Porównanie Banzai 80DINOX24 vs Willer EV 80 DR Fine

Obecność 2 oddzielnych zbiorników na wodę w akumulacyjnym podgrzewaczu wody; z reguły całkowita pojemność jest równo dzielona między tymi zbiornikami.

Taka konstrukcja jest zauważalnie bardziej złożona i droższa niż tradycyjny układ jednozbiornikowy, jednak jednocześnie posiada kilka zalet. Po pierwsze, pojemniki można podgrzewać po kolei, co znacznie przyspiesza proces: wszak do korzystania z gorącej wody wystarczy podgrzać do temperatury roboczej tylko połowę całkowitej pojemności. Po drugie, przy takim schemacie pracy zmniejsza się pobór mocy i obciążenie sieci energetycznej; a jeśli w pewnym momencie użytkownik nie potrzebuje dużo wody, to pobór mocy jest niskie (ze względu na to, że nie trzeba podgrzewać całej pojemności). Po trzecie, w porównaniu do tradycyjnych modeli o tej samej pojemności, takie kotły są cieńsze, co może uprościć instalację (ceną za tę zaletę jest zwiększenie szerokości, jednak ta rzecz nie jest tak często istotna). Po czwarte, taki układ poprawia izolację termiczną i zmniejsza straty ciepła.

Energia elektryczna pobierana przez podgrzewacz podczas pracy.

Parametr ten ma kluczowe znaczenie dla modeli elektrycznych (patrz „Źródło energii”): pobór mocy w nich faktycznie odpowiada mocy elementu grzejnego i odpowiednio użytecznej mocy cieplnej całego urządzenia. Ogólna wydajność i sprawność podgrzewacza wody zależy bezpośrednio od użytecznej mocy. W związku z tym modele o wysokiej wydajności nieuchronnie mają wysokie zużycie. Jednocześnie zwracamy uwagę, że moc grzania jest dobrana przez projektantów w taki sposób, aby zagwarantować wymaganą wydajność i temperaturę wody. Dlatego wybierając urządzenie pod kątem wydajności, należy przede wszystkim zwracać uwagę na wydajność i temperaturę. Przy podłączaniu należy wziąć pod uwagę moc: na przykład, jeśli model 230 V (patrz „Zasilanie”) zużywa więcej niż 3,5 kW, z reguły nie można go podłączyć do zwykłego gniazdka - wymagane jest podłączenie zgodnie ze specjalnymi zasadami. A najbardziej wydajne i „żarłoczne” modele - 10 kW lub więcej - są podłączane tylko do sieci trójfazowych.

Pobór mocy ma również podobne znaczenie w przypadku kotłów kombinowanych - pod warunkiem, że podgrzewacz elektryczny w nich jest dodatkowym źródłem ciepła. W przypadku modeli gazowych i pośrednich parametr ten opisuje pobór mocy przez obwody sterujące i inne pomocnicze elementy konstrukcyjne; ten pobór mocy jest zwykle bardzo niski - rzędu kilkudziesięciu watów, rzadziej do 1,5 kW.

Liczba trybów grzania przewidzianych w urządzeniu.

Parametr ten jest określany tylko dla modeli z kilkoma trybami grzania. Należy podkreślić, że tej funkcjonalności nie należy mylić z kontrolą temperatury (patrz „Funkcje”). Tryb grzania to ogólny format pracy urządzenia; formaty te różnią się przede wszystkim takimi parametrami jak rzeczywista moc grzewcza, ilość (a w modelach kombinowanych także typy) zaangażowanych elementów grzejnych itp. A termostat, jeśli jest w konstrukcji, pozwala na zmianę temperatury już w granicach konkretnego trybu.

Ogólnie rzecz biorąc, obecność kilku trybów grzania rozszerza funkcjonalność podgrzewacza wody, jednak wpływa na jego koszt. Cóż, oczywiście, konkretne cechy tych trybów nie zaszkodzi wyjaśnić z góry przed zakupem.

Maksymalna temperatura wody zapewniana przez urządzenie. Za standardową temperaturę ciepłej wody w systemie zaopatrzenia w wodę uważa się 60 C, a ta wartość to w rzeczywistości minimum dla nowoczesnych podgrzewaczy wody: modele o skromniejszych wskaźnikach (zwykle od 40 °C) występują niezwykle rzadko. Natomiast wyższe wartości można spotkać znacznie częściej: na przykład bardzo popularne są podgrzewacze wody o temperaturze 75 °C i 80 °C, a w najmocniejszych pod tym względem modelach temperatura może osiągać nawet 95 °C, a nawet więcej.

Z jednej strony do mocnego nagrzania potrzebne są odpowiednie moce (co jest szczególnie widoczne w przypadku przepływowych podgrzewaczy elektrycznych). Z drugiej strony, im wyższa temperatura ciepłej wody, tym mniej potrzeba jej do komfortowej temperatury wylotowej po zmieszaniu z zimną wodą; zmniejsza to zużycie ogrzanej wody, co jest szczególnie ważne w przypadku kotłów akumulacyjnych. Ponadto wiele modeli posiada własny termostat (patrz „Funkcje”).

Należy również pamiętać, że ogrzewanie do wartości roboczych może przewidywać różne Δt (stopień zmiany temperatury) - w zależności od początkowej temperatury zimnej wody. Rzeczywista wydajność podgrzewacza zależy bezpośrednio od Δt; Zostało to opisane bardziej szczegółowo poniżej, w punktach poświęconych wydajności przy różnych Δt.

— Emalia. Podobnie jak plastik, emalia jest neutralna chemicznie i nie wpływa na smak i zapach wody, a jednocześnie jest uważana za mocniejszą i trwalszą. Teoretycznie materiał ten jest podatny na pojawianie się mikropęknięć, m.in. z powodu różnic temperatur (co ostatecznie prowadzi do kontaktu wody z metalem i korozji). Jednak w praktyce w bojlerach najczęściej stosuje się emalie wysokogatunkowe żaroodporne, które mają taki sam współczynnik rozszerzalności cieplnej jak materiał zbiornika i ulegają uszkodzeniu tylko w przypadku naruszenia warunków eksploatacji (lub silnych uderzeń). Tak więc wspomniana wada jest typowa głównie dla najtańszych modeli o odpowiedniej jakości materiałów.

— Stal nierdzewna. Ze względu na swoją wysoką wytrzymałość stal nierdzewna jest obecnie uważana za najbardziej niezawodny i trwały materiał. W przeciwieństwie do emaliowanych, takie zbiorniki absolutnie nie boją się zmian temperatury, a także normalnie tolerują wstrząsy i uderzenia, w tym te o podwyższonej intensywności. Z drugiej strony stal jest znacznie droższa niż emalia. Jednocześnie w przypadku takich zbiorników nie wyklucza się prawdopodobieństwa korozji - szczególnie w przypadku tanich urządzeń, w których stosowane są przestarzałe technologie spawania, a materiał szwów może różnić się od materiału zbiornika. Aby wyeliminować to zjawisko, konieczna jest ochrona katodowa, co dodatkowo wpływa na koszt.

—...Szkło ceramiczne. Materiał pod wieloma względami jest podobny do opisanej powyżej emalii. Z jednej strony szkło ceramiczne nie reaguje z wodą, nie wpływa na jej smak i właściwości, a także jest uważana za dość niezawodną. Z drugiej strony materiał ten jest bardziej kruchy i podatny na pojawianie się mikropęknięć i utratę swoich właściwości - zarówno przy zużyciu, jak i przy silnym nagrzewaniu. Z tego powodu takie podgrzewacze wody mają zwykle zalecaną granicę temperatury 60 °C.

— Plastik. Plastik jest odporny chemicznie, nie koroduje i prawie nie wpływa na skład wody, ponadto jest niedrogi. Główną wadą powłoki z tworzywa sztucznego jest kruchość.

— Miedź. Miedziana powłoka jest stosowana wyłącznie w przepływowych podgrzewaczach wody (patrz „Rodzaj”); a dokładniej w takich urządzeniach cały zbiornik jest zwykle wykonany z miedzi. Materiał ten nie nadaje się do zbiornika akumulacyjnego: miedź jest zbyt ciężka, ponadto ma działanie korozyjne na niektóre materiały (aluminium, żeliwo) ze względu na swoje właściwości elektrochemiczne, nawet jeśli te materiały są używane na zewnątrz urządzenia lub w innych częściach sieci wodociągowej. Jednak w przypadku małego zbiornika punkty te są niewidoczne, podczas gdy miedź doskonale znosi ściskanie i rozciąganie w ekstremalnych temperaturach.

— Stop tytanowo-kobaltowy. Specjalny stop, który charakteryzuje się najwyższą wytrzymałością i odpornością na korozję, lecz jednocześnie jest bardzo drogi. Występuje niezwykle rzadko, wyłącznie w podgrzewaczach najwyższej klasy.

Czas nagrzewania akumulacyjnego podgrzewacza wody (patrz „Rodzaj”) całkowicie wypełnionego zimną wodą do temperatury roboczej.

Warto pamiętać, że ta cecha nie jest w 100% dokładna. Producenci zwykle podają czas nagrzewania dla określonych warunków: w pełni napełniony zbiornik, maksymalna intensywność ogrzewania, wzrost temperatury (∆t) o określoną liczbę stopni. W praktyce czas nagrzewania może się różnić, zarówno w jednym, jak i w drugim kierunku. Na przykład, jeśli dla urządzenia zadeklarowano 20 minutowy czas nagrzewania przy ∆t = 50 °C, to podczas nagrzewania wody z 15 °C do 60 °C czas ten będzie krótszy (∆t = 45 °C) . Niemniej jednak wskaźnik ten pozwala ocenić ogólną wydajność bojlera, a przy równych ∆t i pojemnościach pod względem czasu nagrzewania można porównywać różne modele.

Liczba poszczególnych elementów grzejnych przewidzianych w konstrukcji podgrzewacza wody. W tym przypadku brana jest pod uwagę całkowita liczba elementów, niezależnie od tego, czy odnoszą się one do tego samego typu czy odmiennego: na przykład 2 wymienniki ciepła i 1 grzejnik są uważane za 3 elementy.

Wszystkie modele gazowe (patrz "Źródło energii") mają tylko jeden element grzewczy - to wystarcza do wydajnej pracy. W urządzeniach kombinowanych (patrz tamże), z definicji istnieje kilka elementów grzejnych (co najmniej dwa - wymiennik ciepła i elektryczny). W elektrycznych i pośrednich podgrzewaczach wody dostępne warianty mogą się różnić.

Znaczenie kilku podgrzewaczy tego samego typu polega przede wszystkim na zwiększeniu wydajności grzewczej. Na przykład w przepływowym (patrz „Rodzaj”) urządzeniu elektrycznym można w ten sposób zwiększyć długość roboczą - odległość, jaką woda przebywa wewnątrz urządzenia od wlotu do wylotu; kosztem zwiększania długości roboczej, woda jest podgrzewana dłużej. W akumulacyjnych modelach elektrycznych obecność kilku podgrzewaczy zapewnia bardziej równomierne podgrzewanie wody, a w pośrednich pozwala na pobieranie większej ilości ciepła. Dodatkowo w urządzeniach pośrednich wymienniki ciepła mogą różnić się źródłem ogrzewania: np. jeden może pracować z kotła grzewczego, drugi z kolektora słonecznego.

Zwracamy również uwagę, że duplikowanie elementów grzejnych może być również wykor...zystywane jako ochrona przed awariami: jeśli jeden z nich ulegnie awarii, wydajność ogrzewania spada, lecz urządzenie pozostaje sprawne. Jednak taka możliwość nie jest dostępna we wszystkich modelach mających kilka elementów grzejnych; jej dostępność należy ustalić osobno.

Waga samego urządzenia, z wyłączeniem nabranej (przechodzącej) do niego wody.