Porównanie Ballu BWH/EU 50 Rodon Dry vs Ballu BWH/S 50 Rodon

Kształt obudowy podgrzewacza wody.

Uważa się, że tradycyjne warianty kształtów są następujące: cylindryczny i prostokątny, jednak obecnie występują bardziej specyficzne odmiany - płaskie obudowy, wąskie cylindryczne urządzenia. Oto cechy szczególne każdego wariantu:

- Cylindryczny. Ten kształt jest w rzeczywistości tradycyjny dla akumulacyjnych podgrzewaczy wody. Wynika to z faktu, że przy tej samej pojemności całkowitej, na zbiornik cylindryczny potrzeba mniej materiału niż na przykład na prostokątny; a w produkcji takie zbiorniki są proste i tanie, co pozwala na zastosowanie ich w bojlerach o dowolnej kategorii cenowej. Wady tego kształtu to przede wszystkim pewna nieporęczność w porównaniu z innymi odmianami.

- Prostokątny. Obudowa jest prostokątna, z wyraźnymi krawędziami przednimi i bocznymi; rogi mogą być ostro zarysowane lub zaokrąglone. Jest to tradycyjny kształt dla przepływowych podgrzewaczy wody, głównie gazowych, jednak możne też występować w dość dużej liczbie modeli akumulacyjnych. W związku z tym, cechy szczególne prostokątnej obudowy będą różne - w zależności od rodzaju podgrzewacza. Tak więc, w modelach przepływowych „prostokąt” jest po prostu jednym z najwygodniejszych wariantów pod względem ogólnej kompozycji. Lecz w bojlerach taki kształt różni się od płaskiego (patrz poniżej) tylko nieco...większą grubością, a w niektórych przypadkach wyraźnymi rogami.

- Płaski. Wariant spotykany głównie w elektrycznych podgrzewaczach akumulacyjnych. Takie urządzenia wyglądają tak, jakby klasyczna cylindryczna obudowa została spłaszczona z tyłu i z przodu, zmniejszywszy jej grubość poprzez zwiększenie szerokości (a czasem wysokości). Tak więc, taki bojler nie wystaje tak bardzo przed ścianę, jak cylindryczny; w niektórych przypadkach może to mieć kluczowe znaczenie - na przykład w przypadku instalacji w toalecie, gdzie urządzenie cylindryczne wisiałoby nad toaletą, powodując dyskomfort.

- Wąski. Odmiana obudów cylindrycznych, charakteryzująca się zmniejszoną średnicą. Innymi słowy, bojlery z tej kategorii są również okrągłe, jednak przy tej samej pojemności mają zauważalnie mniejszą szerokość i grubość niż tradycyjne cylindryczne. Może to być bardzo przydatne w ograniczonych przestrzeniach; należy jednak pamiętać, że ceną za zmniejszenie średnicy jest zwiększenie wysokości.

Energia elektryczna pobierana przez podgrzewacz podczas pracy.

Parametr ten ma kluczowe znaczenie dla modeli elektrycznych (patrz „Źródło energii”): pobór mocy w nich faktycznie odpowiada mocy elementu grzejnego i odpowiednio użytecznej mocy cieplnej całego urządzenia. Ogólna wydajność i sprawność podgrzewacza wody zależy bezpośrednio od użytecznej mocy. W związku z tym modele o wysokiej wydajności nieuchronnie mają wysokie zużycie. Jednocześnie zwracamy uwagę, że moc grzania jest dobrana przez projektantów w taki sposób, aby zagwarantować wymaganą wydajność i temperaturę wody. Dlatego wybierając urządzenie pod kątem wydajności, należy przede wszystkim zwracać uwagę na wydajność i temperaturę. Przy podłączaniu należy wziąć pod uwagę moc: na przykład, jeśli model 230 V (patrz „Zasilanie”) zużywa więcej niż 3,5 kW, z reguły nie można go podłączyć do zwykłego gniazdka - wymagane jest podłączenie zgodnie ze specjalnymi zasadami. A najbardziej wydajne i „żarłoczne” modele - 10 kW lub więcej - są podłączane tylko do sieci trójfazowych.

Pobór mocy ma również podobne znaczenie w przypadku kotłów kombinowanych - pod warunkiem, że podgrzewacz elektryczny w nich jest dodatkowym źródłem ciepła. W przypadku modeli gazowych i pośrednich parametr ten opisuje pobór mocy przez obwody sterujące i inne pomocnicze elementy konstrukcyjne; ten pobór mocy jest zwykle bardzo niski - rzędu kilkudziesięciu watów, rzadziej do 1,5 kW.

Czas nagrzewania akumulacyjnego podgrzewacza wody (patrz „Rodzaj”) całkowicie wypełnionego zimną wodą do temperatury roboczej.

Warto pamiętać, że ta cecha nie jest w 100% dokładna. Producenci zwykle podają czas nagrzewania dla określonych warunków: w pełni napełniony zbiornik, maksymalna intensywność ogrzewania, wzrost temperatury (∆t) o określoną liczbę stopni. W praktyce czas nagrzewania może się różnić, zarówno w jednym, jak i w drugim kierunku. Na przykład, jeśli dla urządzenia zadeklarowano 20 minutowy czas nagrzewania przy ∆t = 50 °C, to podczas nagrzewania wody z 15 °C do 60 °C czas ten będzie krótszy (∆t = 45 °C) . Niemniej jednak wskaźnik ten pozwala ocenić ogólną wydajność bojlera, a przy równych ∆t i pojemnościach pod względem czasu nagrzewania można porównywać różne modele.

- Spirala. Spirala jest wykonana z drutu elektrycznego o wysokiej rezystancji, otoczonego cienką powłoką izolacyjną. Główne zalety takiego elementu to szybkość nagrzewania, wysoka sprawność i precyzyjna regulacja temperatury; ponadto na spirali prawie nie tworzy się kamień. A z wad - niska żywotność.

- „Mokry” element grzejny. Element grzejny (rurowy grzejnik elektryczny) to metalowa rura z nitką grzejną ułożoną pośrodku; przestrzeń pomiędzy rurką a nitką wypełniona jest materiałem izolacyjnym o dobrej przewodności cieplnej. Elementy grzejne nagrzewają się wolniej niż spirale, mają niższą sprawność i są podatne na tworzenie się kamienia; z drugiej strony ich żywotność jest znacznie większa, a elementy grzejne w ogrzewaczach przepływowych nie są tak wrażliwe na korki powietrzne.

- „Suchy” element grzejny. Rodzaj elementu grzejnego o ulepszonej konstrukcji: rura grzejna jest zamknięta w dodatkowej powłoce (najczęściej wykonana jest ona z metalu z powłoką emaliowaną na zewnątrz) i nie styka się z wodą, stąd nazwa. W szczególności zmniejsza to prawdopodobieństwo tworzenia się kamienia, co jest szczególnie ważne podczas pracy z „twardą” wodą. Ponadto wymiana takich elementów jest znacznie łatwiejsza niż wymiana elementów konwencjonalnych. Do ich wad można zaliczyć dość wysoki koszt.

- Element grzejny na podczerwień.... Rurowy grzejnik elektryczny o specjalnej konstrukcji: w postaci przezroczystej szklanej rurki, która otacza żarzącą się spiralę. Zasada działania takiego elementu różni się nieco od konwencjonalnego elementu grzejnego: znaczną część ogrzewania zapewnia promieniowanie podczerwone, które ogrzewa nie tyle wodę, ile ścianki zbiornika - a już z nich ciepło jest przenoszone do wody. W ten sposób woda jest podgrzewana nie tylko w miejscu styku z elementem grzejnym, lecz także w miejscu styku ze ściankami - co oznacza szybsze i bardziej równomierne ogrzewanie. Należy również zauważyć, że sam element grzejny na podczerwień jest zwykle „suchy”; patrz powyżej, aby zapoznać się z zaletami takiej konstrukcji. Głównymi wadami takich ogrzewaczy są ich wysoki koszt i stosunkowo krótka żywotność.

- Wymiennik ciepła. Jest stosowany w grzejnikach gazowych i pośrednich (patrz. Źródło energii). Jest to konstrukcja metalowa ogrzewana poprzez spalanie gazu (w grzejnikach gazowych) lub przechodzenie wewnątrz ogrzanego chłodziwa (w grzejnikach pośrednich). Zwykle ma prążkowany kształt; ma to na celu zapewnienie maksymalnej powierzchni kontaktu z podgrzewaną wodą, biorąc pod uwagę stosunkowo niewielkie wymiary - im większa ta powierzchnia, tym więcej ciepła oddawane jest do wody w jednostce czasu i tym wydajniej pracuje ogrzewacz.

Deklarowany przez producenta okres gwarancji na zbiornik akumulacyjny podgrzewacza (patrz „Rodzaj”).

Parametr ten jest ważny ze względu na fakt, że zbiornik jest najtrudniejszym elementem pod względem serwisowym: pozostałe części podgrzewacza wody są stosunkowo łatwe do naprawy i wymiany, a w przypadku problemów ze zbiornikiem, często łatwiej jest wymienić cały bojler. W najbardziej zaawansowanych modelach gwarancja na zbiornik może wynosić 10 lat lub więcej.

Waga samego urządzenia, z wyłączeniem nabranej (przechodzącej) do niego wody.