania). Jednostka wewnętrzna znajduje się pomieszczeniu, z której dostarczane jest klimatyzowane powietrze. Obie jednostki są połączone wężami, przez które krąży chłodziwo. Klimatyzatory tego typu są szczególnie wygodne, ponieważ jednostkę wewnętrzną można zamontować niemal w każdym miejscu w pomieszczeniu; a w niektórych modelach jednostki wewnętrzne mają nietypową konstrukcję (patrz poniżej), która pozwala na organiczne dopasowanie takich urządzeń nawet do niestandardowych wnętrz. Zwracamy również uwagę, że systemy split mogą mieć prawie dowolną wydajność, wśród nich są modele zarówno na poziomie domowym, jak i przemysłowym, a instalacja takich klimatyzatorów jest stosunkowo prosta. Wszystko to przyczyn...iło się do ich popularności.

— System Multisplit. Rodzaj podzielonych systemów (patrz wyżej), w których na jednostkę zewnętrzną przypada kilka jednostek wewnętrznych. Taki układ pozwala na wykorzystanie jednego klimatyzatora do sterowania klimatem w kilku pomieszczeniach jednocześnie, przy czym instalacja takiego systemu jest łatwiejsza, a koszt tańszy niż przy zastosowaniu oddzielnych systemów typu split.

— Przenośny. Klimatyzatory w kształcie pojedynczej jednostki, zaprojektowane z myślą o możliwości częstego przemieszczania się z miejsca na miejsce; niektóre modele mają nawet do tego kółka. Do wymiany ciepła z otoczeniem zewnętrznym w takich urządzeniach stosuje się węże wentylacyjne, które wyprowadza się przez okno, drzwi, szyb wentylacyjny itp. Klimatyzator przenośny może być prawdziwym zbawieniem tam, gdzie nie ma możliwości zamontowania urządzenia stacjonarnego: nie wymaga skomplikowanych prac montażowych, wystarczy wymyślić, gdzie doprowadzić rurę wyrzutową. Dodatkowo taka jednostka może być przydatna w sytuacji, gdy zachodzi potrzeba schłodzenia kilku pomieszczeń jedno po drugim, a zamontowanie do tego celu stacjonarnego klimatyzatora (klimatyzatorów) jest utrudnione lub niemożliwe.

— Okienny. Klimatyzatory w kształcie pojedynczej jednostki, instalowane bezpośrednio w otworze okiennym - tak, aby jedna strona urządzenia znajdowała się w pomieszczeniu, a druga - na ulicy. Jest to jeden z pierwszych typów klimatyzatorów, który obecnie uważany jest za przestarzały i występuje niezwykle rzadko - głównie ze względu na złożoność montażu i bardzo ograniczony wybór jego miejsca. Ponadto taki montaż nieuchronnie zasłania część okna, co w niektórych przypadkach jest również poważną wadą.

— Monolityczny. Klimatyzatory stacjonarne w postaci pojedynczego urządzenia do montażu naściennego. Taka jednostka znajduje się wewnątrz pomieszczenia, na ścianie wychodzącej na zewnątrz, a wymianę ciepła zapewniają kanały powietrzne przechodzące przez ścianę, przez które powietrze z zewnątrz wpływa i wypływa z wymiennika. Taka konstrukcja pozwala na obejście się bez jednostek zewnętrznych, co jest bardzo wygodne w niektórych sytuacjach - np. gdy potrzebny jest klimatyzator do budynku zabytkowego lub do domu o ściśle określonej konstrukcji, która nie dopuszcza niepotrzebnych „zdobień” na fasadzie. Z drugiej strony jednostki monolityczne są drogie i mają ograniczone możliwości montażu.

Komplet elementów dostarczanych wraz z klimatyzatorem.

Parametr ten jest wskazywany tylko dla systemów typu split i multisplit (patrz „Rodzaj”) - inne typy klimatyzatorów wykonywane są jako pojedyncze jednostki i po prostu nie ma potrzeby określania dla nich wyposażenia. "Splity" mogą być dostarczane jako komplet lub jako oddzielne jednostki (zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne). Wśród tradycyjnych systemów dzielonych najpopularniejszy jest pierwszy wariant: najwygodniej jest kupić takie rozwiązanie w postaci gotowego zestawu a zakup osobnej jednostki jest wymagany głównie w przypadku zepsucia jednej z oryginalnych jednostek. Natomiast, komponenty klimatyzatorów typu multi-split są najczęściej sprzedawane osobno - ułatwia to montaż takiego systemu pod konkretną sytuację, po osobnym zakupie jednostki zewnętrznej i wymaganej liczby jednostek wewnętrznych.

Liczba jednostek wewnętrznych dostarczanych z klimatyzatorem.

Cechą wspólną systemów split i multi-split jest podział na jednostki zewnętrzne i wewnętrzne (patrz „Rodzaj”). Liczba modułów wewnętrznych w zestawie decyduje o tym, ile pomieszczeń klimatyzator będzie w stanie obsłużyć „po wyjęciu z pudełka”. Jednak w praktyce parametr ten w rzeczywistości jest raczej odniesieniem niż praktycznie istotnym. Zatem w kompletnym zestawie (patrz „Zestaw”) systemy typu split są z definicji dostarczane z jedną jednostką wewnętrzną. W multisplitach kompletny zestaw jest rzadki i zwykle zawiera dwie takie jednostki; zakłada się, że do zorganizowania bardziej rozbudowanego systemu wygodniej jest kupić jednostkę zewnętrzną i osobno zakupić dla niej wymaganą liczbę jednostek wewnętrznych. Poszczególne jednostki wewnętrzne systemów multisplit są również sprzedawane pojedynczo.

Pobór mocy przez klimatyzator w trybie chłodzenia i ogrzewania; dla modeli bez funkcji ogrzewania, jest podawany tylko jeden numer. Tego parametru nie należy mylić z efektywną wydajnością klimatyzatora. Efektywna moc to ilość ciepła, jaką urządzenie jest w stanie „przepompować” do otoczenia lub do pomieszczenia (więcej informacji można znaleźć w rozdziale „Moc w trybie chłodzenia”, „Moc w trybie ogrzewania”). W tym rozdziale wskazywana jest ilość energii elektrycznej zużywanej przez urządzenie z sieci.

We wszystkich klimatyzatorach pobór mocy jest kilkakrotnie niższy niż mocy efektywny - wynika to ze specyfiki działania takich jednostek. Przy tym urządzenia o tej samej wydajności mogą różnić się zużyciem energii. W takich przypadkach bardziej ekonomiczne modele zwykle kosztują więcej, lecz przy ciągłym użytkowaniu różnica może szybko się zwrócić ze względu na mniejsze pobór mocy elektrycznej.

Również od tego niuansu zależą dwa punkty związane z elektrotechniką. Po pierwsze, pobór mocy wpływa na zapotrzebowanie na moc: modele do 3 - 3,5 kW można podłączać do zwykłego gniazdka, a przy wyższym zużyciu energii wymagane jest albo zasilanie bezpośrednio z panelu, albo połączenie trójfazowe (patrz poniżej). Po drugie, pobór mocy jest potrzebny do obliczenia obciążenia sieci i niezbędnych parametrów wyposażenia dodatkowego: stabilizatorów, generatorów awaryjnych, zasilaczy awaryjnych itp.

Maksymalna różnica wysokości, dozwolona dla jednostek z systemem typu split. Dla systemów typu multisplit (patrz „Rodzaj”) w danym przypadku chodzi o różnicę wysokości między najwyższą a najniższą jednostką.

W przypadku montażu jednostek na różnych wysokościach w systemie powstaje różnica ciśnień - im większa różnica wysokości, tym większa jest różnica ciśnień, jeśli będzie ona zbyt duża, system nie będzie mógł normalnie pracować. To jest powód tego ograniczenia.

Maksymalna dopuszczalna długość rur czynnika chłodniczego łączących jednostki zewnętrzne i wewnętrzne systemu typu split lub multisplit (patrz „Rodzaj”). Odnosi się to do długości rur w jednym kierunku, od jednostki wewnętrznej do jednostki zewnętrznej (lub odwrotnie).

W większości nowoczesnych klimatyzatorów parametr ten wynosi około 15 - 20 m, a nawet więcej, więc problemy z maksymalną długością mogą pojawić się tylko wtedy, gdy jednostki są daleko od siebie (na przykład, jeśli jednostka wewnętrzna jest umieszczona zbyt daleko względem jednostki zewnętrznej). Technicznie możliwe jest użycie rur dłuższych niż maksymalne dopuszczalne, lecz wpłynie to na wydajność klimatyzatora i może wymagać uzupełnienia freonu.

Najniższa temperatura zewnętrzna, przy której klimatyzator może normalnie pracować w trybie chłodzenia.

Potrzeba chłodzenia powietrzem pojawia się nie tylko w czasie mrozów - na przykład efektywne odprowadzanie ciepła jest stale wymagane w zamkniętych pomieszczeniach z dużą ilością urządzeń wytwarzających ciepło (takich jak serwerownie). Ograniczenie minimalnej temperatury zewnętrznej wynika z faktu, że duża różnica temperatur między skraplaczem (grzałką) jednostki zewnętrznej a otoczeniem może spowodować uszkodzenie obwodów.

Należy pamiętać, że w klimatyzatorach domowych próg ten może być dość wysoki - +20 °C, a nawet wyższy (do +25 °C); Jednak w życiu codziennym zwykle wymagane jest dodatkowe chłodzenie w przypadku cieplejszej pogody, a takie temperatury powietrza nie są wystarczająco wysokie, aby powodować znaczny dyskomfort. Lecz w profesjonalnych urządzeniach minimalna temperatura dla trybu chłodzenia może być znacznie poniżej zera - do -40 °C, a nawet niższa.

Należy również powiedzieć, że w przypadku trybu ogrzewania dopuszczalna temperatura dla niego jest zauważalnie niższa niż dla trybu chłodzenia. Wynika to z różnicy między formatami pracy klimatyzatora w tych trybach.

Najniższa temperatura zewnętrzna, przy której klimatyzator może normalnie pracować w trybie ogrzewania.

Współczesne klimatyzatory z trybem ogrzewania są urządzeniami dość odpornymi na zimno. Tak więc modele, w których ten próg temperatury przekracza 0 °C, są niezwykle rzadkie. Wiele jednostek, nawet dość niedrogich, ma minimalną dopuszczalną temperaturę ogrzewania w zakresie -5... -10 °C lub -11... -15 °C. Modeli o wskaźnikach -16... -20 °C i -21... -25 °C, jest znacznie mniej, chociaż nadal są one dostępne w sprzedaży, a klimatyzatory zdolne do ogrzewania przy temperaturze -25 °C i poniżej są bardzo zbliżone pod względem możliwości do pomp ciepła.