Porównanie Motorola VerveBuds 300 vs Motorola VerveBuds 400

Impedancja to nominalna rezystancja słuchawek na przepływ prądu przemiennego, takiego jak sygnał audio.

Przy niezmienności wszystkich pozostałych parametrów, wyższa impedancja zmniejsza zniekształcenia, ale wymaga mocniejszego wzmacniacza - inaczej słuchawki po prostu nie będą w stanie wytworzyć wystarczającej głośności. W związku z tym wybór rezystancji zależy przede wszystkim od tego, do którego źródła sygnału planuje się podłączać słuchawki. Tak więc w przypadku przenośnego gadżetu (smartfona, odtwarzacza kieszonkowego) optymalny wskaźnik to 16 omów lub mniej, niezły - 17-32 omy. Wyższe wartości - 33 - 64 omy i 65 - 96 omów - będą wymagały dość mocnych wzmacniaczy, takich jak te stosowane w komputerach i telewizorach. Modele o impedancji 96 - 250 omów i większej są przeznaczone głównie do sprzętów audio o klasie Hi-End i do użytku profesjonalnego; w takich przypadkach szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Zakres częstotliwości dźwięku, które mogą odtwarzać słuchawki.

Im szerszy jest ten zakres, tym pełniej słuchawki odtwarzają spektrum częstotliwości dźwięku, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że zbyt niskie lub zbyt wysokie częstotliwości będą niedostępne. Należy jednak uważać na pewne niuanse. Przede wszystkim przypomnijmy, że zakres słyszenia dla ludzkiego ucha wynosi średnio od 16 Hz do 22 kHz, a dla pełnego obrazu wystarczy, że słuchawki pokryją ten zakres. Jednak nowoczesne modele mogą zauważalnie wykraczać poza te granice: w wielu urządzeniach dolny próg nie przekracza 15 Hz, a nawet 10 Hz, a górny może sięgać 25 kHz, 30 kHz, a nawet więcej. Tak szerokie zasięgi same w sobie nie dają praktycznych zalet, ale zwykle wskazują na wysoką klasę słuchawek, a niekiedy podawane są jedynie w celach promocyjnych.

Drugą ważną kwestią jest to, że szeroki zakres częstotliwości sam w sobie nie jest gwarancją dobrego dźwięku: jakość dźwięku zależy również od szeregu parametrów, przede wszystkim od charakterystyki częstotliwościowej słuchawek.

Średnica głośnika słuchawkowego; w modelach z kilkoma przetwornikami (patrz „Liczba przetworników”) z reguły brany jest pod uwagę rozmiar największego głośnika, inne rozmiary mogą się określać w uwagach.

Ogólnie parametr ten ma znaczenie przede wszystkim w przypadku słuchawek nausznych (patrz „Konstrukcja”). W nich przetworniki mogą mieć różne rozmiary; im większy, tym bardziej nasycony dźwięk i tym lepiej głośnik odtwarza basy, jednak duże przetworniki mają odpowiedni wpływ na wymiary, wagę i cenę słuchawek. Natomiast słuchawki dokanałowe i douszne z definicji mają bardzo małe głośniki, a bogaty bas osiągany jest dzięki innym cechom konstrukcyjnym.

Obecność własnej regulacji głośności w słuchawkach. Taki regulator może być umieszczony zarówno na przewodzie, jak i na jednej z muszli (ta ostatnia opcja jest typowa dla modeli bezprzewodowych). W każdym razie funkcja ta pozwala w łatwy sposób regulować głośność: w tym celu nie trzeba wchodzić do ustawień komputera, wciskać przycisków na odtwarzaczu czy smartfonie itp., wystarczy skorzystać z dostępnego regulatora. Z drugiej strony dodatkowe wyposażenie komplikuje i zwiększa koszt konstrukcji, a także zwiększa prawdopodobieństwo zniekształceń. Z tego powodu regulacja głośności praktycznie nie występuje w profesjonalnych słuchawkach.

 

Pojemność akumulatora zainstalowanego w słuchawkach o odpowiedniej konstrukcji (patrz „Zasilanie”).

Teoretycznie większa pojemność pozwala na większą autonomię, ale w praktyce czas pracy zależy również od zużycia energii przez słuchawki — i może ono być bardzo różne, w zależności od specyfikacji i cech konstrukcyjnych. Tak więc parametr ten ma drugorzędne znaczenie i przy wyborze warto zwrócić uwagę nie tyle na pojemność akumulatora, ile na bezpośrednio deklarowany czas pracy (patrz poniżej).

Deklarowana żywotność baterii słuchawek (patrz wyżej) przy słuchaniu muzyki na jednym naładowaniu akumulatora lub komplecie baterii.

Z reguły w specyfikacji podawany jest pewien średni czas pracy w trybie słuchania muzyki, dla standardowych warunków; w praktyce będzie to zależeć od intensywności użytkowania, poziomu głośności i innych parametrów pracy, a w modelach z wymiennymi bateriami również od jakości ogniw zasilających. Niemniej jednak, na podstawie deklarowanego czasu można dość wiarygodnie ocenić czas pracy wybranych słuchawek i porównać je z innymi modelami. Jeśli chodzi o konkretne wartości, stosunkowo „krótkotrwałe” urządzenia mają autonomię do 8 godzin, wskaźnik 8 – 12 godzin można nazwać całkiem dobrym, 12 – 20 godzin – bardzo dobrym, a w najbardziej długogrających słuchawkach czas pracy może przekroczyć 20 godzin.

Rodzaj złącza służącego do ładowania wbudowanego akumulatora słuchawek, a dokładniej do podłączenia zewnętrznej ładowarki. Rolę takiego urządzenia może pełnić zasilacz sieciowy lub samochodowy, power bank, a nawet port USB komputera stacjonarnego lub laptopa (o ile jest odpowiedni kabel). Jednocześnie w modelach true wireless (mogą mieć „nóżką”, bez „nóżki”, z zaczepem na ucho i klipsy (Clip-on)) przewód ładowarki jest podłączany do specjalnej stacji dokującej, w której podczas ładowania umieszczane są słuchawki (sama stacja ma zwykle własny akumulator i może również pracować jako autonomiczny power bank). W bardziej tradycyjnych rozwiązaniach bezprzewodowych i kombinowanych wejście ładowania często znajduje się na samej obudowie słuchawek. Jeśli chodzi o złącza, najczęściej stosowane są następujące opcje:

— microUSB. Mniejsza wersja złącza USB przeznaczona do urządzeń przenośnych. Pojawiła się dość dawno temu, ale w naszych czasach nie traci na popularności, jest używana przez absolutną większość producentów.

— USB C. Miniaturowe złącze USB, pozycjonowane między innymi jako potencjalny następca microUSB. W odróżnieniu od swojego poprzednika ma odwracalną konstrukcję, dzięki czemu wtyczkę można wkładać do gniazda z dowolnej strony. Nadal jest to stosun...kowo rzadkie, ale sytuacja prawdopodobnie ulegnie zmianie w najbliższych latach.

— Lightning. Złącze markowe Apple. Podobnie jak USB C ma odwracalną konstrukcję, będąc nieco wygodniejszym i bardziej niezawodnym, jednak korzystanie z Lightninga ogranicza się do produktów samego Apple i jego marki Beats.

Ta cecha oznacza, że elementy sterujące w słuchawkach to nie tradycyjne przyciski, które trzeba naciskać, a czujniki, które są wyzwalane dotykiem.

Sterowanie dotykowe jest nieco droższe niż sterowanie za pomocą przycisków, jednak ma kilka zalet. Po pierwsze, nadaje słuchawkom schludny i technologiczny wygląd, z minimalną ilością wystających części. Po drugie, czujniki są bardziej niezawodne i kompaktowe ze względu na brak ruchomych części. Po trzecie, korzystanie z nich jest fizycznie wygodniejsze, zwłaszcza z małymi słuchawkami. Te momenty są szczególnie istotne dla słuchawek formatu true wireless (patrz „Typ kabla”), więc to w nich najczęściej można znaleźć sterowanie dotykowe. Istnieją jednak wyjątki od tej reguły. Warto też wspomnieć, że różnica w cenie między przyciskami i czujnikami jest często prawie niezauważalna na tle kosztu słuchawek jako całości.