Porównanie Phantom GB300BPA vs Alpine SWT-12S4

- Zamknięte pudełko. Najprostszy rodzaj obudowy: pudełko z głośnikiem (głośnikami) na przednim panelu, zamknięte ze wszystkich stron. Zaletami takich modeli są wysoka dokładność transmisji dźwięku i niski koszt, wady - niska czułość i nieco „płaski” bas.

- Odruch basowy. Klasyczny bass reflex to pusta rura, która łączy wewnętrzną objętość obudowy ze światem zewnętrznym (istnieją jednak inne możliwości takiego połączenia). Długość kanału bass reflex dobiera się tak, aby przechodzące przez niego fale dźwiękowe o określonym zakresie były odwrócone w fazie względem fal z głośnika (stąd nazwa). Poprawia to (w szczególności „pogłębia”) dźwięk subwoofera i pozwala osiągnąć dobre osiągi przy niewielkich rozmiarach obudowy. Z drugiej strony przepływ dźwięku w tubie tworzy dodatkowy szum.

-Pasek. Konstrukcja łącząca w sobie cechy zamkniętej obudowy i obudowy bass-reflex. Jedna jego część jest zamknięta, a druga jest wyposażona w falownik faz; między nimi znajduje się przegroda, na której znajduje się główny głośnik. W przeciwieństwie do poprzednich typów głośnik jest całkowicie wewnątrz obudowy. Obudowy środkowoprzepustowe zapewniają głośniejszy dźwięk niż pudełka lub bass reflex, z jakością dźwięku porównywalną z tymi ostatnimi. Wadą jest złożoność projektu, a co za tym idzie - nieco wyższa cena.

- Pudełko. Dosłownie „pudełko”. Najprostszym typem obudowy jest w rzeczywistości średniej wielkości pudełko, przeznaczone do zainstalowania w bagażniku.

- Kompaktowy. Ta opcja oznacza raczej nie kształt, a wielkość obudowy – jak sama nazwa wskazuje, obejmuje urządzenia, które mają niewielkie gabaryty. Subwoofery te są niezwykle łatwe w montażu, niektóre modele można zamontować bezpośrednio pod siedzeniem. Jednocześnie ich jakość i moc dźwięku są zwykle niższe niż pełnowymiarowych.

- Rurka. Korpus ma kształt fajki, na jednym z końców której wysuwa się głośniczek. Taki kształt nie wpływa znacząco na charakterystykę dźwięku, pełni głównie rolę estetyczną - subwoofery-rury wyglądają dość stylowo.

- Aktywny. Subwoofer wyposażony we własny wbudowany wzmacniacz. Taki subwoofer można podłączyć bezpośrednio do źródła sygnału, bez żadnych dodatkowych wzmacniaczy; wbudowany wzmacniacz z definicji ma charakterystykę optymalnie dopasowaną do parametrów głośnika. A podczas korzystania z innych wzmacniaczy aktywny subwoofer zmniejsza ich obciążenie, co pozytywnie wpływa na jakość dźwięku i moc. Ponadto Twój własny wzmacniacz może być wyposażony we własne narzędzia do strojenia i inne dodatkowe funkcje. Z drugiej strony wszystko to wpływa na koszt urządzenia, a modele aktywne są nieco trudniejsze do zainstalowania, ponieważ wymagają oddzielnego zasilania.

- Pasywny. Subwoofery nie wyposażone we własny wzmacniacz. Są tańsze niż aktywne i łatwiejsze w montażu. pracować bez oddzielnego zasilacza, jednak połączenie jest obarczone pewnymi trudnościami: do normalnej pracy wymagany jest wzmacniacz, którego charakterystyka (w szczególności moc i impedancja, patrz poniżej) musi optymalnie odpowiadać parametrom subwoofera .

Maksymalna moc sygnału, jaką subwoofer może wytrzymać przez krótki czas (do kilku sekund) bez żadnych negatywnych konsekwencji. Wybierając parę wzmacniacz-subwoofer, zaleca się zabranie subwoofera o mocy maksymalnej co najmniej dwukrotnej mocy maksymalnej wzmacniacza. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa moc maksymalna, tym bardziej subwoofer jest odporny na przeciążenia.

Zakres częstotliwości dźwięku odtwarzanych przez subwoofer. Uważa się, że ludzkie ucho jest w stanie odbierać zakres częstotliwości rzędu 16 - 20 000 Hz, ale w tym przypadku należy pamiętać, że subwoofer jest przeznaczony do odtwarzania drogi o niższej częstotliwości (do 200 Hz). . W związku z tym w przypadku dolnej granicy zakresu wszystko jest proste: „im niżej, tym lepiej”; górna nie powinna być niższa niż dolna granica głównej akustyki samochodu - w przeciwnym razie pojawią się „luki” w częstotliwościach, co wpłynie na jakość dźwięku.

Czułość określa głośność dźwięku subwoofera, gdy zostanie do niego doprowadzony sygnał o określonej mocy: przy równej sile sygnału i impedancji (patrz poniżej), tym głośniejszy będzie dźwięk subwoofera o wyższej czułości.

Ponieważ subwoofer został pierwotnie zaprojektowany do odtwarzania basów, w rzeczywistości oznacza to w tym przypadku obecność własnej regulacji głośności, co pozwala na jego zmianę bez wpływu na źródło sygnału. Pozwala to łatwo ustawić żądany poziom basów w stosunku do reszty systemu audio (w różnych przypadkach ten stosunek może być inny).

Obecność w subwooferze filtra infra-niskiej częstotliwości (FINF), zwanego również Subsonic. Filtr ten „obcina” częstotliwości poddźwiękowe, uniemożliwiając subwooferowi ich odtworzenie. Często ten filtr ma kontrolę częstotliwości. Funkcja ta ma kilka celów jednocześnie. Po pierwsze, ucho ludzkie nie jest już w stanie rozpoznać takich wibracji i nie ma sensu ich odtwarzać – prowadzi to jedynie do marnowania energii. Po drugie, intensywne infradźwięki mogą negatywnie wpływać na zdrowie (zarówno fizyczne, jak i psychiczne). Po trzecie, praca z częstotliwościami podczerwonymi przy dużej mocy może prowadzić do uszkodzenia samego subwoofera: cewka, mówiąc w przenośni, jest „zdmuchnięta” z głośnika.

Obecność wejścia wysokiego napięcia na aktywnym subwooferze (patrz „Rodzaj”). To wejście znacznie rozszerza opcje połączeń. Zazwyczaj aktywne subwoofery są podłączone przez wejście liniowe (niskonapięciowe) bezpośrednio do radia. Wejście wysokiego napięcia umożliwia podłączenie głośnika do osobnego wzmacniacza mocy, takiego jak pasywny subwoofer.